İçeriğe atla

Suliyotlar

Suliyotlar
Suliyotlar (Charles Robert Cockerell, 1820)
Önemli nüfusa sahip bölgeler
 Yunanistan
Diller
Arvanitçe, Yunanca
Din
Rum Ortodoks

Suliyotlar (Yunanca: Σουλιώτες, romanize: Suliotes), Epir'in Suli bölgesindeki bir Doğu Ortodoks topluluğuydu. Suliotlar, askeri yetenekleri, Tepedelenli Ali Paşa'ya karşı direnişleri ve Markos Boçaris ve Kiços Cavelas gibi liderler altında Yunan Bağımsızlık Savaşı'ndaki katkıları ile biliniyorlardı. Suliotlar, Epir'in uzak dağlık bölgelerindeki çok sayıda komşu köye hükmederek, Osmanlı yönetimine başarıyla direnebilecekleri özerk bir konfederasyon kurdu. Gücünün zirvesinde, 18. yüzyılın ikinci yarısında, topluluğun ("konfederasyon" olarak da adlandırılır) yaklaşık 60 köyde 12.000'e kadar nüfustan oluştuğu tahmin edilmektedir.[1] Cemaat, Rum Ortodoks Kilisesi'nin bir parçası oldukları için Osmanlı sosyal sınıflandırma sisteminde Rum olarak sınıflandırıldı.[2] Ancak, Arnavut kökenleri nedeniyle Yunancanın yanı sıra Arnavutçanın Suliyotik lehçesini de konuşuyorlardı.[3]

Suli'deki isyancı faaliyetin ilk tarihsel açıklaması 1685'ten kalmadır. 1721-1772 sırasında Suliyotlar toplam altı askeri seferi geri püskürtmeyi başardı ve bunun sonucunda çeşitli Osmanlı beylerinin zararına topraklarını genişlettiler. Ali Paşa, 1789'da Yanya valisi olur olmaz hemen Suli'ye karşı ardı ardına seferler başlattı. Ancak birliklerinin sayısal üstünlüğü yeterli değildi. Suli'ye yönelik kuşatma 1800'den itibaren yoğunlaştırıldı ve Aralık 1803'te Suliyotlar bir ateşkes imzaladı ve anavatanlarını terk etmeyi kabul etti. Çoğu İyon Adaları'na sürgün edilmiş ve Yunan Bağımsızlık Savaşı'nın başlamasıyla Osmanlı'ya karşı ilk silahlanan topluluklar arasında yer almıştır. Başarılı bağımsızlık mücadelesinin ardından, yeni kurulan Yunan devletinin bazı bölgelerine yerleştiler ve birçoğu, başbakan da dahil olmak üzere Yunan hükûmetinde yüksek mevkilere ulaştı. Suliyot diasporasının üyeleri, 1854 ayaklanması ve Balkan Savaşları (1912-1913) gibi Suli'nin Yunanistan'a dahil edilmesi için ulusal mücadelelere katıldı.

Kaynakça

  1. ^ Biris (1960: 285ff.) Cf. also K. Paparigopoulos (1925), Ιστορία του Ελληνικού Εθνους, Ε-146. (Yunanca)
  2. ^ Nußberger Angelika; Wolfgang Stoppel (2001), Minderheitenschutz im östlichen Europa (Albanien) (PDF) (Almanca), p. 8: "war im ubrigen noch keinerlei Nationalbewustsein anzutreffen, den nicht nationale, sodern religiose Kriterien bestimmten die Zugehorigkeit zu einer sozialen Gruppe, wobei alle Orthodoxe Christen unisono als Griechen galten, wahrend "Turk" fur Muslimen stand...": Universität Köln, 26 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Haziran 2021 
  3. ^ Nikolopoulou, 2013, p. 299, "Still, regardless of ethnic roots, the Souliot identification with Greece earned them the title of "Greeks" by their Ottoman and Muslim Albanian enemies alike... identifies them as Greeks fighting the Albanians" (İngilizce)

Konuyla ilgili yayınlar

Wikimedia Commons'ta Suliyotlar ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yunanlar</span> Güneydoğu Avrupada yaşayan bir halk

Yunanlar ya da Helenler, Yunanistan, Kıbrıs, Arnavutluk, İtalya, Türkiye, Mısır ve Doğu Akdeniz'i çevreleyen diğer ülkelerde yaşamış veya yaşayan, aynı zamanda da dünya çapına yayılmış ve diasporalar oluşturmuş bir etnik grup.

<span class="mw-page-title-main">Yunan İsyanı</span> Yunanların, 1821-1829 yıllarında Osmanlı İmparatorluğu egemenliğine karşı başlattığı isyan olayı

Rum İsyanı/Yunan İsyanı,, Yunan Bağımsızlık Savaşı, Yunan İhtilali veya Yunan Devrimi, Yunanların Osmanlı egemenliği ve isyan bölgelerindeki Müslüman halka karşı başlattığı, 1821-1829 yılları arası süren ve Yunanistan'ın Osmanlı Devleti'nden bağımsızlığını kazanmasıyla sonuçlanan bağımsızlık savaşı, devrim ve etnik temizliktir. 1832 yılında imzalanan İstanbul Antlaşması ile Yunanistan'ın bağımsız bir ülke olarak tanınmasıyla sonuçlanmış bağımsızlık sürecidir.

<span class="mw-page-title-main">Pontus Cumhuriyeti</span>

Pontus Cumhuriyeti, Karadeniz'in güney sahilinde kurulması önerilmiş bir Pontus Rum devletiydi. Ülke topraklarının Kuzey-doğu Anadolu'da yer alan tarihi Pontus Bölgesi ve günümüz Türkiye'sinin Karadeniz Bölgesi'nin bir kısmını da kapsaması düşünülmüştür. Bu önerilen ülke, 1919 Paris Barış Konferansı'nda tartışılmış fakat Eleftherios Venizelos yönetimindeki Yunan hükûmeti, böyle bir devletin güvence altında olamayacağından çekinmiştir. Böylece, daha geniş çapta önerilmiş bir ülke olan Wilson Ermenistanı'na dahil edilmiştir. En nihayetinde, iki ülke de var olamamıştır. Pontus Rum nüfusu katliama uğrayarak 1922'den sonra Türkiye'den sürgün edilmiş ve Sovyetler Birliği ya da Yunanistan'ın Makedonya bölgesine yerleştirilmiştir. Bu olaylar zinciri daha sonra 1923 yılında Yunanistan ile Türkiye arasında gerçekleşmiş olan nüfus mübadelesinin bir parçası olarak tanınacaktır. Günümüzde Yunan politik çevreleri, mübadeleyi Rum Kırımı'ndan ayrıştırılamaz olarak görmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Bijan Muharebesi</span>

Bijan Muharebesi veya Üçüncü Yanya Muharebesi, Balkan Savaşları'nda 4-6 Mart 1913 tarihlerinde gerçekleşen muharebe. Savaşın sonunda gerçekleşen bu muharebe birçok bakımdan savaşın seyrini değiştirmiştir. Bizani, Yanya'daki en iyi istihkam edilmiş bölgelerden biriydi. Yanya ile birlikte 128 toptan kurulu 21 batarya ile korunuyordu. Vizani istihkamı da bizzat Wilhelm Leopold Colmar Freiherr von der Goltz tarafından inşa ettirilmişti. Yanya'nın savunmasında olduğu gibi bu muharebede de Esat Paşa ve kardeşi Vehip Paşa komutadaydı. Yunan ordusunun başında ise Prens Konstantin ve General Sabuncakis bulunuyordu.

<span class="mw-page-title-main">Müslüman Rumlar</span> Etnik grup

Müslüman Rumlar veya Müslüman Yunanlar, Osmanlı döneminde İslam’ı kabul eden Rum kökenli bir halktır. Özellikle yeniçerilerin soyundan gelenler ve Yunan Makedonyası, Girit, Kuzeydoğu Anadolu ve Pontus Alpleri bölgesinde bulunan halk İslam’ı kabul etmiştir. Günümüzde çoğunlukla Türkiye’nin batı kısmında ve kuzeydoğu kısmında bulunurlar. Ayrıca Yunanistan, Kıbrıs, Gürcistan, Lübnan ve Suriye'de de Müslüman Rum bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Aydonat</span>

Aydonat veya Paramiti, Yunanistan batı kesiminde yer alan bir köy ve eski belediye merkezidir. Adriyatik Denizi'ne yakın bir konumda bulunur. Tarihî yönü olan bir yerleşim birimidir. 2011 yılından itibaren Aydonat, yerel yönetim reformu kapsamında Suli belediyesi sınırlarına katılmıştır. 2001 verilerine göre nüfusu 7.859'dur.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı Rumları</span>

Osmanlı Rumları Osmanlı Devletinde yaşayan Rumlara verilen isimdir. Kuruluşundan itibaren pek çok Rum topluluğu Osmanlı sınırları içindeki İç Anadolu (Kapadokya), Ege ve Karadeniz bölgelerinde yaşamıştır ve devletin son dönemlerine kadar önemli rol oynamışlardır. Bugün büyük çoğunluğu Rum Kırımı ve Mübadele'den dolayı Yunanistan'da yaşamaktadır.

Ayvalık tehciri, Osmanlı hükûmetinin Rumlara yönelik uygulanan tehcirin bir sonucu olarak Mayıs 1917'de meydana geldi. Ege Denizi'nin doğu kıyısında çoğunlukla Rumların yaşadığı Ayvalık kasabasının nüfusu Anadolu'nun iç kısımlarına tehcir edildi. Tehcir, Osmanlı mareşali ve Alman generali Otto Liman von Sanders tarafından organize edildi ve ölüm yürüyüşü, yağmalama ve katliam gibi hadiseler sıklıkla görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Zosimea Okulu</span> Osmanlı döneminin son yıllarında Yanyada kurulmuş okul

Zosimeya Lisesi Osmanlı döneminde (1828–1913) Yunanistan'daki en önemli ortaokuldu. Zosimeya Lisesi, 1828 yılında Zosimas kardeşlerin kişisel fonlarıyla kuruldu ve şu anda Yunanistan Eğitim Bakanlığı standartlarına göre bir üniversite olarak faaliyet gösteriyor.

<span class="mw-page-title-main">Makedon milliyetçiliği</span>

Makedon milliyetçiliği, ilk olarak 19. yüzyılın sonlarında Makedonya bölgesinin özerkliğini Osmanlı İmparatorluğu'ndan almaya çalışan ayrılıkçılar arasında oluşan etnik Makedonlar arasındaki milliyetçi fikir ve kavramların genel bir adıdır. Fikir, 20. yüzyılın başlarında, Makedonya Slavları arasında etnik milliyetçiliğin ilk ifadeleriyle birlikte gelişti. Ayrı Makedon milleti, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Yugoslavya'nın bir parçası olarak "Makedonya Sosyalist Cumhuriyeti"nin kurulmasıyla tanındı. Daha sonra Makedon tarih yazımı, Orta Çağ'dan 20. yy'a kadar süregelen olayları anlatırken etnik Makedonlar ile Bulgar figürleri arasında tarihi bağlar kurdu.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı-Mısır'ın Mani'yi istilası</span>

Osmanlı-Mısır'ın Mani'yi istilası, 21 Haziran-28 Ağustos 1826 tarihleri arasında Yunan Bağımsızlık Savaşı sırasında Manya Burnu'nda Rum isyancılar ile Osmanlı ve Mısır orduları arasında meydana gelen muharebelerdir.

Lambros Cavelas, Suliyotların lideri olan Rum isyancı. Özellikle Tepedelenli Ali Paşa'ya karşı Suliyot mücadelelerindeki rolüyle ünlüydü.

<span class="mw-page-title-main">Kiços Cavelas</span>

Kiços Kiryakos Cavelas, Yunan Bağımsızlık Savaşı önderlerinden biri olan ve 1847-1848 yılları arasında Yunanistan başbakanı olarak görev yapan Yunan general ve devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">Markos Boçaris</span>

Markos Boçaris, Suliyot lideri ve Yunan Bağımsızlık Savaşı önderlerinden Yunan asker. Boçaris, Yunanistan'ın en saygı duyulan ulusal kahramanları arasındadır. Ölümünden sonra general unvanını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Kostas Boçaris</span> Yunan general ve devlet adamı

Kostas (Kiços) Boçaris, Yunan Bağımsızlık Savaşı önderlerinden Yunan general ve devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">Hristoforos Perrevos</span>

Hristoforos Perrevos, Yunan Bağımsızlık Savaşı önderlerinden Yunan general ve devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">Himara İsyanı (1912)</span>

Himara İsyanı, 18 Kasım 1912'de Himara bölgesinde meydana gelen Birinci Balkan Savaşı sırasında bir Yunan ayaklanmasıydı. Birinci Balkan Savaşı sırasında Yunanistan Krallığı'nca Osmanlı İmparatorluğu'na karşı ayaklandırılan bölgedeki Rumların isyanı bastırılamadı.Böylece Osmanlı ve Arnavut kuvvetlerini Himara bölgesinden çıkarıldılar ve isyancılar Saranda ve Avlonya arasındaki kıyı bölgesinde Yunan Ordusu'nun işgaline zemin hazırlayıp burayı Yunanistan Krallığı için güvence altına aldılar.

Yunanistan'daki Arnavutlar, farklı göç dalgaları sonucunda farklı topluluklara bölünmüştür. Arnavutlar ilk olarak 13. yüzyılın sonlarında Yunanistan'a göç ettiler. Orta Çağ'da Yunanistan'a yerleşen Arnavut kökenli nüfusun torunları, Yunan ulusuyla tamamen asimile olmuş ve kendilerini Yunan olarak tanımlayan Arvanitlerdir. Bugün, Arvanitika olarak bilinen Tosk Arnavutçasının farklı alt lehçelerini hala koruyorlar.

<span class="mw-page-title-main">Yunan diasporası</span>

Omogenia olarak da bilinen Yunan diasporası, Yunanistan ve Güney Kıbrıs Rum Yönetimi dışında yaşayan Rum topluluklarıdır. Bu yerler Arnavutluk, Kuzey Makedonya, Balkanlar'ın bazı bölümleri, güney Rusya, Ukrayna, Anadolu, Doğu Karadeniz bölgesi, Doğu Anadolu, Gürcistan, Güney Kafkasya, Mısır, güney İtalya ve Korsika'daki Cargèse'dir. Terim aynı zamanda bu geleneksel alanların dışında Yunan göçüyle Avustralya, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri'nde kurulan topluluklara da atıfta bulunur.

1854 Epir İsyanı, o dönemde Osmanlı Yunanistanı'nda meydana gelen bir dizi Yunan ayaklanmalarının en önemlilerinden biriydi. Kırım Savaşı patlak verdiğinde birçok Epir Rumu, Yunan devletinin zımni desteğiyle Osmanlı yönetimine karşı ayaklandı. Bu isyan önemli askeri kişiler tarafından desteklense de, birkaç ay sonra isyan bastırıldı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.