
Mir, 1986 yılından 2001 yılına kadar alçak Dünya yörüngesinde kalan, Sovyetler Birliği ve ardından Rusya tarafından yönetilen uzay istasyonudur. İlk modülü 19 Şubat 1986'da uzaya gönderildi. İnsanlığın uzayda uzun süre düzenli olarak içinde yaşadığı ilk uzay araştırma istasyonudur. Yapılan uluslararası iş birliği sayesinde, çeşitli milletlerden uzay adamlarının kullanımına açıldı. Yörüngede 1986 ile 1996 yılları arasında gönderilen pek çok modül ile başarılı bir şekilde kenetlendi. 23 Mart 2001 tarihinde görevi sona erdi ve atmosfere girerek yanması sağlandı.

Salyut 5, Sovyetler Birliği tarafından 22 Haziran 1976'da Baykonur Uzay Üssü'nden fırlatılarak yörüngeye oturtulan uzay istasyonu. Çok gizli askeri Almaz serisinin üçüncü ve son istasyonuydu. Diğer Almaz'lar gibi, Salyut adı verilerek gerçek amacı gizlendi.

Salyut 7, Sovyetler Birliği tarafından 19 Nisan 1982'de yörüngeye oturtulan uzay istasyonu. Salyut serisi istasyonların sonuncusudur. Salyut 6'nın yedek istasyonu olarak fırlatılmıştır, donanım ve kabiliyetleri ona benzer. Yörüngede çeşitli teknik arızalar gerçekleşti, ancak ziyaretçi Progress ve Soyuz araçlarının artan sığası, görevli kozmonotların tecrübe ve yaratıcılıkları sayesinde bu sorunlar çözüldü. Eylül 1983'te bir yakıt borusunun delinmesi üzerine tamir için uzay yürüyüşleri yapılması gerekti. Dört yıl iki ay görevde kaldı. Bu süre zarfında altı ana seferde ve dört ikincil uçuşta görev alan Fransız ve Hint uzay adamlarının da dahil olduğu 10 mürettebat istasyonu ziyaret etti. Bunlar arasında uzaya çıkan ikinci ve uzayda yürüyen ilk kadın olan Svetlana Savitskaya da vardı.

Soyuz T-15 Soyuz programı dahilinde yapılan ve mihenk noktası kabul edilen uzay uçuşu. 13 Mart 1986'da fırlatıldı. Mir uzay istasyonuna yapılan ilk ziyareti gerçekleştirdi. Kozmonotlar daha sonra Mir'den ayrılarak uzun süredir ziyaret edilmeyen Salyut 7 uzay istasyonuna geçtiler. Bu istasyonu buzlarla kaplı ve sistemleri kapalı halde buldular. İki uzay yürüyüşü gerçekleştirerek istasyonu tamir ettiler ve yörüngesini düzelttiler. Daha sonra Soyuz aracıyla Salyut 7'den ayrılıp Mir'e geri döndüler ve çalışmalarına bu istasyonda 20 gün daha devam ettiler. Böylece tarihte ilk kez bir uzaygemisi, iki uzay istasyonu arasında gidip gelmiş oluyordu. Bu görev ve uçuşların karmaşıklığı, tümünün başarıyla yerine getirilmesi, Sovyet uzay teknolojisinin yeni bir olgunluğa eriştiğinin göstergesiydi. Soyuz uzayaracı da güvenilirliğini ve yeteneklerini kanıtlamış oluyordu. Soyuz T-15 mürettebatı, bu uçuşta uzayda bir yıldan fazla kalan ilk kişiler oldular.
Soyuz 9, Sovyetler Birliği tarafından gerçekleştirilen insanlı uzay uçuşu. 1 Haziran 1970'te Baykonur Uzay Üssü'nden fırlatıldı. Tarihte tek uzay aracı içinde gerçekleştirilen en uzun uzay uçuşudur, 17 gün 17 saat sürmüştür.
Soyuz 10, Dünya'nın ilk uzay istasyonu Salyut 1'e yapılan ilk ziyaret uçuşuydu. Soyuz 10, 23 Nisan 1971'de havalandığında, Salyut 1, daha dört gün önce, 19 Nisan 1971'de yörüngeye oturtulmuştu. Vladimir Şatalov, Aleksey Yeliseyev ve Nikolay Rukavişnikov'dan oluşan mürettebat, Salyut 1'e yanaşmayı ve kenetlenmeyi başarsa da uzay istasyonuna geçemediler. Bunun nedeni kenetlenmenin yeterince sağlam yapılamamış olmasıydı. Ayrıca, Soyuz tarafındaki kapının kitlenmiş olduğu da anlaşıldı. Görev iptal edildiğinde uzayaracı, Salyut 1 istasyonundan ayrılmakta güçlük çekti. Bunu başaran uzayaracı, dönüş yolculuğuna geçti. Ancak dünyaya inerken kabine zehirli gazlar doldu ve Rukavişnikov bayıldı. Neyse ki, üç kozmonot da bu kazadan yara almadan kurtuldu.
Soyuz 13 ilk defa Soyuz 12 ile denenen yeni tasarım Soyuz uzayaracının ikinci deneme uçuşu. Soyuz 13 aracı, Orion 2 Uzay Gözlemevi'ni de taşıyordu. Orion 1 Uzay Gözlemevi, Salyut 1 uzay istasyonunda kuruluydu. Mürettebattan Piyotr Klimuk, uzaya giden ilk Beyaz Rus kökenli kozmonottu.
Soyuz 14, tarihte ilk insanlı askeri uzay uçuşu. Sovyetler Birliği tarafından gerçekleştirildi.
Soyuz 15, Sovyetler Birliği tarafından gerçekleştirilen insanlı uzay uçuşu.
Soyuz 17, Sovyetler Birliği tarafından gerçekleştirilen insanlı uzay uçuşu.
Soyuz 18, Sovyetler Birliği tarafından gerçekleştirilen insanlı uzay uçuşu.

Soyuz 26 10 Aralık 1977'de başlayan Sovyet uzay uçuşu. Uzay istasyonu Salyut 6 ile kenetlenme sağlayan ilk uçuş. Sovyetler'in uzayda neredeyse kalıcı bir varlık gösterdikleri dönemin başını oluşturur. Uçuş sırasında çeşitli rekorlar kırılmıştır. Ayrıca, Salyut 6'nın çift kapısı olması sayesinde, tarihte ilk kez üç uzay aracının birbiriyle kenetlenmesi sağlanmıştır.

Soyuz 38, Sovyetler Birliği ve Küba Cumhuriyeti tarafından Eylül 1980'de gerçekleştirilen ortak uzay görev seferi.Soyuz uzay aracı Salyut 6 uzay istasyonuna iki kozmonot taşımıştır.

Yuri Viktoroviç Romanenko, eski Sovyet kozmonotu, iki kez Sovyetler Birliği Kahramanı. Kariyeri boyunca toplamda 430 gün 20 saat 21 dakika ve 30 saniye uzayda bulunmuş ve 18 saat uzay yürüyüşü yapmıştır. 1987 yılında Mir uzay istasyonunda kalıcı kozmonot olarak görev yapmış, istasyona Soyuz TM-2 ile ulaşmış ve Soyuz TM-3 ile ayrılmıştır. Mir'de kaldığı 326 gün süreyle o dönem en uzun süre uzay istasyonunda bulunan kozmonot olmuştur. Oğlu Roman Romanenko da kozmonottur ve Mayıs 2009'da Soyuz TMA-15 ile uzaya çıkmıştır.

Satürn IB Amerikan Uzay Ajansı NASA tarafından Apollo Projesi için ortaya çıkarılan ve kullanılan Satürn roket ailesinin bir modelidir. Kullanıldığı yerler Apollo Projesi, Skylab uzay istasyonu ve ABD/SSCB Apollo Soyuz Test Projesidir.

Sergey Krikalyov veya doğum adıyla Sergey Konstantinoviç Krikalyov, Rus kozmonot ve makine mühendisi.

Sovyetler Birliği'nin uzay programı, 1930'lu yıllardan 1991'de dağılıncaya kadar eski Sovyetler Birliği (SSCB) tarafından yürütülen roket ve uzay keşif programlarından oluşuyordu. Altmış yıllık geçmişi boyunca, bu öncelikle sınıflandırılmış askeri program, uzay uçuşlarında bir takım öncü başarılar göstermişti, bunlar; ilk kıtalararası balistik füze (R-7), ilk uydu, Dünya yörüngesine ilk canlı taşıma görevi, uzayda ve Dünya yörüngesinde ilk insan, uzayda ve yörüngedeki ilk kadın, ilk uzay yürüyüşü, Ay'la ilk çarpışma, Ay'ın karanlık tarafının ilk görüntüsü ve insansız olarak Ay'a yumuşak iniş, ilk uzay gezgincisi, otomatik olarak ayıklanan ve Ay'dan Dünya'ya getirilen ilk Ay örneği ve ilk uzay istasyonundan oluşmaktadır. İlk gezegenler arası sondalar, kayda değer başka kayıtlar içeriyordu: Venera 1 ve Mars 1, sırasıyla Venüs ve Mars'a uçmuş, Venera 3 ve Mars 2, ilgili gezegen yüzeyi ile çarpışmış ve Venera 7 ve Mars 3 bu gezegenlere yumuşak iniş yapmıştır.
Bulgaristan kozmonot programı, Bulgaristan Halk Cumhuriyeti'nde insanlı uzay uçuşları yapmaya çabalar. Bulgar insanlı uzay uçuşları misyonu fikri, ilk yapay uydu olan Sputnik 1'in lansmanından önce başlamıştır. Sovyetler Birliği'nin bir Bulgar kozmonotu uzaya göndermesi için gayri resmi bir teklif 1964'te yayınlandı, ancak bu teklif Sovyetler tarafından ciddi olarak değerlendirilmedi. Resmî uzay işbirliği, 1966'da Doğu Bloku ülkelerinin Sovyet uzay teknolojisi ve varlıklarına erişmesine izin veren Interkosmos programının kurulmasıyla başladı.

Valery Victorovich Ryumin Sovyet kozmonot.
Soyuz T-11, 1984 yılında ilk Hintli kozmonotu Sovyet mürettebatıyla birlikte taşıyan Sovyet Salyut 7 uzay istasyonuna yapılan altıncı seferdi.