Sosyalist Eğitim Hareketi
Sosyalist Eğitim Hareketi (Basitleştirilmiş Çince, kısaltılmış 社教运动 veya 社教運動), Çin Halk Cumhuriyeti'nde Mao Zedong tarafından 1963-1965 yılları arasında başlatılan bir hareketti.[1] Mao, "yönetim aynı zamanda bir sosyalist eğitim sürecidir" diyerek Çin Komünist Partisi (ÇKP) bürokrasisindeki gerici unsurları ortadan kaldırmaya çalıştığını iddia etti.[2][3]
Hedef
1960'larda Mao'nun sınıf mücadelesine bakışı iki farklı boyuta odaklanıyordu.[4] Birinci boyut, sosyalist eğitim gerektiren bir süreç olan revizyonizmden kaçınmak için toplum içindeki sınıf mücadelesiydi.[4] İkinci boyut, Partinin kendi içinde bürokratizme ve Parti bürokratlarının yeni bir burjuvaziye dönüşebileceği korkusuna değinme mücadelesiydi.[4]
Böylece sosyalist eğitim hareketinin hedefi, revizyonizme karşıt olarak "siyaseti arındırmak, ekonomiyi arındırmak, örgütü arındırmak ve düşünceyi arındırmak"tı.[1] Mao, Komünist Parti kadrolarını halka yakınlaştırmaya ve Çin Halk Cumhuriyeti'nin kuruluşundan sonra büyüyen gençler arasında devrimci bilinci artırmaya çalıştı.[5] Hareketi, kırsal Çin'deki sınıf mücadelesinin "kapağının kaldırılması" ve sosyalizme karşı çalışan öküz iblislerini ve yılan ruhlarını açığa çıkarması olarak tanımladı.[6]
Eğitim
Sosyalist Eğitim Hareketi sırasında yerel kadrolarla halk arasındaki ilişkileri araştırmak üzere ülke geneline üst düzey kadrolar gönderildi.[5] Kentli gençlerin, kırsal kesimdeki insanların koşulları hakkında bilgi edinmek için okullara ara verdiklerinde kırsal alanları ziyaret etmeleri de teşvik edildi.[5] Hareketi uygulamak için Çin'in kırsal kesimlerine yaklaşık 3,5 milyon yetkili ve öğrenci gönderildi.[7]
Çin'in kırsal kesimlerinde gezici film makinist birimleri, sınıf mücadelesini vurgulayan ve izleyicileri sahnede acı deneyimleri tartışmaya teşvik eden filmler ve slayt gösterileri gösterdi.[6] Sosyalist Eğitim Hareketi'nin hedeflerini desteklemek amacıyla "vurgu filmleri" olarak adlandırılan filmler gösterime girdi ve Beyaz Saçlı Kız'ın film versiyonu da kampanyaya paralel olarak yeniden gösterime girdi.[6]
Kampanya bazı zorluklar yaşadı.[5] Üst düzey kadrolar çoğu zaman Çin'in kırsal bölgelerine gönderilmek istemiyordu.[5] "Mızrak ucunu geri çevirmek" olarak tanımlanan bir teknikle, yerel kadrolar sıklıkla sorunların suçunu eski toprak ağalarının veya 1957 Sağ Karşıtı Kampanya sırasında eleştirilenlerin üzerine atmaya çalıştılar.[5]
Sonrası
Sosyalist Eğitim Hareketi, Kültür Devrimi'nin öncüsü olarak kabul ediliyor.[8][9] Mao, Sosyalist Eğitim Hareketi'ne karşı direnişten dolayı hüsrana uğradı ve bu deneyim, kadrolar ile halk arasındaki ilişkinin iyileştirilmesi gerektiği yönündeki görüşünü daha da geliştirdi.[5] Kültür Devrimi başladığında kırsal bölgeler henüz Sosyalist Eğitim Hareketi'ni tamamlamamıştı ve bu hareketten sorumlu komiteler Kültür Devrimi'nin öncü gruplarına dönüştü.[10] Sosyalist Eğitim Hareketi'nin ardından Mao ile Başkan Mao'nun potansiyel halefi olan Çin Devlet Başkanı Liu Shaoqi arasındaki ilişki kötüleşti.[11] Bazı Çin kaynakları, Sosyalist Eğitim Hareketi'nin 77.560 kişinin ölümüyle sonuçlandığını, 5.327.350 kişinin zulüm gördüğünü belirtiyor.[12][13] Kampanyanın olumlu bir sonucu da kentli gençlerin Çin kırsalındaki yaşam koşulları konusunda daha fazla deneyim kazanmasıydı.[5]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ a b Xu, Youwei; Wang, Y. Yvon (2022). Everyday Lives in China's Cold War Military Industrial Complex: Voices from the Shanghai Small Third Front, 1964-1988. Palgrave MacMillan. s. 361. ISBN 9783030996871.
- ^ "People's Republic of China: III". University of Maryland. 6 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2021.
- ^ MacFarquhar, Roderick (1997). "The Socialist Education Movement". The Origins of the Cultural Revolution. Oxford University Press. ss. 334-348. doi:10.1093/acprof:oso/9780192149978.001.0001. ISBN 9780192149978. 19 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2014.
- ^ a b c Cai, Xiang; 蔡翔 (2016). Revolution and its narratives : China's socialist literary and cultural imaginaries (1949-1966). Rebecca E. Karl, Xueping Zhong, 钟雪萍. Durham: Duke University Press. ss. 358. ISBN 978-0-8223-7461-9. OCLC 932368688.
- ^ a b c d e f g h Hammond, Ken (2023). China's Revolution and the Quest for a Socialist Future. New York, NY: 1804 Books. ISBN 9781736850084.
- ^ a b c Li, Jie (2023). Cinematic Guerillas: Propaganda, Projectionists, and Audiences in Socialist China. Columbia University Press. ISBN 9780231206273.
- ^ Doyon, Jérôme; Yang, Long (2024). "Shades of Red: Changing Understandings of Political Loyalty in the Chinese Communist Party, 1921-2021". Doyon, Jérôme (Ed.). The Chinese Communist Party: a 100-Year Trajectory. Canberra: ANU Press. ISBN 9781760466244.
- ^ Baum, Richard (1969). "Revolution and Reaction in the Chinese Countryside: The Socialist Education Movement in Cultural Revolutionary Perspective". The China Quarterly. 38 (38): 92-119. doi:10.1017/S0305741000049158. ISSN 0305-7410.
- ^ "People's Republic of China: III". University of Maryland. 6 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2020.
- ^ Walder, Andrew G. (1 Ocak 2016). "Rebellion of the Cadres: The 1967 Implosion of the Chinese Party-State". The China Journal. 75: 109. doi:10.1086/683125. ISSN 1324-9347. 7 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2024.
- ^ Su, Weimin (23 Temmuz 2015). "杨尚昆谈"四清"运动：毛泽东刘少奇之间的裂痕由此产生". The Paper. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2020.
- ^ Yang, Jisheng (4 Temmuz 2017). 天地翻覆: 中国文化大革命历史 (Çince). 天地图书. 9 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2024.
- ^ Song, Yongyi (2006). "被掩藏的历史：刘少奇对"文革"的独特贡献" (Çince). Modern China Studies. 3 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2020.
