İçeriğe atla

Stefan Nemanja

Stefan Nemanja (Sırp Kiril: Стефан Немања, y. 1113 veya 1114 - 13 Şubat 1199), 1166 - 1196 yılları arasında Sırp Büyük Prensliği'nin Büyük Prensi (Veliki Župan) idi.

Vukanović hanedanının bir üyesi olan Nemanja, Nemanjić hanedanını kurdu. Sırp kültürü ile tarihine yaptığı katkılarla hatırlanır. Sırbistan Bilim ve Sanat Akademisi'ne göre Nemanja, edebi katkıları ve fedakar nitelikleriyle de en kayda değer Sırplar arasında yer alıyor. [1][2][3][4][5][6]

Kaynakça

Özel
  1. ^ Dvornik 1962, s. 91-94.
  2. ^ Fine 1994, s. 2-9, 15, 19-20, 38-41.
  3. ^ Stephenson 2000, s. 267-268, 299-301.
  4. ^ Ćirković 2004, s. 31-36.
  5. ^ Curta 2006, s. 333-339, 389-392.
  6. ^ Curta 2019, s. 658-663.
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sırp İmparatorluğu</span>

Sırp İmparatorluğu, Sırp Krallığı'nın devamı olarak kurulan bir Orta Çağ devletiydi. İmparatorluk, devletin sınırlarını önemli ölçüde genişleten Stefan Duşan tarafından 1346'da kurulmuştu.

<span class="mw-page-title-main">Sırp Despotluğu</span>

Sırp Despotluğu, Sırpların Osmanlı Devleti egemenliğine girmeden önce kurdukları son devlet. 1403 yılında Sırbistan Prensi Stefan Lazareviç'in kendisini despot ilan etmesiyle kurulmuş devlettir. Başkenti Belgrad'dır. 1459 yılında Osmanlı Devleti tarafından fethedilmiştir. 16. yüzyıl boyunca Macaristan Krallığı'nın koruyuculuğu altına alınmış daha sonra tamamen Osmanlı topraklarına katılmıştır.

Eudokia Angelina, Sırp Kralı I. Stefan Prvovençani'nin eşi, Bizans İmparatoru V. Aleksios'ın metresi. Bizans İmparatoru III. Aleksios ile Efrosini Dukena Kamatera'nın kızı.

<span class="mw-page-title-main">V. Stefan Uroş</span> Sırp hükümdarı

V. Stefan Uroš "Zayıf Stefan Uroş" , Nemanyiç Hanedanı'ndan gelen Sırp kralı. Babası Sırp İmparatorluğu'na en parlak çağını yaşatan Stefan Duşan'dır. Babasının ölümünün ardından 1355 - 1371 yılları arası krallık yapmış, ancak zayıflığı imparatorluğun yıkımına neden olmuştur. Onun 1371 yılındaki ölümünün hemen ardından yıkılan İmparatorluk çeşitli prensliklere bölünmüştür.

Mora Theması Güney Yunanistan'da Mora Yarımadası'nda kurulmuş Bizans İmparatorluğu theması. Yaklaşık 800 yılında kurulmuştur ve başkenti Korint'tir. Mora Yarımadası, Dördüncü Haçlı Seferinden sonra Latin Achaea Prensliği'nin kurulduğu 13. yüzyıl başlarına (1205) kadar Bizans kontrolünde kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Boril</span> 1207-1218 yılları arasında hüküm süren II. Bulgar İmparatorluğu çarı

Boril, 1207-1218 yılları arasında hüküm süren İkinci Bulgar İmparatorluğu çarı.

<span class="mw-page-title-main">Stefan Duşan</span> 1331-1355 Sırp İmparatoru

Stefan Uroş IV Duşan ; y. 1308 – 20 Aralık 1355) veya bilinen adıyla Güçlü Duşan, 1331 ile 1355 yılları arasında Sırbistan Krallığı ve Sırp İmparatorluğu Hükümdarı.

<span class="mw-page-title-main">Nemanjić Hanedanı</span>

Nemanjić Hanedanı, Sırbistan’ın Orta Çağ’daki en önde gelen hanedanı. Prenslik, kraliyet ve imparatorluk 1166-1371 yılları arasında on bir Sırp hükümdara sahip oldu.

<span class="mw-page-title-main">Eski Karadağ</span>

Eski Karadağ yaygın olarak da bilinen Karadağ,, veya gerçek Karadağ modern Karadağ'ın ilk yerleşim yerleri için kullanılan bir terimdir. Tarihsel bağlamda, terim Karadağ Prensliği'nin gerçek topraklarını ifade eder. Bölgenin tanınması 1878 senesinde gerçekleşen Berlin Antlaşması ile onaylandı. Osmanlı döneminde, 16. yüzyıldan 18. yüzyıla kadar eski Karadağ, Karadağ kabilelerinden oluşuyordu. Geleneksel olarak dört bölgesel birime ayrılmaktaydı: Katun, Rijeka, Lješanska nahija ve Crmnica. Bölge sakinleri komşu bölgelerin sakinlerinin aksine Karadağlılar ile uyum içerisinde yaşıyordu. 18. yüzyılın sonlarına doğru, Karadağ genişlemeye başladı, 19. yüzyılın ilk yarısında Brda bölgesini, Eski Hersek bölgesini ve 1878'de Primorje bölgesini ve son olarak 1912'de üst ve orta Polimlje ve kuzey Metohija'yı kendi topraklarına dahil etti.

<span class="mw-page-title-main">Kotor Körfezi</span> körfez

Kotor Körfezi Boka olarak da bilinen, Karadağ'ın güneybatısındaki Adriyatik Denizi'nin girintili körfez ve bu körfez çevresinin oluşturduğu Karadağ'ın bir bölgesidir.

<span class="mw-page-title-main">Petar Goynikoviç</span> Sırbistan prensi

Petar Goynikoviç 892'den 917'ye kadar Sırbistan prensi idi. Birinci Sırbistan Prensliği'ni (Rascia) yönetti ve genişletti ve tacı isteyen diğer aile üyelerine karşı birçok savaş kazandı. Slav olmayan bir Hristiyan isme sahip ilk Sırp hükümdarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sırbistan Prensliği (Erken Orta Çağ)</span> Doğu Avrupada Orta Çağ prensliği

Sırbistan Prensliği

John V. A. Fine Jr. Amerikalı bir tarihçi ve yazardır. Michigan Üniversitesi'nde Balkan ve Bizans tarihi profesörüdür ve konuyla ilgili birçok kitap yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Zeta Prensliği</span> Wikimedia anlam ayrımı sayfası

Zeta Prensliği (1356-1498), günümüz Karadağ ve Arnavutluk'un güney-kuzey kesimlerinde, İşkodra gölü çevresinde bulunan geç ortaçağ prensliğidir. 14. yüzyılın ikinci yarısı ve 15. yüzyılın sonlarındaki Osmanlı fethine kadar arka arkaya Balšić, Lazarević, Branković ve Crnojević aileleri tarafından yönetilmiştir. Daha önce Zeta bölgesi, Balšić ailesinin 1360'tan sonra bölgesel bir prenslik kurduğu Sırp İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra bağımsız olan bir Sırp kraliyet toprağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Sırbistan Büyük Prensliği</span> 11. yüzyıldan 1217 yılına kadar var olan devlet

Sırbistan Büyük Prensliği 11. yüzyılın ikinci yarısından Sırbistan Krallığı'na dönüştürüldüğü 1217'ye kadar var olan bir Orta Çağ Sırp devletidir. Başlangıçta, Sırbistan Büyük Prensliği tarihi Raška bölgesinde ortaya çıktı, ve 12. yüzyılda modern Karadağ, Hersek ve güney Dalmaçya toprakları da dahil olmak üzere çeşitli komşu bölgeleri kapsayacak şekilde kademeli olarak genişledi. Başlangıçta Kral Konstantin Bodin tarafından atanan Raška'nın bölge valisi olarak görev yapan Büyük Prens Vukan tarafından kuruldu. Bizans-Sırp savaşları sırasında Vukan öne çıktı ve iç Sırp bölgelerinde kendi kendini yöneten hükümdar oldu. Büyük Prensliği yöneten Vukanović hanedanını kurdu. Macaristan Krallığı ile diplomatik bağlar sayesinde, Vukan'ın halefleri kendi öz yönetimlerini sürdürmeyi başardılar ve aynı zamanda Bizans İmparatorluğu'nun 1180'e kadar üst düzey egemenliğini de kabul ettiler. Büyük Prens Stefan Nemanja (1166-1196) tam bağımsızlık kazandı ve neredeyse tüm Sırp topraklarını birleştirdi. Oğlu Büyük Prens Stefan 1217'de Sırbistan Kralı olurken, küçük oğlu Aziz Sava 1219'da Sırpların ilk Başpiskoposu oldu.

<span class="mw-page-title-main">Karadağ Sırpları</span>

Karadağ Sırpları veya Karadağlı Sırplar Karadağlılardan sonra Karadağ'daki en büyük ikinci etnik grubu oluşturur. Sırplar, Eski Karadağ, Eski Hersek, Brda, Raška, Kotor Körfezi ve Zeta'nın yerli nüfusudur.

<span class="mw-page-title-main">Jovan Uglješa</span> Bir Sırp soylusu

Jovan Uglješa ya da Uglješa Mrnjavčević, Mrnjavčević ailesinin bir Sırp Orta Çağ asili ve Sırp İmparatorluğu'nun en önde gelen kodamanlarından biriydi. Sırp Kralı Vukašin Mrnjavčević'in kardeşi olan Sırp İmparatoru V. Stefan Uroš'dan despot unvanını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Lazareviç Hanedanı</span>

Lazareviç, Moravya Sırbistanını ve Sırp Despotluğunu yöneten bir Sırp Orta Çağ kraliyet ailesidir.

<span class="mw-page-title-main">Borna (Hırvatistan dükü)</span>

Borna,, 810–821 yılları arasındaki Hırvatistan dükü ve Frank İmparatorluğu'nun vasalı. Ayrıca Kuzey Dalmaçya'daki Hırvatların hükümdarıydı.

<span class="mw-page-title-main">Duklja</span>

Duklja Batıda Kotor Körfezi'nden doğuda Bojana Nehri'ne ve kuzeyde Zeta ve Morača nehirlerinin kaynaklarına kadar kabaca günümüzün güneydoğu Karadağ topraklarını kapsayan bir Orta Çağ Güney Slav devletidri. İlk olarak 10. ve 11. yüzyıl Bizans vakainamelerinde bahsi geçen bu bölge, 997 ile 1018 yılları arasında Bulgar İmparatorluğu'nun vasalı, ardından 1040'ta Stefan Vojislav yönetimi altında bağımsızlığını kazanana kadar Bizans İmparatorluğu'na bağlıydı. Stefan Vojislav daha önceki Sırp Prensliği'nin topraklarını ele geçirmeyi başardı ve Vojislavljević hanedanını kurdu. 1043 ile 1080 arasında, Mihailo Vojislavljević ve oğlu Konstantin Bodin yönetiminde Duklja doruğa ulaştı. Bizans ittifakını terk edip Balkanlar'da oğlu Bodin'in merkezi bir rol oynadığı bir ayaklanmayı destekledikten sonra Mihailo'ya Papa tarafından Slavların Kralı unvanı verildi. Sırp iç bölgesini bünyesine katan ve oraya vasal hükümdarlar yerleştiren bu denizcilik prensliği, yöneticilerinin kullandığı unvanlarda da görüldüğü gibi en güçlü Sırp yönetimi olarak ortaya çıktı. "Sırpların"). Ancak Bodin'in Bizanslılar tarafından mağlup edilmesi ve hapsedilmesi nedeniyle yükselişi kısa sürdü; Arka plana itilen akrabası ve tebaası Vukan, Duklja iç savaşlarla boğuşurken Bizanslılara karşı mücadeleyi sürdüren Raška'da bağımsızlığını kazandı. 1113 ile 1149 yılları arasında Duklja, Sırp-Bizans çatışmasının merkezinde yer aldı ve Vojislavljević üyeleri iktidar için birbirleriyle savaşanların himayesi altında kaldı. Duklja daha sonra Vukanović hanedanı tarafından yönetilen, daha sonra Zeta olarak bilinen Sırbistan Büyük Prensliği'nin kraliyet ülkesi olarak birleştiler ve 14. yüzyılda Sırp İmparatorluğu'nun yıkılışına kadar bu şekilde kaldılar.