İçeriğe atla

Stroop etkisi

Kırmızı Yeşil Mavi

Mor Kırmızı Mor

Fare Tepe Yüz

Maymun Tepe Maymun

Sözcük anlamı ve o sözcüğün yazı tipi rengi uyumluysa, yazılan sözcüğün yazı tipi rengini adlandırmak daha kolay ve hızlı bir iştir. Her ikisi de kırmızı renkte yazılırsa, 'Yeşil' kelimesine yanıt olarak "KIRMIZI" yanıtı vermek, 'Fare' kelimesine yanıt olarak "KIRMIZI" yanıtını vermekten daha uzun sürer.

Psikolojide, Stroop etkisi, uyaranlardaki uyumsuzluk nedeniyle bir görevin reaksiyon süresinde gecikmenin meydana geldiği bilişsel etkileşimin bir göstergesidir.

Stroop Etkisi, klinik uygulama ve araştırmalarda yaygın olarak kullanılan psikolojik bir test (Stroop testi) oluşturmak için kullanılmıştır.

Bu efekt, bir rengin adı (örn., "Mavi", "yeşil" veya "kırmızı") ile üzerine basılan renk arasında bir uyumsuzluk olduğunda ortaya çıkar. (yani, "kırmızı" kırmızı mürekkep yerine mavi mürekkeple basılmıştır). Kelimenin rengini adlandırmanız istendiğinde cevap vermeniz daha uzun sürer ve mürekkebin rengi, rengin ismiyle eşleşmediğinde hata yapmanız daha olasıdır.

Etki, adını etkiyi ilk olarak 1935'te İngilizce olarak yayınlayan John Ridley Stroop'tan almıştır.[1] Fakat,,etki daha önce 1929 yılında Almanya'da diğer yazarlar tarafından yayınlanmıştır[2][3] Orijinal makale, deneysel psikoloji tarihinde en çok atıf yapılan makalelerden biri olmuştur ve literatürde 700'den fazla Stroop Etkisi ile ilgili makalenin ortaya çıkmasına yol açmıştır.

Orijinal deney

Uyaran 1: Mor Kahverengi Kırmızı Mavi Yeşil

Uyaran 2 : Kahverengi Yeşil Mavi Mor
Uyaran 3: ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀ ▀
Orijinal Stroop makalesinin her bir etkinliği için kullanılan üç uyaran ve renk örneği.[1]
Stroop Etkisinin (1935) orijinal açıklamasının 2. Deneyinden Şekil 1. 1, noktaların rengini adlandırmak için gereken süredir, 2 ise yazılı kelimeyle bir çakışma olduğunda rengi söylemek için geçen süredir.[1]

Etki, 1935 yılında Deneysel Psikoloji Dergisi'nde "Seri sözel reaksiyonlarda girişim çalışmaları" başlıklı üç farklı deney içeren bir makalede İngilizce olarak yayınlananJohn Ridley Stroop'un adını almıştır.[1] Bununla birlikte, etki ilk olarak 1929 yılında Erich Rudolf Jaensch tarafından Almanya'da yayınlandı,[2] Etkinin köklerini on dokuzuncu yüzyılda ames McKeen Cattell ve Wilhelm Maximilian Wundt'un eserlerine kadar takip edebilmek mümkündür.[3]

Stroop, deneylerinde üç farklı uyaran türünün yaratıldığı aynı testin birkaç varyasyonunu uyguladı: Renklerin adları siyah mürekkeple görünür; Renklerin adları, belirtilen renkten farklı bir mürekkeple yazılır; ve verilen renkleri kareleri görünür.[1]

İlk deneyde kelimeler ve çatışma kelimeleri kullanıldı (ilk şekle bakınız). Görev, katılımcıların kelimelerin yazılı renk adlarını mürekkebin renginden bağımsız olarak okumasını gerektiriyordu (örneğin, yazı tipinin rengi ne olursa olsun "mor" okuması gerekecekti). Deney 2'de, uyaran çatışması sözcükleri ve renk yamaları kullanıldı ve katılımcıların, yazılı kelimeden bağımsız olarak ikinci tür uyaranla harflerin mürekkep rengini söylemeleri ve yamaların rengini adlandırmaları gerekiyordu. Eğer "mor" kelimesi kırmızı yazı tipinde yazılmış olsaydı, "mor" yerine "kırmızı" demek zorunda kalacaklardı. Kareler gösterildiğinde, katılımcılardan beklenen rengin adını söylemekti. Stroop, üçüncü deneyde, katılımcılarını farklı uygulama aşamalarında birinci ve ikinci deneylerde kullanılan görev ve uyaranlarda öğrenme etkilerini test etti.[1]

Testi şimdi psikolojik değerlendirme için kullanan araştırmacıların aksine, Stroop daha karmaşık türev puanlama prosedürlerinden ziyade sadece üç temel skor kullandı.[4] Stroop, katılımcıların ikinci görevde renk okumasını tamamlamalarının Deneme 2'deki karelerin renklerini adlandırmaktan çok daha uzun sürdüğünü belirtti. Bu gecikme ilk deneyde ortaya çıkmamıştı. Bu tür bir girişim, zihnin kelimenin semantik anlamını otomatik olarak belirlediği ("kırmızı" kelimesini okur ve "kırmızı" rengini düşünür) okuma otomasyonu ile açıklandı.[1]

Deneysel bulgular

Stroop paradigmalarındaki uyarılar 3 gruba ayrılabilir: nötr, uyumlu ve uyumsuz. Nötr uyaranlar, yalnızca metnin (Stroop deneyinin uyaranlarına 1 benzer şekilde) veya rengin (Stroop deneyinin uyaranlarına 3 benzer şekilde) gösterildiği uyaranlardır. Uyumlu uyaranlar, mürekkep renginin ve sözcüğün aynı renge işaret ettiği uyarılardır (örneğin, pembe ile yazılmış "pembe" sözcüğü). Uyumsuz uyaranlar, mürekkep rengi ve kelimenin farklı olduğu uyarıcılardır. Stroop deneylerinde tekrar tekrar üç deneysel bulgu bulunmuştur.[5] İlk bulgu, nötr uyaranların mürekkep rengini adlandırmanın (örn. Mürekkep rengi ve sözcüğü birbirine müdahale etmediğinde) tutarsız koşullardan daha hızlı olduğunu belirten anlamsal bozucu etkidir. Genellikle mürekkep rengi ve kelime arasındaki anlam ilişkisi etkileşimin kökeninde olduğu kabul edildiğinden, anlamsal bozucu etki denir.. İkinci bulgu, anlamsal kolaylaştırma, uyumlu uyaranların mürekkebinin isimlendirilmesinin(örneğin, mürekkep rengi ve kelime eşleşmesi olduğunda) nötr uyaranların mevcut olduğundan (örneğin uyaran 3; sadece renkli bir kare gösterildiğinde) daha hızlı olduğunu açıklar. Üçüncü bulgu; görev, mürekkep rengini adlandırmak yerine sözcüğü okumaktan ibaret olduğunda hem semantik bozucu etkinin hem de kolaylaşmanın ortadan kalkmasıdır. Bazen Stroop asenkronizasyonu olarak adlandırılır ve renkleri adlandırırken kelimelerin okunmasına kıyasla azaltılmış bir otomasyonla açıklanır.[6]

Bozucu etki teorisi çalışmasında, en yaygın kullanılan prosedür deneklerin uyumsuz kelimelerin ve kontrol yamalarının renklerinin adlandırılması üzerinde test edildiği Stroop'un ikinci denemesine benzer olmuştur. Stroop testteki ilk deney (siyahla yazılmış renkleri okumak vs. Uyuşmayan renklerle yazılmış renkleri okumak) daha az tartışılmıştır. Her iki durumda da bozucu etki skoru, iki kart türünün her birini okumak için gereken süreler arasındaki fark olarak ifade edilir. Uyarıcıları adlandırmak yerine, deneklerden ayrıca uyarıcıları kategorilere ayırmaları istenmiştir. Uyarıcıların mürekkep renkleri veya kelimelerin yönü gibi farklı özellikleri de sistematik olarak değiştirildi. Tüm bu değişikliklerin hiçbiri bozucu etkinin etkisini ortadan kaldırmaz.

Nöroanatomi

Ön  singulat girus veya ACC, çatışan uyaranı görüntülerken daha aktif hale gelmişti.[7] :454

Manyetik rezonans görüntüleme (MRG), fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRG) ve pozitron emisyon tomografisi (PET) dahil olmak üzere beyin görüntüleme teknikleri, beyinde Stroop görevinin işlenmesinde iki ana alan olduğunu göstermiştir.[8] Bunlar ön singulat korteks ve dorsolateral prefrontal kortekstir.[9]  Daha spesifik olarak, her ikisi de çatışmaları çözerken ve hataları yakalarken aktive olurken, dorsolateral prefrontal korteks hafızaya ve diğer yönetici işlevlere yardımcı olurken, ön singulat korteks uygun bir yanıt seçmek ve dikkat kaynaklarını ayırmak için kullanılır.[10]

Arka dorsolateral prefrontal korteks, beynin mevcut hedefe ulaşması için uygun kuralları oluşturur.[10] Stroop etkisi için bu, beynin renk algısına dahil olan alanlarını aktive etmeyi içerir, ancak kelime kodlamaya dahil olanları değil.[11] Önyargılara ve alakasız bilgilere karşı koyar, örneğin kelimenin anlamsal algısının basıldığı renkten daha çarpıcı olduğu gerçeği. Ardından, orta dorsolateral prefrontal korteks hedefi gerçekleştirecek temsili seçer. İlgili bilgiler görevdeki alakasız bilgilerden ayrılmalıdır; böylece odak kelimeye değil mürekkep rengine yerleştirilir. Ayrıca, araştırmalar, bir Stroop görevi sırasında sol dorsolateral prefrontal korteks aktivasyonunun, bireyin çatışmanın kendisi hakkında değil, yaklaşan çalışmanın çelişen doğası ile ilgili beklentisiyle ilişkili olduğunu ileri sürmüştür. Tersine, sağ dorsolateral prefrontal korteks, dikkat çatışmasını azaltmayı amaçlar ve çatışma sona erdikten sonra aktif hale gelir.[9]

Ayrıca arka dorsal anterior singulat korteks, hangi kararın verildiğinden sorumludur (yani yanlış yanıtı [yazılı kelime] mi yoksa doğru yanıtı [mürekkep rengi] mi söyleyeceğiniz).[9] Cevabı takiben, ön dorsal anterior singulat korteks yanıt değerlendirmesine dahil edilir - cevabın doğru mu yanlış mı olduğuna karar verir. Bir hata olasılığı daha yüksek olduğunda bu bölgedeki aktivite artar.[12]

Teoriler

Stroop etkisi

Stroop etkisini açıklamak için kullanılan birkaç teori vardır ve bunlar genellikle 'yarış modelleri' olarak bilinir. Bu, hem gerekli hem gereksiz bilgilerin aslında paralel bir şekilde işlenmesi, ama yanıt seçimi esnasında tek bir merkezi işlemciye girmek için ''yarışmaları'' görüşüne dayanmaktadır.[13] Onlar;

İşleme hızı

Bu teori, beynin kelimeleri renkleri tanıdığından daha hızlı okuduğu için beynin kelimenin rengini tanıma yeteneğinde bir gecikme olduğunu düşündürmektedir.[14] Bu, kelime işlemenin renk işlemeden önemli ölçüde daha hızlı olduğu fikrine dayanmaktadır. Kelimeler ve renklerle ilgili bir çatışmanın olduğu bir durumda (örneğin, Stroop testi), görev rengi bildirmekse, sözcük bilgisi, işleme karışıklığı sunan renk bilgisinden önce karar verme aşamasına gelir. Tersine, görev kelimeyi bildirmekse, renk bilgisi sözcük bilgisine göre geciktiği için çelişkili bilgilerden önce bir karar verilebilir.[15]

Seçici dikkat

Seçici dikkat teorisine göre rengi tanımak, kelimeyi okumanın tersine daha dikkat gerektirir. Beynin bir rengi tanımak için bir kelimeyi kodlamaktan daha fazla dikkat etmesi gerekir, bu yüzden biraz daha uzun sürer.[16] Verilen cevaplar Stroop testte not edilen bozucu etkiye fazlasıyla katkıda bulunuyor.Bu, tepkilere dikkat payı verilmesinin veya uygun tepkiler olmayan dikkat dağıtıcıların daha fazla engellemesinin bir sonucu olabilir.

Otomatisite

Bu teori, Stroop etkisinin en yaygın teorisidir. Renkleri tanımanın "otomatik bir süreç" olmadığı için yanıt vermekten çekiniyor; oysa beyin alışılmış okuma sonucu kelimelerin anlamlarını otomatik olarak anlar. Bu fikir, otomatik okumanın kontrollü bir dikkat gerektirmediği fikrine dayanmaktadır, ancak yine de renkli bilgi işleme için erişilebilir olan dikkat miktarını azaltmak için yeterince dikkatli kaynak kullanmaktadır. Stirling (1979), yanıt otomatikliği kavramını tanıttı. Yanıtları renkli kelimelerden renkli kelimelerin bir parçası olmayan harflere değiştirmenin Stroop girişimini azaltırken tepki süresini artırdığını gösterdi.

Bu teori Stroop etkisinin en yaygın teorisidir.[17][failed verification] Teori, renkleri tanımanın "otomatik bir süreç" olmadığı için yanıt vermekte tereddüt olduğunu; oysa beynin, alışılmış okuma sonucunda kelimelerin anlamlarını otomatik olarak anladığını savunur. Bu fikir, otomatik okumanın kontrollü bir dikkat gerektirmediği, ancak yine de renk bilgisi işleme için erişilebilir olan dikkat miktarını azaltmak için yeterince dikkat ile ilişkili kaynak kullandığı öncülüne dayanmaktadır.[18] Stirling (1979), yanıt otomatisitesi kavramını tanıttı ve yanıtları renkli kelimelerden, renkli kelimelerin bir parçası olmayan harflere değiştirmenin Stroop girişimini azaltırken reaksiyon süresini artırdığını gösterdi.[19]

Paralel dağıtımlı işleme

Bu teori, beyin bilgiyi analiz ederken, farklı görevler için farklı ve spesifik yolların geliştirildiğini göstermektedir.[20] Okuma gibi bazı yollar, diğerlerinden daha güçlüdür, bu nedenle, önemli olan yolun hızı değil, yolun gücüdür.[17] Buna ek olarak, otomatisite, her bir yolun gücünün bir fonksiyonudur, bu nedenle, Stroop efektinde iki yol aynı anda etkinleştirildiğinde, daha güçlü (kelime okuma) yol ile daha zayıf (renk adlandırma) yol arasında çatışma meydana gelir, daha spesifik olarak, yanıta giden yol daha zayıf olan yoldur.[21]

Bilişsel gelişim

Neo-Piaget bilişsel gelişim kuramlarında, Stroop görevinin çeşitli varyasyonları, işleme hızı ve yürütücü işlevler ile çalışma belleği ve çeşitli alanlardaki bilişsel gelişim arasındaki ilişkileri incelemek için kullanılmıştır. Bu araştırma, Stroop görevlerine tepki süresinin erken çocukluktan erken yetişkinliğe kadar sistematik olarak azaldığını göstermektedir. Bu değişiklikler, işlem hızının yaşla birlikte arttığını ve bilişsel kontrolün giderek daha verimli hale geldiğini göstermektedir Dahası, bu araştırma yaşla birlikte bu süreçlerdeki değişikliklerin çalışma belleğindeki gelişme ve bunun çeşitli yönleriyle çok yakından ilişkili olduğunu kuvvetle önermektedir.[22][23] Stroop işi aynı zamanda davranışı kontrol etme yeteneğini de gösterir. Kelimeden ziyade mürekkebin rengini belirtmesi istenirse, katılımcı kelimeyi okumak için ilk ve daha güçlü uyaranların üstesinden gelmelidir. Bu inhibisyonlar beynin davranışı düzenleme yeteneğini gösterir.[24]

Kullanımlar

Stroop etkisi psikolojide yaygın olarak kullanılmaktadır. En önemli kullanımlar arasında, bir kişinin seçici dikkat kapasitesinin ve becerilerinin ve işlem hızı yeteneğinin ölçülmesine olanak sağlayan Stroop etkisine dayalı onaylanmış psikolojik testlerin oluşturulması vardır.[25] Bu ayrıca, bir kişinin yönetici işleme yeteneklerini incelemek için diğer nöropsikolojik değerlendirmelerle birlikte kullanılır[17] ve farklı psikiyatrik ve nörolojik bozuklukların tanı ve karakterizasyonuna yardımcı olabilir.

Araştırmacılar ayrıca planlama, karar verme ve gerçek dünya müdahalesini yönetme (ör. mesajlaşma ve sürme) görevlerinde yer alan beyin bölgelerini araştırmak için beyin görüntüleme çalışmaları sırasında Stroop etkisini kullanırlar.[26]

Stroop testi

Stroop effect
MeSHD057190
Vikiveri öğesi

Stroop etkisi, bir kişinin psikolojik kapasitelerini araştırmak için kullanılmıştır; yirminci yüzyıldaki keşfinden bu yana popüler bir nöropsikolojik test haline geldi.[27]

Alt görev sayısı, uyaran türü ve sayısı, görev için süreler ya da puanlama prosedürü açısından farklılık gösteren, klinik ortamlarda yaygın olarak kullanılan farklı test varyantları vardır.[27][28] Tüm versiyonlarda en az iki alt görev sayısı vardır. İlk denemede, yazılı rengin ismi yazıldığı mürekkebin renginden farklıdır ve katılımcı yazılı kelimeyi söylemelidir. İkinci denemede ise, katılımcı mürekkebin rengini söylemelidir. Bununla birlikte, bazı durumlarda "x" harflerinden oluşan gruplardan veya katılımcının mürekkebin rengini söylemesi gereken belirli bir renkte basılmış noktalardan oluşan uyaranlar eklenmiş dörde kadar farklı alt görev olabilir; veya okunması gereken siyah mürekkeple basılmış renklerin isimlerinden. Uyaran sayısı, kullanılan puanlama sistemi ile yakından ilişkili olarak yirmiden azdan 150’den çoğa kadar değişmektedir. Bazı test varyantlarında skor, belirli bir zamanda bir alt görevde okunan öğelerin sayısı iken, diğerlerinde denemelerin her birini tamamlamak için geçen zamandır. Bazı versiyonlarda hata sayısı ve türetilmiş farklı noktalama işaretleri de dikkate alınır.

Bu test, seçici dikkati, bilişsel esnekliği ve işlem hızını ölçüyor ve yürütücü işlevlerin değerlendirilmesinde bir araç olarak kullanılıyor.[27][28] Beyin hasarı, demanslar ve diğer nörodejeneratif hastalıklar, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu veya şizofreni, bağımlılık ve depresyon gibi çeşitli zihinsel bozukluklarda artan etkileşim etkisi bulunur.[29][30] Ergonomistler bile eğitsel mobilyalarının ergonomik özellikleri ile Stroop testine dayanan bilişsel hataların sayısı arasında bir ilişki gösterebilirler. Kol masa öğrenci sandalyesine karşı ayrılmış sandalye ve masa kullanıldığında hata yüzdesinin azaldığını buldular.[31]

Varyasyonlar

Stroop testi ayrıca diğer duyusal yöntemleri ve değişkenleri içermek,[32] ikidillilik etkisini çalışmak veya duyguların girişim üzerindeki etkilerini araştırmak[33] için değiştirilmiştir.[34][35][36]

Eğri/Çarpık kelimeler

Örneğin, çarpık kelimeler Stroop etkisi orijinal Stroop etkisine benzer aynı bulguları üretir. Stroop görevi gibi, yazdırılan kelimenin rengi kelimenin mürekkep renginden farklıdır; ancak, kelimeler okunması daha zor olacak şekilde yazdırılır (tipik olarak kavisli şekilli).[37] Buradaki fikir, kelimelerin basılma şekli hem beynin tepkisini hem de işlem süresini yavaşlatır ve bu da görevi tamamlamayı zorlaştırır.

Duygusal

Duygusal Stroop etkisi, duygulara bilgi işlemleme yaklaşımı olarak hizmet eder. Duygusal bir Stroop görevinde, bireye "saat", "kapı" ve "ayakkabı" gibi daha nötr kelimelerle karıştırılmış "keder", "şiddet" ve "acı" gibi olumsuz duygusal kelimeler verilir.[37] Tıpkı orijinal Stroop görevinde olduğu gibi, kelimeler renklidir ve bireyin rengi adlandırması gerekir. Araştırmalar, depresyonda olan bireylerin negatif bir kelimenin rengini nötr bir kelimenin renginden daha yavaş söyleme ihtimalinin daha yüksek olduğunu ortaya koymuştur.[38] Hem duygusal Stroop hem de klasik Stroop alakasız ya da dikkat dağıtıcı bilgileri bastırma ihtiyacını içerse de ikisi arasında farklılıklar vardır. Duygusal Stroop etkisi, bireyin duygusal alaka düzeyi ile kelime arasındaki çatışmayı vurgular; oysa klasik Stroop etkisi uyumsuz renk ve kelime arasındaki çatışmayı inceler. Duygusal Stroop etkisi, psikolojide, Örtük çağrışım testi yoluyla ırksal önyargı gibi örtük önyargıları test etmek için kullanılmıştır.[39] Bunun dikkate değer bir çalışması, olumsuz veya olumlu duyguları ırk resimleriyle ilişkilendiren bir test uygulayan ve ırk tercihini belirlemek için tepki süresini ölçen Harvard Üniversitesi'nden Örtük Projedir.[40]

Mekansal

Mekansal Stroop etkisi, uyarıcı konumu ile uyarıcıdaki konum arasındaki bozucu etkiyi gösterir.[41] Uzamsal Stroop görevinin bir sürümünde, yukarı veya aşağı işaret eden bir ok, merkezi bir noktanın üstünde veya altında rastgele görünür. Okun yerini göz ardı ederken yönünü ayırt etmesi istenmesine rağmen, bireyler genellikle uyumlu uyarıcılara (yani, sabitleme işaretinin altında bulunan aşağı dönük bir ok) uyumsuz (yani yukarı sabitleme işaretinin altında bulunan işaret oku) olanlardan daha hızlı ve daha doğru cevaplar verirler. Benzer bir etki olan Simon etkisi de mekansal olmayan uyarıcıları kullanır.[13]

Sayısal

Sayısal Stroop efekti, sayısal değerler ve fiziksel boyutlar arasındaki yakın ilişkiyi gösterir. Rakamlar sayısal değerleri sembolize eder, ancak fiziksel boyutlara da sahiptir. Bir rakam, sayısal değerinden bağımsız olarak büyük veya küçük (örneğin, 5’ e 5), olarak sunulabilir. Uyumsuz denemelerde (örneğin, 3 5) rakamları karşılaştırmak, uyumlu denemelerde (örneğin, 5 3) rakamları karşılaştırmaktan daha yavaştır ve tepki süresindeki fark, sayısal Stroop etkisi olarak adlandırılır. Alakasız sayısal değerlerin fiziksel karşılaştırmalar üzerindeki etkisi (alakasız renk kelimelerinin renklere tepki verme üzerindeki etkisine benzer), sayısal değerlerin otomatik olarak işlendiğini gösterir (yani, görevle alakasız olsalar bile).[42]

Ters

Klasik Stroop efektinin bir başka çeşidi de ters Stroop etkisidir. İşaretleme görevi sırasında ortaya çıkar. Ters Stroop görevinde, kişilere, ortada uyumsuz renkli bir kelime olan -örneğin, yeşil renkte yazılmış "kırmızı"- siyah bir kare içeren ve köşelerde daha küçük renkli dört tane kare bulunan bir sayfa gösterilir.[43] Bir kare yeşil, bir kare kırmızı ve kalan iki kare diğer renkler olacaktır. Çalışmalar, bireyden yazılı rengin (bu durumda kırmızı) renkli karesine işaret etmesi istenirse bir gecikme göstereceğini göstermektedir. Bu nedenle, uyumsuz renkli kelimeler uygun kareye işaret etmeye karşı önemli ölçüde bozucu etki gösterir. Bununla birlikte, bazı araştırmalar, amaç kelimenin rengiyle eşleşmek olduğunda uyumsuz renk kelimelerinin çok az bozucu etkisi olduğunu göstermiştir.[17]

Popüler kültürde

Beyin Çağı: Günde Dakikalar Beyninizi Eğitin! Ryintta Kawashima tarafından Nintendo DS taşınabilir video oyun sistemi için üretilen yazılım programı, oyun formuna çevrilmiş otomatik Stroop Test yönetici modülü içerir.[44]

MythBusters, odadaki karşı cinsten çekici bir kişiye sahip olarak erkeklerin ve kadınların bilişsel olarak bozulup bozulmadığını görmek için Stroop etkisi testini kullandı. "Efsane" (hipotez) reddedildi.[45]

Bir Nova bölümü, Everest Dağı dağcılarının yükseklik ile ilgili zihinsel esnekliklerindeki ince değişiklikleri göstermek için Stroop Etkisi’ni kullandı.[46]

OLDTV, Stroop testine dayanan Tarek Ghandour tarafından oluşturulan ücretsiz bir bağımsız oyundur. Ocak 2019'dan bu yana Steam'de ortalama% 95 oranında çok olumlu eleştiriler aldı[47] ve Appstore'da 4,2 puan almıştır.[48]

Robin Hobb'un Fantezi üçlemesinde, kahramanı Fitz Chivalry akıl hocası tarafından gözlemci becerilerini geliştirmek için çeşitli teknikler kullanarak bir suikastçı olmak için eğitilir, bunlardan biri mümkün olan en kısa sürede hata yapmadan renkli kelimelerin bir listesini okuma görevidir.

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g Stroop (1935). "Studies of interference in serial verbal reactions". Journal of Experimental Psychology. 18 (6): 643-662. 30 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2008. 
  2. ^ a b Grundformen menschlichen Seins. Berlin: Otto Elsner. 1929. 
  3. ^ a b "The Stroop color-word test: a review". Acta Psychologica. 25 (1): 36-93. 1966. 
  4. ^ Stroop Color and Word Test: A Manual for Clinical and Experimental Uses. Chicago, Illinois: Skoelting. 1978. ss. 1-32. 
  5. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; pmid19966248 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  6. ^ van Maanen L, van Rijn H, Borst JP (Aralık 2009). "Stroop and picture-word interference are two sides of the same coin". Psychon Bull Rev. 16 (6). ss. 987-99. doi:10.3758/PBR.16.6.987 Özgürce erişilebilir. PMID 19966248. 
  7. ^ Principles of cognitive neuroscience. Second. Purves, Dale, 1938-. Sunderland, Mass.: Sinauer Associates Inc. Publishers. 2008. ISBN 9780878935734. 
  8. ^ Taylor (1997). "Isolation Of Specific Interference Processing In The Stroop Task: PET Activation Studies". NeuroImage. 6 (2): 81-92. 
  9. ^ a b c Milham (2003). "Practice-related Effects Demonstrate Complementary Roles Of Anterior Cingulate And Prefrontal Cortices In Attentional Control". NeuroImage. 18 (2): 483-493. 
  10. ^ a b Banich (2000). "fMRI Studies of Stroop Tasks Reveal Unique Roles of Anterior and Posterior Brain Systems in Attentional Selection". Journal of Cognitive Neuroscience. 12 (6): 988-1000. 
  11. ^ Bush (1998). "The Counting Stroop: An Interference Task Specialized For Functional Neuroimaging Validation Study With Functional MRI". Human Brain Mapping. 6 (4): 270-288. 
  12. ^ Gruber (2002). "Stroop Performance in Normal Control Subjects: An fMRI Study". NeuroImage. 16 (2): 349-360. 
  13. ^ a b Attention: theory and practice. Thousand Oaks, Calif: Sage Publications. 2004. 
  14. ^ "What Is the Stroop Effec". 27 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2013. 
  15. ^ Lamers (2010). "Selective Attention And Response Set In The Stroop Task". Memory & Cognition. 38 (7): 893-904. 
  16. ^ "What Is the Stroop Effect". 27 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2013. 
  17. ^ a b c d "What Is the Stroop Effect?". 27 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2013. 
  18. ^ Monahan (2001). "Coloring single Stroop elements: Reducing automaticity or slowing color processing". Journal of General Psychology. 128 (1): 98-112. 
  19. ^ Stirling (1979). "Stroop interference: An input and an output phenomenon". Quarterly Journal of Experimental Psychology. 31: 121-132. 
  20. ^ Cohen (1990). "On The Control Of Automatic Processes: A Parallel Distributed Processing Account Of The Stroop Effect". Psychological Review. 97 (3): 332-361. 
  21. ^ Cohen (1990). "On The Control Of Automatic Processes: A Parallel Distributed Processing Account Of The Stroop Effect". Psychological Review. 97 (3): 332-361. 
  22. ^ Demetriou, A., Christou, C., Spanoudis, G., & Platsidou, M. (2002). The development of mental processing: Efficiency, working memory, and thinking. Monographs of the Society for Research in Child Development, 67, Serial Number 268.
  23. ^ Demetriou, A., Efklides, A., & Platsidou, M. (1993). The architecture and dynamics of developing mind: Experien¬tial structuralism as a frame for unifying cognitive developmental theories. Monographs of the Society for Research in Child Development, 58, Serial Number 234.
  24. ^ The making of the mind : the neuroscience of human nature. Amherst, New York: Prometheus Books. 2013. ss. 49. ISBN 978-1-61614-733-4. 
  25. ^ Lamers (2010). "Selective Attention And Response Set In The Stroop Task". Memory & Cognition. 38 (7): 893-904. 
  26. ^ Root-Bernstein (2007). "Brain Aging: Models, Methods, And Mechanisms". The Journal of the American Medical Association. 298 (23): 2798-2799. 
  27. ^ a b c "Orientation and attention". Neuropsychological assessment. Oxford [Oxfordshire]: Oxford University Press. 2004. ss. 365-367. ISBN 978-0-19-511121-7. Erişim tarihi: 6 Mart 2009. 
  28. ^ a b A Compendium of Neuropsychological Tests: Administration, Norms, and Commentary. Oxford [Oxfordshire]: Oxford University Press. 2006. ss. 477-499. ISBN 978-0-19-515957-8. 16 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2009. 
  29. ^ "Stroop interference and attention-deficit/hyperactivity disorder: a review and meta-analysis". Neuropsychology. 21 (2): 251-62. Mart 2007. 
  30. ^ "CNTRICS final task selection: executive control". Schizophr Bull. 35 (1): 115-35. Ocak 2009. 
  31. ^ Jafari A, Arghami S, Kamali K, Zenozian S. Relationship Between Educational Furniture Design and Cognitive Error. InCongress of the International Ergonomics Association 2018 Aug 26 (pp. 649-656). Springer, Cham.
  32. ^ "Examining a supramodal network for conflict processing: a systematic review and novel functional magnetic resonance imaging data for related visual and auditory stroop tasks". Journal of Cognitive Neuroscience. 20 (6): 1063-78. Haziran 2008. 
  33. ^ "Stroop effect in Spanish-English bilinguals". Journal of the International Neuropsychological Society : JINS. 8 (6): 819-27. Eylül 2002. 
  34. ^ "The emotional Stroop task and psychopathology". Psychol Bull. 120 (1): 3-24. Temmuz 1996. 
  35. ^ "Does the modified Stroop effect exist in PTSD? Evidence from dissertation abstracts and the peer reviewed literature". J Anxiety Disord. 23 (5): 650-5. Haziran 2009. 
  36. ^ "Generalizability of carry-over effects in the emotional Stroop task". Behav Res Ther. 43 (6): 715-32. Haziran 2005. 
  37. ^ a b "The Stroop Effect". Brainstorm Psychology. 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2013. 
  38. ^ Frings (2010). "Decomposing the emotional Stroop effect". Quarterly Journal of Experimental Psychology. 1 (1): 42-49. 
  39. ^ Greenwald (18 Mart 2014). "Psychology data from the Race Implicit Association Test on the Project Implicit Demo website". Journal of Open Psychology Data (İngilizce). 2 (1): e3. 
  40. ^ "Project Implicit". implicit.harvard.edu. 22 Mayıs 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2019. 
  41. ^ Wuhr (2007). "A Stroop Effect For Spatial Orientation". The Journal of General Psychology. 134 (3): 285-294. 
  42. ^ Henik (1982). "Is three greater than five: The relation between physical and semantic size in comparison tasks". Memory & Cognition. 10 (4): 389-395. 
  43. ^ Durgin (2000). "The Reverse Stroop Effect". Psychonomic Bulletin & Review. 7 (1): 121-125. 
  44. ^ "Get the Scoop on Stroop". 26 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2009. 
  45. ^ List of MythBusters episodes#cite note-2014eps-36
  46. ^ "NOVA Online – Everest – Test Your Brain". Kasım 2000. 8 Mayıs 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2008. 
  47. ^ "OLDTV on Steam". 28 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2020. 
  48. ^ "OLDTV on Appstore". 30 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2020. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Kısa süreli bellek, kısa bir süre için aktif, hazır bir durumda az miktarda bilgiyi işlemeden akılda tutma yetisidir. Örneğin, kısa süreli bellek, kısa bir süre önce söylenen bir telefon numarasını hatırlamak için kullanılabilir. Kısa süreli hafızanın süresinin saniyeler düzeyinde olduğuna inanılmaktadır. En çok bahsedilen kapasite, Miller'ın kendisinin figürün "bir şakadan biraz daha fazlası" olarak tasarlandığını belirtmesine rağmen, Büyülü Sayı Yedi, Artı veya Eksi İki' dir ve Cowan'ın (2001) daha gerçekçi bir figürün 4 ± 1 birim olduğuna dair kanıt sağlamıştır. Buna karşılık, uzun süreli bellek bilgileri süresiz olarak tutabilir.

Azalmış duygulanım, bazen duygusal küntlük, duygusal donukluk veya duygusal uyuşma olarak da bilinir, bireyde azalmış duygusal tepkenlik durumudur. Bu durum, özellikle normalde duygusal tepkiler uyandırması beklenen konular hakkında konuşurken, duyguların sözlü veya sözsüz olarak ifade edilememesi ile karakterize edilir. Bu durumdaki bireylerde, ifade edici jestler nadirdir ve yüz ifadesi veya ses tonlamasında çok az değişiklik vardır. Ayrıca, azalmış duygulanım otizm, şizofreni, depresyon, travma sonrası stres bozukluğu, depersonalizasyon-derealizasyon bozukluğu, şizoid kişilik bozukluğu veya beyin hasarının belirtileri olabilir. Ayrıca bazı ilaçların yan etkisi olarak da gözlenebilir.

<span class="mw-page-title-main">Temporal lob</span> İnsanların beyninde bulunan dört lobdan biri

Temporal lob, memelilerin beynindeki serebral korteksin dört ana lobundan biridir. Temporal lob, memeli beyninin her iki serebral hemisferindeki lateral fissürün altındadır.

Psikofizik nicelik bakımından, fiziksel uyaranın ve etkilediği algı ve hislerin arasındaki ilişkiyi inceler. Psikofizik, "uyarıcı ile algının arasındaki ilişkinin bilimsel çalışmasıdır ya da tam olarak "anlayış sürecinin, öznenin deneyimlerinin veya davranışlarının değişken özelliklerinin bir veya birden fazla fiziksel boyutların uyarıcılığındaki analizidir." diye tanımlanmıştır." Psikofizik, ruhi olanla fiziki olan arasındaki münasebetleri, deneysiz olarak inceler. Psikofiziğe göre, beden ve zihin iki farklı ama birbiri ile etkileşim içinde olan; birbirini değiştiren/dönüştüren, bir yapıda hareket etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Serebral korteks</span> kafada bir bölüm

Serebral korteks veya beyin korteksi, insan ve diğer memeli beyinlerindeki serebrumun sinir dokusundan oluşan dış tabakasıdır. Beynin diğer kısımlarının çoğunun beyaz renkte olmasını sağlayan yalıtımın kortekste bulunmamasından dolayı rengi gridir. Korteks serebrum ve serebellumun dış kısımlarını örter ve kalınlığı 1,5-5,0 mm arasında değişir. Korteksin serebrumu örten kısımı serebral korteks olarak adlandırılmaktadır.

Dilinin ucunda fenomeni bilinen bir kelimenin bellekten geri çağırmadaki hata nedeniyle hatırlanamaması, bellekten kısmi geri çağırma ile birlikte her an hatırlanabileceği hissine kapılmaktır. Fenomenin ismi bu gibi durumlarda sıklıkla söylenen "Dilimin ucunda." sözünden gelmektedir. Hemen hemen evrensel bir durum olarak çok iyi bilinen bir kelimenin ya da ismin hatırlanmasında zorluk şeklinde bir bellek çağırma durumu olarak ifade edilir. Dilinin ucunda fenomeni sözcüksel erişimin aşama aşama gerçekleştiğini ortaya koymaktadır.

Yankı belleği duyusal bellek kayıtlarından biridir; işitsel bilgiyi tutmaya özgü duyusal belleğin bir bileşenidir. Seslere yönelik duyusal bellek yalnızca insanların algıladıkları yankı belleğinin bir formudur. İçinde gözlerimizin uyarıları tekrar tekrar tarayabildiği görsel bellekten farklı olarak, işitsel uyarı tekrar tekrar taranamaz. Genel olarak, yankı bellekleri görüntüsel belleklerden biraz daha uzun zaman devreleri olarak depolanır. İşitsel uyarılar, işlenebilmeden ve anlaşılabilmeden önce kulak tarafından teker teker alınır/duyulur. Söz gelimi, radyoyu dinlemek bir dergi okumaktan çok daha farklıdır. Bir dergi tekrar tekrar okunabilirken, bir kişi belirli bir zamanda radyoya yalnızca bir seferlik kulak verebilir. Denilebilir ki yankı belleği bir bekleme tankı kavramı gibidir. Çünkü bir ses, takip eden ses duyulana kadar işlenmez (tutulur) ve ancak ondan sonra anlamlandırılabilir. Bu özel duyusal deponun büyük miktarlarda işitsel bilgiyi depolaması çok kısa bir zaman devresinde olabilmektedir. Bu yankısal ses zihinde yankılanır ve işitsel uyarının verilmesinden sonra çok bir kısa zamanda tekrarlanır (replay). Yankı belleği uyarıyı yalnızca bir dereceye kadar kabaca, primitif yönlerden şifreler, mesela ses perdesi (pitch), bağlantısız beyin bölgelerine yerleşimini belirler.

<span class="mw-page-title-main">Zaman algısı</span>

Zaman algısı, psikolojide, bilişsel dilbilimde ve nörobilimde, birinin belirsiz olayların süresinin algılanması ve olayların gelişmesi ile ölçülen öznel deneyime veya zaman duygusuna atıfta bulunan bir çalışma alanıdır. İki ardışık olay arasındaki algılanan zaman aralığı algılanan süre olarak adlandırılır . Başka bir kişinin zaman algısını doğrudan deneyimlemek veya anlamak mümkün olmasa da, böyle bir algı nesnel olarak incelenebilir ve bir dizi bilimsel deney yoluyla çıkarılabilir. Bazı zamansal yanılsamalar zaman algısının altında yatan sinirsel mekanizmaları ortaya çıkarmaya yardımcı olur.

Koku hafızası kokuların toplanmasını ifade eder. Çalışmalar, yaygın olarak koku hafızasının anılarının, kalıcılık ve parazite karşı yüksek direnç gibi çeşitli özellikleri bulmuştur. örtüsüz bellek tipik olarak koku hafızası çalışmalarına odaklanan formdur, ancak örtülü hafıza biçimleri kesinlikle koku ve anılarının anlaşılmasına farklı katkılar sağlar. Araştırmalar, doğumdan sonra koku soğanı ve ana koku alma sistemindeki değişikliklerin anne davranışları için son derece önemli ve etkili olduğunu göstermiştir. Memeli koku alma ipuçları anne bebek bağının koordinasyonunda ve aşağıdaki yavruların normal gelişiminde önemli bir rol oynar. Maternal meme kokuları bireysel olarak farklıdır ve annenin yavruları tarafından tanınması için bir temel sağlar.

Dereceli maruz bırakma terapisi olarak da bilinen sistematik duyarsızlaştırma, Güney Afrikalı psikiyatrist Joseph Wolpe tarafından geliştirilen bir tür davranış terapisidir. Klinik psikoloji alanında, birçok insanın klasik koşullanmaya dayanan fobileri ve diğer anksiyete bozukluklarını etkili bir şekilde aşmasına yardımcı olmak için kullanılır ve hem bilişsel-davranışçı terapi hem de uygulamalı davranış analizinin aynı unsurlarını paylaşır. Davranış analistleri tarafından kullanıldığında, meditasyon ve nefes alma gibi karşı koşullandırma ilkelerini içerdiğinden, radikal davranışçılığa dayanır. Bununla birlikte, bilişsel psikoloji bakış açısından, bilişler ve duygular motor eylemleri tetikler.

Dikotik (ikili) dinleme, seçici dikkati ve işitme(duyma) sistemi içinde beyin fonksiyonunun lateralizasyonunu araştırmak için yaygın olarak kullanılan psikolojik bir testtir. Dikotik (ikili) dinleme testi bilişsel psikoloji ve sinirbilim alanlarında kullanılır.

Gizil ketleme, klasik koşullanmada, tanıdık bir uyaranın anlamlandırılmasının yeni bir uyaranınkinden daha uzun sürdüğü gözlemini ifade etmek için kullanılan teknik bir terimdir. "Gizil ketleme" terimi Lubow ve Moore'a dayanır. GK etkisi, uyarana önceden maruz kalma evresinde değil, daha sonraki test fazında ortaya çıktığı için "gizildir". Burada "ketleme", etkinin nispeten zayıf öğrenme bakımından ifade edildiğini anlatmaktadır. GK etkisi son derece sağlamdır, test edilen tüm memeli türlerinde ve birçok farklı öğrenme paradigmasında görülür, böylelikle organizmaya, ilgisiz uyaranları daha önemli olaylarla ilişkilendirmekten korumak gibi bazı uyumsal avantajlar sağlamaktadır.

Bölünmüş beyin ya da bilinen adıyla kallosal sendrom, beynin iki yarı küresini birbirine bağlayan korpus kallosum kesildiğinde ortaya çıkan bir tür kopukluk sendromu. Bu sendrom beynin yarı küreleri arasındaki bağlantıyı bozarak veya bu bağlantıya müdahale ederek meydana gelen semptomların bir birleşimidir. Bu duruma sebep olan cerrahi operasyon korpus kallosumun enlemesine kesilmesini içerir ve genellikle dirençli epilepsiyi tedavi etmek için son çaredir. Başlangıçta kısmi kallosotomi yapılır. Bu operasyon başarılı olmazsa, epileptik nöbetlerin yarattığı şiddeti ve nöbetlerin şiddetli seyretmesini azaltarak kazayla fiziksel yaralanma riskini hafifletmek için tam kallosotomi yapılır. Kallosotomileri yapılmadan önce epilepsi farmasötik yollarla tedavi edilir, ameliyattan sonra ise nöropsikolojik değerlendirmeler sıklıkla yapılır.

Hazırlama etkisi, bir uyarana maruz kalmanın, bilinçli bir rehberlik ya da niyet olmaksızın bir sonraki uyarana tepkiyi etkilediği bir olgu. Örneğin, HEMŞİRE kelimesi DOKTOR sözcüğünü takip ederek EKMEK sözcüğünü takip etmekten daha çabuk tanınır. Hazırlama, algısal, çağrışımsal, tekrarlayıcı, pozitif, negatif, duyuşsal, anlamsal veya kavramsal olabilir. Bununla birlikte, araştırma henüz hazırlama etkilerinin süresini kesin olarak belirlememiştir, ancak başlangıcı neredeyse anlık olabilir.

Broadbent'in filtre modeli, dikkatle ilgili bir erken seçme teorisi.

<span class="mw-page-title-main">Kokteyl partisi etkisi</span>

Kokteyl partisi etkisi; beynin, kişinin işitsel dikkatini belirli bir uyarıcıya odaklayıp, diğer bir dizi uyaranı filtreleyerek dışarıda bırakma becerisini ifade eden kavramdır. Tıpkı gürültülü bir partiye katılan bir kişinin ortam gürültüsünü yok sayarak tek bir sohbete odaklanabilmesi gibi. Dinleyiciler, hem farklı uyaranları farklı akışlara ayırma hem de daha sonra hangi akışların kendileri için en uygun olduğuna karar verme yeteneğine sahiptir. Bu nedenle, kişinin duyusal belleğinin kişi farkında olmadan tüm uyaranları ayrıştırdığı ve ayrı bilgi parçalarını dikkat çekmelerine göre sınıflandırdığı öne sürülmüştür. Bu etki çoğu insanın tek bir sesi izleyip, diğerlerini görmezden gelmelerine izin veren mekanizmadır. Bir başka ifadeyle, dikkat yöneltilmeyen uyaranda geçen önemli kelimelerin hemen tespit edilebilmesine, örneğin birinin bir gürültü içinde kendi adı geçtiği zaman bunu fark etmesine, dair fenomenini tanımlar.

Psikoloji biliminde Simon etkisi, uyaran ve tepkinin aynı tarafta ve farklı tarafta olduğu denemeler arasında tepkinin doğruluğunda ya da reaksiyon süresinde bir fark olduğunu söyleyen bulgudur. Uyaran ve tepki zıt taraflarda olduğunda tepkiler genellikle daha yavaştır ve daha az doğrudur. Terimin ismi, bu etkiyi 1960'larda ilk ortaya atan J. R. Simon'dan gelmektedir. Simon'ın etkiyle ilgili orijinal açıklaması, uyaranın kaynağına doğru tepki vermeye doğuştan bir eğilimin olduğu yönündedir.

Ödül sistemi ; teşvik edicilik özelliği, çağrışımsal öğrenme ve pozitif değere sahip duygulardan sorumlu bir grup nöral yapıdır. Ödül, bir uyaranın iştah (yaklaşma) ve tüketme davranışlarına yol açan çekici ve güdüsel özellikleridir. Ödüllendirici bir uyaran şu şekilde tanımlanmaktadır: "Bizi ona yaklaşmaya ve onu tüketmeye yöneltme potansiyeli olan her uyaran, nesne, olay, aktivite veya durum; tanımı gereği bir ödüldür". Edimsel koşullamada ödüllendirici uyaranlar, olumlu pekiştireç olarak işlev görürler fakat bu ifadenin tersi de doğrudur; olumlu pekiştireçler ödüllendiricidir.

Öz-referans etkisi, insanların kendilerinin olayın içinde yer alıp almadıklarına bağlı olarak bilgiyi farklı şekilde kodlama eğilimidir. İnsanlardan kendileriyle ilgili olan bilgileri hatırlamaları istendiğinde, hatırlama ihtimalleri daha yüksektir.

<span class="mw-page-title-main">Uyaran (fizyoloji)</span> fizyolojide, iç veya dış çevrede tespit edilebilir bir değişiklik

Fizyolojide uyaran, bir organizmanın iç veya dış çevresinin fiziksel veya kimyasal yapısında tespit edilebilir bir değişikliktir. Bir organizmanın veya organın uygun bir tepki verebilmesi için dış uyaranları tespit etme yeteneğine duyarlılık (uyarılabilirlik) denir. Duyusal reseptörler, deride bulunan dokunma reseptörleri veya gözdeki ışık reseptörlerinde olduğu gibi vücudun dışından ve kemoreseptörler ve mekanoreseptörlerde olduğu gibi vücudun içinden bilgi alabilir. Bir uyaran bir duyusal reseptör tarafından algılandığında, uyaran transdüksiyonu yoluyla bir refleks ortaya çıkarabilir. Bir iç uyaran genellikle homeostatik kontrol sisteminin ilk bileşenidir. Dış uyaranlar, savaş ya da kaç yanıtında olduğu gibi vücutta sistemik yanıtlar üretebilir. Bir uyaranın yüksek olasılıkla algılanabilmesi için güç seviyesinin mutlak eşiği aşması gerekir; eğer bir sinyal eşiğe ulaşırsa, bilgi merkezi sinir sistemine (MSS) iletilir, burada entegre edilir ve nasıl tepki verileceğine dair bir karar verilir. Uyaranlar genellikle vücudun tepki vermesine neden olsa da, bir sinyalin bir tepkiye neden olup olmayacağını nihai olarak belirleyen MSS'dir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.