İçeriğe atla

Sovyet-Japon Tarafsızlık Anlaşması

Sovyet-Japon Tarafsızlık Anlaşması, 13 Nisan 1941.
Japon Dışişleri Bakanı Matsuoka Sovyet-Japon Tarafsızlık Anlaşmasını imzalarken

Sovyet - Japon Tarafsızlık Anlaşması (日ソ中立条約, Nisso Chūritsu Jōyaku), Japon - Sovyet Saldırmazlık Anlaşması olarak da bilinir. (日ソ不可侵条約, Nisso Fukashin Jōyaku) Anlaşma Sovyetler Birliği ve Japon İmparatorluğu arasında Sovyet - Japon Sınır Savaşı (1939)'ndan iki yıl sonra 13 Nisan 1941'de imzalanmıştır.

Arka planı ve tarihi

1940'ta, Fransa'nın Yenilgisi ile ve Mihver Devletler'in bir sonraki olası genişlemesi, Sovyetler Birliğini kendisine yaklaşan II.Dünya Savaşı'na konsantre olabilmek için Uzak Doğu'daki diplomatik ilişkilerini düzeltmeye zorladı. Diğer taraftan, Japonya ise, Çin ile savaş halindeydi ve Amerika Birleşik Devletleri ile ilişkileri hızla gerginleşiyordu, Japonya uluslararası saygınlığını artırmak için Sovyetler Birliği ile bir uzlaşma sağlamaya ve olası Sovyet işgaline karşı Mançukuo'nun kuzey sınırını güvenlik altına almak istedi.

Stalin, korkusuzca ABD'ye meydan okuyan Japonya'nın Sovyetler Birliği'ne saldırmasından korkuyordu ve bu güdüleri kaldırmak için harekete geçti. Saldırmazlık Anlaşması kararına varıldıktan sonra, Stalin, benzeri görülmemiş bir jestle, Matsuoka ile bir tren istasyonunda görüştü. Bu sembolik önemi olan anlaşmaya Stalin bağlı kaldı[1]

Anlaşma 13 Nisan 1941'de Japonya için Dışişleri Bakanı Yosuke Matsuoka ve Büyükelçi Yoshitsugu Tatekawa, Sovyetler Birliği için Dışişleri Bakanı Vyaçeslav Molotov tarafından Moskova'da imzaladı.

Aynı gün, Moğolistan ve Mançurya da anlaşmayı imzaladı.[2] Sovyetler Birliğinin toprak bütünlüğüne saygı sözü verildi ve Mançukuo'nun dokunulmazlığı ile Moğolistan Halk Cumhuriyeti'nin dokunulmazlığı garanti edildi.

Daha sonra, 1941'de Nazi Almanyası Sovyetler Birliğine saldırınca (Barbarossa Operasyonu), Japonya, Üçlü Pakt'ı imzalayan bir devlet olarak, anlaşmayı bozma konusunu değerlendirmiş, fakat anlaşmayı bozmama ve savaşta Güneydoğu Asya'daki Müttefik sömürgelerine doğru genişleme kararı almıştır.

5 Nisan 1945'te, Sovyetler Birliği, anlaşmanın uzatılmasıyla ilgili yukarıda bahsedilen hüküm gereğince "1 yıl önceden" anlaşmayı 5 yılın sonunda uzatmayıp sona erdireceğini deklare etmiştir. Deklarasyon üzerine uluslararası kamuoyunda Sovyetler Birliği'nin Japonya'ya savaş açacağı şüpheleri oluşmuş, bu şüpheyi sorgulayan Japon Büyükelçisine Molotov tarafından anlaşmanın Nisan 1946'ya kadar geçerli olduğu yanıtı verilmiştir. Ancak 8 Ağustos 1945 'te Sovyetler Birliği Yalta Konferansı'nda müttefiklerine Japonya'ya savaş açma konusunda verdiği sözler gereğince Japonya'ya savaş ilan ederek Mançurya'yı işgal etmeye başlamış, böylece de saldırmazlık paktını bozmuştur.

9 Ağustos 1945'te, gece yarısından hemen sonra, Sovyetler Birliği Mançurya'nın işgali'ni başlatmıştır.[3] Sovyetler Birliği Müttefik Devletler'e Yalta Konferansı'nda verdiği sözü tuttu ve II.Dünya Savaşının Avrupa'da sona ermesi'nden iki-üç ay sonra Japonya ile savaşa girdi, fakat 13 Nisan 1941'de imzalanan ve yürürlükte olan tarafsızlık anlaşmasına aykırı hareket etmiştir.[4]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Kissinger, Henry, "Diplomasi", sayfa 366
  2. ^ Declaration Regarding Mongolia 19 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 13 Nisan 1941. (Yale Üniversitesi'ndeki Avalon Projesi)
  3. ^ Glantz, David M (2003). Mançurya'daki Sovyet Stratejik Saldırısı, 1945: Agustos Fırtınası. s. 182. ISBN 9780714652795. 28 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2013. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2013. 
  • Slavinsky, Boris (2003). Sovyet-Japon Tarafsızlık Anlaşması -Diplomasi Tarihi 1941-1945. Routledge. ISBN 0-203-30083-1. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Dünya Savaşı</span> 1939-1945 yılları arasındaki küresel savaş

II. Dünya Savaşı, 1939'dan 1945'e kadar süren küresel savaştır. Savaşa dönemin büyük güçleri ve dünya ülkelerinin büyük çoğunluğu katıldı, Müttefikler ve Mihver olmak üzere iki karşıt askerî ittifak kuruldu. 30'dan fazla ülkeden gelen 100 milyondan fazla personelin doğrudan katıldığı bu topyekûn savaşta, savaşın büyük tarafları tüm ekonomik, endüstriyel ve bilimsel kapasitelerini savaş için seferber ettiler. 70 ila 85 milyon ölümle sonuçlanan II. Dünya Savaşı, insanlık tarihindeki en ölümcül savaştı ve savaş boyunca askerî personelden daha çok sivil kayıp verildi. Milyonlarca insan soykırımdan, planlanmış açlık ölümlerinden, katliamlardan ve hastalıklardan öldü. Tanklar, zırhlı araçlar, savaş uçakları, stratejik bombardımanlar, uçak gemileri, radar ve sonar, nükleer silahların geliştirilmesi ve roketler gibi birçok savaş teknolojisi savaşta önemli rol oynadı.

<span class="mw-page-title-main">Mihver Devletleri</span> II. Dünya Savaşı sırasında Almanya, İtalya ve Japonya arasında ittifak

Mihver Devletleri, II. Dünya Savaşı'nda Müttefik Devletler bloğuna karşı temel olarak Almanya, İtalya ve Japonya'nın, bunun dışında Macaristan, Romanya, Bulgaristan, Finlandiya, Bağımsız Hırvatistan Devleti, Vichy Fransası, Arnavutluk, Habeşistan, Mançukuo, Tayland, Burmanya ve Irak'ın oluşturduğu blok. Ayrıca İran Şahı Rıza Pehlevi Almanya'dan yana tavır almış, İspanya ise Mihver güçlerin bir taraftarı olarak kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mançurya</span> Doğu Asyadaki coğrafi bir bölge

Mançurya, Doğu Asya'da bugünkü Çin'in kuzeydoğu bölgesi ve Rusya'nın Primorski bölgesini kapsayan tarihî bir bölge.

<span class="mw-page-title-main">Alman-Sovyet Saldırmazlık Paktı</span> 1939 yılında Nazi Almanyası ile Sovyetler Birliği arasında imzalanan tarafsızlık paktı

Alman-Sovyet Saldırmazlık Paktı veya Molotov - Ribbentrop Paktı, Nazi Almanyası ile Sovyetler Birliği arasında Doğu Avrupa'yı aralarında paylaşan bir saldırmazlık paktıydı. Pakt 23 Ağustos 1939'da Moskova'da Almanya Dışişleri Bakanı Joachim von Ribbentrop ve Sovyet Dışişleri Bakanı Vyaçeslav Molotov tarafından imzalandı ve resmi olarak Almanya ile Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği Arasında Saldırmazlık Antlaşması olarak biliniyordu. Gayri resmi olarak; Hitler-Stalin Paktı, Nazi-Sovyet Paktı veya Nazi-Sovyet İttifakı olarak da anıldı.

<span class="mw-page-title-main">Vyaçeslav Molotov</span> Sovyet siyasetçi

Vyaçeslav Mihayloviç Molotov (Rusça: Вячеслав Михайлович Молотов, II. Dünya Savaşı sırasında Stalin ile birlikte görev yapmış Sovyetler Birliği dışişleri bakanı. Alman Dışişleri Bakanı Ribbentrop ile Molotov Ribbentrop Paktı'nı imzaladı. 1920'lerde Stalin ile beraber hızla yükseldi ve 1950'lerde Nikita Kruşçev'in yükselişiyle siyasetten çekilmek zorunda kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Ödünç Verme ve Kiralama Kanunu</span>

Lend-Lease ABD tarafından, Birleşik Krallık, SSCB, Çin, Fransa ve müttefik ülkelere 1941 ile 1945 yılları arasında savaş malzemesi destek programına verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">San Francisco Barış Antlaşması</span> Müttefikler ve Japonya arasındaki barış antlaşması

San Francisco Barış Antlaşması, II. Dünya Savaşı'nın ardından Müttefik Kuvvetler ile Japonya arasında 8 Eylül 1951’de San Francisco, Kaliforniya’da imzalanan antlaşma. 49 ülke arasında imzalanmış ve 28 Nisan 1952 tarihinden itibaren yürürlüğe girmiştir. Antlaşmayla II. Dünya Savaşı resmen sona ermiş, Japonya’nın emperyalist bir güç olarak konumu lağvedilmiştir. Ayrıca antlaşmayla Japonya’nın elindeki müttefik savaş esirlerinin maruz kaldıkları insan hakları ihlallerinden dolayı tazmin edilmeleri karara bağlanmıştır. Bu antlaşmayla beraber Japonya’nın ABD ile ikili ilişkileri yeni bir aşamaya geçmiş ve modern Japonya tarihi bu doğrultuda şekillenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yōsuke Matsuoka</span> Japon siyasetçi (1880 – 1946)

Yōsuke "Frank" Matsuoka, , II. Dünya Savaşı'nın başlangıcı esnasında Japon İmparatorluğu'nun Dışişleri Bakanı.

<span class="mw-page-title-main">Tahran Konferansı</span>

Tahran Konferansı, 28 Kasım - 1 Aralık 1943 tarihleri arasında, Müttefik liderler, Joseph Stalin, Franklin D. Roosevelt ve Winston Churchill katılımıyla, SSCB'nin Tahran Büyükelçiliği'nde gerçekleşen ve o ana dek ilk kez tüm Müttefik liderlerin katıldığı bir strateji toplantısı idi. 22-26 Kasım 1943 tarihlerinde yapılan Kahire Konferansı'ndan hemen sonra yapılan bu liderler zirvesini, 1945 yılında yapılan Yalta Konferansı ve Potsdam Konferansları takip etti. Üç lider, toplantıya ajandalarındaki farklı gündemlerle başlamış olmakla birlikte, Nazi Almanyası'na karşı yeni bir cephe açılması konusunda oy birliği ile aldıkları bir kararla toplantıyı sonlandırdılar. Müttefiklerin Türkiye ve İran'la olan ilişkileri, Yugoslavya'daki operasyon, Japonya'nın durumu ve savaştan sonra yapılacaklar, Konferans'ta ele alınan diğer konulardı. İran'ın bağımsızlığının, müttefiklerin üç büyük üyesince tanındığına dair ayrı bir protokol de imza altına alındı.

<span class="mw-page-title-main">Üç Güç Paktı</span> Üç Güç paktı

Üç-Güç Paktı, Mihver Paktı, Üç-yol Paktı, Tripartite Paktı ya da Tripartite Anlaşması, II. Dünya Savaşı'nın Mihver Devletleri arasında imzalanmış pakt. 27 Eylül 1940'ta Almanya'nın başkenti Berlin'de Nazi Almanyası, Faşist İtalya ve Japon İmparatorluğu tarafından imzalanmıştır. Bu pakta daha sonra 20 Kasım 1940'ta Macaristan, 23 Kasım 1940'ta Romanya, 1 Mart 1941'de Bulgaristan, 25 Mart 1941'de Yugoslavya da dahil olmuştur. Ancak, Yugoslavya pakta girdikten 2 gün sonra çekilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mançurya Operasyonu</span> Sovyetler Birliğinin, Mançuryayı Japon İmparatorluğundan almak için yaptıkları harekat

Mançurya Operasyonu, Sovyetler'in Mançurya'yı Japon İmparatorluğu'nun elinden alması için düzenlenmiştir. Operasyon sonucunda Japonya teslim oldu. Bu operasyon daha sonra "Ağustos Fırtınası" olarak da adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği'nin Türkiye üzerindeki toprak iddiaları</span>

Sovyetler Birliği'nin Türkiye üzerindeki toprak iddiaları, 1945’ten 1953’e kadar süren, Sovyetler Birliği Türkiye'nin Doğu Karadeniz ve Doğu Anadolu Bölgesi arasındaki kara sınırının ve Boğazların güvenliğinin gözden geçirilmesini amaçlayan birkaç farklı öneriden oluşuyordu. Nikita Kruşçev’in anılarında belirtildiğine göre Josef Stalin ve başbakan yardımcısı Lavrenti Beriya bu iddialar konusunda hemfikir olarak, Doğu Karadeniz ve Doğu Anadolu topraklarının büyük bir bölümünün Gürcistan ve Ermenistan'a ait olduğunu iddia etmişlerdir. Buna göre, eğer başarılı olursa, Karadeniz çevresinde Sovyetlerin konumu güçlendirilip Britanya'nın Orta Doğu’daki etkisi zayıflatacaktı.

Aşağıdaki listede Müttefik Devletler tarafında düzenlenen II. Dünya Savaşı konferansları yer almaktadır. Kalın yazılan konferanslar Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık ve Sovyetler Birliği liderlerinin tamamının katıldığı konferansları betimlemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Şimonoseki Antlaşması</span> 17 Nisan 1895 tarihinde Japon İmparatorluğu ile Çing Hanedanı arasında yapılan ve Birinci Çin-Japon Savaşını sona erdiren antlaşma

Şimonoseki Antlaşması, Maguan Antlaşması olarak da bilinir, 17 Nisan 1895 tarihinde Japon İmparatorluğu ile Çing Hanedanı arasında yapılan ve Birinci Çin-Japon Savaşı'nı sona erdiren antlaşmadır. Barış konferansı 20 Mart-17 Nisan 1895 tarihleri arasında Japonya'nın Şimonoseki kentindeki Shunpanrō salonunda gerçekleşti. Bu antlaşma 1871'deki Çin-Japon Dostluk ve Ticaret Anlaşması'nı yerini almıştır.

Sovyet-Japonya sınır çatışmaları Sovyet Sosyalist Cumhuriyetleri Birliği ile Japon İmparatorluğu'nun, ayrıca kukla devletleri olan Moğolistan ve Mançukuo'nun arasında gerçekleşen savaşlar ve çatışmalardır. 1932 ve 1939 yılları arasında gerçekleşmiştir, Khasan Gölü Muharebesi haricinde Mayıs 1939'a kadar olan savaşlar, küçük sınır çatışmalarıydı. Sınır Savaşı, Sovyetlerin Japonlar üzerinde ağır angajmanlar uyguladığı Halkin-Gol'da sona erdi. Sonucunda Sovyet-Japon Tarafsızlık Anlaşması imzalandı. Çatışmalar, Ağustos 1945'te Sovyetler Birliği'nin II. Dünya Savaşı'ndaki müttefik ülkelerine destek olarak başlattığı Mançurya Stratejik Saldırı Operasyonu ile karıştırılmamalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Eşitsiz anlaşma</span>

Eşitsiz anlaşma Çin'de; 19. yüzyıl ile 20. yüzyılın başında Batılı güçler tarafından askeri yenilgiyle uğradıktan sonra ya da bu güçler tarafından askerî eylem tehdidi yapıldığı durumlarda Çin'deki Çing Hanedanı ve Japonya'daki Tokugawa şogunluğu tarafından imzalanan anlaşma dizisine verilen isim. Bu terim aynı zamanda, aynı dönem boyunca Meiji Restorasyonu sonrası Japon İmparatorluğu'nun Kore'deki Joseon Krallığı'na karşı uyguladığı anlaşmalar için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği'nin Mançurya'yı işgali</span>

Mançurya'nın Sovyet işgali Sovyetler Birliği'nin 1945-46 yıllarında Mançurya bölgesini işgal etmesi.

<span class="mw-page-title-main">II. Dünya Savaşı sırasında tarafsız güçler</span>

Tarafsız güçler, II. Dünya Savaşı sırasında tarafsız kalan ülkelerdi. Bu ülkelerden bazılarının yurt dışında büyük kolonileri veya büyük ekonomik gücü vardı.

Pike Operasyonu, İngiliz Havacı Korgeneral John Cotesworth Slessor tarafından Müttefik Devletler ittifakı için hazırlanan SSCB'ye karşı planlanan stratejik bir bombalama planıydı. İkinci Dünya Savaşında Sovyetler Birliği'nin tarafsız bir politika izlemesine rağmen, İkinci Dünya Savaşı'nın ilk iki yılında İngilizler ve Fransızlar, Molotov-Ribbentrop Paktı'nın Stalin'i Hitler'in suç ortağı haline getirdiğine karar verdiler. Plan, Sovyetler Birliği ekonomisinin çökmesine ve Almanya'nın Sovyet kaynaklarından mahrum kalmasına yol açmak için Sovyet petrol endüstrisini yok etmeyi amaçlıyordu. Pike Operasyonu, büyük bir Alman petrol kaynağını ortadan kaldırmak için Sovyet Azerbaycan'ının başkenti Bakü'yü bombalamak için İngiltere ve Fransa tarafından geliştirilen bir plandı. Molotov-Ribbentrop Paktı olarak bilinen Alman-Sovyet saldırmazlık paktındaki anlaşmalardan biri 900.000 ton Sovyet petrolünün Almanlara zaman geçtikçe artan seviyelerde teslim edilmesine dayanıyordu. Sovyetlerin Almanlara petrol arzı, Müttefiklerin Sovyetler Birliği'ni propaganda konusunda Almanya'nın müttefiki olarak göstermelerine yol açtı. Fosil yakıtlardan beslenen Mekanize Alman ordusu, devamlılıklarını sağlamak için yüksek miktarlarda fosil yakıta ihtiyaç duyuyordu ve Sovyet, özellikle de Azeri petrolü olmadan bunu başaramayacaklardı. Müttefikler, Alman ordusunu kaynaklardan yoksun bırakarak Fransa'ya giden Yıldırım Harekâtı(Blitzkrieg) saldırısını durdurmayı umdular. Çünkü çoğunluğu Mekanize birliklerden oluşan Alman ordusu fosil yakıt bulamaması felç kalacaktı. Bakü, Sovyetler Birliği'ne petrolünün %80'ini sağlamaktaydı: bombalama Kızıl Ordu'yu ciddi şekilde zayıflatacak, hatta muhtemelen Nazilerin Rusya'yı işgali sırasında Almanlara boyun eğmeye zorlayacaktı. Pike Operasyonu, Almanların Fransa'yı hızlı bir şekilde işgal etmesi ve bir Alman-Sovyet ittifakı tehdidi nedeniyle iptal edildi.

<span class="mw-page-title-main">Hula Projesi</span>

Hula Projesi, II. Dünya Savaşı sırasında, Sovyetlerin sonunda Japonya'ya karşı savaşa katılması beklentisiyle, özellikle güney Sakhalin ve Kuril adalarına yönelik planlı Sovyet işgallerine hazırlık amacıyla, Amerika Birleşik Devletleri'nin donanma gemilerini Sovyetler Birliği'ne transfer ettiği bir programdı. Alaska Bölgesi'ndeki Cold Bay'de bulunan proje, 1945 yılının ilkbahar ve yaz aylarında planlandı. Dünya Savaşı'nın en büyük ve en iddialı transfer programıydı.