Summertime (film, 1955)
| Summertime | |
 | |
| Yönetmen | David Lean |
|---|---|
| Yapımcı | Ilya Lopert
|
| Senarist | David Lean H.E. Bates |
| Oyuncular |
|
| Müzik | Alessandro Cicognini |
| Görüntü yönetmeni | Jack Hildyard |
| Kurgu | Peter Taylor |
| Stüdyo | London Films |
| Dağıtıcı | United Artists |
| Çıkış tarih(ler)i | 29 Mayıs 1955 (Venice) 21 Haziran 1955 (New York City) 7 Kasım 1955 (United Kingdom) |
| Süre | 100 dakika |
| Ülke |
|
| Dil | İngilizce |
| Bütçe | $1.1 milyon[1] |
| Hasılat | $4-5 milyon (global gross) (estimate)[1] |
Summertime, David Lean tarafından yönetilen ve Katharine Hepburn, Rossano Brazzi, Darren McGavin ve Isa Miranda'nın oynadığı 1955 yapımı bir romantik komedi drama filmi. Film, orta yaşlı yalnız bir Amerikalı sekreterin ilk kez tek başına Venedik'i gezmesi ve bu sırada İtalyan bir antika satıcısına aşık olmasını konu alıyor. Lean senaryoyu Arthur Laurents'ın The Time of the Cuckoo adlı oyununa dayanarak H.E. Bates ile birlikte yazdı.
Film 1954 yılında Venedik'te Eastmancolor negatif filmle çekildi ve Technicolor tarafından işlenip basıldı.[2][3] Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık ve İtalya ortak yapımı olan Summertime, 21 Haziran 1955'te United Artists tarafından ABD'de gösterime girdi ve aynı sonbaharda Birleşik Krallık'ta alternatif başlık Summer Madness adıyla gösterildi.
Olay Örgüsü
Jane Hudson, Akron, Ohio'da yaşayan, evlenmemiş, orta yaşlı, kendini "süslü sekreter" olarak tanımlayan, yaz tatilinde olan ve yıllardır para biriktirerek Venedik'e gitmeyi hayal eden bir kadındır. Oteline giden vaporetto'da iki Amerikalı arkadaşı Lloyd ve Edith McIlhenny ile tanışır. Otelde, evini bir pansiyona dönüştürmüş dul bir kadın olan Signora Fiorini tarafından karşılanırlar. Ayrıca genç bir Amerikalı ressam olan Eddie Yaeger ve karısı Phyl de otelde kalmaktadır. Jane kaldığı süre boyunca dost canlısı bir İtalyan sokak çocuğu olan Mauro tarafından sürekli rahatsız edilir.
Venedik'teki ilk akşamında Jane San Marco Meydanı'na yürür ve burada gördüğü romantik çiftler yalnızlığını daha da artırır. Açık havada bir caffè'de otururken, yalnız bir İtalyan erkeğin kendisini izlediğini fark eder; panikleyerek hızla oradan ayrılır.
Ertesi gün alışverişe çıkan Jane, bir antika dükkânının vitrininde kırmızı bir cam kadeh görür. Dükkâna girdiğinde, dükkân sahibi Renato de Rossi'nin bir gece önce kaçtığı adam olduğunu fark eder. Kadehin 18. yüzyıldan kalma otantik bir eser olduğuna dair ona güvence verir ve ona pazarlık sanatını öğrettikten sonra kadehi satın alır. Onu tekrar görmeyi uman Renato, ona uygun bir kadeh aramayı teklif eder. Ertesi sabah Mauro ile birlikte dükkâna dönen Jane, Renato'nun orada olmadığını görünce hayal kırıklığına uğrar. Jane, de Rossi'nin dükkânını çekerken yanlışlıkla bir kanala geri geri adım attığında aşağılanır. Mauro'ya onu eve, Pensione Fiorini'ye götürmesi için yalvarır.
O akşam, de Rossi pansiyona gelir ve ona olan ilgisini itiraf eder. Jane bu teklife direnince, onu mutluluk fırsatını kaçırmaması konusunda uyarır. McIlhenny'ler Murano'ya yaptıkları bir alışveriş gezisinden döndüklerinde, Jane'in satın aldığına benzer yeni bir kırmızı kadeh seti satın aldıklarında, onunla akşam yemeği yemeyi kabul etmenin eşiğinde görünmektedir. Renato, Jane'in onu dolandırdığını düşündüğünü fark eder, ancak aynı tasarımların Venedik'te yüzyıllardır kullanıldığını söyler ve kadehin gerçek bir antika olduğu konusunda ısrar eder. Jane'in öfkesi yatışır ve San Marco Meydanı'nda Rossini'nin vaadi onu daveti kabul etmeye ikna eder.
Çift, bir orkestranın La gazza ladra uvertürünü çaldığı meydandaki mehtaplı konsere katılır. Bir çiçek satıcısı onlara yaklaştığında, Jane orkide yerine basit bir gardenya seçtiğinde Renato şaşırır. Daha sonra, çift Venedik'te dolaşırken, Jane gardenyasını bir kanala düşürür; Renato çok uğraşmasına rağmen onu geri alamaz. Pansiyona döndüklerinde Renato Jane'i öper, Jane de tutkuyla karşılık verir ve odasına koşmadan önce "Seni seviyorum" diye mırıldanır. Ertesi gün Jane, o akşamki randevuları için kendine kuaförde bakım yaptırır ve yeni kıyafetler giyer. Meydanda onu beklerken Renato'nun "yeğeni" Vito gelir ve istemeden de olsa aslında Renato'nun oğlu olduğunu açıklar. Renato'nun evli ve birkaç çocuk sahibi olduğunu öğrenince şaşkına dönen Jane, bir bara sığınır ve burada Eddie ile evliliğinin sorunlu olduğunu söyleyen Phyl ile karşılaşır.
Jane pansiyona döndüğünde, Eddie'nin Sinyora Fiorini ile bir ilişkisi olduğunu ve Mauro'nun da bu ilişkide aracılık yaptığını öğrenir. "Bu şehre geceleri bir şeyler oluyor" diyerek dehşete düşer. Renato gelir ve ona İtalya'da işlerin farklı olduğunu ve Sinyora ile Eddie arasındaki ilişkinin kendisini ilgilendirmediğini söyler. Evli olduğunu kabul eder, ancak karısıyla ayrı yaşadıklarını ve onu korkutup kaçırmak istemediği için bunu gizlediğini iddia eder. Onu olgunlaşmamış olmakla ve ulaşılamaz olanı arzulamak yerine sahip olabileceklerini kabul etmek istememekle suçlar. Jane yumuşar. Randevuları, gece boyunca dans ettikleri bir açık hava gece kulübünde devam eder. Daha sonra, uzakta havai fişekler atılırken Jane ve Renato, ilişkilerinin tamamlandığı Renato'nun evine giderler.
Çift Burano'da birkaç cennet gibi gün geçirir. Mutsuz biteceğini bildiği bir ilişkide kalmak istemeyen Jane eve erken dönmeye karar verir. Renato kalması için ona yalvarır, ancak Jane bir partiyi bitmeden önce terk etmenin daha iyi olduğunu savunarak ayrılmakta ısrar eder. Jane, Renato'dan tren istasyonuna gelmemesini istese de, onun bu isteğini görmezden geleceğini ummaktadır. Daha sonra, istasyon platformunda Mauro vedalaşmak için koşar ve Jane'e hediye olarak bedava bir biblo verir. Tren istasyondan ayrılmaya başladığında Jane, Renato'nun perondan aşağı koştuğunu görünce heyecanlanır. Pencereden ona bir paket uzatmaya çalışır ama tren çok hızlı hareket etmektedir. Durur, kutuyu açar ve hediyesini kaldırır: başka bir gardenya.
Kaynakça
- ^ a b "Inside Stuff - Pictures". Variety. 11 Ocak 1956. s. 15.
- ^ Limbacher, James L (1978). Four Aspects of the Film. New York: Arno Press. s. 295. ISBN 0405111258. Erişim tarihi: 18 Ocak 2024.
- ^ "What's in a Name? Eastmancolor, Eastman Colour and Colour Brand Identity". The Eastmancolor Revolution and British Cinema, 1955-85. 5 Mayıs 2017. 18 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2024.
Dış bağlantılar
- IMDb'de Summertime
