Syed Ata Ullah Shah Bukhari

Syed Ata Ullah Shah Buhari (Urduca: سید عطاء اللہ شاہ بخاری)^[1] (23 Eylül 1892 - 21 Ağustos 1961), Hindistan alt kıtasından bir Müslüman Hanefi alimi, dini ve siyasi liderdi.^[2] Meclis-i Ahrar-ı İslam'ın kurucu üyelerinden biriydi. Biyografi yazarı Ağa Shorish Kashmiri, Buhari'nin en büyük katkısının Hint Müslümanlar arasında güçlü İngiliz karşıtı duyguları filizlendirmesi olduğunu belirtir.^[3] Muhammed Ali Cinnah'a muhalefet ve bağımsız bir Pakistan kurulmasına muhalefet ve Ahmediye Hareketi'ne muhalefetle ilişkilendirilen Ahrar hareketinin en önemli liderlerinden biridir.^[4] Onu Müslümanlar arasında ünlü yapan efsanevi bir retorik olarak kabul edilir.

1892'de İngiliz Hindistan'ın Patna kentinde doğdu, erken din eğitimini Pakistan'ın Gujrat kentinde aldı ve Kuran'ı babası Hafız Syed Ziauddin'den ezberledi.^[5] 1914'te 22 yaşında Amritsar'a göç etti. İlk eğitimini İslam'ın pürist görüşüne katılarak tamamladı ve Saharanpur bölgesindeki Deoband Okulu ile ilişkisini sürdürdü. Buhari, kariyerine Amritsar'da küçük bir camide dini vaiz olarak başladı ve sonraki 40 yıl boyunca Kuran öğretmenliği yaptı.^[6] Sosyalistlerin ve komünistlerin bir kesimiyle dostluk paylaştı, ancak ideolojilerini tam olarak kabul etmedi.^[7] O, " romantik sosyalizmin parlak bir ifadesiyle doluydu ve Müslümanları bir huzursuzluk aktivizmine götürdü".^[8] Hükûmet karşıtı dini bir konuşma yapmaktan hapse atıldığında Sahih Buhari'yi^[9] hapishanede okudu.

Dini ve siyasi kariyerine 1916'da başladı. Konuşmaları, yoksulların acılarını ve acılarını grafiksel olarak tasvir ediyordu ve dinleyicilerine, acılarının sonunun İngiliz yönetiminin sona ermesiyle geleceğini vadediyordu.^[10] Siyasi kariyerinin ilk adımı olarak 1921'de Hindistan Ulusal Kongresi'nin hareketlerine Kolkata'dan katılmaya başladı ve burada ağır bir konuşma yaptı ve 27 Mart 1921'de bu konuşma nedeniyle tutuklandı. Yönetimde göze batan bir görüntüye büründü ve hakkında resmi bir görüş şöyle dedi: Ata Ullah Shah, Kongre liderlerinden uzakta, tartışmaktansa hapse atılmasının daha iyi olduğu bir adamdır. Hayatının önemli bir bölümünü fitne vaaz ederek geçirdi. Kalabalığı etkileyebilecek eğlenceli bir konuşmacıdır.^[11] Nehru raporundan sonra^[12] Buhari, Mazhar Ali Azhar, Chaudhry Afzal Haq, Habib-ur-Rehman Ludhianvi, Hissam-ud-Din, Master Taj-uj-Din ile All India Majlis-e-Ahrar-e-Islam^[13] ü yarattı Ansari ve Zafar Ali Khan, 29 Aralık 1929. Daha sonra ünlü Brelvi hatiplerinden Syed Faiz-ul Hassan Shah da onlara katıldı. Aynı zamanda Hindistan'daki Hint milliyetçi Müslüman siyasi hareketi Majlis-e-Ahrar'ın kurucu babasıydı. 1943'te Ahrar, Hindistan'ın bölünmesine karşı çıkan bir kararı kabul etti ve "itibarını sarsmak için Cinnah'ı bir kâfir olarak göstererek itirazlarına mezhepsel bir unsur getirdi".^[14] O karşı bir hareket etti Ahmedilere ve bir Ahrar Tableegh Konferansı düzenledi Qadian 1934 Ekim 21-23. 1949'da Aalmi Meclisi Tahasar Hatm-e-Nubuwwat'ı kurdu ve ilk Emir olarak görev yaptı^[15] Buhari, Pakistan hükûmetinin Ahmedileri gayrimüslim ilan etmesini talep eden 1953 Hatme Nabuwwat Hareketi'nin^[16] merkezi bir figürüydü.

Hitabetiyle tanınırdı. Aynı zamanda bir şairdi ve şiirlerinin çoğu Farsçaydı. Şiirsel dizeleri, 1956 yılında en büyük oğlu Seyyid Abuzar Buhari tarafından Sawati-ul-ilham adı altında derlenmiştir.^[17]

Buhari 21 Ağustos 1961'de öldü.^[18] Pakistan'ın Multan kentine gömüldü. Çocuk Kompleksi yakınlarındaki Gultex Showroom yakınlarındaki Tareen Yolu üzerinde bulunmaktadır.