İçeriğe atla

Sovyetler Birliği'nin Macaristan'ı işgali

Sovyetlerin Macaristan'ı işgali, Macaristan'ın II. Dünya Savaşı'nda mağlup olmasından sonra başlayıp, 45 yıl devam eden bir süreci ifade etmektedir. İşgal, 1991 yılında SSCB'nin dağılmasından kısa bir süre önce sona ermiştir.[1][2]

II. Dünya Savaşı

Macaristan Krallığı, Üçlü Pakt'ın bir üyesi ve Nazi Almanyası'nın müttefiki olarak, Temmuz 1941'de Barbarossa Harekâtı'nda yer aldı. Macar kuvvetleri, Wehrmacht ile birlikte omuz omuza çarpışarak, Ukrayna üzerinden, Rusya'nın içlerine, Stalingrad'a kadar ilerlediler. 1943'ten sonra durum tersine dönmeye başladı. Kızıl Ordu, Sovyetler Birliği'nin savaşta kaybettiği toprakları tekrar ele geçirmeye başladı. Almanları ve müttefiklerini yenerek, batıya doğru hızla ilerleyerek, onların sınırlarına dayandı.

Olayların bu şekilde gelişmesi, Eylül 1944'te Budapeşte saldırısını beraberinde getirdi. Macar ordusu, Miklós Horthy hükûmeti tarafından 14 Ekim 1944 tarihinde SSCB ile imzalanan ateşkes anlaşmasına riayet etmedi. Sovyet ordusu Macarları ve müttefikleri Almanları yenerek, 13 Şubat 1945 tarihinde başkent Budapeşte'yi ele geçirdiler. Sovyet birlikleri, Ferenc Szálasi hükûmeti tarafından imzalanan ikinci ateşkes anlaşmasına da uymayan ve Almanlara sadık kalmayı tercih eden, son Macar ve Alman askeri yok edilene kadar askerî operasyonlarını sürdürdü.

Savaş sonrası Sovyet politikaları

Sovyetler Birliği, savaş sonrasında, ülkede komünist bir yönetimin tesis edilmesini sağlayıp, bundan iyice emin olduktan sonra, yönetimi Macar yetkililere devrettiler.

Kasım 1945'te yapılan seçimleri, oyların %57'sini alarak Bağımsız Çiftçiler Partisi kazandı. Mátyás Rákosi ve Ernő Gerő'nun liderliğindeki Macaristan Komünist Parisi ise, halkın ancak %17'sinin desteğini alabildi. Macaristan'daki Sovyet komutan Mareşal Kliment Voroshilov, Bağımsız Çiftçiler Partisi'nin hükûmeti kurmasına müsaade etmedi. Bunun yerine Voroshilov, komünistlerin kilit noktalarda olduğu bir koalisyon hükümeti kurdurdu. Daha sonraları Mátyás Rákosi, salam taktiği kullanıp, hükûmetteki ortaklarını nasıl teker teker saf dışı ettiği konusunda açıklamalar yapacaktı. Monarşi, 1 Şubat 1946 tarihinde resmen kaldırıldı ve II. Macaristan Cumhuriyeti kuruldu. Komünistlerin tedricen tüm yönetimi devralmaları 18 Ağustos 1949 tarihinde tamamlandığında, ülke artık Macaristan Halk Cumhuriyeti olarak anılmaktaydı.

Sovyet askerlerinin Macaristan'daki varlığı, SSCB ile 1949 yılında imzalanan karşılıklı işbirliği anlaşması ile yasal hale geldi. Böylelikle Sovyetler, ülkede askeri varlıklarını sürdürerek, tüm siyasi kontrolü ellerinde tutmayı garanti altına almışlardı. Macaristan'daki Sovyet askerleri, komuta merkezi Baden'de bulunan SSCB Merkez Ordu Grubu adı verilen askeri kuvvetin bir parçasıydı.

1956 Macar Devrimi

Devrim sırasında üzerine Macaristan bayrağı çekilmiş Rus tankı

1956 Macar Devrimi, Komünist iktidara ve onun Sovyet güdümlü politikalarına karşı, ülke çapında kendiliğinden başlayan bir isyan hareketiydi. İsyancıların, Sovyet kuvvetlerinin ülkeden çekilmesini talep etmeleri üzerine, Sovyet Politbürosu fikir değiştirerek, isyanı bastırmak üzere, 4 Kasım 1956 tarihinde harekete geçti. Moskova'nın önderliğinde, Varşova Paktı üyesi ülkelerin askerlerinden oluşan karma bir ordu, Budapeşte'ye girerek, silahlı direnişi bastırdı.

"Kasırga Operasyonu" adı verilen bu Sovyet müdahalesi, Mareşal Ivan Konev tarafından icra edildi.[3] Sovyetlerin, 23 Ekim tarihinden önce Macaristan'da beş tümenden oluşan askerî birlik sayısı, 17 tümene çıkartıldı.[4] Korgeneral Hamazasp Babadzhanian'a bağlı 8. Mekanize Ordu ve daha önce Karpatlar Askeri Bölgesi'nde bulunan, Korgeneral Hadzhi-Umar Mamsurov idaresindeki 38. Ordu Macaristan operasyonunda kullanıldı.

4 Kasım tarihinde sabaha karşı 3'te, Sovyet tankları kuzeyden ve güneyden, şehri ikiye bölerek Budapeşte'ye girdiler. Zırhlı birlikler sabah saat 4.25'te Buda'ya girdiler ve Budaõrsi caddesindeki kışlalara ilk ateşi açtılar. Kısa bir süre sonra Sovyet top ve tank atışları Budapeşte'nin her tarafında duyuldu. "Kasırga Operasyonu", Sovyetlerin hava-kara kuvvetlerinin organize şekilde hareketiyle icra edildi. Sabah 8.00'e gelindiğinde radyo istasyonu işgal edilmiş ve direniş neredeyse tamamen kırılmıştı. Bu durumdan siviller de çok etkilendi. Sovyet askerlerinin, sivilleri isyancı kuvvetlerden ayırt etmesi imkânsızdı.[3] Bu sebeple Sovyet tankları caddelerde ayrım gözetmeksizin binaları ateşe tuttular. Direnişin daha kuvvetli olduğu sanayi bölgeleri, Sovyet uçakları ve toplarınca şiddetle bombalandı.[3] Direnişin son kalesi Csepel bölgesinden de, 10 Kasım tarihinde ateşkes talebi geldi. 2,500'ün üzerinde Macar ve 722 Sovyet askeri çatışmalar sırasında hayatını kaybetti. Binlerce kişi de yaralandı.[5][6]

Macar Devrimi'nden sonra

Macar Devrimi'nin Sovyetler tarafından bastırılması, Sovyetlerin Doğu Bloku'ndaki kontrolünü ve etkinliğini arttırdı. Sovyetler, Imre Nagy'i görevden alarak, yerine Macaristan Sosyalist İşçi Partisi'nin lideri János Kádár'ı başbakanlığına getirdiler. Nagy ve beraberindeki birkaç kişi ile birlikte, Yugoslavya'nın Belgrad Büyükelçiliği'ne sığındı. János Kádár tarafından Imre Nagy'e, ülkeden serbestçe çıkabileceği yönünde yazılı garanti verilmiş olmasına rağmen, 22 Kasım 1956 tarihinde, Nagy, Yugoslav Büyüklelçiliği'ni terk ederken, Sovyet birliklerince tutuklanarak, Romanya'nın Snagov şehrine götürüldü. Nagy, daha sonra Sovyetler tarafından Macaristan'a iade edildi ve demokratik halk cumhuriyetini yıkmaya çalışmak ve vatana ihanetten yargılanarak suçlu bulundu. Haziran 1958'de asılarak öldürüldü.[7] Fedor Burlatsky isimli bir Kremlin görevlisi, Sovyet Başbakanı Nikita Khrushchev'in, İmre Nagy'i diğer sosyalist ülke liderlerine ders olması için öldürttüğünü iddia etmiştir.[8]

Sovyet askeri varlığının son bulması

1989 Devrimleri'nin akabinde, Sovyet askerleri -Güney Grup Kuvvetleri- Macaristan'ı terk etmeye başladı. Temmuz 1990 tarihine kadar 15,000 Sovyet askeri, Sovyet Ordusu'nun Macaristan'a yığınak yaptığı 560,000 ton erzağın 60,000 tonluk kısmını beraberlerinde geri götürerek Macaristan'ı terk etti.[2] Sovyet Ordusu'nun inşa ettiği 60 ayrı askeri kampta ve 10 hava üssünde bulunan 5,750 adet bina[9] boşaltıldı. Sovyetler Birliği'nin, Macaristan'da yaptıkları yatırımların karşılığı olarak 50 milyar forint (o zamanın yaklaşık 800 milyon Amerikan doları) talep ettiği bildirilmektedir. Hatta, Sovyetler Birliği'nin Macaristan'daki kuvvetlerinin komutanı Generaloberst Matvei Burlakov, talep ettikleri tazminatın ödenmemesi durumunada, askeri geri çekilmenin durdurulacağı tehdidinde bulundu.[2]

Kalan 40,000 Sovyet askeri Mart 1990'dan sonra geri çekilmeye başladı ve son Sovyet askeri 19 Haziran 1991'de ülkeyi terk etti.[10]

Ayrıca bakınız

  • Sovyet işgalleri
  • Werckmeister Harmonies

Kaynakça

  1. ^ Pious, Richard M. (1998). Governments of the World: A Student Companion. Oxford University Press. s. 290. ISBN 0-19-508486-1. 1 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. In 1989, as Soviet occupation of Hungary came to an end, the communist government collapsed 
  2. ^ a b c Bohlen, Celestine (4 Temmuz 1990). "Evolution in Europe; As Soviets Leave Hungary, Dispute Arises Over the Bill". The New York Times. 
  3. ^ a b c UN General Assembly Special Committee on the Problem of Hungary (1957) Chapter IV. E (Logistical deployment of new Soviet troops), para 181 (p. 56)PDF (1.47 MiB)
  4. ^ Györkei, Jenõ (1999). Soviet Military Intervention in Hungary, 1956. New York: Central European University Press. s. 350. ISBN 963-9116-36-X. 
  5. ^ Mark Kramer, “The Soviet Union and the 1956 Crises in Hungary and Poland: Reassessments and New Findings”, Journal of Contemporary History, Vol.33, No.2, April 1998, p.210.
  6. ^ Péter Gosztonyi, "Az 1956-os forradalom számokban", Népszabadság (Budapest), 3 November 1990.
  7. ^ Richard Solash, "Hungary: U.S. President To Honor 1956 Uprising" 9 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Radio Free Europe, June 20, 2006
  8. ^ David Pryce-Jones, "What the Hungarians wrought: the meaning of October 1956" 12 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., National Review, October 23, 2006
  9. ^ "Secrets of the Soviet airbase". 30 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2014. 
  10. ^ "Double occupation". House of Terror Museum. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2011. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Budapeşte</span> Macaristanın başkenti

Budapeşte, Macaristan'ın başkenti ve en kalabalık şehridir. Şehir sınırları içindeki nüfusa göre Avrupa Birliği'nin dokuzuncu en büyük şehri ve Tuna nehri üzerindeki ikinci en büyük şehirdir; şehrin yaklaşık 525 kilometrekarelik bir alanda tahmini nüfusu 1.752.286'dır. Hem şehir hem de ilçe olan Budapeşte, 7.626 kilometrekarelik bir alana ve 3.303.786 nüfusa sahip Budapeşte metropolitan alanının merkezini oluşturur. Şehrin nüfusu, toplam Macaristan nüfusunun %33'ünü oluşturmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Imre Nagy</span> Macar diplomat ve siyasetçi (1896-1958)

Imre Nagy, Macar siyasetçi. İki kez Macaristan başbakanlığı görevini yürüttü.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan tarihi</span> Macaristan ülkesinin tarihi

Macaristan tarihi, Macarların ya da Avrupa'da bilinen adları ile Hungarların kökenine ilişkin genel olarak kabul edilen görüş belirsiz ve tartışmalı olmasına karşın; onların milattan sonra 9. yüzyıla kadar Avrasya'nın ovalarında yaşayan göçebe topluluklar oldukları yönündedir.

<span class="mw-page-title-main">1956 Macaristan Ayaklanması</span>

1956 Macaristan ayaklanması veya Macaristan Halk Cumhuriyeti sonrası dönemle anıldığı isimle Macar Devrimi, 1956 yılında Macaristan'daki Sovyetler Birliği destekli stalinist hükûmete karşı başlatılan halk hareketidir.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan Halk Cumhuriyeti</span> 1949-1989 yılları arasında Macaristanda hüküm sürmüş eski komünist devlet.

Macaristan Halk Cumhuriyeti, Macaristan'ın 1949'dan 1989 yılına kadar yani Sovyetler Birliği'nin rehberliğindeki komünist dönemde kullanılan resmi ismiydi. Komünizme karşıt geniş hareketin yapıldığı ilk yer Macaristan Halk Cumhuriyeti'dir. Bu hareketteki Macarlar özgürlük, demokrasi ve politik baskıya son verilmesini talep ediyorlardı. Kızıl Ordu'nun ülkeye müdahalesi ile hareketin liderleri öldürüldüler. Devlet, 1989 yılına kadar varlığını sürdürdü. 1989 yılında rejime karşı güçler birleşerek komünist rejime son verilmesine zorladılar. Macaristan Halk Cumhuriyeti kendini Macar Sovyet Cumhuriyeti'nin vârisi olarak görmekteydi. Macar Sovyet Cumhuriyeti 1919'da kurulan ve Sovyet Rusya'dan sonraki ikinci komünist devlettir.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan Sovyet Cumhuriyeti</span>

Macaristan Sovyet Cumhuriyeti Macaristan'da Béla Kun'un liderliğinde kurulan komünist bir rejimdir. Rusya'daki Bolşeviklerin yaptığı Ekim Devriminin ardından Avrupa'da kurulan Marksist-Leninist politikaların uygulandığı ilk komünist hükûmettir. Ömrü sadece dört ay sürmüştür. Romanya'nın Budapeşte'yi işgaliyle düşmüştür. Bu devletin varisi Macaristan Krallığı'dır. Krallık (1920-1944) arasında hüküm sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Viktor Orbán</span> Macaristan başbakanı (1998–2002, 2010–görevde)

Viktor Mihály Orbán, Macar siyasetçi ve 2010 yılından beri Macaristan Başbakanı. Aynı zamanda 2003 yılından beri Fidesz partisinin genel başkanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Miklós Horthy</span> Macar asker ve siyasetçi (1868–1957)

Miklós Horthy de Nagybánya, Macar asker ve siyasetçi. 1 Mart 1920 - 15 Ekim 1944 tarihleri arasında Macaristan Kral Naibi olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">II. Dünya Savaşı'nda Macaristan</span>

Macaristan I. Dünya Savaşı'ndan yenilgiyle ayrılan devletlerden birisi oldu. Savaştan sonra imzalanan Trianon Antlaşması ile hem toprak kaybedilmişti hem de silah konusunda sınırlandırılmalar mevcuttu. Ayrıca ekonomi konusunda da maddeler vardı. Antlaşmadan önce kaybedilen toprakları geri kazanmak için ülkede komünist devrim Béla Kun harekâtlar düzenlese de başarılı olamadı. Hatta komünist rejim yıkıldı. Bu durumda I. Dünya Savaşı'nda aynı kaderi yaşayan Almanya ile ittifak yapması işten bile değildi. Tabi hükûmet pek istemese de hem kralın isteği hem de Almanlar'ın baskısı sonucunda Anti-Komintern Paktı imzalandı.

Macaristan Ulusal Ayaklanması, Macaristan'ı işgal eden Nazi Almanyası'nı ülkeden kovmak ve onların hükûmete atadığı Ok Haç Partisi rejimi devirerek demokratik Macaristan'ı kurmaktır.

<span class="mw-page-title-main">Ferenc Münnich</span> Macar politikacı

Ferenc Münnich, Macar komünist siyasetçi. 1958-1961 yılları arası Macaristan Halk Cumhuriyeti Bakanlar Konseyi Başkanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan Demokratik Cumhuriyeti</span>

İlk Macar Cumhuriyeti veya dönemdeki ismiyle Macaristan Halk Cumhuriyeti kısa ömürlü halk cumhuriyeti, 1918 sonlarından 1919 ortalarına kadarlık olan kesinti arasında yaşadı. I. Dünya Savaşı'ndan sonra Avusturya-Macaristan İmparatorluğunun dağılması sonucu kuruldu. Macar Halk Cumhuriyeti, Macaristan Krallığı'nın yerini almış ve yerine başka bir kısa ömürlü devlet getirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Gulaş Komünizmi</span>

Gulaş Komünizmi veya Macar siyasetçi János Kádár'dan esinlenerek konulan ismiyle Kadarizm, Macaristan Halk Cumhuriyeti'nde, 1960'lı yıllardan, Orta Avrupa'da komünist rejimlerin çöktüğü 1980'lerin sonuna kadar uygulanmaya devam eden rejime verilen ad. Ekonomisinde barındırdığı serbest piyasa unsurları ve diğer Doğu Bloku ülkelerine nısbeten insan hakları karnesinin müspet görünümüyle, Macaristan'daki sosyalist uygulama, Sovyet Bloku ülkelerinden oldukça farklı tezahür ediyordu.

<span class="mw-page-title-main">János Kádár</span> Macaristan başbakanı (1912-1989, hd. 1956-1958 & 1961-1965)

János Kádár, Macar devlet adamı, politikacı, Macar Sosyalist İşçi Partisi Genel Sekreteri, 1956 yılından, emekli olduğu 1988 tarihine kadar 32 yıl boyunca Macaristan'a Başkanlık yapmış komünist lider. İlerlemiş yaşı ve buna bağlı sağlık problemleri yüzünden 1988 yılında emekli olmak zorunda kalıncaya kadar Parti Genel Sekreterliği görevini sürdürdü ve görevini daha genç reformcu kadrolara devretti.

<span class="mw-page-title-main">Sovyet askerî işgalleri</span>

1939 yılında gizlice imzalanan Molotov–Ribbentrop Paktı uyarınca, Sovyetler Birliği II. Dünya Savaşı sırasında, Nazi Almanyası tarafından kendisine terk edilen kimi ülke ve bölgeleri ilhak ve işgal etti. İşgal edilen bölgeler arasında; Doğu Polonya, Letonya, Estonya, Litvanya, Doğu Finlandiya'nın bir parçası ve Doğu Romanya bulunmaktaydı. Bunların yanı sıra, Karpat Rutenyası Çekoslovakya'dan ilhak edilerek, Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nin bir parçası haline getirildi.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Birleşik Devletleri-Sovyetler Birliği ilişkileri</span> İkili ilişkiler

Amerika Birleşik Devletleri-SSCB ilişkileri, Amerika Birleşik Devletleri ile Sovyetler Birliği arasındaki diplomatik ilişkilerdir.

<span class="mw-page-title-main">Macar İşçi Partisi</span>

Macar İşçi Partisi, 1948-1956 yılları arasında Macaristan Halk Cumhuriyeti'nde iktidarda bulunan komünist parti.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Macaristan Cumhuriyeti</span>

İkinci Macar Cumhuriyeti 1 Şubat 1946'da Macaristan Krallığı'nın lağvedilmesinden kısa bir süre sonra kurulmuş ve 20 Ağustos 1949'da Komünist yönetimin iktidara gelmesinin ardından feshedilmiş parlamenter cumhuriyettir.

<span class="mw-page-title-main">1956 Macaristan Ayaklanması'ndaki 16 talep</span>

1956 Macaristan ayaklanmasındaki 16 talep, 1956 Macaristan ayaklanmasında protestocular tarafından gerçekleşmesi istenen 16 taleptir. İlk versiyonu 1956'da Szeged'de kurulan Macar Üniversitesi Öğrencileri Derneği (MEFESZ) tarafından formüle edildi. Ardından ülkenin diğer üniversitelerindeki ve öğrenci delegeleriyle birlikte yapılan toplantında nihai talepler sunuldu.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan Krallığı (1920-1946)</span> Orta Avrupada Miklós Horthy tarafından yönetilen devlet (1920-1946)

Macaristan Krallığı, Bazen Naiplik veya Horthy dönemi olarak anılan, 1920'den 1946'ya kadar Naib Miklós Horthy'nin yönetimi altında bir ülkeydi. Horthy, nominal olarak Macar monarşisini temsil ediyordu. Ancak tahtta oturan bir kral yoktu. IV. Karl'ın tahta geri dönme girişimleri Horthy tarafından engellendi.