İçeriğe atla

Su yumuşatma

Sudaki kalsiyum iyonlarının birkatyon değişim reçinesi tarafından bağışlanan sodyum iyonlarıyla değiştirilmesini içeren su yumuşatma işleminin ideal görüntüsü.

Su yumuşatma, su arıtma zamanı kalsiyum, magnezyum ve diğer bazı metal katyonların sert su içerisinde uzaklaştırılmasıdır. Elde edilen yumuşak su, sabun kalsiyum iyonlarını paspaslamakla israf edilmediğinden, aynı temizlik çabası için daha az sabun gerektirir. Yumuşak su ayrıca borularda ve bağlantı parçalarında kireç birikmesini azaltarak veya ortadan kaldırarak sıhhi tesisatın ömrünü uzatır.[1] Su yumuşatma, genellikle kireç yumuşatma veya iyon değiştirme reçineleri kullanılarak gerçekleştirilir, ancak su filtreleri sistemlerinde nanofiltrasyon veya ters osmoz membranları kullanılarak giderek daha fazla yapılır.

Gerekçe

PVC boru içinde kireç
Ana madde: Sert su

Suda kalsiyum ve magnezyum gibi bazı metal iyonlarının esasen bikarbonat, klorür ve sülfat olarak bulunması çeşitli sorunlara neden olur.[2]

Sert su tesisatı kirletebilecek ve galvanik korozyonu artırabilecek kireç ve ökse birikimine neden olur. Endüstriyel ölçekte su yumuşatma tesislerinde, yeniden üretme işleminden çıkan atık su, kanalizasyon sistemlerini etkileyebilecek ölçeği çökeltebilir.[3]

Yumuşak suyla sabun kullanırken yaşanan kayganlık hissi oluşur, çünkü sabunlar cildin yüzey katmanlarındaki yağlara bağlanma eğilimindedir, bu sayede sabun molekülleri basit dilüsyonla çıkarılmasını zorlaştırır. Buna karşılık, sert su alanlarında, durulama suyu, çözünmeyen tuzlar oluşturan kalsiyum veya magnezyum iyonları içerir, artık sabunu deriden etkili bir şekilde uzaklaştırır, ancak potansiyel olarak genellikle sabun köpüğü adı verilen küvet ve duş yüzeylerinde çözünmeyen stearatlar kaplaması bırakır.

Bu rekabet edici etkilerin arzu edilebilirliği kişisel tercihlere göre değişir ve yumuşak suyun etkilerinden hoşlanmayanlar, kabartma tozu, kalsiyum klorür veya magnezyum sülfat gibi kimyasal maddeler ekleyerek suyu sertleştirmeyi seçebilir.[4]

Yöntemler

Su sertliğini gidermek için en yaygın yöntem iyon değiştirme reçinesi veya ters ozmoza dayanır. Diğer yaklaşımlar, şelasyon maddelerinin eklenmesiyle çökeltme yöntemlerini ve sekestrasyonunu içerir.[5]

İyon değişimi reçinesi yöntemi

İyon değiştirme reçineleri, boncuk şeklinde, evsel su yumuşatma ünitelerinin işlevsel bir bileşenidir

Evde kullanım amaçlı geleneksel su yumuşatma cihazları, “sertlik iyonları” nın (örneğin Ca2 + ve Mg2 +) sodyum iyonları ile değiştirildiği bir iyon değişim reçinesine bağlıdır.[6] NSF / ANSI Standard 44 tarafından tarif edildiği gibi, iyon değişim cihazları magnezyum ve kalsiyumun (Mg2 + ve Ca2 +) sodyum veya potasyum iyonları (Na + ve K +) ile değiştirilmesiyle sertliği azaltır.[7]

İyon değiştirme reçineleri, boncuk şeklinde, evsel su yumuşatma ünitelerinin işlevsel bir bileşenidir. İyon değiştirici reçineler, iki değerli katyonların (Ca ++) tek değerli katyonlardan (Na +) daha güçlü bağlandığı anyonik fonksiyonel grupları içeren organik polimerlerdir. Zeolitler olarak adlandırılan inorganik maddeler ayrıca iyon değiştirme özellikleri de sergilerler. Bu mineraller çamaşır deterjanlarında yaygın olarak kullanılır. Reçinelerden salınan karbonat, bikarbonat, sülfat iyonlarını ve emilen hidroksit iyonlarını çıkarmak için de reçineler mevcuttur.[8]

Mevcut tüm Na + iyonları kalsiyum ya da magnezyum iyonları ile değiştirildiğinde, kullanılan reçine tipine bağlı olarak bir sodyum klorür ya da sodyum hidroksit çözeltisi kullanılarak Ca2 + ve Mg2 + iyonları elüt edilerek reçine şarj edilmelidir. Anyonik reçineler için, rejenerasyon tipik olarak bir sodyum hidroksit (lye) veya potasyum hidroksit çözeltisi kullanır. İstenmeyen kalsiyum ve magnezyum tuzlarını içeren iyon değişim kolonundan elüt edilen lağım suyu tipik olarak kanalizasyon sistemine deşarj edilir.[9]

Kireç yumuşatma

Ana madde: Kireç yumuşatma

Kireç yumuşatma, daha yumuşak hale getirmek için sert suya kireç ilave edilen işlemdir. İyon değiştirme yöntemine göre birçok avantaja sahiptir, ancak esas olarak ticari arıtma uygulamaları için uygundur.[10]

Şelat ajanları

Ana madde: Şelasyon

Şelatörler, kimyasal analizde, su yumuşatıcıları olarak kullanılır ve şampuanlar ve gıda koruyucuları gibi birçok ticari üründe bulunan bileşenlerdir. Sitrik asit, sabunlardaki, kişisel bakım ürünlerindeki ve çamaşır deterjanılarındaki suyu yumuşatmak için kullanılır.[11] Yaygın olarak kullanılan bir sentetik şelatör, tetrasodyum veya bisodium tuzu olarak bulunabilen etilendiamintetraasetik asittir (EDTA). EDTA'nın ev ve kişisel bakım ürünlerinde yaygın olarak kullanılmasına ilişkin çevresel ve sucul toksisite kaygıları nedeniyle, sodyum fitat / fitik asit, tetrasodyum glutamat diasetat ve trisodyum etilendiamin disüksinat gibi alternatifler daha yaygın kullanım alanı bulmaktadır.[12]

Damıtma ve yağmur suyu

Ca2 + ve Mg2 + uçucu olmayan tuzlar olarak bulunduğundan, su damıtılarak çıkarılabilirler. Damıtma çoğu durumda çok pahalıdır. Yağmur suyu yumuşaktır, çünkü buharlaşma, yoğuşma ve çökeltme su döngüsü sırasında doğal olarak damıtılır.[13][14]

Ters osmoz

Ana madde: Ters osmoz

Ters osmoz (RO), özel bir membran boyunca hidrostatik basınç gradyanlarından yararlanır. Membran, geçiş için su moleküllerini kabul edecek kadar geniş gözeneklere sahiptir; Ca2 + ve Mg2 + gibi sertlik iyonları gözeneklere sığmayacaktır. Elde edilen yumuşak su kaynağı, başka iyonlar eklenmeden sertlik iyonlarından arındırılmıştır. Membranlar düzenli temizlik veya değiştirme bakımı gerektiren bir tür su filtresidir.

Kimyasal olmayan cihazlar

Bazı üreticiler, elektronik cihazlarının minerallerin suyla etkileşimini etkilediğini, böylece minerallerin yüzeylere bağlanamadığını iddia ediyor. Bu sistemler iyonları değiştirerek çalışmadığından, geleneksel su yumuşatıcılarının yaptığı gibi, kullanıcı için talep edilen yararlardan biri de sisteme tuz eklenmesi ihtiyacının ortadan kaldırılmasıdır.[15] Parçacık büyüklüğü küçültme ve bitki büyümesini arttırma iddiası iddia edilirken, bu tür sistemler sudaki mineralleri çıkarmaz. Aksine, yalnızca mineral taşıyan suyun aksi durumda olacağı aşağı akış etkilerini değiştirebilirler. Örnekler kalsiyum ölçeklendirmenin iyileştirilmesi ve topraktaki tuz kabuklarının düzeltilmesidir. Bu sistemler "su yumuşatma" terimine değil, "su koşullandırma" terimine girmektedir.

Manyetik su arıtma için benzer iddiaların geçerli olduğu kabul edilmez. Örneğin, böyle bir mıknatıs cihazı bilimsel olarak test edildiğinde ölçek oluşumunda bir azalma bulunmadı.[16]

Yukarıdaki damıtma ve ters ozmoz yöntemleri, en yaygın kullanılan iki kimyasal olmayan su yumuşatma yöntemidir.

Sağlık etkileri

Hastalık Kontrol ve Korunma Merkezleri günlük ortalama sodyum alımının günde 2.300 mg ile sınırlandırılmasını önermektedir, ancak ortalama Amerikan günde 3.500 mg tüketmektedir. İçme suyunda mevcut olan sodyum miktarı (yumuşatmadan sonra bile), bir kişinin günlük sodyum alımının önemli bir yüzdesini temsil etmediğinden, EPA içme suyundaki sodyumu olumsuz sağlık etkilerine neden olma ihtimalinin düşük olduğunu düşünmektedir.[17]

Sodyumle sınırlı diyetlerde bulunanlar için, içme suyu ve pişirme suyu için ters osmoz sisteminin kullanılması, mevcut olabilecek diğer kirliliklerle birlikte sodyumu uzaklaştırır. Potasyum klorür, daha pahalı olmasına rağmen sodyum klorür yerine rejenere edici olarak da kullanılabilir. Bununla birlikte, böbrek fonksiyonu bozukluğu olan insanlar için, artmış potasyum seviyeleri veya hiperkalemi, aritmi gibi komplikasyonlara yol açabilir.

Ters osmoz ve damıtılmış yumuşak su üretme yöntemleri ile karşılaştırıldığında, sert su, yumuşak suda daha fazla çözünür olan kurşun ve bakır gibi potansiyel olarak toksik metal iyonlarının çözünürlüğünü azaltarak sağlığa bazı faydalar sağlar.[18]

Evdeki yüksek su sertliği seviyeleri de erken yaşta egzama gelişimi ile bağlantılı olabilir.

Çevresel Etki

Kalsiyum ve magnezyumun kısmen sodyum ile değiştirildiği yumuşatılmış su (artık sodyum karbonat indeksi olarak ölçülür), alkali toprakların gelişmesine neden olma eğiliminde olduğundan sulama kullanımı için uygun değildir.[19] Kimyasal olmayan cihazlar bu uygulama için genellikle geleneksel su yumuşatma yerine kullanılır.

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2013. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 20 Eylül 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 8 Aralık 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 22 Aralık 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  13. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 16 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  17. ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  18. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 
  19. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2019. 

Ayrıca bakınız

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sodyum</span> atom numarası 11 olan kimyasal element

Sodyum, periyodik cetvelde Na simgesi ile gösterilen ve atom numarası 11 olan element. Sodyum yumuşak ve kaygan bir metal olup alkali metaller grubuna aittir. Doğal bileşiklerin içinde bol miktarda bulunur. Yüksek oranda reaktiftir, sarı bir alevle yanar, su ile şiddetli reaksiyon verir ve havada hızla oksitlenir. Dolayısıyla, vazelin, gazyağı gibi hava ve su ile temasını kesecek bir ortamda saklanması gerekir.

<span class="mw-page-title-main">Potasyum</span> sembolü K ve atom numarası 19 olan kimyasal element

Potasyum, bir kimyasal elementtir. Simgesi K ve atom numarası 19 dur. Potasyum adını izole edildiği Potas olarak da bilinen potasyum karbonattan almıştır. Potasyum yumuşak, gümüş-beyaz renkli alkali bir metaldir. Doğada deniz suyunda ve pek çok mineralde diğer elementlere bağlı olarak bulunur. Havada hızla oksitlenir ve suya karşı da çok aktiftir. Potasyum, pek çok açıdan sodyuma kimyasal olarak benzese de yaşayan organizmalarda, özellikle de hayvan hücrelerinde, sodyumdan farklı muamele görür. Kandaki seviyesinin düşük olmasına hipokalemi, yüksek olmasına hiperkalemi denir.

<span class="mw-page-title-main">Sabun</span> Bir temizlik maddesi

Sabun, uzun zincirli organik yağ asitlerinin Na veya K tuzlarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Klor</span> 17 atomik numaralı kimyasal element

Klor, VIIA grubunda bulunan hafif, keskin kokulu, yeşilimsi sarı renkli, tahriş edici ve zehirleyici bir gaz. Havadan 2,5 kat ağır olan klor ilk zamanlar bir bileşik olarak kabul ediliyordu. Klor ilk olarak 1774 yılında Carl Wilhelm Scheele tarafından keşfedildi. 1810 yılında ise bugünkü ismi Humphry Davy tarafından verildi.

<span class="mw-page-title-main">Tuz (kimya)</span> katyon ve anyonlardan oluşan iyonik bileşik

Tuz, kimyada, bir asitle bir bazın tepkimeye girmesi neticesinde meydana gelen maddedir. Tuz, asitteki eksi yüklü iyonla (anyon) bazdaki artı yüklü iyondan (katyon) meydana gelir. Asitle baz arasındaki nötralleşme tepkimesi esnasında tuz ve su açığa çıkar. Erimiş tuz veya çözelti halindeki tuzların çoğu eksi ile artı yüklü iyonlarına ayrışır ve elektriği iletir. Tuz adı ayrıca sofra tuzu veya sodyum klorür (NaCl) için de kullanılır.

Hidroliz işlemi suyu oluşturan hidrojen ve oksijen elementlerinin birbirinden ayrılması ile sonuçlanan bir işlemdir. Bazı kaynaklarda hidroliz, moleküllerin su ilavesiyle daha fazla sayıda parçacık oluşturması olarak da geçer. Hidroliz, su ile bir kimyasal bağın parçalanmasıdır yani bir kimyasal reaksiyondur. Hidroliz genel olarak suyun nükleofil olduğu ikame(yer değiştirme reaksiyonu), eliminasyon(organik reaksiyon türü) ve solvasyon (çözme) reaksiyonları için kullanılır.

pH Sulu bir çözeltinin asitlik veya bazlık seviyesinin ölçümü

pH, bir çözeltinin asitlik veya bazlık derecesini tarif eden ölçü birimidir. pH'in açılımının ne olduğu kesin olarak bilinmese de genellikle "potential of hydrogen" veya "power of hydrogen" olduğu varsayılır.

<span class="mw-page-title-main">Sodyum karbonat</span> inorganik bileşik

Sodyum karbonat, (çamaşır sodası, kristal soda ve soda külü olarak da bilinir) Na2CO3 formülüne sahip değişik hidratları olan bir inorganik bileşiktir. Bütün formları beyaz, suda çözünür tuzlardır. Tüm formları güçlü bir alkali tada sahiptir ve suda orta derecede alkali çözeltiler verir. Tarihsel olarak sodyum bakımından zengin göl sularından veya sodyum bakımından zengin topraklarda yetişen bitkilerin küllerinden çıkarıldı. Bu sodyum açısından zengin bitkilerin külleri, potas üretmek için kullanılan odun küllerinden belirgin şekilde farklı olduğundan, "soda külü" olarak anıldı. Günümüzde ise, Solvay işlemi ile sodyum klorür ve kireç taşından büyük miktarlarda üretilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sezyum</span>

Sezyum, atom numarası 55 olan, alkali metaller grubuna ait bir kimyasal element. Element oda sıcaklığında katı olsa da 28 °C'de erimektedir. Sezyuma doğada ender rastlanır. Gümüşümsü altın renklidir ve metalik yapıdadır. Element, Robert Wilhelm Bunsen ve Gustav Kirchoff tarafından 1860 yılında mineral suyunda keşfedildi.

Baz, suda iyonlaştıklarında ortama OH− (hidroksit) iyonu ve elektron çifti verebilen maddelerdir. Bazlar da, asitler gibi tehlikeli maddelerdir. Suda iyonlaştıklarında hidroksit (OH−) iyonu derişimini arttıran maddelere baz denir. Bilinen en güçlü baz Sezyum hidroksittir (CsOH).

Esterlerin su alarak alkol ve asitlere ayrışması reaksiyonudur. Sabunlaşma esterleşmenin tersi olan bir reaksiyondur.Sabunlaşma denilince esterlerin Hidrolizi akla gelmektedir. Bu tepkimenin gerçekleşmesi için hidroksitlerin sulu çözeltisi daha doğru Natriıum hidroksit ya da esterleri parçalaya bilen özel enzimler gerekmektedir. Bitkisel ya da hayvansal yağların sabunlaşması sonucu üç değerli bir alkol olan Gliserin ile yağ asidi oluşur. Sabunlaşma sodyum hidroksit ya da potasyum hidroksit ile yapılırsa yağ asidi yerine bunun sodyum tuzu ya da potasyum tuzu elde edilir. Sabunlaşma temelde bir çeşit Hidroliz reaksiyonudur.

<span class="mw-page-title-main">Potasyum ferrosiyanür</span>

Potasyum ferrosiyanür formülü K4[Fe(CN)6] • 3H2O olan bir kimyasal bileşiktir. Potasyum ferrosiyanür metal kompleks bileşiğinin [Fe(CN)6]4− potasyum tuzudur. Bu tuz limon sarısı monoklinik kristallerden oluşmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Buz çözme</span>

Buz çözme, yani diğer adıyla anti Icıng yüzeydeki kar, buz veya donu temizleme işlemidir. Buzlanmayı önleme, sadece buzdan arınmakla kalmayan, aynı zamanda yüzeyde kalan ve belirli bir süre boyunca buzun yeniden oluşmasını geciktiren veya mekanik olarak çıkarmayı kolaylaştırmak için buzun yüzeye yapışmasını önleyen kimyasal maddelerin uygulanmasıdır.

Çözülme, çözücünün moleküller ile etkileşimini tanımlar. Hem iyonize hem de yüksüz moleküller, çözücü ile güçlü bir şekilde etkileşir ve bu etkileşimin gücü ve doğası, çözücünün viskozite ve yoğunluk gibi özelliklerini etkilemenin yanı sıra çözünürlük, reaktivite ve renk dahil olmak üzere çözülen maddenin birçok özelliğini etkiler. Çözülme sürecinde iyonlar eş merkezli bir çözücü kabuğu ile çevrelenir. Çözülme, çözücü ve çözünen moleküllerin çözünme kompleksleri halinde yeniden düzenlenmesi sürecidir.

<span class="mw-page-title-main">Sodyum klorür</span> NaCl formülüne sahip kimyasal bileşik

Sodyum klorür, yaygın olarak 'tuz' ismiyle bilinen kimyasal formülü NaCl; 1/1 oranında sodyum ve klorür iyonları olan iyonik bileşik. Molar kütleleri sırasıyla 22.99 ve 35.45 g/moldur. 100 g NaCl, 39.34 g Na ve 60.66 g Cl içerir. Sodyum klorür, deniz suyunun tuzluluğundan ve birçok çok hücreli organizmanın hücre dışı sıvısından en çok sorumlu olan tuzdur. Yenilebilir sofra tuzu biçiminde yaygın olarak bir çeşni ve gıda koruyucusu olarak kullanılır. Birçok endüstriyel proseste büyük miktarlarda sodyum klorür kullanılır ve daha ileri kimyasal sentezler için hammadde olarak kullanılan sodyum ve klor bileşiklerinin ana kaynağıdır. Sodyum klorürün ikinci bir ana uygulaması donma sıcaklığı altındaki havalarda yolların buzunun çözülmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Baryum klorür</span>

Baryum klorür, BaCl2 formüllü inorganik bir bileşik'tir. Bu bileşik baryum'un suda-çözünen en yaygın tuzlarından biridir. Diğer baryum tuzlarının çoğu gibi, baryum klorür beyaz toz halinde ve zehirlidir. Alevde sarı-yeşil renk verir. Ayrıca higroskopiktir, ilk önce dihidrat BaCl2(H2O)2' ye dönüşür.

<span class="mw-page-title-main">Magnezyum klorür</span> İnorganik tuz: MgCl2 ve hidratları

Magnezyum klorür, MgCl
2 formülüne sahip kimyasal bileşiğin adıdır. Susuz şekline ek olarak, MgCl
2 çeşitli hidratlar MgCl
2·nH
2O şeklinde olur. Bu tuzlar, suda oldukça çözünür olan tipik iyonik halojenürlerdir. Magnezyum klorür tuzlu su veya deniz suyundan ekstrakte edilebilir. Kuzey Amerikada, magnezyum klorür esas olarak Büyük Tuz Gölü tuzlu suyundan üretilir. Ürdün Vadisi'ndeki Lut Gölü'nden benzer bir işlemle çıkarılır. Mineral bişofit olarak magnezyum klorür de eski deniz yataklarından, örneğin kuzeybatı Avrupa'daki Zechstein deniz yatağından çıkarılır. Bu, ilk okyanustaki yüksek magnezyum klorür içeriği ile açıklanabilir. Bazı magnezyum klorür deniz suyunun buharlaşmasından yapılır. Susuz magnezyum klorür, büyük ölçekte üretilen magnezyum metalinin başlıca öncüsüdür. Hidratlı magnezyum klorür en kolay bulunabilen formdur.

Simya çalışmaları sayesinde daha sonra belirli kimyasal bileşikler veya bileşik karışımları olarak sınıflandırılan birçok kimyasal madde üretilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Su sertliği</span>

Suyun sertliği veya sert su, yüksek mineral içeriğine sahip sudur. Suyun sertliği, büyük ölçüde kalsiyum ve magnezyum karbonatlar, bikarbonatlar ve sülfatlardan oluşan kireç taşı veya alçıtaşı birikintilerinden su sızdığında oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Sulu çözelti</span> çözücünün su olduğu çözelti

Sulu çözelti, çözücünün su olduğu bir çözeltidir. Çoğunlukla kimyasal denklemlerde ilgili kimyasal formüle (aq) eklenerek gösterilir. Örneğin, sodyum klorür (NaCl) olarak da bilinen sofra tuzunun sudaki çözeltisi Na+(aq) + Cl-(aq) şeklinde gösterilir. Aqueous kelimesi (aqua'dan gelir) suya ait, su ile ilgili, suya benzer veya suda çözünmüş anlamına gelir. Su mükemmel bir çözücü olduğundan ve aynı zamanda doğal olarak bol bulunduğundan, kimyada her yerde bulunan bir çözücüdür. Deneylerde çözücü olarak sıklıkla su kullanıldığından, çözücü belirtilmediği sürece çözelti kelimesi sulu bir çözeltiyi ifade eder.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.