İçeriğe atla

Surname-i Hümayun

Surname-i Hümayun
Yazarİntizami (Resimleyen:Nakkaş Osman)
ÜlkeOsmanlı İmparatorluğu
DilTürkçe
Konu1582’de III. Mehmet’in sünnet düğünü nedeniyle düzenlenmiş şenlikler
Camcıların geçişi
Mimarların geçişi
Gazilerin geçişi
Bir minyatürden detay

Surname-i Hümayun (III. Murad Surnamesi), 1582’de Padişah III. Murad’ın oğlu Şehzade Mehmet’in sünnet düğünü nedeniyle düzenlenmiş 52 gün süren şenlikleri anlatan Türkçe eserdir.

Şenlikleri 250 çift sayfa minyatür ile resimsel bir öyküye dönüştüren eser,[1] 14 Mart 1588 tarihinde tamamlanarak hünkâra sunulmuştur.[2] Tek nüshası Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi, Hazine Nr. 1344'te kayıtlıdır. Metni, “İntizamî” mahlaslı yazar tarafından kaleme alınan surname, Nakkaş Osman ve ekibi tarafından resimlenmiştir. Metnin orijinalinin Şahnameci Seyyid Lokman’a mı yoksa İntizami mahlasını kullanan Rumelili bir başka müellife mi ait olduğu kesinlik kazanmamıştır.[2]

Eserin önemi, Nakkaş Osman’ın elinden çıkan minyatürlerden gelir. Surname, tam sayfa büyüklüğünde 250 çift minyatürü içerir. Günümüzde 432 yaprak ve 427 minyatür ile ulaşmıştır. Dönemin günlük hayatından kesitler sunması ve meslek gruplarını vermesi açısından birer tarihi belge niteliğine sahip bu minyatürler ayrıca başarılı birer sanat eseri olarak değerlendirilir.[3]

Eser boyunca tek bir kompozisyon tekrar eder ve Şenlik bütün minyatürlerde aynı noktadan, aynı dekor ile betimlenir: Şenliklerin gerçekleştiği At Meydanı’nda hareket misafir locası ve halktan seyircilerin bulunduğu sağ taraftan başlar; saray ve padişah locasının bulunduğu sol tarafta devam eder.[4] Halkın ve misafir locasının önünden geçen göstericiler padişaha doğru ilerler; dualarını ettikten ve hediyelerini sunduktan sonra hünerlerini sunarlar. Şenlik bu şekilde baştan sonra padişahın gözü ile anlatılır. Yazılı metinde dile getirilmiş heyecan, merak, korku, keyif, neşe ve benzeri durumlar minyatürlerdeki insan figürlerinde yer almaz.[4]

Eserin kadrosu

Şehnameci Seyyid Lokman tarafından Hünername ve Surname’de çalışan üretim ekibinin ücretlerinin arttırılması konusunda yazılan 1588 tarihli bir belgede ekip elemanlarının isimleri sıralanmıştır. Bu listede adı geçenlerin hangisinin Hünername’de, hangisinin Surname’de ya da ikisinde birden çalıştığı tam olarak anlaşılamamakla birlikte belge Nakkaş Osman’ın üretim ekibi içinde yer almış olabilecek nakkaşlar ve eseri hazırlayan diğer sanatçılar hakkında genel bir fikir verir. Belgede ismi geçenler şunlardır:[1]

Katipler

Seyyid Kasım, Mustafa, Feramuz, Ali, Abdurrahman

Nakkaşlar

Lütfü, Osman, Ali, Mehmed Haydar, Velican, Mehmed musavvir, Molla Tiflisî, İbrahim, Osman diğer, Ahmed Abdullah, Hüseyin Zergerî, Mahmud müzehhib, Yusuf Abdullah

Müzehhibler

Musa Ahmed, Yahya, Seydi, Abdi zergub, Şaban, Hızır Gazi, Mehmed Abdullah, Mehmed Mustafa, Nasuh b. Abdullah, Perviz Abdullah, Abdulehad Yakub, Davud Abdullah, Yusuf Abdullah

Mücellidler

Abdî Şaban, Mehmed Haydar, Kara Memed, Mehmed Ankara, Receb Abdullah

İptida

Seyyid Mehmed Tirmizî katip, Hüseyin üstad, Muzaffer katib, Bali Abdullah, Mehmed b. Kerim müzehhib, Abdî şakird-i musavvir, Maksut şakird-i musavvir, Geyvan Abdullah, Yusuf Abdullah şakird-i müzehhib

Kaynakça

  1. ^ a b "Şebnem Tamcan, Surname-i Hümayun, Museum With No Frontiers potalı, Sürekli Koleksiyon Veritabanı". 3 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2015. 
  2. ^ a b "Hilal Kazan, Farklı Açıdan Bir Bakışla Şehnameci Seyyid Lokman'ın Saray İçin Hazırladığı Eserler, Osmanlı Araştırmaları, Sayı 35, Yıl 2010" (PDF). 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Haziran 2015. 
  3. ^ "Süreyya Eroğlu, Surnameler, Os-ar.com, Erişim tarihi:30.06.2015". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2015. 
  4. ^ a b Nazlı Meriç Ümit, Minyatürlerde Gösteri Sanatları: Nakkaş Osman’ın Tasvirleriyle Onaltıncı Yüzyıldan Örnekler, Art-Sanat, Sayı 2, 2014[]

İlgili Araştırma Makaleleri

Osmanlılar’da resim için “nakış” ya da “tasvir” tabirleri kullanılırken minyatür sanatçıları için de ressam anlamında nakkaş ya da musavvir ismi kullanılmıştır. Minyatürler daha çok kitapları resimlemek amacıyla faaliyet gösterdiğinden resimlerin ebatları küçük tutulmuştur.

Yeğen Mehmet Paşa I. Mahmud saltanatında, 19 Aralık 1737 - 22 Mart 1739 tarihleri arasında; bir yıl, üç ay, dört gün sadrazamlık yapmış Osmanlı devlet adamıdır.

Vakanüvis, Arapça vak'a ve Farsça nuvіs kelimelerinden gelen, zuhur eden olay, hadise ve durumları yazan manasına gelen ifadedir. Bazı söylem farklılıklarında ufak değişiklikle vākayinüvis olarak da geçer. Şehnâmeci ya da şehnâmenüvis de aynı manada kullanılan bir tabirken zamanla müesseseleşmiştir. Osmanlı İmparatorluğu'nda devrin olaylarını yazmakla görevlendirilen resmî devlet tarihçisine vakanüvis denmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Emetullah Râbia Gülnûş Sultan</span> IV. Mehmedin tek hasekisi iki oğlunun döneminde Valide Sultanlık yaptı. Haseki Sultan ünvanını kullanan son kadındır.

Emetullah Râbia Gülnûş Sultan, Osmanlı İmparatorluğu'nun Valide Sultan'ı, İki ayrı padişahın annesi ve Sultan IV. Mehmed'in tek hasekisi. Osmanlı İmparatorluğunda Haseki Sultan unvanını kullanan son kadın sultan.

<span class="mw-page-title-main">Diyarbekir (eyalet)</span> Diyarbakır

Diyâr-ı Bekr Eyaleti tam adı Diyâr-ı Bekr Beylerbeyliği, 1515 yılında kurulan Osmanlı Devleti eyaleti. Eyaletin merkezi Diyarbakır'dır. Doğrudan Osmanlı İmparatorluğuna bağlı olarak yönetilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Surnâme</span> Divan edebiyatında padişah çocuklarının doğum, sünnet ve düğün törenlerini anlatan eserlerin genel adı

Surname, Osmanlı dönemi Türk edebiyatında şenlikler hakkında yazılan edebî metinlerin genel adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Minyatür</span> kendine has bir biçimi olan resim

Minyatür, kendine has bir biçimi olan resim çeşididir.

<span class="mw-page-title-main">II. Mahmud Türbesi</span> Türbe

II. Mahmud Türbesi, Osmanlı padişahı Abdülmecid'in babası II. Mahmud için İstanbul'da inşa ettirdiği ve sonradan diğer padişah ve Osmanlı Hanedanı üyelerinin de defnedildiği bir türbedir. 1840 yılında tamamlanan türbe İstanbul'un Fatih ilçesi Çemberlitaş semtinde Divanyolu caddesinde yer almaktadır.

Muhammed Nur'ül Arabi, Son dönem melamiliğin piri. 1813-1887 arasında yaşamış sufi. Çeşitli sufi üstadlarından ders almış olan ve hayatının büyük kısmını Anadolu ve Rumeli topraklarında geçiren Seyyid Muhammed Nur, Abdülbaki Gölpınarlı tarafından Üçüncü Devir Melamiliği şeklindeki tanımlanan dönemin de öncüsü kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Siyer-i Nebi</span>

Siyer-i Nebi, İslam peygamberi Muhammed'in hayatını destanî bir şekilde tasvir eden bir eser olup, Kahire'de, Memlük sultanı Berkok'un bir Mevlevî dervişi Erzurumlu Yusuf'un oğlu olan Mustafa'ya yazmasını emrettiği ve 1388 yıllarında tamamlanan Türkçe bir siyer eseridir. Metin Vakıdî'nin bir Arapça çalışmasına dayanır.

<span class="mw-page-title-main">Kazasker Mustafa İzzet Efendi</span> Osmanlı hattatı (1801-1876)

Adaşı ve ustası olan bir diğer ünlü hattat Yeserizade Kazasker Mustafa İzzet Efendi ile karıştırılmamalıdır.

<span class="mw-page-title-main">1578-1590 Osmanlı-Safevî Savaşı</span> Osmanlı İmparatorluğu ile Safevi Devleti arasında 1578-1590 yılları arasında yapılmış savaş

1578-1590 Osmanlı-Safevî Savaşı, Osmanlı İmparatorluğu ile Safevî Devleti arasında tüm Kafkaslar ile Güney Azerbaycan'da cereyan eden ve Osmanlıların zaferiyle sonuçlanan savaş.

<span class="mw-page-title-main">Budin (eyalet)</span>

Budin Eyaleti, Budin Beylerbeyliği veya Budin Paşalığı, Osmanlı İmparatorluğu'nun bir eyaleti. 1526'daki Mohaç Muharebesi sonrasında Osmanlı İmparatorluğu'na bağlanan Macaristan Krallığı'nın başkenti Budin'e 1530, 1540 ve 1541 yıllarında Habsburg Hanedanı'nın kontrolündeki Avusturya Arşidüklüğü tarafından gerçekleştirilen ve başarısızlıkla sonuçlanan kuşatmalar sonrasında kurulmuştur. 1552'de Temeşvar ele geçirilmiş ve Temeşvar ve çevresinde Temeşvar Eyaleti kurulmuştur. 1606'da Zitvatorok Antlaşması'yla Eğri ve Kanije şehirleri de alınarak Eğri (1596) ve Kanije (1600) Eyaletleri kurulmuştur. 17. yüzyılda II. Viyana Kuşatmasının başarısızlığından sonra 2 Eylül 1686'da Habsburg ordusu Budin şehrini düşürdü ve eyalet de düşmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı başdefterdarları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Başdeftardar, 14. yüzyıl ile 19. yüzyıl arasinda Osmanlı Devleti'nin en yüksek maliye görevlisi idi. Fatih'in kanunnamesine göre bașdefterdar padișahın malının vekili ve veziri-azam da nazırı idi. Devlet hazinesinin açılıp kapanması başdefterdar bulunmasıyla yapılırdı. "Başdefterdar" Divan-ı Hümayun üyesi idi. Başdefterdar 14. yüzyıl ile 19. yüzyıl dönemi protokolüne göre vezir ve kazasker rütbelerinden daha aşağıda ama Yeniçeri Ağası'nın üzerinde bulunmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Türk Vakıf Hat Sanatları Müzesi</span>

Türk Vakıf Hat Sanatları Müzesi, İstanbul Beyazıt Meydanı'nda bulunan, Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne bağlı hat müzesidir.

<span class="mw-page-title-main">Nurhan Atasoy</span> Türk sanat tarihçisi

Nurhan Atasoy, Türk sanat tarihi profesörü, akademisyen ve yazardır. Osmanlı ve İslami sanat tarihinde uzmanlaşmış; bu konularda akademik çalışmalar yapmış ve çeşitli eserler kaleme almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı minyatürü</span> Genellikle Osmanlıda saray kültürünü yansıtan eski Osmanlı resim sanatı

Osmanlı minyatür sanatı Osmanlı saray kültürünü yansıtarak el yazmaları gibi lüks öğeleri süsleyen genelde Padişah ve diğer yüksek mertebelilere sunulmuş bir sanat şeklidir. Minyatür sanatı İslam dünyasında özellikle yer bulmuş bir saray sanatıdır. Yüksek gelişmişliğe ve kapsamlılığa, geç Orta Çağ'da İran, Irak, Orta Asya ve Anadolu'da bulunan Türk ve Pers hanedanlıkları dönemlerinde erişmiştir. Osmanlı miniyatür sanatı, hep birlikte kitap sanatı olarak anılan Hat, Nakş, Tezhip, Ebru ve Cilt gibi birbiriyle ilişkili geleneksel sanatlardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">Nakkaş Hasan Paşa</span>

Nakkaş Hasan Paşa, Osmanlı nakkaş, asker ve bürokrat.

<i>Hünernâme</i> Seyyid Lokmanın tezhip ve minyatürlerle süslü Şehname vezninde yazılmış mesnevisi.

Hünernâme, Seyyid Lokman tarafından 1579 ya da 1580 ile 1584 ya da 1585 yılları arasında yazılan Osmanlı el yazması eserdir. Tezhip ve minyatürleriyle dikkat çeker. İki cilttir ve esas olarak I. Süleyman, II. Selim, III. Murad ve Sokollu Mehmed Paşa dönemlerine ait 89 minyatür içermektedir. Şehnâme tarzında kaleme alınan eserin bilinen tek nüshası, günümüzde Topkapı Sarayı Müzesi Yazma Eserler Kütüphanesi'nde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Seyyid Lokmân Çelebi</span> Osmanlı tarihçi ve şehnâmecisi

Seyyid Lokmân b. Seyyid Hüseyin el-Âşûrî el-Hüseynî el-Urmevî, daha çok Seyyid Lokman olarak bilinen bir Osmanlı müellifidir. Şehname türünde çok sayıda önemli eser meydana getirmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.