Sovyet denizaltısı B-515

Tarihçe
Hamburg'da demirlemiş "U-434"\|-
Sovyetler Birliği, Rusya
Adı	B-515
İnşa eden	Krasnoe Sormovo, Gorky (şu an Nizhny Novgorod)
Denize indirilişi	1976
Hizmet dışı	2002
Akıbet	Hamburg'da Müze Gemi
Genel karakteristik
Deplasman	Yüzeyde: 3,100 ton Sualtında: 3,800 ton
Uzunluk	9.016 m (29.580 ft 1 in)
Genişlik	872 m (2.860 ft 11 in)
Yükseklik	1.472 m (4.829 ft 5 in)
Çekiş	72 m (236 ft 3 in)
İtme gücü	3 şaftı çalıştıran 3 elektrik motoruyla 6.256 shp (4.665 kW) sağlayan 3 dizel motor.
Hız	Yüzeyde 13 kn (24 km/sa; 15 mph) Sualtında 16 kn (30 km/sa; 18 mph)
Kişi kapasitesi	84'e kadar (16 Subay, 16 Astsubay, 52'ye kadar kalan mürettebat)
Silah donanımı	6 × 533 mm (21 in) pruva torpidosu. 24 × 533 mm (21 in) anti-denizaltı ve anti-gemi torpido ya da eşdeğer Deniz mayını yükü

B-515 Sovyet ve Rus Donanmalarının kullandığı bir Tango-sınıfı denizaltıdır. 2001 yılına kadar aktif hizmette kalmıştır^[1] Şu anda Hamburg'da demirli ve bir müze sergisi olarak halka açıktır. Denizaltı bazen, geminin üzerine boyanmış flama numarasından türeyen U-434 olarak anılır.

Bu denizaltı avlanma, casusluk ve devriye amaçları için kullanıldı. Tekneyi 78 kişilik bir ekip çalıştırdı.^[1]

U-434 denizaltısı, Nizhny Novgorod'daki Krasnoye Sormovo denizaltı tersanesinden geldi ve 1976'da^[2] sadece sekiz ayda inşa edildi. Sovyet Kuzey Filosunun hizmetine girdi ve Nisan 2002'ye kadar hizmette kaldı. Geminin uzun süre hareketsiz kalması ve B-515'in müze gemi olmasıyla birlikte yapılan kapsamlı modifikasyonlar nedeniyle motor ve hidrolik gibi tüm ana sistemler devre dışı bırakıldı. Altı santimetre kalınlığında bir kauçuk kaplaması sayesinde sonar kullanarak yerini tespit etmek daha zordu.

Devre dışı bırakıldıktan sonra yatırımcılar onu bir milyon avroya satın aldı ve Hamburg'a getirdi. Geminin nakliyesi bir milyon avroya daha mal oldu. Transfer için ön koşul, denizaltının yolculuğu kendisinin yapmasına izin verilmemesi, bunun yerine çekilmesi gerekmesiydi. Rus Donanması, denizaltıyı devirden önce gözaltına aldı ve başta silah sistemleri ve kontrol sistemleri olmak üzere birçok teknik tesisi ve gizlilik kurallarına tabi diğer teknik teçhizatı kaldırdı. Hamburg'a vardıktan sonra denizaltıda başka değişiklikler yapıldı. Ziyaretçilere giriş ve çıkış noktaları sağlamak için gövdede baş ve kıçta daha büyük delikler açıldı. Bu modifikasyonlar nedeniyle, denizaltı artık dalış veya bağımsız çalışma yeteneğine sahip değildir. 15 Nisan 2010'a kadar denizaltı Hamburg'un HafenCity bölgesindeydi. B-515 şu anda iskelelerin hemen yakınındaki St. Pauli balık pazarında karaya oturdu ve "Hamburg Denizaltı Müzesi" olarak hizmet veriyor. Alçalma sırasında orijinal pervaneler, dalış uçakları ve dümen ile birlikte görülebilir.^[1]

Galeri

Interior
Diesel compartment (V) ventilation controls
Torpedo in the submarine
B-515 museum, river view

Denizaltının iç kısmının panorama fotoğrafı. View as a 360° interactive panorama

Kaynakça

^ ^a ^b ^c "U-434 U-Bootmuseum Hamburg GmbH". 13 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2008.
^ Marco Polo (2014). Hamburg Marco Polo Guide. Mair Dumont Marco Polo. s. 53. ISBN 9783829707534. 7 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2023.

Dış bağlantılar

U-434 Müze web sitesi

Şablon:Tango-class submarine53°32′42″N 9°57′18″E / 53.545°K 9.955°D / 53.545; 9.95553°32′42″N 9°57′18″E / 53.545°K 9.955°D / 53.545; 9.955

İlgili Araştırma Makaleleri

Hamburg, resmî adıyla Hür Hansa Şehri Hamburg, Almanya'nın ikinci büyük şehri olup kendi başına ayrı bir eyaleti oluşturur. Aynı zamanda Avrupa Birliği'ndeki en büyük 6. metropoldür. Almanya'nın Dünya'ya açılan kapısı da denilen bu şehir, Almanya'nın en büyük limanına da sahiptir. Rotterdam'dan sonra Avrupa'nın en büyük ikinci limanı olup Dünya'da da 9. sıradadır.

Atılay denizaltısı, 17 Temmuz 1942 tarihinde batan Türk hücum denizaltısı. 80 metre boyunda ve 52 mürettebat kapasiteli idi. Taşkızak Tersanesi'nde inşa edilerek 1939 yılında hizmete girdi. Gövdesindeki 1,5 metre çapındaki delik nedeniyle, denizaltının, II. Dünya Savaşı'ndan kalan bir mayına çarparak battığı görüşü hakimdir.

Otto Kretschmer II. Dünya Savaşı'nda görev alan ünlü U-boot kaptanı.

Karl Dönitz, Alman Donanma Komutanı, Büyük Amiral ve II. Dünya Savaşı sonlarında Almanya'nın Cumhurbaşkanı.

Sovyet Deniz Kuvvetleri, genel anlamıyla "SSCB deniz kuvvetleri"), Kızıl Ordu'nun deniz kuvvetleri. Genellikle Kızıl Donanma olarak bahsedilirdi, Sovyet donanması Varşova Paktı'nın NATO ile olabilecek savaşında elinden geleni yaparak Atlantik'ten Batı Avrupa'ya silah, mühimmat, asker getirebilecek deniz konvoylarını engellemek için kullanılacaktı. Böyle bir çatışma asla gerçekleşmedi, ama Kızıl Donanma, Soğuk Savaş sırasında hatırı sayılır görevlerde bulundu.

Gemi dünya denizlerini, okyanuslarını, nehir, göl ve diğer yeterince derin su yollarını dolaşan, mal ve yolcu taşıyan veya savunma, araştırma ve balıkçılık gibi özel görevleri yapan büyük bir deniz taşıtı’dır. Gemiler genellikle boyut, şekil, yük kapasitesi ve amaca göre teknelerden ayrılır. Yelken çağı'nda "gemi", en az üç Kabasorta arma‘lı direkleri ve tam cıvadra yelken planıyla yelkenli gemi olarak tanımlanır.

Kruvazör büyük savaş gemilerinin sınıfıdır. Muhrip sınıfı gibi dışarıda destek ihtiyacı olan bir sınıftı fakat modern zamanda bu fark ortadan kalkmıştır. Geçmişte bağımsız operasyonlar için en küçük gemi olarak düşünülürdü. Modern savaşta kruvazörün eski işlevi ortadan kalkmış, yerlerini muhriplere terk etmiştir. Askeri işlev nedeniyle kruvazör adı en büyük gemiler için kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">30. U-bot Filotillası</span>

30. denizaltı filotillası, II. Dünya Savaşı sırasında Alman donanmasının Barbarossa Harekâtı kapsamında Sovyet kıyılarını Karadeniz'de abluka altına almak amacıyla kurulmuş denizaltı filotillası.

<span class="mw-page-title-main">U-20 (Kriegsmarine)</span>

U-20 Kriegsmarine'nin tip IIB hafif tonajlı bir denizaltısıdır. Geminin omurgası, 1 Ağustos 1935'te yapılmaya başlandı. 1 Şubat 1936'da görevlendirildi. II. Dünya Savaşı esnasında, düşman ticaret filosuna karşı operasyonlara başladı. 1,846 tondan ağır 16 gemiyi batırarak çoğuna zarar verdi.

TCG Atılay (S-347), Ay sınıfı bir denizaltıdır. TCG Atılay; Almanya, Kiel'deki Howaldtswerke-Deutsche Werft (HDW) Tersaneleri’nde inşa edilmiştir. Tip 209/1200 olarak üretilmiştir. İlk kaynağı 1 Aralık 1972'de, denize inişi 23 Ekim 1974'te gerçekleşmiştir. 23 Temmuz 1975'te Türk Donanması'na katılmıştır. 29 Temmuz 1975'te Türkiye'de sancak töreni yapılarak Türk Deniz Kuvvetleri'ndeki aktif görevine başlamıştır. 28 Şubat 1976 tarihinden itibaren “TCG Sakarya (S-332)” ve “TCG Gür (S-334)”, “TCG Atılay (S-347)” ve “TCG Saldıray (S-348)"in yatak gemisi olarak kullanılmıştır. İlk iki Ay sınıfı denizaltı modernizasyonu kapsamında 2001'de TCG Atılay (S-347) ve TCG Saldıray (S-348)’e Gölcük Tersanesi’nde Sea Lion EDT Sistemi ve Entegre Pasif Sonar (EPS) tadilatı uygulanmıştır. Her iki denizaltı, yapılan modernizasyon ile Sonar ve EDT sistemlerine sahip olmuşlardır. TCG Atılay (S-347), ilk MK. 23 harp torpidosu atışını 9 Haziran 2000'de Münfesih Berk'e yapmıştır. Personel 9 subay, 25 astsubay, 2 uzman erbaş, 3 erbaş/er görev yapabilmektedir. 55,9 m. uzunluğundadır. Aktif hizmetine devam etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">K-19</span>

K-19 Sovyet 658, 658м, 658с sınıfı denizaltılardan ilk nesil nükleer denizaltı olup nükleer balistik füzeler ile donatılmış denizaltıdır. 1958'de kızağa konulup, 1959'da denize indirilmiş, 12 Temmuz 1960'ta ilk kez donanma bayrağı çekilmiş ve tüm teslim edilme testleri 12 Kasım 1960 tarihinde tamamlanmıştır. Inşaat ve hizmet ömrü boyunca geçirdiği çok sayıdaki kazalar nedeniyle, denizciler ve subaylar arasında resmi olmayan "Hiroşima" takma adını almıştır.

Çanakkale Savaşı'ndaki denizaltı faaliyetleri, I. Dünya Savaşı'nın bir parçası olan Çanakkale Savaşı çerçevesinde, çeşitli devletlerin denizaltıları tarafından Çanakkale Boğazı ve Marmara Denizi'nde sürdürülen faaliyetlerdir. Esas savaştan önce, Aralık 1914'te başlamış ve Aralık 1915'te sonlanmıştı. İtilaf Devletleri'ne bağlı denizaltıların Çanakkale Boğazı'nı geçerek Marmara Denizi'nde denizaltı operasyonları yapmalarının amacı, Gelibolu'yu savunan Osmanlı kuvvetlerinin lojistik durumunu sarsmak olarak görülür. Bununla birlikte İttifak Devletleri'nin bir üyesi olan Alman İmparatorluğu da Osmanlı'yı desteklemek amacıyla savaş sırasında birtakım denizaltı faaliyetleri yürütmüştü.

SM UB-14, Alman İmparatorluğu'na ait UB I tipi bir denizaltıdır. Bir dönem Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nda da görev yapan denizaltı, bu dönemde SM U-26 adını taşımıştı.

SM U-39, Alman İmparatorluk Donanması'na bağlı olarak I. Dünya Savaşı sırasında faaliyet göstermiş olan Type U 31 sınıfı bir U-Bottur. I. Dünya Savaşı'nın en başarılı ikinci U-botu olmak gibi bir üne sahiptir. Savaş boyunca 161 gemi batırmıştır. Denizaltıya kariyeri boyunca Hans Kratzsch, Walter Forstmann ve Heinrich Metzger komuta etmiştir. U-39'a en uzun süre komuta eden Walter Forstmann, nispeten kısa bir süre, 1 Ağustos 1914'ten 9 Şubat 1915'e kadar U-12'ye komuta etmiştir. U-39'daki görev süresi 11 Şubat 1915 – 14 Ekim 1917 tarihleri arasıdır.

Vasili Aleksandroviç Arhipov Küba Füze Krizi sırasında bir Sovyet nükleer saldırısını önlemiş bir Sovyet Donanması subayıydı. Böyle bir saldırı büyük bir küresel termonükleer tepkiye neden olabilirdi.

214 sınıfı tipi TCG Piri Reis 2019 yılında havuza çekilen Türk denizaltı. 214 sınıfı denizaltılarından Türk Deniz Kuvvetleri'nde ilki olan gemi Ekim 2015’te kızağa konmuş, 2020 yılında denize indirilmiş, 2022 yılında resmi olarak hizmete girmiş olan denizaltı sınıfıdır. 214 sınıfı havadan bağımsız tahrik sistemine sahip olup, Türk Donanması'ndaki en gelişmiş denizaltılardandır.

Atlantik Savaşı, tarihteki en uzun, en büyük ve en karmaşık deniz savaşı olarak bilinir. Mücadele, II. Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle başlamış, Mayıs 1945'teki Alman teslimine kadar sürmüştür. II. Dünya Savaşı'nın ilerleyişine göre savaşa dahil olan ülkeler, deniz muharebelerinden geriye çekilmek durumunda kalan ülkeler olmuştur. Atlantik Savaşı'nın ilk dönemlerinde İngiltere, alman denizaltıları (U-bot) karşısında zorluk yaşamıştır, savaşa ABD'nin katılmasıyla ve teknolojik gelişmelerin muharebe sahasına uygulanmasıyla beraber U-bot saldırıları geriletilmiştir.

Alman denizaltısı U-995, Nazi Almanyası Donanmasi Kriegsmarine'in Tip VIIC / 41 U-botudur. 25 Kasım 1942 tarihinde Blohm & Voss tarafından Hamburg, tersanesinde insa edildi. 16 Eylül 1943 tarihinde Oberleutnant zur See Walter Köhntopp komutasinda göreve çıktı

Çakra Sınıf, Almanya'daki Howaldtswerke tersanesinde üretilmeye başlanan ve 1980'lerde Endonezya Donanması tarafından satın alınıp görevlendirilen 2 Tip 209/1300 saldırı denizaltı sınıfıdır.

SM UB-65, Birinci Dünya Savaşı sırasında Alman İmparatorluk Donanması'nın Tip UB III U-botuydu. 20 Mayıs 1916'da sipariş edilen U-bot, Hamburg'daki Vulkan Werke tersanesinde inşa edildi. 26 Haziran 1917'de denize indirildi ve Kapitänleutnant Martin Schelle komutasında 18 Ağustos 1917'de hizmete girdi.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.