İçeriğe atla

Soykırım Sözleşmesi'ne taraf ülkeler listesi

Soykırım Sözleşmesi'ne katılım
  İmzalamış ve onamış olanlar
  İmzasız taraflar
  Yalnızca imzalamış olanlar

Soykırım Sözleşmesi'ne taraf ülkeler listesi, soykırım eylemlerini engellemek ve cezalandırmak için uyulan bu uluslararası anlaşmayı imzalamış, onamış ya da sözleşmeye imzasız taraf olmuş devletleri kapsamaktadır.

11 Aralık 1948 tarihinde imzaya açılan Soykırım Suçunun Önlenmesi ve Cezalandırılması Sözleşmesi'ni yürürlüğe koyan ilk ülke Etiyopya'dır (1 Temmuz 1949). Daha sonra resmi yasa haline gelen sözleşme 12 Ocak 1951'de imzaya kapatılmıştır. Böylece, sözleşmeyi bu tarihe dek imzalamamış olan ülkeler yalnızca taraf olabilmektedirler. Onama, imzasız taraf olma ve devralma süreci Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri'nin onayına bağlıdır.

2008 yılı itibarıyla sözleşmeye taraf olan ülke sayısı 140'tır. Dominik Cumhuriyeti ise sözleşmeyi imzalamış ancak onamamıştır.

Taraf devletler

Devlet İmza Katılım Yöntem
 Afganistan22 Mart 1956İmzasız taraf
 Arnavutluk12 Mayıs 1955İmzasız taraf
 Cezayir31 Ekim 1963İmzasız taraf
 Andorra22 Eylül 2006İmzasız taraf
 Antigua ve Barbuda25 Ekim 1988 Birleşik Krallık'tan devralma
 Arjantin5 Haziran 1956İmzasız taraf
 Ermenistan23 Haziran 1993İmzasız taraf
 Avustralya11 Aralık 19488 Temmuz 1949Onama
 Avusturya19 Mart 1958İmzasız taraf
 Azerbaycan16 Ağustos 1996İmzasız taraf
 Bahamalar5 Ağustos 1975 Birleşik Krallık'tan devralma
 Bahreyn27 Mart 1990İmzasız taraf
 Bangladeş5 Ekim 1998İmzasız taraf
 Barbados14 Ocak 1980İmzasız taraf
 Belarus16 Aralık 194911 Ağustos 1954 Beyaz Rusya SSC adıyla onama
 Belçika12 Aralık 19495 Eylül 1951Onama
 Belize10 Mar 1998İmzasız taraf
 Bolivya11 Aralık 194814 Haziran 2005Onama
 Bosna-Hersek29 Aralık 1992 Yugoslavya'dan devralma
 Brezilya11 Aralık 194815 Nisan 1952Onama
 Bulgaristan21 Temmuz 1950İmzasız taraf
 Burkina Faso14 Eylül 1965İmzasız taraf
 Burma30 Aralık 194914 Mart 1956Onama
 Burundi6 Ocak 1997İmzasız taraf
 Kamboçya14 Ekim 1950İmzasız taraf
 Kanada28 Kasım 19493 Eylül 1952Onama
 Yeşil Burun Adaları10 Ekim 2011İmzasız taraf
 Şili11 Aralık 19483 Haziran 1953Ratification
 Çin20 Temmuz 194918 Nisan 1983Onama
 Çin olarak imza.
 Kolombiya12 Ağustos 194927 Ekim 1959Onama
 Komorlar27 Eylül 2004İmzasız taraf
 Kosta Rika14 Ekim 1950İmzasız taraf
 Fildişi Sahili18 Aralık 1995İmzasız taraf
 Hırvatistan12 Ekim 1992 Yugoslavya'dan devralma
 Küba28 Aralık 19494 Mart 1953Onama
 Kıbrıs Cumhuriyeti29 Mar 1982İmzasız taraf
 Çekya22 Şubat 1993 Çekoslovakya'dan devralma
İmza 28 Aralık 1949
Onama 21 Aralık 1950
 Kongo DC31 Mayıs 1962 Zaire'den devralma
 Belçika tarafından
 Danimarka28 Eylül 194915 Haziran 1951Onama
 Ekvador11 Aralık 194821 Aralık 1949Onama
 Mısır12 Aralık 19488 Şubat 1952Onama
 El Salvador27 Nisan 194928 Eylül 1950Onama
 Estonya21 Ekim 1991İmzasız taraf
 Etiyopya11 Aralık 19481 Temmuz 1949Onama
 Fiji11 Ocak 1973 Birleşik Krallık'tan devralma
 Finlandiya18 Aralık 1959İmzasız taraf
 Fransa11 Aralık 194814 Ekim 1950Onama
 Gabon21 Ocak 1983İmzasız taraf
 Gambiya29 Aralık 1978İmzasız taraf
 Gürcistan11 Ekim 1993İmzasız taraf
 Almanya24 Kasım 1954 Batı Almanya olarak imzasız taraf
Ayrıca  Doğu Almanya
Onaylama 27 Mart 1973
 Gana24 Aralık 1958İmzasız taraf
 Yunanistan29 Aralık 19498 Aralık 1954Onama
 Guatemala22 Haziran 194913 Ocak 1950Onama
 Gine7 Eylül 2000İmzasız taraf
 Haiti11 Aralık 194814 Ekim 1950Onama
 Honduras22 Nisan 19495 Mar 1952Onama
 Macaristan7 Ocak 1952İmzasız taraf
 İzlanda14 Mayıs 194929 Ağustos 1949Onama
 Hindistan29 Kasım 194927 Ağustos 1959Onama
 İran8 Aralık 194914 Ağustos 1956Onama
 Irak20 Ocak 1959İmzasız taraf
 İrlanda22 Haziran 1976İmzasız taraf
 İsrail17 Ağustos 19499 Mar 1950Onama
 İtalya4 Haziran 1952İmzasız taraf
 Jamaika23 Eylül 1968İmzasız taraf
 Ürdün3 Nisan 1950İmzasız taraf
 Kazakistan26 Ağustos 1998İmzasız taraf
 Kuveyt7 Mar 1995İmzasız taraf
 Kırgızistan5 Eylül 1997İmzasız taraf
 Laos8 Aralık 1950İmzasız taraf
 Letonya14 Nisan 1992İmzasız taraf
 Lübnan30 Aralık 194917 Aralık 1953Onama
 Lesotho29 Kasım 1974İmzasız taraf
 Liberya11 Aralık 19489 Haziran 1950Onama
 Libya16 Mayıs 1989İmzasız taraf
 Lihtenştayn24 Mar 1994İmzasız taraf
 Litvanya1 Şubat 1996İmzasız taraf
 Lüksemburg7 Ekim 1981İmzasız taraf
 Malezya20 Aralık 1994İmzasız taraf
 Maldivler24 Nisan 1984İmzasız taraf
 Mali16 Temmuz 1974İmzasız taraf
 Meksika14 Aralık 194822 Temmuz 1952Onama
 Moldova26 Ocak 1993İmzasız taraf
 Monako30 Mar 1950İmzasız taraf
 Moğolistan5 Ocak 1967İmzasız taraf
 Karadağ19 Temmuz 200623 Ekim 2006 Sırbistan-Karadağ'dan devralma
 Fas24 Ocak 1958İmzasız taraf
 Mozambik18 Nisan 1983İmzasız taraf
 Namibya28 Kasım 1994İmzasız taraf
   Nepal17 Ocak 1969İmzasız taraf
 Hollanda20 Haziran 1966İmzasız taraf
 Yeni Zelanda25 Kasım 194928 Aralık 1978Onama
 Nikaragua29 Ocak 1952İmzasız taraf
 Nijerya27 Temmuz 2009İmzasız taraf
 Kuzey Kore31 Ocak 1989İmzasız taraf
 Norveç11 Aralık 194822 Temmuz 1949Onama
 Pakistan11 Aralık 194812 Ekim 1957Onama
 Panama11 Aralık 194811 Ocak 1950Onama
 Papua Yeni Gine27 Ocak 1982İmzasız taraf
 Paraguay11 Aralık 19483 Ekim 2001Onama
 Peru11 Aralık 194824 Şubat 1960Onama
 Filipinler11 Aralık 19487 Temmuz 1950Onama
 Polonya14 Kasım 1950İmzasız taraf
 Portekiz9 Şubat 1999İmzasız taraf
 Kuzey Makedonya18 Ocak 1994 Yugoslavya'dan devralma
 Romanya2 Kasım 1950İmzasız taraf
 Rusya16 Aralık 19493 Mayıs 1954 Sovyetler Birliği olarak onama
 Ruanda16 Nisan 1975İmzasız taraf
 Saint Vincent ve Grenadinler9 Kasım 1981İmzasız taraf
 Suudi Arabistan13 Temmuz 1950İmzasız taraf
 Senegal4 Ağustos 1983İmzasız taraf
 Sırbistan12 Mart 2001 Yugoslavya olarak imzasız taraf
 Yugoslavya
İmza 11 Aralık 1948
Onama 29 Ağustos 1950
 Seyşeller5 Mayıs 1992İmzasız taraf
 Singapur18 Ağustos 1995İmzasız taraf
 Slovakya28 Mayıs 1993 Çekoslovakya'dan kalma
İmza 28 Aralık 1949
Onama 21 Aralık 1950
 Slovenya6 Temmuz 1992 Yugoslavya'dan kalma
 Güney Afrika10 Aralık 1998İmzasız taraf
 Güney Kore14 Ekim 1950İmzasız taraf
 İspanya13 Eylül 1968İmzasız taraf
 Sri Lanka12 Ekim 1950İmzasız taraf
 Sudan13 Ekim 2003İmzasız taraf
 İsveç30 Aralık 194927 Mayıs 1952Onama
  İsviçre7 Eylül 2000İmzasız taraf
 Suriye25 Haziran 1955İmzasız taraf
 Tanzanya5 Nisan 1984İmzasız taraf
 Togo24 Mayıs 1984İmzasız taraf
 Tonga16 Şubat 1972İmzasız taraf
 Trinidad ve Tobago13 Aralık 2002İmzasız taraf
 Tunus29 Kasım 1956İmzasız taraf
 Türkiye31 Temmuz 1950İmzasız taraf
 Uganda14 Kasım 1995İmzasız taraf
 Ukrayna16 Aralık 194915 Kasım 1954 Ukrayna SSC'den devralma
 Birleşik Arap Emirlikleri11 Kasım 2005İmzasız taraf
 Birleşik Krallık30 Ocak 1970İmzasız taraf
 ABD11 Aralık 194825 Kasım 1988Onama
 Uruguay11 Aralık 194811 Temmuz 1967Onama
 Özbekistan9 Eylül 1999İmzasız taraf
 Venezuela12 Temmuz 1960İmzasız taraf
 Vietnam9 Haziran 1981İmzasız taraf
 Yemen9 Şubat 1987 Güney Yemen olarak imzasız taraf
Ayrıca  Kuzey Yemen
Katılım 6 Nisan 1989
 Zimbabve13 Mayıs 1991İmzasız taraf

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Çocuk Hakları Sözleşmesi</span> Türkiye de dahil olmak üzere 196 ülkenin taraf olduğu sözleşme en fazla ülkenin onayladığı insan hakları belgesidir.

Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 20 Kasım 1989 tarihinde benimsenen Çocuk Hakları Sözleşmesi, 2 Eylül 1990 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Türkiye de dahil olmak üzere 196 ülkenin taraf olduğu sözleşme en fazla ülkenin onayladığı insan hakları belgesidir. Amerika Birleşik Devletleri hariç bütün Birleşmiş Milletler üyeleriyle Filistin, Vatikan, Nieu ve Cook Adaları sözleşmeye taraftır. Türkiye, sözleşmeyi 14 Ekim 1990'da imzaladı ve sözleşme 27 Ocak 1995'te Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girdi.

<span class="mw-page-title-main">Soykırım</span> bir insan topluluğunu ulusal, dinsel ve benzeri sebeplerle yok etme

Soykırım, jenosit veya genosit ; ırk, canlı türü, siyasal görüş, din, sosyal durum veya başka herhangi bir ayırıcı özellikleri ile diğerlerinden ayırt edilebilen bir topluluk veya toplulukların bireylerinin, çıkâr amacıyla, bir plan çerçevesinde ve yok edilmeleri niyetiyle girişilen eylem ve sonuçlar bütünüdür. Tam tanımı, soykırım üzerinde çalışan akademisyenler arasında değişiklik gösterse de 1948'de Birleşmiş Milletler Soykırım Suçunun Engellenmesi ve Cezalandırılması Sözleşmesi'nde (SSECS) hukuksal bir tanımı bulunmaktadır. Sözleşmenin 2. maddesi, soykırımı şu şekilde tanımlamaktadır: "Ulusal, etnik, ırksal ve dinsel bir grubun bütününün ya da bir bölümünün yok edilmesi niyetiyle girişilen şu hareketlerden herhangi biridir: Topluluğun üyelerinin öldürülmesi, topluluğun üyelerine ciddi bedensel ya da zihinsel hasar verilmesi, topluluğun yaşam koşullarının topluluğun bütününe ya da bir kısmına getireceği fiziksel yıkım hesaplanarak kasıtlı olarak bozulması, topluluk içinde yeni doğumları engelleyecek yöntemlerin uygulanması, topluluktaki çocukların zorla bir gruptan alınıp bir diğerine verilmesi."

<span class="mw-page-title-main">Antlaşma</span> iki ya da daha çok devleti bağlayıcı nitelikteki anlaşma

Antlaşma, iki ya da daha çok devleti bağlayıcı nitelikteki anlaşmalara denir. Eski dilde antlaşmalara muâhede ya da ahidnâme de denirdi. Lozan muahedesi gibi. Modern diplomaside antlaşma terimi, özel önemi olan uluslararası antlaşmalar için kullanılır. Daha öz önemli antlaşmalara ise, sözleşme (mukavele), tenkihname (düzenleme), protokol, senet, konvansiyon ve anlaşma gibi adlar verilir. Günümüzde antlaşmayla sonuçlanan görüşmeler, Birleşmiş Milletler gibi uluslararası kuruluşların gözetiminde yürütülmektedir. Antlaşmaların barış, mütareke, ateşkes, tenkihname (düzenleme), dostluk, yardımlaşma, saldırmazlık, ittifak ve konvansiyon (ticaret) resmî, gayriresmî gibi çeşitleri vardır.

<span class="mw-page-title-main">Kadınlara Yönelik Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesi Uluslararası Sözleşmesi</span> Uluslararası bir antlaşma

Kadına Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Yok Edilmesi Sözleşmesi ya da CEDAW, 1979'da Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından kabul edilen ve taraf devletlere kadınlara karşı ayrımcılığın tüm biçimlerini ortadan kaldırma yükümlülüğü getiren uluslararası bir sözleşmedir.

Azınlık hakları terimi temelde iki ayrı kavramı belirtmektedir. Terim; ırksal, etnik, sınıfsal, dini, dilsel ve cinsel azınlıkların bireysel haklarını belirtmenin yanı sıra azınlık öbeklerine atfedilen grup haklarını da içermektedir. Kullanım alanı, hiçbir çoğunluk öbeğine ait olmayan kişilerin bireysel haklarını da kapsayacak biçimde genişlemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Soykırım Sözleşmesi</span>

Soykırım Suçunun Önlenmesi ve Cezalandırılması Sözleşmesi, Aralık 1948'de Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından kabul edilmiş ve Ocak 1951'de yürürlüğe girmiştir. Sözleşme, avukat Raphael Lemkin tarafından Simele Katliamı, Holokost ve Ermeni Kırımına atfedilen soykırım terimini yasal olarak tanımlamaktadır. Sözleşmeye taraf ülkeler, soykırım suçunu önlemek ve cezalandırmakla yükümlüdürler. Sözleşmeyi şu ana dek onayan ülke sayısı 140'tır.

<span class="mw-page-title-main">Kimyasal Silahlar Sözleşmesi</span>

Kimyasal Silahlar Sözleşmesi (CWC), kimyasal silahların üretimini, stoklanmasını ve kullanımını yasaklayan bir silah kontrol antlaşmasıdır. Konvansiyonun tam adı Kimyasal Silahların geliştirilmesinin, Üretiminin, Stoklanmasının ve Kullanımının Yasaklanması ve Bunların İmhası ile İlgili Sözleşme şeklindedir.

Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi, Birleşmiş Milletler öncülüğünde imzalanan küresel ısınmaya yönelik hükûmetlerarası ilk çevre sözleşmesidir. Sözleşme; insan kaynaklı çevresel kirliliklerin iklim üzerinde tehlikeli etkileri olduğunu kabul ederek atmosferdeki sera gazı oranlarını düşürmeyi ve bu gazların olumsuz etkilerini en aza indirerek belli bir seviyede tutmayı amaçlamaktadır. Bu doğrultuda genel ilkeler, eylem stratejileri ve ülkelerin yükümlülüklerini düzenlemektedir. Sözleşme; hükûmetlerarası düzeyde iklim değişikliğine yönelik ilk çevre mutabakatı olmasıyla önemli olsa da yaptırım gücü zayıftır, taraf ülkeler iyi niyet düzeyinde sözleşmeyi desteklemişlerdir. Bu sözleşme kapsamında 1997 yılında imzalanan Kyoto Protokolü daha somut hedefler içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Birleşmiş Milletler Çölleşme ile Mücadele Sözleşmesi</span>

Birleşmiş Milletler Çölleşmeyle Mücadele Sözleşmesi, dünya üzerinde kuraklık ve çölleşmenin etkilerini azaltmayı amaç edinmiş uluslararası bir sözleşmedir.

<span class="mw-page-title-main">Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklara İlişkin Uluslararası Sözleşme</span>

Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Uluslararası Sözleşmesi, 16 Aralık 1966'da Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından kabul edilen ve 3 Ocak 1976 itibarıyla yürürlüğe giren çok taraflı bir antlaşmadır. Sözleşmeyle, taraf devletler bireylere işçi hakları, sağlık hakkı, eğitim hakkı ve yeterli bir yaşam standardı hakkı dahil olmak üzere çeşitli ekonomik, sosyal ve kültürel haklar verilmesine yönelik çalışmayı taahhüt etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kişisel ve Siyasal Haklar Uluslararası Sözleşmesi</span>

Kişisel ve Siyasal Haklar Uluslararası Sözleşmesi, 16 Aralık 1966'da Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından kabul edilen ve 23 Mart 1976 itibarıyla yürürlüğe giren çok taraflı bir antlaşmadır. Sözleşme, taraf devletlerin bireylerin yaşama hakkı, din özgürlüğü, ifade özgürlüğü, toplantı özgürlüğü, seçim hakları ve adil yargılanma hakları dahil, sivil ve siyasal haklarına saygı göstermelerini taahhüt eder. Sözleşmede 3 ek protokol vardır. Bu protokollerden 1. protokol olan seçmeli protokoldür ve bu protokolle bireysel başvuru usulüyle denetim getirilmiştir. 2012 itibarıyla 167 devlet Sözleşmeye taraf olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Birleşmiş Milletler Uyuşturucu ve Suç Ofisi</span>

Birleşmiş Milletler Uyuşturucu ve Suç Ofisi, (UNODC) Birleşmiş Milletler Uluslararası Uyuşturucu Kontrol Programı (UNDCP) ile Suç Önleme ve Ceza Adaleti Bölümlerinin 1997 yılında Viyana'da Birleşmiş Milletler Ofisinde birleştirilmesi neticesinde kurulan bir ofistir. Birleşmiş Milletler Kalkınma Grubunun bir üyesidir ve 2002 yılından Birleşmiş Milletler Uyuşturucu ve Suç Ofisi olarak yeniden adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kadına yönelik şiddet</span> kadınlara yönelen cinsiyet temelli şiddet eylemleri

Kadına yönelik şiddet, kadınların cinsiyetleri nedeniyle maruz kaldıkları fiziksel, cinsel, psikolojik acı veya ıstırap veren ya da verebilecek olan her türlü eylem, uygulama ya da bu tür eylemlerle tehdit edilme, zorlanma veya keyfi olarak özgürlükten yoksun bırakılmalarıdır.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul Sözleşmesi</span> kadına karşı ve aile içi şiddetin önlenmesiyle ilgili uluslararası sözleşme

İstanbul Sözleşmesi ya da tam adıyla Kadınlara Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi, Avrupa Konseyi tarafından hazırlanan, 45 ülke ve Avrupa Birliği tarafından imzalanan, kadına yönelik şiddet ve aile içi şiddeti önleme ve bununla mücadelede temel standartları ve devletlerin bu konudaki yükümlülüklerini belirleyen uluslararası insan hakları sözleşmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Birleşmiş Milletler İşkenceye Karşı Sözleşme</span> 26 Haziran 1987 tarihinde yürürlüğe girmiş uluslararası sözleşme

Birleşmiş Milletler İşkence ve Diğer Zalimane, İnsanlık Dışı veya Küçültücü Muamele ve Cezaya Karşı Sözleşme, Birleşmiş Milletler Genel Kurulunda 10 Aralık 1984 tarihli oturumunda 39/46 sayılı kararla kabul edilmiş ve 26 Haziran 1987 tarihinde yürürlüğe girmiş sözleşmedir. Bu protokol, insan hakları ihlalleri olduktan sonra müdahale etme mantığı üzerine kurulmuştur.

Mültecilerin Hukuki Durumuna Dair Sözleşme veya 1951 Mülteci Sözleşmesi, çok uluslu bir Birleşmiş Milletler sözleşmesi olup mülteci statüsünü, sığınma hakkı almış şahısların haklarını ve sığınma hakkı veren ülkelerin sorumluluklarını tanımlar. Sözleşme aynı zamanda savaş suçluları gibi mülteci olarak nitelendirilmeyen şahısların statülerini de düzenler. Sözleşme ayrıca kendi altında basılan seyahat belgeleri aracılığıyla vizesiz seyahat imkânı sunar. Mülteci Sözleşmesi Cenevre'de imzalanmış olmasına rağmen, silahlı çatışmaları düzenleyen dört sözleşmenin Cenevre Sözleşmesi olarak bilinmesi nedeniyle, Mülteci Sözleşmesinden Cenevre sözleşmesi olarak bahsetmek yanlış olacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Barselona Sözleşmesi</span>

Kısaca Barselona Sözleşmesi olarak bilinen Akdeniz'in Kirliliğe Karşı Korunması Sözleşmesi, Birleşmiş Milletler Çevre Programı'nın (UNEP) 1974 yılında kurduğu “Bölgesel Denizler Programı” kapsamında Akdeniz'deki gemilerin, uçakların ve kara taşıtlarının yol açtığı kirlenmeyi önleyerek ve azaltarak Akdeniz'in korunması hedefini içeren sözleşmedir. Bölgesel Denizler Programı, Akdeniz’e kıyısı olan ülkeler ve Avrupa Birliği’nin katılımıyla, Akdeniz Eylem Planı’nın (MAP) 1975 yılında oluşturulmasıyla sonuçlanmıştır. MAP ise daha sonra “Akdeniz’in Kirliliğe Karşı Korunması Sözleşmesi” 1976 yılında Barselona'da kabul edilmesine zemin olmuş, 1978 yılında BS yürürlüğe girmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Belém do Pará Sözleşmesi</span>

"Belém do Pará Sözleşmesi" ya da Kadınlara Yönelik Şiddetin Önlenmesi, Cezalandırılması ve Ortadan Kaldırılması Hakkında Amerikalararası Sözleşme

<span class="mw-page-title-main">BM Küresel İlkeler Sözleşmesi</span>

Birleşmiş Milletler Küresel İlkeler Sözleşmesi, tüm dünyada sürdürülebilir, ortak bir küresel kalkınma kültürünü yaymak üzere; şirketleri sürdürülebilir ve sosyal sorumluluklarına uygun uygulamalar geliştirmeye teşvik eden, bağlayıcılığı olmayan bir Birleşmiş Milletler (BM) sözleşmesi ve bu sözleşmenin imzacılarını kapsayan bir oluşumdur.

Uluslararası insan hakları hukuku, insan haklarını sosyal, bölgesel ve yerel düzeylerde geliştirmek için tasarlanmış uluslararası hukuk bütünüdür. Bir uluslararası hukuk biçimi olarak, uluslararası insan hakları hukuku, öncelikle egemen devletler arasında, üzerinde anlaşmaya varan taraflar arasında bağlayıcı yasal etkiye sahip olmayı amaçlayan antlaşmalardan oluşur; ve geleneksel uluslararası hukuk kapsamındadır. Diğer uluslararası insan hakları belgeleri, yasal olarak bağlayıcı olmamakla birlikte, uluslararası insan hakları hukukunun uygulanmasına, anlaşılmasına ve geliştirilmesine katkıda bulunur ve bir siyasi yükümlülük kaynağı olarak kabul edilir.