İçeriğe atla

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 19. Kongresi

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 19. Kongresi
DurumTek parti
TürüSiyasi parti kongresi
KonumMoskova
ÜlkeSSCB
İlk düzenlenme5 Ekim 1952
Son düzenlenme14 Ekim 1952
OrganizatörSBKP
SBKP'nin Tüm-Birlik XIX.(19.) kongre delege mazbatası

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 19. Kongresi 5 Ekim ile 14 Ekim 1952 tarihleri arasında Moskova'da toplanmıştır. II. Dünya Savaşı sonrası toplanan ilk Partisi kongresidir. Ayrıca Josef Stalin'in liderliğindeki son kongredir. Çin'den Liu Shaoqi olmak üzere yabancı Komünist partilerden birçok önemli misafir kongreye katılmıştır. Stalin son konuşmasını bu kongrede yapmıştır.[1] 19. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir.

Değişiklikler

  • Tüm-Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) ismi Sovyetler Birliği Komünist Partisi olarak değiştirildi.
  • Stalin'in yaşı nedeniyle parti sekreterliği görevlerinden azat edilmesi talebi, parti kongresi tarafın reddedildi, çünkü delegeler Stalin'in niyetleri hakkında emin değillerdi.[2][3]
  • Merkez Komite Politbüro, Merkez Komite Yüksek Sovyet Prezidyumu oldu ve ertesi yıl planlanan temizliğe hazırlık olarak geniş şekilde genişletilerek 15 üyeye çıkarıldı. Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi ve Sekreterliğinin üye sayısı iki kat artırıldı (133 ve 10 üye sırasıyla). Orgburo kaldırıldı ve görevleri Sekreterliğe devredildi.
  • Merkez Komite Yüksek Sovyet Prezidyumu 19. Dönem tam üyeleri (oy hakkı olan) seçildi:
    Vasily Andrianov; Averky Aristov; Lavrenti Beriya; Nikolay Bulganin; Kliment Voroşilov; Semyon Ignatyev; Lazar Kaganoviç; Demyan Korotchenko; Vasili Kuznetsov; Otto Kuusinen; Georgi Malenkov; Vyacheslav Malyshev; Leonid G. Melnikov; Anastas Mikoyan; Nikolai Mikhaylov; Vyaçeslav Molotov; Mikhail Pervukhin; Panteleymon Ponomarenko; Maksim Saburov; Josef Stalin; Mikhail Suslov; Nikita Khrushchev; Dmitry Chesnokov; Nikolay Shvernik; Matvei Shkiryatov
  • Merkez Komite Yüksek Sovyet Prezidyumu 19. Dönem yedek üyeleri (oy hakkı olmayan) seçildi:
    Leonid Brejnev; Andrey Vişinski; Arseni Zverev; Nikolai Ignatov; Ivan Kabanov; Aleksey Kosigin; Nikolai Patolichev; Nikolai Pegov; Alexander Puzanov; Ivan Tevosian; Pavel Yudin

Stalin'in gayriresmî yakın çevresi Lavrenti Beriya, Nikolay Bulganin, Kliment Voroşilov, Lazar Kaganoviç, Georgi Malenkov, Mikhail Pervukhin, Maksim Saburov ve Nikita Kruşçev'den oluşuyordu.

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ Speech of the 19th Party Congress of the Communist Party of the Soviet Union 13 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 14 October 1952, by J. V. Stalin
  2. ^ Zhores A. Medvedev,Roj Aleksandrovič Medvedev, The Unknown Stalin 20 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.', p. 40-41.
  3. ^ Geoffrey Roberts, Stalin's Wars: From World War to Cold War, 1939 - 1953 20 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., p. 345.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Nikita Kruşçev</span> 1953ten 1964e kadarki Sovyetler Birliği lideri

Nikita Sergeyeviç Kruşçev, Sovyet devlet adamı ve Sovyetler Birliği Komünist Partisi Birinci Sekreteri. Doğru okunuşu ve Türkçe yazım kurallarına göre soyadının doğru yazılışı Hruşçov olmasına rağmen, Türkçeye İngilizce Khrushchev kelimesinin okunuşu olan Kruşçev kelimesi geçmiş ve yaygınlık kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Leonid Brejnev</span> 1964ten 1982ye kadarki Sovyetler Birliği lideri

Leonid İlyiç Brejnev, Ukraynalı Sovyet politikacıdır. 1964-1982 yılları arasında Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri olarak SSCB'yi yönetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi genel sekreteri</span> Fiilen Sovyetler Birliğinin lideri

Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi Genel Sekreteri, 1924'ten 1991'de birliğin dağılmasına kadar, makam sahibi Sovyetler Birliği'nin tanınmış lideriydi. Genel Sekreter Komünist Parti'yi doğrudan tek başına kontrol ediyordu. Bununla birlikte, parti siyasi güç üzerinde tekele sahip olduğundan, Genel Sekreter Sovyetler Birliği hükûmetini yürütme kontrolüne sahipti. Makamın devletin hem dış hem de iç politikalarını yönlendirme kabiliyeti nedeniyle Sovyetler Birliği'nin fiili olarak en yüksek makamıydı.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği liderleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Sovyetler Birliği'nin yaklaşık yetmiş yıllık tarihinin hiçbir döneminde ülkenin resmî bir lideri olmadı ve devlet başkanı de facto olarak yöneticilik yaptı, çünkü ülkedeki siyasi sistemi oluşturan iktidar tüm sovyetler arasında paylaştırılmıştı. Buna karşın her dönem pratikte üst düzey liderler bulunmaktaydı ve bu liderlerin genellikle Halk Komiserleri Konseyi Başkanlığı ya da Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreterliği makamları vasıtasıyla sorumlukları ve yetkileri bulunurdu. Devletin kuruluşunda Sovyetler Birliği Komünist Partisi (SBKP) öncü parti ilkesine uygun olarak devletin ana yönetim organı olarak konumlandı ve bu durum Sovyet Anayasası 6. maddesi ile anayasal olarak koruma altına alındı. Böylelikle SBKP toplumunda öncü rolü oynayan parti olarak tek parti yönetimi ile devlet yönetiminde söz sahibi oldu.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Bulganin</span>

Nikolay Aleksandroviç Bulganin Rus asker ve siyasetçi.

1936 Sovyet anayasası, 5 Aralık 1936 tarihinde kabul edilen Sovyetler Birliği'nin ikinci anayasasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi 26. Kongresi</span>

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 26. Kongresi 23 Ocak 1981 tarihinde Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri ve Yüksek Sovyet Prezidyumu başkanı Leonid Brejnev'in beş saatlik konuşması ile açılmıştır. Bu, 1982 yılında ölen Brejnev'in son kongresiydi.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Kongresi</span> Moskovada 1961de yapılan kongre

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 22. Kongresi 17 Ekim ile 31 Ekim 1961 tarihleri arasında Moskova'da toplanmıştır. 4413 Sovyet delegesi ve 83 yabancı Komünist Partisinden gözlemci Nikita Kruşçev ve diğerlerinin politikalar konularında değerlendirmelerini dinlemişlerdir. Çin-Sovyet ayrılığının kesinleştiği kongre olmuştur ve bu nedenle Çin Komünist Partisi'nin katıldığı sonuncu kongre olmuştur. Kongre, 22. Merkez Komitesi'ni seçti.

Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 18. Kongresi 10 Mart ile 21 Mart 1939 tarihleri arasında Moskova'da toplanmıştır. 18. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 17. Kongresi</span>

Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 17. Kongresi, 26 Ocak - 10 Şubat 1934 tarihleri arasında düzenlendi. Kongreye, 1.872.488 parti üyesini ve 935.298 aday üyeyi temsilen, oy kullanma hakkı bulunan 1.225 delege ve dayanışma oylaması hakkı ile 736 delege katıldı.

<span class="mw-page-title-main">Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 15. Kongresi</span>

Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 15. Kongresi 2-19 Aralık 1927'de Moskova'da yapıldı. Oy kullanma hakkı bulunan 898 asıl delege ve danışma oylaması hakkıyla 771 delege katıldı.

<span class="mw-page-title-main">Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 16. Kongresi</span>

Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 16. Kongresi 26 Haziran ile 13 Temmuz 1930 tarihleri arasında Moskova'da toplanmıştır. 1268 oy hakkı olan Parti delegesi; 891 gözlemci statüsünde delege katılmıştır. 16. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 14. Kongresi</span>

Tüm Birlik Komünist Partisi (Bolşevik) 14. Kongresi 18-31 Aralık 1925'te Moskova'da yapıldı. 14. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi</span>

Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi, Moskova’da 17-25 Nisan 1923 tarihinde yapılmıştır. 12. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir. 386,000 parti üyesini temsilen oy kullanma hakkı bulunan 408 asıl delege ve danışma oylaması hakkıyla 417 delege katıldı.

Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 13. Kongresi, Moskova’da 13-31 Mayıs 1924 tarihinde yapılmıştır. Oy kullanma hakkı bulunan 748 asıl delege ve danışma oylaması hakkıyla 416 delege katıldı. 13. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir.

Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 8. Kongresi, Moskova’da 18-23 Mart 1919 tarihinde yapılmıştır. 313,766 parti üyesini temsilen 301 oy kullanma hakkına sahip delege ve konuşma hakkına sahip 102 delege katılmıştır. 8. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi Politbürosu</span>

Sovyetler Birliği Komünist Partisi Politbürosu, tam adıyla Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi Politik Bürosu veya kısaltmayla SBKP MK Politbüro ; Sovyetler Birliği Komünist Partisi içerisinde Sovyetler Birliği hükûmeti için politika üreten en üst yetkili kurumdur. İlk hali Ekim Devriminin ardından kurulan Politbüro Mart 1919'da devrimi ve Rus İç Savaşı koşullarını yönetmek üzere Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 8. Kongresi'nde yeniden kurulması kararlaştırıldı. İlk asıl üyeleri Vladimir Lenin, Josef Stalin, Lev Troçki, Lev Kamenev ve Nikolay Krestinski, yedek üyeleri ise Grigori Zinoviyev, Nikolay Buharin ve Mihail Kalinin idi. İlk Orgburo da bu dönemde oluşturuldu. Stalin ve Krestinski burada da üyeydiler.

<span class="mw-page-title-main">Anti Parti Grubu</span>

Anti Parti Grubu, Sovyetler Birliği Komünist Partisi genel sekreteri Nikita Kruşçev'in başlattığı destalinizasyon sonrası Haziran 1957'de Kruşçev'i görevden alınmasına çalışan fakat başarısız olan grup. Kruşçev'in tanımlaması olan Anti Parti Grubu, Bolşevik liderler Georgi Malenkov, Vyaçeslav Molotov, Lazar Kaganoviç, Dmitri Şepilov gibi isimlerin önderliğindeki muhaliflerden oluşmaktaydı. Grup destalinizasyon sürecinde Stalin'in etkisizleştirilmesine şiddetle karşı çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Devlet Savunma Komitesi</span>

Devlet Savunma Komitesi, II. Dünya Savaşı kapsamındaki Büyük Vatanseverlik Savaşı sırasında, Sovyetler Birliği'ndeki olağanüstü hal koşullarında devlet iktidarını yürüten organı.

<span class="mw-page-title-main">Dmitri Şepilov</span>

Dmitri Trofimovich Şepilov(5 Kasım 1905 - 18 Ağustos 1995) Dışişleri Bakanı olarak görev yapan bir Sovyet ekonomist, avukat ve politikacıydı. 1957'de Nikita Kruşçev'i iktidardan uzaklaştırmaya yönelik başarısız komploya katıldı ve suçlanarak iktidardan uzaklaştırıldı. Kruşçev'in devrilmesinden sonra rehabilite edilerek, büyük ölçüde sessiz bir emeklilik yaşadı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.