İçeriğe atla

Statik yönlendirme

Statik yönlendirme, bilgisayar ağlarında yönlendiricinin yol seçimi yapılandırılmasında bir yolu tarif eden bir veri iletişim kavramıdır. Ağın mevcut topolojisinde ilgili yönlendiriciler arasındaki iletişim yokluğu ile karakterize edilmiş yönlendirme türüdür. Yönlendirme tablosuna yolları elle ekleyerek gerçekleştirilir. Statik yönlendirmenin tersi dinamik yönlendirmedir. Bazen de uyarlanabilir yönlendirme olarak ifade edilir.

Statik yönlendirme sistemlerinde yollar, sabit tanımlanır. Bu yollar genellikle sistem yöneticisi tarafından yönlendiricinin içine girilir. Tüm ağ, statik yollar kullanarak yapılandırılabilir. Ancak bu tür yapılandırma hataya dayanıklı değildir. Ağda bir değişiklik olduğunda veya statik olarak tanımlanmış iki düğüm arasında arıza meydana geldiğinde trafiği yeniden yönlendirmeyecektir. Bu, ya etkilenen yol için arızayı onarmak için beklemeyi ya da bu yolculuğu yeniden başlatmadan önce sistem yöneticisi tarafından statik yolu güncellemeyi gerektirecektir. Bu arızalar düzelmeden çoğu istekler zaman aşımına uğrayacaktır.

Statik Yönlendirmenin Avantajları:

  1. İlave bant genişliği oluşturmaz.
  2. Keşfetme gibi işlemler yapılmadığından dış ortamdan daha az etkilenir.
  3. Performans daha yüksek gözlenebilir.

Statik Yönlendirmenin Dezavantajları:

  1. Sistem yöneticisi yönlendirme işlemlerini planlamalıdır.
  2. Yeni yönlendirici eklendiğinde veya değişiklik olduğunda yapılandırmayı yönetici elle yapmalıdır.

Örnek

Yeni bir statik yol eklemek için, 

#route add

komutu kullanılır.

Yola yeni bir ağ ekleyelim ancak eklemeden önce yönlendirme tablosuna bakalım: 

Kernel IP routing table
Destination     Gateway         Genmask         Flags Metric Ref    Use Iface
192.168.1.0     *               255.255.255.0   U     2      0        0 wlan0
link-local      *               255.255.0.0     U     1000   0        0 wlan0
default         192.168.1.1     0.0.0.0         UG    0      0        0 wlan0


#route add  10.10.10.0 netmask 255.255.255.0 gw 192.168.1.1 wlan0

10.10.10.0 : eklemek istediğimiz ağ adresi
255.255.255.0 : alt ağ maskesi
192.168.1.1 : kullandığımız ağ geçiti
wlan0 : kullanılan ağ arayüzü

Yönlendirme tablosuna tekrar bakalım: 

Kernel IP routing table
Destination     Gateway         Genmask         Flags Metric Ref    Use Iface
192.168.1.0     *               255.255.255.0   U     2      0        0 wlan0
10.10.10.0      192.168.1.1     255.255.255.0   UG    0      0        0 wlan0
link-local      *               255.255.0.0     U     1000   0        0 wlan0
default         192.168.1.1     0.0.0.0         UG    0      0        0 wlan0

Silmek için aşağıdaki komut kullanılabilir. 

#route del  -net 10.10.10.0 netmask 255.255.255.0 gw 192.168.1.1 wlan0

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">IPv4</span> İnternet Protokolünün 4. sürümü

İnternet Protokol Versiyon 4 (IPv4), İnternet Protokolü'nün (IP) dördüncü versiyonudur.

<span class="mw-page-title-main">Yönlendirme</span>

Routing, farklı networklerin birbirleriyle haberleşmek için hangi yolu kullanması gerektiğinin hesaplanması ya da seçilmesi işlemidir. Routing işlemini Router(yönlendirici) lar yapar.

İnternette paketlerin hedeflerine ulaştırılması yönlendirici (router) adı verilen ve bu amaçla özel alarak tasarlanmış bilgisayarlar tarafından gerçekleştirilir. Yönlendiriciler, IP paketinin başlığında bulunan hedef adres bilgisini kullanarak bu paketleri diğer yönlendiricilere iletirler. Bu işlem paket hedefine ulaşıncaya kadar devam eder. Bu işleme IP Yönlendirme veya routing adı verilir. Yönlendiriciler tuttukları yönlendirme tablolarına göre paketleri alıcılara nasıl göndereceklerine karar verirler. Yönlendirme tabloları iki şekilde oluşturulur:

  1. Ağ yöneticisi kendisi tanımlayabilir. Genelde bir ya da birkaç yere bağlantısı olan ağlarda bu yöntem kullanılır. Statik yönlendirme olarak adlandırılır. Ağdaki herhangi bir değişiklik durumunda tanımların yeniden elle değiştirilmesi gerekir.
  2. Yönlendirme algoritmaları tarafından hesaplanarak oluşturulur. Ağ yöneticisinin önceden bazı tanımlamalar ve filtreleme girmesi gerekir. Ağda herhangi bir değişiklik olduğunda alternatif yollar otomatik olarak bulunur. Dinamik yönlendirme olarak adlandırılır. RIP, OSPF, BGP en çok kullanılan dinamik yönlendirme protokolleridir.
<span class="mw-page-title-main">İnternet iletişim kuralları dizisi</span>

İnternet protokol takımı, bilgisayarlar ve ağ cihazları arasında iletişimi sağlamak amacıyla standart olarak kabul edilmiş kurallar dizisidir. Bu kurallar dizisi temel olarak verinin ağ üzerinden ne şekilde paketleneceğini ve iletilen veride hata olup olmadığının nasıl denetleneceğini belirlemektedir.

Network Address Translation (NAT), TCP/IP ağındaki bir bilgisayarın yönlendirme cihazı ile başka bir ağa çıkarken adres uzayındaki bir IP ile yeniden haritalandırma yaparak IP paket başlığındaki ağ adres bilgisini değiştirme sürecidir.

TCP/IP'de iki cihaz aynı ağda olup olmadıklarını birbirlerinin IP adreslerinin ilk birkaç basamağına bakarak anlarlar. Bu basamağa IP maskesi veya Alt ağ maskesi denir. Örneğin IP maskesi 255.255.255.0 ise, ilk üç basamağı aynı olan iki makine aynı ağda demektir. Bu durumda, 192.168.0.1 ile 192.168.0.2 aynı ağda, 192.168.1.1 ise başka bir ağdadır.

<span class="mw-page-title-main">DHCP</span>

DHCP, ağda bulunan her bir bilgisayarın IP adresi, alt ağ maskesi, varsayılan ağ geçidi ve DNS sunucuları gibi ağ bağlantısı ayarlarının otomatik olarak atamasını sağlar. Bu sayede ağ yöneticileri, ağdaki her bir bilgisayarın IP adresi ve diğer ağ bağlantısı ayarlarını elle girerek zaman kaybetmek yerine, DHCP sunucusu üzerinden bu bilgileri otomatik olarak atayarak daha verimli ve güvenilir bir ağ yönetimi yapabilirler. Bu sayede sistem yönetim işlemi de kolaylaşmış olur. Ayrıca UDP, TCP'ye dayalı herhangi bir iletişim protokolünün ve DNS, NTP gibi ağ hizmetlerinin kullanımına olanak sağlar.

IP adresi, interneti ya da TCP/IP protokolünü kullanan diğer paket anahtarlamalı ağlara bağlı cihazların, ağ üzerinden birbirleri ile veri alışverişi yapmak için kullandıkları adres.

İngilizce Router Information Protocol, yani Yönlendirme Bilgi Protokolü anlamına gelen RIP, bir TCP/IP ağındaki router'ların birbirini otomatik olarak tanımasında kullanılan bir iç yönlendirme protokoldür. Aynı zamanda uzaklık vektör algoritmasına dayanır ve IGP 'nın bir uygulamasıdır. Yönlendirme kararları, düğümler arasındaki sıçramaların sayısına dayanır. Yönlendiriciden geçmek bir sıçrama sayılır. İlk olarak XNS protokol kümesinde kullanılmış olup daha sonra IP ağ uygulamalarında kullanılmıştır.

İngilizce Open Shortest Path First, yani "En kısa yola Öncelik" anlamına gelen OSPF, bir TCP/IP ağındaki router'ların birbirini otomatik olarak tanımasında kullanılan bir protokoldür. OSPF yönlendirme internette intra-AS yönlendirme için RIP gibi yaygınca kullanılan bir yöntemdir. OSPF temelde internet servis sağlayıcılarının (ISP) üst-tabakalarında kullanılır. OSPF kelimesindeki ilk O harfi yönlendirme protokolü şartlarının açık olduğunu gösterir. OSPF'nin en güncel versiyonu ikincisidir[RFC 2328].

Traceroute ya da İzleme Yolu açık kaynak kodlu bir ağ analizi yazılımıdır.

Sınıfsız alanlar arası yönlendirme veya CIDR, İnternet için İnternet Mühendisliği Görev Gücü (IETF) tarafından daha önceki sınıflı adreslendirmenin yerine 1993 yılında uygulama koyulan yeni bir adresleme yöntemidir. IP adreslerinin daha etkin kullanımını sağlayarak IPv4 adreslerinin tükenmesini yavaşlatmayı ve İnternet üzerindeki yönlendiricilerin kullandığı yönlendirme tablolarının aşırı kalabalıklaşmasını önlemeyi amaçlamaktadır.

Distance-vector Routing Protocol paket-anahtarlamalı ağlarla ilgili bilgisayar Iletişim(computer communication) kuramında yer alan iki ana sınıftan biridir. Diğeriyse bağlantı-durum (link-state) protokolüdür. Distance-vector yönlendirme protokolü yolların hesaplanmasında Bellman-Ford algoritmasını kullanır.

Ağ katmanının ana görevi, kaynak makineden hedef makineye paketleri göndermektir. Gönderilen bu paketler, hedef makineye ulaşana kadar, değişik algoritmalar yardımıyla birçok düğümden geçerler. Verinin iletim ortamından hedefe ulaşmasını sağlayan bu yönlendirme algoritmalarından hangisinin kullanılacağına ağ katmanı karar verir. Bir yönlendirme protokolü, yönlendirme tablosunu yol bilgisi ile doldurur. Yönlendirme tablolarında, ağ katmanında tanımlanan yönlendirilmiş protokol IP, IPX gibi paketlerin bilgileri saklanır. Seçilen yönlendirme protokolü bu yönlendirme tablolarını kullanarak paketleri hedefine ulaştırır. Bir yönlendirme protokolü aşağıdakileri sağlamalıdır:

Sınır Geçit Protokolü internet üzerinde kararların çekirdeğe yönlendirilmesine imkân sağlar. BGP gerçekten de güvenilir, sağlıklı çalışan bir yönlendirme protokolü olmasına karşın yavaş bir yönlendirme protokolüdür. Bu protokol bir IP network tablosunu korur ya da otonom sistemler arasında ağın ulaşılabilirliğini gösterir. Yol vektörü protokolü gibi tarif edilir.

<span class="mw-page-title-main">Supernet</span>

Supernet ortak Sınıfsız alanlar arası yönlendirme (CIDR) öneki ile iki veya daha fazla ağların birleşiminden oluşan bir Internet Protokolü (IP) ağıdır. birleşik ağ agrega kurucu ağlarının önek için yeni yönlendirme yoludur. Aynı yönlendirme yolunda yanlış ağların diğer önekleri içermemelidir. supernet kurma süreci genellikle supernetting, rota toplama ya da rota özetlenmesine denir. İnternet içinde Supernetting delegeler, bölgesel şebeke servis sağlayıcıları için adres alanının segment denetimi, hiyerarşik bir dağıtım sistemi kullanarak IP adres alanı topolojik parçalanmayı önlemek için önleyici bir strateji olarak hizmet vermektedir. Bu yöntem, bölgesel rota toplamayı kolaylaştırır. supernetting faydaları, adres alanı verimlerin korunması, rota bilgileri, bellek depolama ve güzergâh eşleştirme işlem yükü açısından yönlendirici olarak elde edilir.

<span class="mw-page-title-main">Netcat</span>

Netcat, ağı okuyan ve TCP veya UDP iletişim kurallarını kullanarak ağ bağlantılarını yazan bir hizmetidir. Netcat, diğer program ve betikler tarafından içtenlikle veya kolayca kullanılabilen güvenilir "arkauç" aygıtı olması için tasarlandı. Aynı zamanda, gelecekte ihtiyaç duyalacak hemen hemen her türlü bağlantıyı üretebilen, birçok niteliğe sahip, ağ hata ayıklama ve araştırma aracıdır.

IPv4'te, 0.0.0.0 adresi, geçersiz, bilinmeyen veya uygulanamayan bir hedef belirlemek için kullanılan yönlendirilemeyen bir meta adresidir. Bu adrese, istemciler veya sunucular gibi bir dizi bağlamda özel anlamlar atanır.

<span class="mw-page-title-main">İfconfig</span>

Ifconfig Unix benzeri işletim sistemlerinde komut satırından yapılandırma, kontrol ve TCP/IP ağ arabirim parametreleriyle sistem yapılandırma betiğidir. Ifconfig aslında BSD'nin TCP/IP paketinin bir parçası olarak BSD4.2 de ortaya çıktı.

Bir alt ağ veya subnet, bir IP ağının bir alt bölümüdür. Alt ağlara ayırmaya İngilizcede subnetting denir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.