İçeriğe atla

Türkçede ismin hâlleri

Örnekler
  • ev, evi, eve, evde, evden
  • kapı, kapıyı, kapıya, kapıda, kapıdan

Türkçede ismin hâlleri (bk. durum kuramı); kelimeleri belirtme (yükleme), yönelme, bulunma ve ayrılma açısından tanımlayan, sözcüğün yalın hâl ile hâl eki almış durumlarından her biridir. Türkçede ismin beş farklı hâlleri vardır:

  • Yalın hâli
  • -e hâli (yönelme)
  • -i hâli (belirtme)
  • -de hâli (bulunma)
  • -den hâli (ayrılma/çıkma)

Hâl ekleri, büyük ve küçük ünlü uyumuna göre "i" yerine "ı", "u" veya "ü" ile "e" yerine "a" harfi ile oluşturulacak şekilde değişir.

  • çayı, okulu, tatlıyı, çöpü...
  • çaya, okula, tatlıya, çöpe...

Benzer şekilde -de ve -den eklerindeki "d" sesleri de ünsüz sertleşmesine uğrayarak "t"ye dönüşebilir.

  • işte, çöpten, tatlıda, tatlıdan vb.

Yalın hâl

Kelimelerin hâl eki almamış hâlidir. Başka dillerde nominatif olarak bilinir.

Çoğul eki, iyelik eki ya da tamlama eki almış sözcükler de yalın durumdadır.

ben
bende
sen
sende
o
onda
biz
bizde
siz
sizde
onlar
onlarda

-e hâli (yönelme hâli)

Sözcüklerin -e ya da -a eki almış hâlleridir. Adın yönelme durumu sonuna geldiği sözcüğü dolaylı tümleç yapar. Yüklemin bildirdiği eylemin "nereye" yöneldiğini gösterir. Başka dillerde datif olarak bilinir.

bana
sana
ona
bize
size
onlara
  • Yarın okula beni annem bırakacak.
  • Bu yaz Rusya'ya gideceğiz.
  • Adana'ya mı gideceğiz ?

-i hâli (belirtme hâli)

Sözcüklerin -i, -ı, -u ya da -ü eki almış hâlleridir. Adın belirtme durumu eki, adın sonuna geldiği sözcüğü belirtili nesne yapar. Yüklemin neyi, neleri, kimi, kimleri belirttiğini gösterir. Başka dillerde akuzatif olarak bilinir.

beni
seni
onu
bizi
sizi
onları
  • Annem bizi eve götürdü.
  • Bulaşıkları yıkadım.

3. tekil şahıs iyelik eki olan -i ve -si ekleri hâl eki değildir:

  • (Onun) Kitabı yere düşmüş. (isim tamlamasında iyelik eki)
  • Şu kitabı verir misin? (belirtme hâl eki)

-de hâli (bulunma hâli)

Sözcüklerin -de ya da -da almış hâlleridir. Bu ekler sonuna geldiği sözcüğü dolaylı tümce yapar. Yüklemin bildirdiği eylemi gösterir. Çoğu Hint-Avrupa dilinde mevcut olmayan bu isim hâline bu dillerde lokatif de denmektedir. Eski Latince ve Almancada bulunan bu hâl, zamanla ismin yönelme (datif) ve genitif (aidiyet) hâlleriyle kaynaşmıştır. Günümüzde Hint-Avrupa dillerinden Lehçede ve Slovakçada bulunur.

bende
sende
onda
bizde
sizde
onlarda

-den hâli (ayrılma hâli)

Sözcüklerin -den ya da -dan eki almış hâlleridir. Adın ayrılma durumu nereden ayrıldığımızı gösterir. Bu ek sonuna geldiği sözcüğü dolaylı tümleç yapar. Çoğu Hint-Avrupa dilinde mevcut olmayan bu isim hâline bu dillerde ablatif de denmektedir. Hint-Avrupa dillerinden Latincede, Arnavutçada, Ermenicede ve Sanskritçede bulunmaktadır.

benden
senden
ondan
bizden
sizden
onlardan

Başka dillerdeki hâller

Genitif

İsmin hâlleri olarak tanımlanmasına rağmen isim olmayan sözcükler de hâl ekleri alabilirler. Bunun dışında Hint-Avrupa dillerinde bilinen genitif ya da aidiyet hâli Türkçede ismin sonuna -in eki getirilerek yapılmasına rağmen ismin hâllerinden sayılmamaktadır. Türkçede genitif, ilgi eki olarak tanındı.

Vokatif

Ayrıca bir kişiye hitap için bazı dillerde vokatif adı verilen bir başka hâl de örnek olarak Hint-Avrupa dillerinden Kürtçe ve Latincede bulunmaktadır.

Dünya dillerinde ismin hâlleri

Hâl Anlam Örnek Dillere örnekler
Abesif yokluk, bulunmama durumu öğretmensiz Estonca, Fince
Ablatif (1) dolaylı hâl öğretmenle ilgili Arnavutça, Ermenice, Sanskritçe, Latince, Litvanca, Fince
Ablatif (2) yol hareketi öğretmenden çekildi Arnavutça, Ermenice, Çuvaşça, Azerice, Estonca, Fince, Japonca, Latince, Macarca, Sanskritçe, Tibetçe, Türkçe, Özbekçe
Absolutif geçişsiz fiillerin özneleri; geçişli fiillerin nesneleri öğretmen yahut öğretmeni Ergatif diller
Adesif yakınında öğretmende Estonca, Fince, Litvanca (eskiden), Macarca
Akuzatif doğrudan nesneler öğretmeni Arapça, çoğu Hint-Avrupa dilinde, Esperanto, Macarca, Türkçe
Alatif veya diketif bir yere doğru hareket öğretmene doğru Baskça, Fince, Estonca, Litvanca (eskiden), Macarca, Tibetçe
Ekvatif karşılaştırma öğretmen gibi Sümerce
Datif yön veya alıcı; dolaylı nesne öğretmene çoğu Hint-Avrupa dilleri, Gürcüce, Macarca, Türkçe
Delatif bir yerden aşağı doğru yolda hareket gemiden aşağı Macarca
Delimitatif (yerel genitif) yerel âidiyet öğretmenin, öğretmene ait Baskça
Derivatif köken Ankaralı öğretmen Türkçe
Elatif dışarı çıkma evden dışarı Eski Yunanca, Estonca, Fince, Macarca
Ergatif geçişli fiili yürüten özne öğretmen (ev inşa ediyor…) Çerkesçe,[1] Baskça, Gürcüce, İnuitçe, Samoaca, Tibetçe
Esif durumun işaretlenmesi öğretmen olarak Estonca, Fince, Gürcüce, Laponca, Macarca (2, formal ve modal)
Genitif (Genetiv) aidiyet, ilişki öğretmenin çoğu Hint-Avrupa dilleri, Arapça, Macarca, Tibetçe (?), Türkçe
İlatif içeriye doğru hareket eve Estonca, Fince, Laponca, Litvanca, Macarca
İnesif içerisinde evin içinde Baskça, Macarca, Fince, Estonca, Litvanca
İnstrüktif (1) yapış şekli öğretmen aracılığıyla Fince
Aletsel veya instrüktif (2) ile beraber öğretmenle Baskça, Gürcüce, Fince, Macarca, Latince, Litvanca, Sanskritçe, Slav dilleri, Türkçe
Komitatif ile beraber öğretmenle Baskça, Estonca, Fince, Laponca, Macarca, Tibetçe
Lokatif yer öğretmende Laponca, Letonca, Litvanca, Sanskritçe, Slav dilleri, Tibetçe, Türkçe
Nominatif özne öğretmen Arapça, bütün Hint-Avrupa dilleri, Estonca, Fince, Gürcüce, Laponca, Macarca, Türkçe
Oblik kapsamlı öğretmeni ilgilendiren Eski Fransızca, İngilizce, Kurmanci, Zazaca
Partitif miktarlar öğretmenlere Baskça, Fince, Estonca
Perlatif bir şeyin içinden geçmek evin içinden Tokarca
Posesif aidiyet öğretmene ait Baskça
Postpozisyonel sona eklemelerden önce gelen ismin hâli öğretmen + son pozisyon Hintçe
Prepositif ismin hâli nach ilgeçten ilgeç + öğretmen Rusça
Prolatif (1) yüzeyde hareket evden Estonca
Prolatif (2) için veya yerine öğretmen için Baskça
Sublatif bir şeye doğru hareket gemiye Macarca
Superesif bir yerdeki pozisyon gemide Macarca
Tendensyal hareketin yönü öğretmene doğru Baskça
Terminatif hareket veya zamanın sonu öğretmene kadar Baskça, Estonca, Macarca, Tibetçe
Translatif durum değiştirme öğretmen olmak Estonca, Fince, Gürcüce, Macarca
Vokatifseslenme (Ey) Türk Gençliği! Gürcüce, İrlandaca, Latince, Rumca, Rumence, Ştokavca ve birkaç Slav dili (Çekçe, Lehçe, Litvanca, Ukraynaca ve Üst Sorbca gibi)

Türkçedeki İsmin Hâl (Durum) Eklerinin Örnekleri

Akuzatif[not 1]


Neyi? Kimi?

Datif[not 2][not 3][not 4][not 5]


Nereye? Kime? Neye?

Lokatif[not 6][not 7]


Nerede? Kimde? Nede?

Ablatif[not 8]

[not 9]
Nereden? Kimden? Neden?

Genitif


Kimin? Neyin?

çiçeği çiçeğe çiçekte çiçekten çiçeğin
sokağı sokağa sokakta sokaktan sokağın
kilidi kilide kilitte kilitten kilidin
paketi pakete pakette paketten paketin
saati saate saatte saatten saatin
ağacı ağaca ağaçta ağaçtan ağacın
yüzüğü yüzüğe yüzükte yüzükten yüzüğün
çorabı çoraba çorapta çoraptan çorabın
rolü role rolde rolden rolün
işgali işgale işgalde işgalden işgalin
misali misale misalde misalden misalin
petrolü petrole petrolde petrolden petrolün
yurdu yurda yurtta yurttan yurtun
inanı inana inanda inandan inanın
kalbi kalbe kalpte kalpten kalbin
borcu borca borçta borçtan borcun
şahsı şahsa şahısta şahıstan şahsın
zehri zehire zehirde zehirden zehrin
karını karına karında karından karının
alnı alna alında alından alnın
kristali kristale kristalde kristalden kristalin
Konak’ı Konak’a Konak’ta Konak’tan Konak’ın
konağı konağa konakta konakta konağın
ağzı ağza ağızda ağızdan ağzın
akılı akla akılda akıldan aklın
gömleği gömleğe gömlekte gömlekten gömleğin
dikkati dikkate dikkatte dikkatten dikkatin
vakti vakte vakte vakitten vakitin
uzağı uzağa uzakta uzaktan uzağın
suyu suya suda sudan suyun
neyi neye nede neden neyin
ideali ideale idealde idealden idealin
kol saatini kol saatine kol saatinde kol saatinden kol saatinin
rengi renge renkte renkten rengin
hayatı hayata hayatta hayattan hayatın
hukuku hukuka hukukta hukuktan hukukun
bileti bilete bilette biletten biletin
geçidi geçide geçitte geçitten geçidin
göğü göğe göğünde göğünden göğünün
cebi cebe cepte cepten cebin
isimi isme isimde isimden ismin
normali normale normalde normalden normalin
mutluluğu mutluluğa mutlulukta mutluluktan mutluluğun
hayali hayale hayalde hayalden hayalin
sosyali sosyale sosyalde sosyalden sosyalin
oğlanı oğlana oğlanda oğlandan oğlanın
oğlu oğla oğulda oğuldan oğlun
kültürü kültüre kültürde kültürden kültürün
Ege Denizi’ni Ege Denizi’ne Ege Denizi’nde Ege Denizi’nden Ege Denizi’nin
piyanisti piyaniste piyanistte piyanistten piyanistin
havası havaya havada havadan havanın
hava alanını hava alana hava alanda hava alandan hava alanının
bunu buna bunda bundan bunun
ışığı ışığa ışıkta ışıktan ışığın
beni bene bende benden benim
bizi bize bizde bizden bizim
ahlaki ahlaka ahlakta ahlaktan ahlakın
tankı tanka tankta tanktan tankın
milleti millete millette milletten milletin
devleti devlete devlette devletten devletin
pasaportu pasaporta pasaportta pasaportun pasaportun
taşıtı taşıta taşıtta taşıttan taşıtın
umudu umuda umutta umuttan umutun
ayakkabıyı ayakkabıya ayakkabıda ayakkabıdan ayakkabının
burcu burca burçta burçtan burcun

Notlar

  1. ^ Hayatı sevmek, gazeteyi okumak, camları silmek, ödevini yapmak, sesini duymak, kapıyı açmak, üzümü toplamak. Not: Saat yediyi beş geçiyor. Üçü çeyrek geçiyor.
  2. ^ Saat dokuza on var. On ikiye çeyrek var. Kaç liraya? Kaça?
  3. ^ Ablatif ve datifin (ayrılma ve yönelme) cümlede bir arada kullanılması: İzmir’den İstanbul’a gitmek, şehirden şehire dolaşmak, evden okula yürümek.
  4. ^ Edatlardan -e ile bağlananlar: bize göre, bize karşı, her şeye rağmen, kışa doğru, o konuya dair, size ait, yağmura rağmen, iyiliklerine karşılık...
  5. ^ Yönelme eki alınca kişi zamirleri ben ve sen sözlerinin ünlüleri değişir: ben-e > bana, sen-e > sana
  6. ^ Kesir sayları kurar: Yüzde yirmi faiz, dörtte bir elma, yüzde yetmiş devam, binde bir ihtimal, yüzde on beş indirim.
  7. ^ -de+ek-fill örneği: –Yarın evde misiniz? – Hayır, okuldayım. – Şimdi neredesiniz? - Şu anda dersteyiz. Otur-mak-ta-dır (oturuyor), otur-mak-ta-y-dı (oturuyordu), otur-mak-ta-y-mış (oturuyormuş), otur-mak-ta-y-sa (oturuyorsa).
  8. ^ Bazı edatlar isme -den ile bağlanır (-den önce, - den sonra, -den dolayı, - den beri, -den itibaren, -den başka vb.): kahvaltıdan önce, yemekten sonra, yağmurdan dolayı, sabahtan beri, bugünden itibaren, Ayşe’den başka.
  9. ^ -den+ek-fill (ait olma bildirir): Kimlerdensiniz? Ahmet de bizdendir. (Bizim takımdandır.) Bulgaristan göçmenlerindenmiş. Sizin öğrencilerinizdenim.

Kaynakça

  1. ^ Mukhadin Kumakhov, Karina Vamling and Zara Kumakhova. Ergative case in the Circassian languages (Working Papers bas.). Lund University, Dept. of Linguistics. s. 93-111. []

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Fince</span> Sondan eklemeli Finlandiyanın resmi dili

Fince (

Cümlenin ögeleri, cümlede yüklem ile görev ve anlam yönünden yükleme eşlik eden diğer parçalardan her biri. Cümlenin ögeleri tek bir sözcükten veya sözcük grubundan oluşabilir. Ögeler anlamlı ve doğru cümleler kurulabilmesini sağlar. Türkçede cümlenin ögeleri şunlardır:

  1. Yüklemler
  2. Yapım ekleri
  3. Çekim ekleri
  4. Nesneler
  5. Bağlaçlar
  6. Dolaylı tümleçler
  7. Zarf tümleçleri
  8. Edat tümleçleri
  9. Özneler
  10. Noktalama işaretleri

Dolaylı tümleç veya yer tamlayıcısı, bir cümlede ismin "-e, -de ve -den" hâllerinde bulunan, yüklemin bildirdiği işi yer bakımından belirten ögedir.

<span class="mw-page-title-main">Cermen dilleri</span> Hint-Avrupa dil ailesine bağlı bir dil grubu

Cermen dilleri, Hint-Avrupa dil ailesine bağlı bir alt ailedir. Batı, doğu ve kuzey olmak üzere üç alt kola sahiptir; Almanca, Felemenkçe, İngilizce gibi diller batı koluna, İskandinav dilleri kuzey koluna, Gotça gibi diller ise günümüzde ölü olan doğu koluna aittir. Tüm Cermen dilleri Proto Cermence adlı proto dilden türemiştir.

<span class="mw-page-title-main">İzlandaca</span> İzlandanın resmî dili olan Kuzey Cermen dili.

İzlandaca, Cermen dillerinden biri ve İzlanda'nın resmî dilidir. İzlandacaya en yakın diller, Faroe Adaları'nda konuşulan Faroe dili ile Sognamål gibi Batı Norveç lehçeleridir. İzlanda, anakaraya uzak bir ada devleti olmasından dolayı, diğer ülkelerle arasında kayda değer oranda kültür alışverişi gerçekleşmemiş, bunun sonucunda dile çok az yabancı sözcük girmiştir. İzlanda'nın konumu Amerika'ya daha yakın olmasına rağmen, İzlandaca bir İskandinav dilidir.

Özne ya da fâil, bir cümlede yüklem ile bildirilen işi, eylemi ya da oluşu yerine getiren veya yüklem aracılığıyla hakkında bilgi verilen ögedir. Özne, yükleme sorulan "kim" ve "ne" sorularıyla bulunur.

Zamir veya adıl, cümlede varlıkların adları yerine kullanılabilen ve adların yerine getirdiği bütün işlevleri yerine getirebilen ad soylu sözcük. Ben, sen, o, biz, siz, onlar; kendim, kendin, kendi, kendimiz, kendiniz, kendileri; bu, şu, o; kim, ne ve biri gibi kelimeler, sıklıkla zamir olarak kullanılır. Türkçede herhangi bir sözcüğü zamir olarak adlandırmak yanlış olur çünkü pek çok ad soylu sözcük gibi zamirler de cümlede ayrı görevlerde kullanılabilir:

Cümle veya tümce; bir ifade, soru, ünlem veya emiri dile getiren; kendi başına anlamlı sözcükler dizisi. Çoğunlukla özne, tümleç ve yüklemden meydana gelir. Bazen yan cümleciklerle anlamı pekiştirilir veya genişletilir.

Zarf tümleci veya belirteç tümleci; Türkçede cümlenin öğelerinden biridir. Pek çoğu zarflarla ve edatlarla kurulur. Edatlarla kurulan zarf tümleçleri edat tümleci veya edatlı tümleç olarak da bilinir.

İyelik ekleri veya sahiplik ekleri, isimlere ve isim görevinde kullanılan sözcüklere eklenerek kime veya neye ait olduğunu bildiren ekler.

Nesne, cümlede öznenin yaptığı iş ve eylemden doğrudan etkilenen ögedir. Düz tümleç olarak da bilinir. Yüklemi geçişli bir fiil olan cümlelerde bulunur. Yükleme "ne", "neyi" ve "kimi" soruları sorularak bulunur.

Türkçede ekler, yapım eki ve çekim eki olmak üzere ikiye ayrılır. Türkçe sondan eklemeli bir dil olduğu için ekler Türkçedeki en önemli dil yapılarındandır. Yabancı kökenli bazı sözcükler hariç, Türkçede ön ek bulunmaz. Türkçede sözcük köklerine getirilen ekler, cümlede sözcükler arasında geçici anlam ilişkileri kurmak veya yeni sözcükler türetmek amacıyla kullanılır.

Mari (Çirmiş) dili Ural Altay Dil Ailesinin Ural Koluna bağlı Fin/Ugor dilleri ana grubundandır ve 600.000 kişi tarafından konuşulur. Çirmiş dili; Rusya'ya bağlı Mari El Cumhuriyeti başta olmak üzere Rusya'da Tataristan, Udmurtya ve Perm bölgelerinde konuşulur. Etnik Çirmişler, çoğunlukla Ural Dağları'nın doğusunda Vyatka Nehri çevresinde yaşamaktadır.

Çekim ekleri, gerek isim soylu gerekse fiil soylu kelimelerin sonuna eklenerek cümle içinde diğer kelimelerle anlam bağlantısı kurmalarını sağlayan ekler. Kendi başlarına bir anlam ifade etmezler.

Ek-fiil, ek-eylem veya cevher fiil, Türkçede isimlerin sonuna eklenerek onları yüklem haline getiren bir ektir. Bu ek Eski Türkçe "ér- : olgunlaşmak, yetişmek, tamam olmak" fiilinden evrilip zaman içinde "i-mek" haline gelmiş ve zamanla kökünün de erimesiyle bugün sadece “şu veya bu durumda bulunmak” manalarını cümleye katan (i)-di, (i)-miş, (i)-se ve (i)-dir halleri kalmıştır. Diğer dillerden muadil olarak İngilizce "to be",Latince "esse" fiilleri örnek verilebilir.

Şahıs eki veya kişi eki, yüklemin kişisini (özneyi) belirten ek. Fiil kiplerine veya ek-fiillere eklenerek işin veya oluşun kim tarafından gerçekleştirildiğinin anlaşılmasını sağlayan eklerdir.

İlgi eki veya tamlayan eki, dil bilgisinde bir varlığın kime ait olduğunu bildiren bu ek, Türkiye Türkçesinde ünsüzle biten ad kök ve gövdelerine {+In} "-ın, -in, -un, -ün" ve ünlüyle bitenlerden sonra {+nIn} "-nın, -nin, -nun, -nün" şekillerine sahiptir. Bu ek, sözcüklerin genitif hâlini oluşturmakta kullanılır. Sadece "ben" ve "biz" zamirlerine eklendiğinde -im şekline dönüşür. Belirtili isim tamlamalarında ilk sözcüğe (tamlayana) eklendiği için tamlayan eki olarak da bilinir. "i" harfi, büyük ve küçük ünlü uyumuna uyacak şekilde dar ünlülerden birine dönüşebilir:

Üretici dilbilgisinde durum kuramı, yönetim ve bağlama kuramının bir bölümünü tanımlar.

Dilbilgisi ve teorik dilbilimde, yönetim veya reksiyon bir kelime ve ona bağımlı olan diğer kelimeler arasındaki ilişkiyi ifade eder. En az üç farklı yönetim kavramı bulunur: geleneksel dilbilgisindeki durum yönetimi kavramı, bazı üretici sözdizimi modellerinde oldukça gelistirilmis yönetim kavramı ve bağımsal dilbilgisinde kapsamı çok daha geniş olan yönetim kavramı.

Sözcük öbekleri ya da kelime grupları, en az iki sözcükten oluşan ve genelde oluştukları sözcükten farklı anlamlara sahip olan ifadelere verilen addır. Türkçede pek çok kelime grubu ya da diğer bir deyiş ile sözcük öbeği bulunmaktadır. Aşağıdaki listede, sözcük öbeklerinin türleri listelenmiştir.