Steinway & Sons

Steinway & Sons
	Steinway & Sons logo
	Steinway & Sons concert grand piano, Model D-274
Tip	Özel şirket
Endüstri	Çalgılar
Kuruluş	5 Mart 1853 (171 yıl önce); Manhattan, New York City
Kurucu	Heinrich Engelhard Steinweg; (later known as Henry E. Steinway)
Genel merkezi	Hamburg , Almanya
Ürün	• Grand pianos; •Upright pianos
Web sitesi	steinway.com

Steinway & Sons ya da Steinway, (ⁱ/ˈstaɪnweɪ/), Alman piyano üreticisi Heinrich Engelhard Steinweg (Henry E. Steinway olarak da bilinir) tarafından Manhattan'da kurulan Alman-Amerikan piyano şirketidir.^[6] Şirketin büyümesiyle birlikte, Amerika Birleşik Devletleri'nin New York şehrinde ve Almanya'nın Hamburg kentinde birer fabrika daha açılmıştır.^[7] New York Queens'de bulunan fabrika Amerika'ya, Hamburg'daki fabrika ise dünyanın geri kalanının tedarik ihtiyacını karşılamak için hizmet etmektedir.^[8]

Steinway, yüksek kalitede^[9]^[10] piyanolar yapması ve piyano geliştirme,^[11]^[12] alanındaki icatları ile öne çıkan önemli bir piyano şirketi olarak tanımlanmıştır.^[13]^[14] Steinway piyano yapımında 139 patent almıştır. İlk patent 1857'de alınmıştır.^[15] Şirketin üst düzey kuyruklu piyano pazarındaki payı sürekli olarak yüzde 80'i aşıyor.^[16] Şirketin sektördeki baskın pozisyonu eleştirilirken, bazı müzisyen ve yazarlar inovasyonu engellediğini ve piyanistler tarafından tercih edilen sesin homojenleşmesine yol açtığını savunmuştur.^[17]^[18]

Steinway piyanoları çok sayıda ödül aldı.^[19] Bunlardan ilki, 1855'te New York Crystal Palace'daki Amerikan Enstitüsü Fuarı'nda altın madalya.^[20]^[21] 1855'ten 1862'ye kadar Steinway piyanoları 35 altın madalya aldı.^[19]^[22]

Tarihçe

Kuruluşu ve büyümesi

Heinrich Engelhard Steinweg ilk olarak 1820'lerde Almanya'nın Seesen kentindeki evinde piyano üretmiştir.^[23] Eşi ve dokuz çocuğundan yedisiyle birlikte 1850 yılında Almanya'dan Amerika'ya göç edinceye kadar Steinweg markasıyla piyanolar üretmiştir.^[24] En büyük oğlu C. F. Theodor Steinweg Almanya'da kaldı ve 1856'dan 1865'e kadar piyano satıcısı Friedrich Grotrian ile ortaklık kurarak Steinweg marka piyanolar üretmeye devam etti.^[25]

1853'te Heinrich Engelhard Steinweg, Steinway & Sons'u kurdu. Amerika'daki ilk atölyesi, New York'un Manhattan ilçesindeki 85 Varick Caddesi'nin arkasındaki küçük bir çatı katındaydı.^[26] Steinway & Sons tarafından yapılan ilk piyanoya 483 numarası verildi çünkü Heinrich Engelhard Steinweg Almanya'da 482 piyano üretmişti. 483 numarası New York'lu bir aileye 500 dolara satıldı ve şu anda Heinrich Engelhard Steinweg'in piyano yapımcısı olarak kariyerine başladığı Seesen'deki Alman müzesi Städtisches Museum Seesen'de^[27]^[28] sergileniyor.^[29] Bir yıl sonra, artan talepler sebebi ile, şirket 82-88 Walker Caddesi'ndeki daha büyük tesislere taşındı. 1864'e kadar aile, isimlerini Steinweg'den Steinway'e İngilizceleştirmedi.^[30]

2. Dünya Savaşına destek

II. Dünya Savaşı patlak verdiğinde hammaddelerin savaş sanayii için kullanılması kararı uyarınca üretimi daha çok havacılık alanındaki ara parça ve cenaze levazımatına kayan firmanın savaşın son dönemde üretime devam etme izni alınır. Firma cephedeki ABD askerlerine moral sağlamak adına 3 bin adet dik piyano üretip bazılarını özel paraşütlerle havadan olmak üzere cepheye gönderir. Askerler arasında G.I.Steinway olarak da adlandırılan bu piyanoların cephedeki moralin artmasında faydası olduğu belirtilmektedir.^[31]

Kaynakça

^ Fostle, Donald W. (1995). The Steinway Saga: An American Dynasty. New York: Scribner. s. 25. ISBN 978-0-684-19318-2.
^ Panchyk, Richard (2008). German New York City. Arcadia Publishing. s. 50. ISBN 978-0-7385-5680-2.
^ Stevens, Mark A. (2000). Merriam-Webster's Collegiate Encyclopedia. Merriam-Webster. s. 1540. ISBN 978-0-87779-017-4.
^ Fine, Larry (2015). Acoustic & Digital Piano Buyer – Spring 2015. Brookside Press LLC. s. 193. ISBN 978-1-929145-40-9.
^ Fine, Larry (2015). Acoustic & Digital Piano Buyer – Spring 2015. Brookside Press LLC. s. 192. ISBN 978-1-929145-40-9.
^ Giordano Sr., Nicholas J. (2010). Physics of the Piano. Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. s. 139. ISBN 978-0-19-954602-2.
^ Lenehan, Michael (2003) [1982]. "The Quality of the Instrument (K 2571 – The Making of a Steinway Grand)". The Atlantic Monthly. 11 Nisan 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2015.
^ Steinway & Sons Documentary – A World of Excellence. Shanghai Hantang Culture Development Co., Ltd. Etkinlik zamanı: 6.16. 9 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2015 – official YouTube channel of Steinway & Sons vasıtasıyla.
^ Palmieri, Robert, (Ed.) (2003). The Piano: An Encyclopedia (2. bas.). Routledge, Taylor & Francis Group. s. 366. ISBN 0-415-93796-5.
^ Elliott, Alan C. (1998). A daily dose of the American dream: Stories of success, triumph and inspiration. United States: Rutledge Hill Press. ISBN 978-1-55853-592-3.
^ Liebeskind, David (2003). "The Keys To Success". Stern Business. New York: Stern School of Business, New York University. Fall/Winter 2003 – "The Producers": 10-15. 5 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2015.
^ Giordano Sr., Nicholas J. (2010). Physics of the Piano. Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. s. 137. ISBN 978-0-19-954602-2.
^ Ehrlich, Cyril (1990). The Piano: A History. Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. s. 47. ISBN 978-0-19-816171-4.
^ Derdak, Thomas; Grant, Tina (1997). International Directory of Company Histories. 19. St. James Press. s. 426. ISBN 978-1-55862-353-8.
^ Kehl, Roy F.; Kirkland, David R. (2011). The Official Guide to Steinway Pianos. United States: Amadeus Press. ss. 133-138. ISBN 978-1-57467-198-8.
^ Cummings, Thomas; Worley, Christopher (2014). Organization Development and Change. Cengage Learning. s. 102. ISBN 978-1-305-14303-6.
^ Midgette, Anne (5 Eylül 2015). "Pianos: Beyond the Steinway monoculture". The Washington Post. 22 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2015.
^ Hough, Stephen (23 Ekim 2011). "A tone too subtle for modern ears: Stephen Hough mourns the fall of Bechstein, piano-makers to emperors of a bygone era". The Independent. 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2015.
^ ^a ^b Singer, Aaron (1986). Labor management relations at Steinway & Sons, 1853–1896. Garland. s. 14. ISBN 978-0-8240-8371-7.
^ Spillane, Daniel (1892). "Musical Instruments – The Piano-Forte". The Popular Science Monthly. Bonnier Corporation. 40 (31): 488. ISSN 0161-7370.
^ Kehl, Roy F.; Kirkland, David R. (2011). The Official Guide to Steinway Pianos. United States: Amadeus Press. s. 105. ISBN 978-1-57467-198-8.
^ Ratcliffe, Ronald V. (2002). Steinway. San Francisco: Chronicle Books. s. 45. ISBN 978-0-8118-3389-9.
^ Ratcliffe, Ronald V. (2002). Steinway. San Francisco: Chronicle Books. s. 17. ISBN 978-0-8118-3389-9.
^ Lieberman, Richard K. (1995). Steinway & Sons. New Haven, Connecticut: Yale University Press. ss. 14-15. ISBN 978-0-300-06364-6.
^ Ratcliffe, Ronald V. (2002). Steinway. San Francisco: Chronicle Books. ss. 23 and 26-27. ISBN 978-0-8118-3389-9.
^ Goldenberg, Susan (1996). Steinway: From glory to controversy; the family, the business, the piano. Oakville, Ontario: Mosaic Press. s. 20. ISBN 978-0-88962-607-2.
^ "Sounds like a rich history: Behind Steinway & Son[s]". Barnebys. 19 Mayıs 2015. 24 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2016.
^ "Steinway Ausstellung von Dirk Stroschein – "William Steinway in New York" im Städtischen Museum Seesen" [Steinway exhibition by Dirk Stroschein – "William Steinway in New York" in Städtischen Museum Seesen] (Almanca). Klavierschule Osterode. 7 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2016.
^ Spillane, Daniel (1892). "Musical Instruments – The Piano-Forte". The Popular Science Monthly. Bonnier Corporation. 40 (31): 489. ISSN 0161-7370.
^ Lieberman, Richard K. (1995). Steinway & Sons. New Haven, Connecticut: Yale University Press. s. 17. ISBN 978-0-300-06364-6.
^ Firmanın resmî sitesindeki ilgili madde 16 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 16 Haziran 2022 tarihinde erişilmiştir