İçeriğe atla

Sultan el-Atraş

Sultan Paşa el-Atraş
Suriye İsyanı'ndan sonra Arap çölünde el-Atraş
Doğum5 Mart 1891(1891-03-05)
El-Kureyya, Osmanlı Suriyesi, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm26 Mart 1982 (91 yaşında)
El-Kureyya, Suriye
MilliyetSuriyeli
Tanınma nedeni1925-27 Suriye Devrimi'nin komutanı
Çocuk(lar)Mansur el-Atraş

Sultan el-Atraş, (5 Mart 1891[1] - 26 Mart 1982) (Arapça: سلطان الأطرش), yaygın olarak bilinen adıyla Sultan Paşa el-Atraş (Arapça: سلطان باشا الأطرش), önde gelen bir Suriye milliyetçisi Arap Dürzi lider ve Suriye Devrimi'nin (1925-27) başkomutanıydı. Fransızlara karşı savaştı. Suriye ve Dürzi tarihinin en etkili isimlerinden biri olarak Cebel el-Dürzi'nin ve genel olarak Suriye'nin kaderinin belirlenmesinde önemli bir rol oynadı.

Erken yaşam ve kariyer

Sultan el-Atraş, Süveyda'nın 20 km güneyinde, 1879'dan beri bölgeyi nominal olarak yöneten ünlü Dürzi ailesi el-Atraş'ın köyü olan el-Kureyya'da doğdu. Babası Zukan, 1910 yılında Sami Paşa el-Faruki'nin kuvvetleriyle karşı karşıya geldiği el-Kufr yakınlarında Osmanlılara karşı şiddetli bir savaşa liderlik etti. Yakalandı ve daha sonra 1911 yılında idam edildi.

Sultan el-Atraş, I. Dünya Savaşı patlak vermeden önce Balkanlar'da görev yapan bir Osmanlı ordusu askeriydi.[2]

Arap İsyanı'ndaki rolü

Fotoğraf

Sami Paşa askerî güç ve hile kullanarak sonunda Cebel el-Dürzi'yi işgal etmeyi başardı. Aralarında Sultan'ın da bulunduğu yüzlerce Dürzi gencini Balkanlar'a savaşmaya gönderdi. Ancak Birinci Dünya Savaşı sırasında Osmanlılar isyan çıkmasından korktukları için Cebel el-Dürzi'yi rahat bıraktılar. Sultan daha sonra Pan-Arap hareketlerle ve özellikle Hicaz'daki Arap İsyanı ile temasa geçebildi. İsyan başladığında Arap bayrağını Salkhad kalesine ve kendi evine dikti.

Arap kuvvetleri Akabe'ye ulaştığında, isyana katılmaları için bin adam gönderdi. Busra'ya ulaştıklarında 300 adamıyla birlikte kendisi de onlara katıldı. Onun kuvvetleri Şam'a giren ve 29 Eylül 1918'de hükûmet konağına Arap İsyanı bayrağını diken ilk kuvvetlerdi. Sultan, isyandaki Arap güçlerinin lideri olan Haşimi Emiri Faysal'ın iyi bir dostuydu ve emir unvanı ve Suriye ordusunda paşa unvanına eşdeğer bir general rütbesi ile ödüllendirildi. Daha sonra Irak kralı olan Faysal, Sultan'a sürgün yıllarında çok yardımcı oldu.

Yeni bağımsız Suriye Krallığı, 24 Temmuz 1920'deki Meyselun Muharebesi'nden sonra Fransa tarafından işgal edildiği için uzun süre ayakta kalamadı. Sultan, Fransızlara karşı savaşmak için adamlarını topluyordu ancak Fransız güçlerinin Şam'a girmesi ve ülkenin Cebel el-Dürzi'nin de aralarında bulunduğu beş devlete bölünmesiyle, olayların hızla gelişmesi çabalarını kısa kesti.

Ethem Hançer olayı

7 Temmuz 1922'de Fransız askerleri, kendisi yokken Sultan'ın evine sığınan Lübnanlı bir Şii isyancı olan Ethem Hançer'i yakaladı. Hançer, General Gouraud'ya suikast girişiminde bulunmaktan aranmaktaydı. Sultan eve vardığında Hançer'ın serbest bırakılmasını talep etti, ancak Fransızlar bunu reddettiler. Birkaç gün sonra Sultan ve adamları, aslında uçakla Şam'a gönderilen Hançer'i taşıdığını düşündükleri bir Fransız konvoyuna saldırdı.[3] Fransızlar buna Sultan'ın evini tahrip ederek ve tutuklanmasını emrederek karşılık verdi. Sultan, Ürdün'e kaçtı ve daha sonra Fransız karakollarına baskınlar düzenledi. On ay sonra Fransızlar tarafından affedilerek geri döndü.

1925-27 Suriye Devrimi

Ana madde: Büyük Suriye İsyanı
Süveyda'da Sultan'ın ve diğer isyancıların 1937'de sürgünden dönüşü için yapılan kutlama

1925 yılında Sultan Paşa el-Atraş, Dürzi Dağı'nda patlak veren ve tüm Suriye ile Lübnan'ın bazı bölgelerine yayılan bir isyana önderlik etti. Tüm Suriye'yi kapsadığı ve isyancılarla Fransız güçleri arasında şiddetli çatışmalara sahne olduğu için Fransız Mandası'na karşı en önemli devrimlerden biri olarak kabul edilir.[4]

Sultan'ın akrabası ve Rasas'ın asi şeyhi Hilal el-Atraş, Suriyeli isyancıların serbest bırakılmasını kutlayan bir tören sırasında

23 Ağustos 1925'te Sultan Paşa el-Atraş, Fransa'ya karşı devrimi resmen ilan etti ve kısa süre içinde Şam, Humus ve Hama'da çatışmalar patlak verdi. El-Atraş, devrimin başında Fransızlara karşı 21 Temmuz 1925'teki El-Kufr Muharebesi, 2 Ağustos 1925'teki El-Mezra Muharebesi ve Salkhad, Museyfire ve Süveyda muharebeleri başta olmak üzere birçok muharebe kazandı. Son iki muharebede Dürziler yenilgiye uğratıldı. İsyancıların Fransa'ya karşı kazandığı zaferlerin ardından Fransa, Fas ve Senegal'den Suriye ve Lübnan'a, isyancıların az sayıdaki malzemesine kıyasla modern silahlarla donatılmış binlerce asker gönderdi. Bu durum sonuçları önemli ölçüde değiştirdi ve direniş 1927 baharına kadar sürmesine rağmen Fransızların birçok şehri geri almasını sağladı. Fransızlar Sultan el-Atraş'ı idama mahkûm etti, ancak o isyancılarla birlikte Trans Ürdün'e kaçtı ve sonunda affedildi. Fransa-Suriye Antlaşması'nın imzalanmasının ardından 1937 yılında Suriye'ye döndü. Halk tarafından büyük bir törenle karşılandı.

Devrimden sonraki rol

El-Atrash, Suriye'nin bağımsızlığına yol açan Levant Krizi'ne aktif olarak katıldı. 1948'de birleşik bir Filistin Arap Kurtuluş Ordusu kurulması için çağrıda bulundu, bunun için yüzlerce genç gönüllü oldu ve 1948 Arap-İsrail Savaşı sırasında savaşa katılmak üzere gönderildi.

Edib Çiçekli döneminde el-Atraş, hükûmet politikalarına muhalefeti nedeniyle sık sık tacize uğradı. Aralık 1954'te Ürdün'e gitmek üzere Dürzi Dağı'ndan ayrıldı ve Çiçekli rejimi düştüğünde geri döndü. El-Atraş, 1958'de Mısır ve Suriye'nin siyasi birliğini destekledi ve 1961'deki ayrılma sürecine şiddetle karşı çıktı. Dürzi Dağı'ndaki sosyal hayata ve kalkınmaya yaptığı katkılarla da tanınmaktadır.

Popülerlik

Paşa el-Atraş 80'li yaşlarının sonunda, el-Kureyya'daki evinde

Sultan Paşa el-Atraş, Arap ve Suriye tarihinde, özellikle de Dürziler arasında son dönemde öne çıkan liderlerin en popülerlerinden biridir. Dürzi Dağı'ndaki ana meydanlarda el-Atraş'ın birçok heykeli bulunmakta ve bölgedeki birçok evde fotoğrafları asılı durmaktadır. El-Atraş, birçok şiir ve popüler şarkı da dahil olmak üzere yerel folklorda da öne çıkmaktadır. Çeşitli nedenlerden dolayı Dürziler onu vatanseverlik, cesaret ve sekülerizmin sembolü olarak görmektedirler:

  • El-Atraş, birçok dine mensup isyancının yer aldığı bir devrime liderlik ettiği sırada "Din Allah içindir, vatan herkes içindir" (Ad-dīn li-llāh wa-l-waṭan li-l-jamīˤ) sloganını ve laikliği savunması ile tanınır. Konuşmaları ve yayınları dini sembollerden tamamen yoksundu.
  • El-Atraş, Fransa'nın Dürzi Dağı için bağımsızlık teklifini şiddetle reddetti. Suriye'nin ulusal birliğini talep etti.
  • Sade yaşamı ve alçakgönüllülüğü ile tanınırdı.
  • El-Atraş, 1946'da Suriye'nin bağımsızlığını kazanmasından sonra herhangi bir siyasi görevi reddetti.

Suriye-Mısır birliği döneminde, Cumhurbaşkanı Cemal Abdünnasır Süveyda vilayetine yaptığı bir ziyarette Sultan Paşa el-Atraş'ı Birleşik Arap Cumhuriyeti'nin en yüksek madalyası ile ödüllendirerek onurlandırdı. 1970 yılında Suriye Devlet Başkanı Hafız Esad, Suriye Devrimi'ndeki tarihi rolü nedeniyle Sultan Paşa el-Atraş'ı onurlandırdı.

Ölüm

Sultan Paşa el-Atraş, 26 Mart 1982'de geçirdiği kalp krizi sonucu hayatını kaybetti. Cenazesine bir milyondan fazla kişi katıldı ve Suriye Arap Cumhuriyeti Devlet Başkanı Hafız Esad, Suriye Devrimi'nin Genel Komutanı olarak el-Atraş'ın yasını tutan bireysel bir mektup yayınladı.

Aile

Oğlu Mansur el-Atraş, 1966 Suriye Darbesi'ne kadar Baas Partisi'nin Suriye Bölgesel Kolu'nda aktif bir üyeydi.

Torunu Neyla el-Atraş bir tiyatro yazarı ve Esad rejimine karşı bir aktivisttir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Wikimedia Commons'ta Sultan el-Atraş ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
  1. ^ "سلطان باشا الأطرش - السيرة الذاتية". 5 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Pedersen, Susan (2015). The Guardians: The League of Nations and the Crisis of Empire. Oxford University Press. ss. 143-146. doi:10.1093/acprof:oso/9780199570485.001.0001/acprof-9780199570485. ISBN 978-0-19-957048-5. 
  3. ^ Provence, Michael (2005). The Great Syrian Revolt and the Rise of Arab Nationalism. University of Texas Press. s. 3. ISBN 0-292-70680-4. 
  4. ^ Provence, s. 153

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Alevi Devleti</span> Fransız Suriye Mandasındaki eski devlet

Alevi Devleti veya Nusayri Devleti, 1922'ye kadar Alevi Bölgesi olarak adlandırıldı, başlangıcından 1922'de Suriye Federasyonu'na entegrasyonuna kadar yerel olarak baskın olan Arap Alevilerinden oluşan, I. Dünya Savaşı'ndan sonra günümüz Suriye'sinin kıyısında bir Fransız manda bölgesiydi. Milletler Cemiyeti Fransız Mandası 1920'den 1946'ya kadar sürdü.

<span class="mw-page-title-main">İmtan</span>

İmtan ya da Imtan (Arapça:امتان), Suriye'nin güneyinde, Ürdün sınırındaki, Süveyda İli'ne bağlı, Salkhad İlçesi'nin, nüfus bakımından, ilçe başkenti Salkhad'tan sonra, ikinci en büyük şehridir. Kent, ilin başkenti ve en büyük şehri Süveyda'nın, 37 kilometre güneydoğusunda bulunur. Cebel Durüz Dağları'nın güney bölümünde bulunan şehrin, ortalama rakımı 1189, en yüksek rakımı ise 1203 metredir.

<span class="mw-page-title-main">Busra el-Harir</span>

Busra el-Harir, Busra el-Hariri ya da Busra al-Harir, Dera İli'nin, İzra İlçesi'ne bağlı bir kasabadır. İzra İlçesi'nin doğusuna doğru, Ürdün sınırına yakın bir konumu vardır. 660 metrelik bir rakıma sahiptir. Suriye İstatistik Kurumu tarafından yapılan, 2004 Suriye nüfus sayımlarına göre 13,315 kişilik bir nüfusa sahiptir. Koruduğu kırsal özelliklerinin yanında, sanayi ve ekonomi faaliyetleride gösterdiği için kasaba olarak sınıflandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İbrahim Hananu</span> Suriyeli siyasetçi (1869–1935)

İbrahim Hananu veya İbrahim Hanano (1869-1935), bir Osmanlı Kürt belediye yetkilisi ve daha sonra kuzey Suriye'deki Fransız varlığına karşı çıkan bir isyanın lideriydi. Kuzey Suriye'de önemli miktarda toprak sahibi olan Kürt kökenli bir ailenin üyesiydi. ve Hananu ailesi Kürt Rişvan aşiretindendir.

<span class="mw-page-title-main">Cebel el-Dürzi Devleti</span> Fransız Suriye Mandasındaki eski devlet

Cebel el-Dürzi, 1921'den 1936'ya kadar Fransız Suriye ve Lübnan Mandası'nda, Fransız gözetimi altındaki yerel Dürzi nüfusu için bir hükûmet olarak işlev görmek üzere tasarlanmış özerk bir devletti.

Havran Dürzi İsyanı, Suriye'nin Havran bölgesinde yaşayan Dürzilerin 1909'da Osmanlı otoritesine karşı gerçekleştirdiği güçlü bir isyandır. Dürzi kabilesi olan el-Atras'ın bağımsızlık isteği üzerine çıkan ayaklanma sadece bu kabileyi etkilemedi. Bölgede yaşayan birçok Dürzî, sürgün edildi. Ayrıca önde gelen birçok Dürzi liderleri idam edildi.

<span class="mw-page-title-main">Fransa-Suriye ilişkileri</span> Fransa ile Suriye arasındaki diplomatik ilişikiler

Fransa ve Suriye arasındaki ilişki, uzun ve köklü bir tarihi geçmişe sahiptir. Suriye; I. Dünya Savaşı'nın ardından çöküşe geçen Osmanlı İmparatorluğu'ndan ayrılıp, Fransa'nın bir mandası haline gelmiş ve yaklaşık yirmi yıl boyunca Fransız boyunduruğu altında kalmıştır. Fransız ordusu tamamen Suriye topraklarını boşaltıp, son birliklerini de bölgeden çektikten sonra bu iki devlet arasında yeni bir dönem başlamış; Suriye'nin bağımsız bir devlet olarak tanınmasının ardından ikili diplomatik ilişkiler hızla gelişmeye başlamıştır. Fransa'nın Şam'da bir büyükelçiliği, Halep ve Lazkiye'de ise konsoloslukları bulunurken; Suriye'nin de Paris'te bir büyükelçiliği ve Pointe-à-Pitre ile Marsilya'da birer tane konsolosluğu bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Halep Devleti</span> Fransız Suriye Mandasındaki eski devlet

Halep Eyaleti San Remo Konferansı ve Kral I. Faysal'ın Suriye'deki kısa ömürlü monarşisinin çöküşünü takiben, Fransa'nın Levant Yüksek Komiseri General Henri Gouraud tarafından Suriye'nin Fransız Mandası'nda kurulan beş devletten biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Suriye Devleti</span> 1925ten 1930a kadar Fransız manda bölgesi

Suriye Devleti, Halep Devleti ile Şam Devleti'ni birleştiren 5 Aralık 1924 tarihli kararname - 1 Ocak 1925 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere - ile oluşturulan bir Fransız Manda devletiydi. Halep Devleti, Şam Devleti ve Nusayri Devleti için merkezi bir meclis sağlayarak oluşturulan Suriye Federasyonu'nun (1922-1924) halefiydi. Nusayri Devleti, Suriye Devleti'ne katılmadı.

<span class="mw-page-title-main">Dürzi Dağı</span> Suriyede volkanik bölge

Cebel el-Dürzi, resmi olarak Cebel el-Arap, Suriye'nin güneyindeki Süveyda Valiliğinde yüksek bir volkanik bölgedir. Bu bölgenin sakinlerinin çoğu Dürzidir, ayrıca küçük Müslüman ve Hristiyan toplulukları da vardır. Safait yazıtları ilk olarak bu alanda bulunmuştur. Cebel Dürzi Devleti, 1921-1936 yılları arasında Fransız Suriye ve Lübnan Mandasına bağlı özerk bir bölgeydi. Geçmişte, Cebel el-Dürzi adı Lübnan Dağı'nda bulunan farklı bir alan için kullanılmıştır.

1954 Suriye askerî darbesi, aynı yılın şubat ayında, Edib Çiçekli hükûmetini devirmek için gerçekleşti. Çiçekli karşıtı hareketin başında eski Devlet Başkanı Etâsî ve kıdemli Dürzi lider Sultan el-Atraş vardı.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Suriye İsyanı</span> Suriye ve Lübnan Mandasındaki Fransız yönetimine karşı 1925-27 ayaklanması

Büyük Suriye İsyanı, 1925 İsyanı veya Büyük Suriye Devrimi, 1925 ile 1927 yılları arasında Suriye Devleti ve Büyük Lübnan genelinde yaşanan genel bir ayaklanmadır. Önde gelen isyancı güçler, Sünni, Dürzi, Alevi ve Hristiyan grupların katıldığı güney Suriye'deki Cebel el-Dürzi Devleti savaşçılarından oluşuyordu. Ortak amaç, I. Dünya Savaşı'nın ardından Türk yönetiminden Fransız yönetimine geçen yeni manda bölgelerindeki Fransız egemenliğine son vermekti.

<span class="mw-page-title-main">Abdurrahman Şehbender</span> Suriyeli siyasetçi (1879-1940)

Abdurrahman Şehbender, Suriye'deki Fransız Mandası döneminde önde gelen bir Suriyeli milliyetçi ve Fransız otoritesiyle uzlaşmanın önde gelen bir muhalifiydi. Arap milliyetçiliğine olan bağlılığı İttihat ve Terakki Cemiyeti ve onun "Türkleştirme" politikaları dönemine kadar uzanmaktadır. Birinci Dünya Savaşı sırasında Arap İsyanı'nı destekledi ve kısa bir süre Emir Faysal'ın dışişleri bakanlığını yürüttü.

<span class="mw-page-title-main">1919 Alevi İsyanı</span> Suriyedeki Fransız yönetimine karşı 1919-21 ayaklanması

Alevi İsyanı, Şeyh Salih el-Ali liderliğinde İşgal Edilmiş Düşman Toprakları Yönetimi'nin Fransız yetkililerine karşı ve daha sonra Fransa-Suriye Savaşı'nın bir parçası olarak Suriye'de yeni kurulan Fransız Mandası'na karşı, özellikle kıyıdaki Cebel Ensariye dağlık bölgesinde gerçekleşen bir isyandı. İsyan, Suriye'deki Fransız güçlerine karşı ilk silahlı direniş eylemlerinden biriydi ve lideri Şeyh Salih, Şam'daki geçici Arap hükûmetine bağlılığını ilan etti. İbrahim Hananu'nun Halep kırsalındaki isyanı ve Suphi Bereket'in Antakya'daki isyanı da dahil olmak üzere ülkedeki diğer Fransız karşıtı isyanların liderleriyle koordinasyon kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Hananu İsyanı</span> 1920-21 yılları arasında Kuzey Suriyede Fransız kuvvetlerine karşı isyan

Hananu İsyanı, 1920-1921 yıllarında Suriye'nin kuzeyinde, özellikle Halep'in batı kırsalında yoğunlaşan Fransız askerî güçlerine karşı bir isyandı. İsyana verilen destek, Suriye'de Fransız Mandası'nın kurulmasına karşı muhalefetten kaynaklanıyordu. İsmini önde gelen komutanı İbrahim Hananu'dan alan isyan esas olarak Cebel Harim, Cebel Kusayr, Cebel Zaviye ve Cebel Sahyun bölgelerindeki dört müttefik isyandan oluşuyordu. İsyancılar kırsal kesimdeki liderler tarafından yönetiliyordu ve çoğunlukla Fransız güçlerine karşı gerilla saldırıları düzenliyor ya da önemli altyapılara sabotaj yapıyorlardı.

<span class="mw-page-title-main">Selim Hatum</span> Suriyeli asker ve siyasetçi (1928-1967)

Selim Hatum, 1960'larda Suriye siyasetinde önemli bir rol oynayan Suriye Ordusu subayıydı. Arap Sosyalist Baas Partisinin Suriye Bölgesel Kolunun bir üyesi olarak 1966'da Suriye'de gerçekleşen ve yine bir Baasçı olan Emin el-Hafız hükûmetini deviren darbede etkili oldu. Aynı yıl, yeni hükûmeti kuran ancak kendisini önemli bir pozisyondan uzaklaştıran meslektaşlarına karşı kendi bölgesi olan Cebel el-Dürzi'de bir ayaklanma başlattı. Hakkında tutuklama emri çıkarılması üzerine Suriye'den kaçtı, ancak 1967'de geri döndü ve daha sonra hapse atılarak idam edildi.

<span class="mw-page-title-main">Mansur el-Atraş</span> Suriyeli siyasetçi (1925-2006)

Mansur el-Atraş, Suriyeli bir siyasetçi ve gazetecidir. El-Atraş, üniversite arkadaşlarıyla birlikte 1947'de Baas Partisinin ve Suriye bölgesel kolunun kurucu üyelerindendi. Edib Çiçekli'nin devlet başkanlığı sırasında (1951-54) hükûmet karşıtı bir aktivist oldu ve iki kez mahkûm edildi. Çiçekli'nin, El-Atraş'ın babası Sultan el-Atraş'ın desteğini kazanmak için yaptığı başarısız bir girişim sebebiyle serbest bırakıldı. Çiçekli'nin bir askerî darbe sonucu devrildiği 1954'te el-Atraş, parlamento seçimlerinde milletvekili seçilse de Said el-Gazi hükûmetinde görev alma teklifini reddetti. Birleşik Arap Cumhuriyeti döneminde (1958-61), Mısır'ın Pan Arabist Cumhurbaşkanı Cemal Abdünnâsır'ın destekçilerindendi. Suriye'nin Birleşik Arap Cumhuriyeti'nden ayrılmasına karşı çıktı ve bunu protesto etmek için art arda gelen ayrılıkçı hükûmetlerde görev alma tekliflerini geri çevirdi.

<span class="mw-page-title-main">El-Kureyya</span> Süveyde, Suriyede bir kasaba

El-Kurayya, Suriye'nin güneyinde, idari olarak Süveyda valiliğinin bir parçası olan ve Süveyda'nın güneyinde yer alan bir kasabadır. Güneybatısında Busra, güneyinde Hout, güneydoğusunda Salkhad, kuzeydoğusunda el-Kufr, Hibran ve Sehvet el-Hadri, kuzeyinde Sehvet Bilata ve Rasas ve kuzeybatısında Ira ve el-Muceymer bulunmaktadır. Suriye Merkezi İstatistik Bürosuna (MİB) göre 2004 nüfus sayımında el-Kureyya'nın nüfusu 6789'dur. Kasaba aynı zamanda toplam nüfusu 9892 olan dört kasabadan oluşan el-Kureyya nahiyesinin idari merkezidir.

Beni el-Atraş olarak da bilinen el-Atraş, Güneybatı Suriye'deki Cebel el-Dürzi merkezli bir Dürzi aşiretidir. Ailenin el-Atraş ismi Arapçada "sağır" anlamına gelmektedir ve ailenin sağır reislerinden birinden türemiştir. El-Atraş aşireti 19. yüzyılın başlarında Cebel el-Dürzi'ye göç etti ve şeyhleri İsmail el-Atraş'ın liderliğinde 19. yüzyılın ortalarında el-Hamdan'dan görevi devralarak Cebel el-Dürzi'nin en önemli yönetici Dürzi ailesi haline geldi. Savaş alanındaki ünü ve diğer Dürzi aşiretleri, Bedevi aşiretleri, Osmanlı yetkilileri ve Avrupalı konsoloslarla kurduğu siyasi entrikalar sayesinde İsmail el-Atraş gücünü pekiştirdi. 1880'lerin başlarında aile, aralarında Süveyda, Salkhad, el-Kureyya, Ira ve Arman'ın da bulunduğu on sekiz köyü kontrol ediyordu.

<span class="mw-page-title-main">Suriye'de Dürzîlik</span> Suriyedeki Dürzî etnik-dinsel grubuna genel bakış

Dürzîlik, Suriye'de önemli bir azınlık dinidir. The World Factbook'a göre, Dürziler Suriye nüfusunun yaklaşık yüzde 3,2'sini ya da Golan Tepeleri sakinleri de dahil olmak üzere yaklaşık 700.000 kişiyi oluşturmaktadır. Dürziler, Şam'ın doğu ve güneyindeki kırsal, dağlık bölgelerde, resmi olarak Dürzi Dağı olarak bilinen bölgede yoğunlaşmışlardır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.