İçeriğe atla

Susam

Susam
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
(Kapalı tohumlular)
Sınıf: Magnoliopsida
(İki çenekliler)
Takım: Lamiales
Familya: Pedaliaceae
Cins: Sesamum
Tür: S. indicum
Sesamum indicum
L.

Susam ya da Küncü Pedeliaceae familyasına ait, (Sesamum indicum)Sesamum cinsinden anavatanı Afrika olan çiçekli bir bitki türüdür. Afrika'da çok sayıda vahşi akrabası vardır ve Hindistan'da ise daha az sayıdadır. Dünya'da tropik bölgelerde yaygın olarak doğallaştırılmış ve tohum kapsüllerinde yetişen yenilebilir tohumları için yetiştirilir. 2018'deki dünya üretim miktarı, Sudan, Myanmar ve Hindistan'ın en büyük üreticiler olduğu 6 milyon ton idi.[1] Susam tohumu bilinen en eski yağlı ürünlerden biridir ve 3000 yıldan uzun bir süre önce evcilleştirilmiştir. "Sesamum"un çoğu vahşi ve Sahra-altı Afrika'ya özgü birçok başka türü vardır. S. indicum, ekilen türü, Hindistan'da doğdu[2] ve diğer mahsullerin başarısız olduğu yerlerde yetişen kuraklık benzeri koşullara toleranslıdır.[3][4] Susam, en yüksek yağ içerikli tohumlardan biridir. Zengin, cevizimsi tada sahip, dünya çapında mutfaklarda yaygın kullanılan bir malzemedir.[5][6] Diğer tohumlar ve gıdalar gibi, bazı insanlarda alerjik reaksiyonları tetikleyebilir.

Asya, Avrupa ve Türkiye'nin sıcak bölgelerinde tarımı yapılır. Kapsül meyvelerinin içinde çok sayıda tohum bulunur ve bunlar baharat olarak kullanılır. Simit, çörek üzerlerine konur. Susam, tahinin ana maddesidir.

Kökenleri ve tarihi

Susam tohumu, insanlık tarafından bilinen en eski yağlı tohum mahsulü olarak kabul edilir.[3] Cinsin birçok türü vardır ve çoğu vahşidir. "Sesamum" cinsinin çoğu vahşi türü, Sahra altı Afrika'ya özgüdür. S. indicum, ekili tipi,[2][7] Hindistan kökenlidir.[8][9]

Arkeolojik kalıntılar, susamın ilk kez 5500 yıl önce Hint alt kıtasında evcilleştirildiğini gösterir.[10][11] Arkeolojik kazılarda ele geçen kömürleşmiş susam kalıntıları MÖ 3500-3050 yıllarına tarihlendirilmiştir.[12] Fuller, Mezopotamya ile Hindistan alt kıtası arasında susam ticaretinin MÖ 2000'de gerçekleştiğini iddia eder.[13] İndus Vadisi Uygarlığı'nın susam yağını Mezopotamya'ya ihraç etmiş olması mümkündür, burada Sümerce'de ilu ve ' Akad dili'nde 'ellu denirdi.[14]

Bazı raporlar susamın Mısır'da Ptolemaios dönemi sırasında ekildiğini iddia ederken,[15] diğerleri Yeni Krallık'ı öne sürer.[16][17][18]

Mısırlılar buna sesemt adını verdiler ve 3600 yıldan daha eski tarihli Ebers Papyrus' parşömenlerinde tıbbi ilaçlar listesine dahil edildi. Kral Tutankamon'un kazıları, diğer mezar eşyalarının yanı sıra susam sepetlerini ortaya çıkardı, bu da susamın MÖ 1350'ye kadar Mısır'da bulunduğunu düşündürür.[19] Arkeolojik raporlar, susamın en az 2750 yıl önce Urartu imparatorluğunda yağ çıkarmak için yetiştirildiğini ve preslendiğini gösterir.[6][10][20] Diğerleri bunun Etiyopya kaynaklı olabileceğine inanır.[21]

Susamın tarihi kökeni, diğer mahsullerin büyümesini desteklemeyen alanlarda yetişme kabiliyeti ile desteklenmiştir. Aynı zamanda çok az çiftçilik desteğine ihtiyaç duyan sağlam bir mahsuldür - kuraklık koşullarında, yüksek sıcaklıkta, musonlar geçtikten sonra veya hatta yağmurlar azaldığında veya yağmurlar aşırı olduğunda toprakta kalan nem ile büyür. Başka hiçbir ürünün yetişmediği çöllerin kenarında, geçimlik çiftçiler tarafından yetiştirilebilecek bir üründü. Susam hayatta kalan bir ürün olarak adlandırılmıştır.[4]

Botanik

S. indicum çiçeği
Susam tohumu kapsülü

Susam, 50 ila 100 cm (1,6 ila 3,3 ft) boyunda büyüyen yıllık bitkidir, zıt yaprakları 4 ila 14 santimetre (1,6 ila 5,5 in)* tüm kenar boşluğuyla uzun; bunlar geniş hançer şekillidir ve 5 santimetre (2 in)* genişliğinde, bitkinin tabanında, çiçekli gövdede genişliği 1 cm (0,4 in)'eye düşer.

Çiçekleri boru şeklinde, 3 ila 5 santimetre (1,2 ila 2,0 in)* uzunluğundadır ve dört loblu ağzı vardır. Çiçeklerin rengi değişebilir, bazıları beyaz, mavi veya mor olabilir. Susam tohumları, çeşidine bağlı olarak birçok renkte bulunur. En çok ticareti yapılan susam çeşidi kirli beyaz renklidir. Diğer yaygın renkler devetüyü, ten rengi, altın, kahverengi, kırmızımsı, gri ve siyahtır. Gövde ve meyve rengi aynıdır.[]

Seikei Zusetsu tarım ansiklopedisinden Susam Eleusine coracana (L.) Gaertn.

Susam meyvesi, normalde tüylü, dikdörtgen kesitli ve tipik olarak kısa, üçgen gagalı bir yivli bir kapsüldür. Meyve kapsülünün uzunluğu 2 ila 8 cm, genişliği 0.5 ila 2.0 cm arasındadır ve lokuli sayısı 4 ila 12 arasında değişir. Meyve çeşidine bağlı olarak doğal şekilde (dehisces))'i bölüp açar, tohumlar septa boyunca yukarıdan aşağıya ya da iki apikal gözenek vasıtasıyla ayrılarak serbest bırakılır. İlk kapsülün yerleştirme yüksekliği kadar açılma derecesi de mekanize hasat için yetiştirmede önemlidir.[]

Susam tohumları küçüktür. Boyutları bilinen binlerce çeşide göre değişir. Genellikle, tohumlar yaklaşık 3 ila 4 mm uzunluğunda, 2 mm genişliğinde ve 1 mm kalınlığındadır. Tohumlar ovaldir, hafifçe basıktır ve tohumun gözünde (hilum) karşı uca göre biraz daha incedir. 100 tohumun kütlesi 0.203 g'dır.[22]

Tohum kabuğu (testa) düz veya nervürlü olabilir.[]

Susam yağı

Türün yağından yemeklik yağ olarak yararlanıldığı gibi, küspesi de hayvan yemi olarak kullanılır. Susam yağı, soluk sarı renkli, kokusuz, alkolde az, eter ve petrol eterinde kolayca çözünen bir sıvıdır. Yağ, tohumların %50'sini oluşturur. Tıpta bazı preparatların hazırlanmasında zeytinyağı gibi çok eskiden beri çözücü olarak kullanılır.

Dermatolojide susam yağı

Susam yağı, bakım için kaş, kirpik ve saçlara uygulanabilir. Saç kırılmalarını engeller ve selülit için oldukça faydalıdır.[23]

Resim galerisi

Kaynakça

  1. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; faostat isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  2. ^ a b T. Ogasawara, k.Chiba, m.Tada in (Y. P. S. Bajaj ed ) (1988). Medicinal and Aromatic Plants, Volume 10. Springer, 1988. ISBN 978-3-540-62727-2. 
  3. ^ a b Raghav Ram; David Catlin; Juan Romero; Craig Cowley (1990). "Sesame: New Approaches for Crop Improvement". Purdue University. 3 Şubat 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ a b D. Ray Langham. "Phenology of Sesame" (PDF). American Sesame Growers Association. 28 Haziran 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  5. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; rhan isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  6. ^ a b E.S. Oplinger; D.H. Putnam. "Sesame". Purdue University. 22 Ocak 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ Proceedings of the Harlan Symposium 1997- The Origins of Agriculture and Crop Domestication 27 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved 2012-06-17
  8. ^ Dorothea Bedigian, (Ed.) (2010). Sesame: The genus Sesamum. CRC Press. ISBN 978-0-8493-3538-9. 
  9. ^ D Zohary, M Hopf – Domestication of Plants in the Old World: The Origin and Spread of Cultivated Plants in West Asia, Europe, and the Nile Valley 29 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Oxford University Press, 2000 0-19-850356-3 Retrieved 2012-06-17
  10. ^ a b Sesame Coordinators. "Sesame". Sesaco. 15 Haziran 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ E.S. Oplinger; D.H. Putnam. "Sesame". Purdue University. 22 Ocak 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ D Bedigian and J R Harlan – [1] Retrieved 2012-06-17
  13. ^ D Q Fuller (University College London) – [2]Further Evidence on the Prehistory of Sesame 2003
  14. ^ Martha, T. Roth (1958). The Assyrian Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago (CAD) Volume 4, E. Chicago. s. 106. ISBN 978-0-91-898610-8. 
  15. ^ I Shaw – Oxford University Press, 2003 28 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 0-19-280458-8 Retrieved 2012-06-17
  16. ^ Charles FreemanEgypt, Greece, and Rome: Civilizations of the Ancient Mediterranean Oxford University Press, 29 Apr 2004 0-19-926364-7 Retrieved 2012-06-17
  17. ^ M Serpico & R White – (editors; P T Nicholson, I Shaw-translator) (23 Mart 2000). Ancient Egyptian Materials and Technology. Cambridge University Press, 23 Mar 2000. ISBN 978-0-521-45257-1. 
  18. ^ A R David – Handbook to Life in Ancient Egypt 19 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Oxford University Press, 28Oct 1999 0-19-513215-7 Retrieved 2012-06-17
  19. ^ Voeks, Robert; Rashford, John (2013). African Ethnobotany in the Americas. Springer, New York, NY. ss. 67-123. 
  20. ^ Frederic Rosengarten (2004). The Book of Edible Nuts. Dover Publications. ISBN 978-0-486-43499-5. 
  21. ^ Peter, K.V. (2012). Handbook of herbs and spices Volume 2. s. 449. 
  22. ^ Tunde-Akintunde, T. Y.; Akintunde, B. O. (1 Mayıs 2004). "Some Physical Properties of Sesame Seed". Biosystems Engineering (İngilizce). 88 (1): 127-129. doi:10.1016/j.biosystemseng.2004.01.009. ISSN 1537-5110. 
  23. ^ Fransızca Vikipedi Sésame maddesi

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Susam ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
Wikispecies'te Susam ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kayısı</span> Prunus armeniaca

Kayısı, Rosaceae (gülgiller) familyasından, 2–10 m yüksekliğinde, dikensi ve tüysüz, Prunus cinsinden bir ağaçtır. Yerli yayılımı, kapsamlı tarih öncesi ekimi nedeniyle biraz belirsizdir. Genetik araştırmalar, Orta Asya'nın ana vatanı olduğunu göstermektedir. Birçok ülkede yaygın olarak yetiştirilir ve birçok yerde yabani olarak bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Meyve</span> çiğ halde yenilebilir gıda

Botanikte meyve çiçeklenmeden sonra yumurtalıktan oluşan, çiçekli bitkilerde tohum taşıyan yapıdır.

<span class="mw-page-title-main">Rezene</span>

Rezene, maydanozgiller (Apiaceae) familyasından; iki metreye kadar boylanan, iki yıllık, kokulu, otsu bitki türüdür. Anavatanı, Akdeniz havzası ve Yakın Doğu'dur.

<span class="mw-page-title-main">Hünnap</span> Bitki türü

Hünnap, cehrigiller (Rhamnaceae) ailesinden bahar aylarında hoş kokulu sarı renkli çiçekler açan, dikenli bir ağaç türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Kavun</span> bitki türü

Kavun, kabakgillerden sürüngen gövdeli bitki türü ve bu bitkinin iri meyvesidir. Olgunlaşmamış hali de meyve olarak tüketilir ve bu haldeki meyvesine kelek denir. Bir yıllık otsu bir bitkidir. Sürüngen gövdesi metrelerce uzayabilir. Yaprakları yürek biçiminde iridir. Bir eşeyli ve bir evcikli çiçekleri yaprakların koltuk altından çıkar. Türüne ve çeşidine göre kalın kabuklu iri meyvesinin içi etli, sulu ve bol çekirdeklidir. Anayurdu, Orta Asya, İran ve Anadolu'dur. Türkiye'de yetişen başlıca türleri Topatan, Hasanbey, Van kavunu, Altınbaş Kızılırmak, Ankara kavunu, Kırkağaç (Manisa) kavunu olmakla birlikte pek çok yerli ve yabancı hibrit çeşitleri de bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Haşhaş</span>

Haşhaş, gelincikgiller familyasından Papaver cinsinden bir bitki türü. Haşhaş, yazların sıcak geçtiği orta derecede yağış alan yerleri sever. Anavatanının Doğu Akdeniz olduğu düşünülmektedir. Hindistan ve Anadolu'da çok eskiden beri tarımı yapılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Fasulye</span> bitki

Fasulye, baklagiller (Fabaceae) familyasının Phaseolus cinsinden Orta Amerika menşeli, bir yılda yetişen otsu bir bitki türü. Günümüzde fasulyenin; Orta Amerika (Mesoamerica) ve Güney Amerika (Andean) bölgeleri olmak üzere iki gen havuzuna sahip olduğu çeşitli araştırıcılar tarafından rapor edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hibiscus sabdariffa</span>

Kerkede, ebegümecigiller (Malvaceae) familyasından bitki türü.

<i>Macadamia</i>

Macadamia, Güney Afrika ve Endonezya ile Avustralya'nın bazı bölgelerinde yetişen çiçekli bitkilerden Proteaceae familyasından 4 türünü kapsayan bir ağaç cinsidir. Bu cins adını meslektaşı Botanist Ferdinand Von Mueller ile birlikte bu cinsi ilk olarak tanımlayan John Macadam'dan alır. Aborjinler ve yerli Avustralyalılar arasında ise gyndl, jindilli ve boombera gibi adlarla anılır.

<span class="mw-page-title-main">Kinoa</span>

Kinoa, yenebilir tohumları için tarımı yapılan Chenopodioideae alt familyasından bitki. Tahıllara benzer yönleri olsa da Buğdaygillerden değildir, ıspanak ve pancar gibi bitkilere daha yakındır.

Çiğ beslenme veya çiğ gıda diyeti, yalnızca veya çoğunlukla pişmemiş ve işlenmemiş yiyecekleri yemeyi kapsayan bir diyet uygulamasıdır. Felsefeye veya yaşam tarzına ve istenen sonuçlara bağlı olarak, çiğ gıda diyetleri bir dizi meyve, sebze, fındık, tohum, yumurta, balık, et ve süt ürünlerini içerebilir. Diyet ayrıca çeşitli filizlenmiş tohum, peynir ve yoğurt, kefir, kombuça veya lahana turşusunu da kapsayan fermente edilmiş yiyecekler gibi basit işlenmiş yiyecekleri içerebilir, fakat genellikle pastörize edilmiş, homojenize edilmiş veya sentetik böcek ilaçları, gübreler, çözücüler ve gıda katkı maddeleri kullanılarak üretilmiş gıdaları içermez

<i>Solanum diphyllum</i>

Solanum diphyllum, Solanum cinsine bağlı bir bitki türüdür. Bu tür ilk olarak Carl Linnaeus tarafından 1753 tarihli Species Plantarum adlı kitabında tanımlanmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Recado rojo</span>

Recado rojo veya achiote ezmesi popüler bir baharat karışımıdır. Günümüzde, özellikle Yucatán ve Oaxaca olmak üzere Meksika ve Belize mutfaklarında yoğun bir şekilde kullanılmaktadır. Baharat karışımı genellikle annatto, kekik, kimyon, karanfil, tarçın, karabiber, yenibahar, sarımsak ve tuz içerir. Annatto tohumları karışımı kırmızıya boyar ve karışıma belirgin bir kırmızı-turuncu renk verir.

<span class="mw-page-title-main">Perilla yağı</span>

Perilla yağı, perilla tohumlarından elde edilen yenilebilir bir bitkisel yağdır. Farklı bir ceviz aroması ve tada sahip olan kızartılmış perilla tohumlarından preslenen yağ, Kore mutfağında lezzet arttırıcı, çeşni ve yemeklik yağ olarak kullanılmaktadır. Kızartılmamış perilla tohumlarından preslenen yağ, mutfak dışı amaçlar için kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Dianthus plumarius</span> Bitki türü

'Dianthus plumarius, ortak pembe, bahçe pembesi veya vahşi pembe ' veya sadece pembe adlı, Caryophyllaceae ailesindeki çiçekli bitkinin bir türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Mary (Gloucester ve Edinburgh düşesi)</span> Britanyalı prenses, III. Georgenin kızı; (1776-1857)

Prenses Mary, Gloucester ve Edinburgh Düşesi İngiltere Kralı III. George ve eşi Mecklenburg-Strelitz'li Charlotte'un on birinci çocuğu ve dördüncü kızıydı.

<span class="mw-page-title-main">Tatar hanımeli</span>

Lonicera tatarica, Tatar hanımeli olarak bilinen bir hanımeli türüdür. Sibirya ve doğu Asya'nın diğer bölgelerine özgüdür Lonicera tatarica'nın Himalayalar'da da yetiştiği bilinmektedir ancak Kuzey Amerika'da yaygın tanıtılan tür ve zehirli ot olarak daha iyi bilinir. Hanımeli, her iki yarım kürenin ılıman bölgelerine özgüdür. Kuzey Amerika'da bulunan birkaç egzotik çalı hanımelinden biri olan bu bitki, 1752'de süs bitkisi olarak tanıtıldı. Kıtanın batısında, Alaska ve Kaliforniya'ya kadar bilinir, burada kolayca bozulan doğal ortamlarda yetişir.

<span class="mw-page-title-main">Japon kamelyası</span>

Japon kamelyası, Ericales takımına ait, çaygiller ailesinin genellikle çalı formuyla bilinen bitkisidir. Japon kamelyası genellikle çalı ya da ağaç formunda gelişir. Yaygın olarak 1,5 metre ila 6 metre arasında olsa da bazı varyeteleri 11 metreye kadar boylanabilir. Derimsi yaprakları dallar üzerinde almaşık bir dizilim gösterir ve aşağı indikçe yapraklar kalınlaşarak matlaşır. Yapraklarının çeperleri dişli bir yapıdadır, yaprağın ucunda ise bu diş daha belirginleşir. Kamelya yaprakları tırtıllar tarafından tercih edilen bir besindir.

<span class="mw-page-title-main">Sinirotu</span>

Plantago major, geniş yapraklı plantin, beyaz adamın ayak izi, yol ekmeği veya büyük plantin, Plantaginaceae ailesinde yer alan çiçekli bitki türüdür. Bitki Avrasya'ya özgüdür.

<span class="mw-page-title-main">Beyaz hardal</span>

Beyaz hardal, Brassicaceae familyasına ait bir yıllık bitkidir. Bazen Brassica alba veya B. hirta olarak da adlandırılır. Tohumları için yetiştirilir ve hardal sosu yapmakta, yem bitkisi olarak veya yeşil gübre olarak kullanılır. Menşei Akdeniz bölgesi olduğu düşünülse de günümüzde dünya çapında yaygındır.