İçeriğe atla

Sosyal sürdürülebilirlik

Sürdürülebilir Gelişmenin Venn Şeması: üç kurucu parçanın kesiştiği noktada [1]
Birleşmiş Milletler ve Metropolis Derneği'nin “Sürdürülebilirlik Halkaları” yöntemini kullanarak São Paulo şehrinin geniş kentsel alanının sürdürülebilirlik analizi.[2]

Sosyal sürdürülebilirlik, sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir gelişmeye farklı yaklaşım yollarının en az tanımlanmış ve en az anlaşılmış olanıdır. Sosyal sürdürülebilirlik, kamu diyaloğunda ekonomik ve çevresel sürdürülebilirliğe göre çok daha az ilgi görmüştür.

Sürdürülebilirliğe yönelik birkaç yaklaşım vardır. Çevresel sürdürülebilirlik, ekonomik sürdürülebilirlik ve sosyal sürdürülebilirlik üçlüsünü oluşturan ilk model, sürdürülebilirliğe yönelik olarak en yaygın kabul gören modeldir. Bu yaklaşımdaki "sosyal sürdürülebilirlik" kavramı, sosyal eşitlik, yaşanabilirlik, sağlık eşitliği, toplum gelişimi, sosyal sermaye, sosyal destek, insan hakları, işçi hakları, yerleşme, sosyal sorumluluk, sosyal adalet, kültürel yeterlilik, toplumun "resilience"i ve insan adaptasyonu gibi konuları içine alır.

İkinci, daha yeni bir yaklaşım, sürdürülebilirliğin tüm alanlarının sosyal olduğunu göstermektedir: ekolojik, ekonomik, politik ve kültürel sürdürülebilirlik dahil. Bu sosyal sürdürülebilirlik alanlarının tümü sosyal ve doğal arasındaki ilişkiye bağlıdır. "Ekolojik alan", doğal çevrenin içinde insanın yerleşik durumu olarak tanımlanır. Bu açıdan sosyal sürdürülebilirlik tüm insan faaliyetlerini kapsamaktadır.[3] Sadece ekonominin, çevrenin ve toplumsal alanın odaklanmış kesişimi ile ilgili değildir.[4] (Venn şemasına ve Sürdürülebilirlik Halkaları diyagramına bakınız).

Tanımlar

Batı Avustralya Sosyal Hizmetler Konseyi'ne (WACOSS) göre: Resmi ve gayri resmi süreçler, sistemler, yapılar, ilişkiler, mevcut ve gelecek nesillerin sağlıklı ve yaşanabilir topluluklar oluşturma kapasitesini aktif olarak desteklediği zaman "sosyal sürdürülebilirlik" gerçekleşmektedir.[5][6] Sosyal açıdan sürdürülebilir topluluklar eşitlikçi, çeşitli, bağlantılı ve demokratiktir ve iyi bir yaşam kalitesi sağlar.

Başka bir tanım, yer-temelli yenilik konusunda uzmanlaşmış İngiltere merkezli bir sosyal girişim olan Social Life tarafından geliştirilmiştir.[6] Sosyal sürdürülebilirliği, insanların yaşadıkları ve çalıştıkları yerlerden neye ihtiyaç duyduklarını anlayarak, refahı destekleyen sürdürülebilir ve başarılı yerler yaratma süreci olarak tanımlarlar. Sosyal sürdürülebilirlik, fiziksel alemin tasarımını sosyal dünyanın tasarımı ile birleştirir - sosyal ve kültürel yaşamı destekleyen altyapı, sosyal olanaklar, vatandaş katılımı sistemleri ve insanlar için mekanlar ve gelişmek için alanlar.[7]

Boyutlar

İnsan ömrü için yüksek ortalama, düşük CO2 oranları ile de mümkün, örneğin Kosta Rika, Mutlu Gezegen Endeksi yüksek olan bir ülke.

"Social Life", sosyal sürdürülebilirlik için dört boyutu olan bir çerçeve geliştirmiştir: olanaklar ve altyapı, sosyal ve kültürel yaşam, ses ve etki ve büyüme alanı.[7][8]

Nobel Ödülü sahibi Amartya Sen sosyal sürdürülebilirlik için aşağıdaki boyutları vermektedir:[9]

  • Eşitlik - toplum tüm üyelerine, özellikle de toplumun en yoksul ve en savunmasız üyelerine eşit fırsatlar ve sonuçlar sağlar
  • Çeşitlilik - toplum çeşitliliği teşvik eder ve destekler
  • Birbirine Bağlı/Sosyal Uyum - Toplum, resmi, gayri resmi ve kurumsal düzeyde toplum içinde ve dışında bağlantılılığı destekleyen süreçler, sistemler ve yapılar sağlar
  • Yaşam kalitesi - toplum, temel ihtiyaçların karşılanmasını sağlar ve birey, grup ve toplum düzeyindeki tüm üyeler için iyi bir yaşam kalitesini teşvik eder (örneğin sağlık, barınma, eğitim, istihdam, güvenlik)
  • Demokrasi ve yönetişim - toplum demokratik süreçler ve açık ve hesap verebilir yönetişim yapıları sağlar.
  • Olgunluk - birey, daha geniş sosyal özellikler (örneğin iletişim stilleri, davranış kalıpları, dolaylı eğitim ve felsefi keşifler) yoluyla istikrarlı büyüme ve iyileştirme sorumluluğunu kabul eder.

Ayrıca, gelecek nesillerin yeteneklerinden ödün vermeden mevcut insanların yeteneklerini destekleyen gelişme olarak görülebilen Sürdürülebilir İnsani Gelişme'den bahsedebiliriz.[10] İnsani gelişme paradigmasında, gelirin sosyal harcamaları ve sonuçta refahı artırmanın bir aracını temsil ettiği gibi çevre ve doğal kaynaklar da daha iyi yaşam standartlarına ulaşmanın bir yolunu oluşturmalıdır.[11]

Sosyal sürdürülebilirliğin farklı yönleri genellikle sosyal açıdan sorumlu yatırımda (SRI) ele alınmaktadır. Halka açık şirketleri değerlendirmek için SRI fonları ve endeksleri tarafından yaygın olarak kullanılan sosyal sürdürülebilirlik kriterleri şunları içerir: topluluk, çeşitlilik, çalışan ilişkileri, insan hakları, ürün güvenliği, raporlama ve yönetişim yapısı.[12][13]

Son zamanlarda tasarım, sosyal sürdürülebilirliği sağlamak için kilit bir stratejik araç olarak tanımlanmıştır.[14]

Başvuru ve Doğrulama

BM İş Dünyası ve İnsan Hakları Rehber İlkeleri, ülkelerin “insan haklarına ve temel özgürlüklere saygı duyma, koruma ve yerine getirme” yükümlülüğüne sahip olduğunu ve ticari işletmelerin yürürlükteki tüm yasalara uymaları ve insan haklarına saygı göstermeleri gerektiğini belirtmektedir.[15] Mal ve hizmetlerin hem üretimi hem de satın alınması bu uluslararası ilke ve yasaların karşılandığını doğrulayacak şekilde belgelenmelidir.[16]

BM Yol Gösterici İlkeleri, şirketlere insan hakları meseleleriyle etkileşimlerini nasıl rapor edeceklerini öğreten bir raporlama çerçevesi de içermektedir.[17] Buna ek olarak Free2Work, Küresel Raporlama Girişimi ve İş ve İnsan Hakları Kaynak Merkezi25 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. gibi kaynakların tümü, kurumsal açıklamalar ve sosyal sürdürülebilirlikte performans hakkında bilgi sağlar.[18][19] Uluslararası tanınmış ve akredite edilmiş kuruluşların sertifikaları, ürün ve hizmetlerin sosyal sürdürülebilirliğinin doğrulanmasına yardımcı olmak için mevcuttur. Orman Yönetim Konseyi (kağıt ve orman ürünleri) ve Kimberley Süreç Sertifikasyon Şeması (elmas) bu tür organizasyonlara ve girişimlere örnektir.[20][21]

Kaynakça

  1. ^ name=Adams2006>Adams, W.M. (2006). "The Future of Sustainability: Re-thinking Environment and Development in the Twenty-first Century." 18 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Report of the IUCN Renowned Thinkers Meeting, 29–31 January 2006. Retrieved on: 2009-02-16.
  2. ^ James, Paul; with Magee, Liam; Scerri, Andy; Steger, Manfred B. (2015). Urban Sustainability in Theory and Practice: Circles of Sustainability. Londra: Routledge. 1 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2020. 
  3. ^ James, Paul; with Magee, Liam; Scerri, Andy; Steger, Manfred B. (2015). Urban Sustainability in Theory and Practice: Circles of Sustainability. Londra: Routledge. 26 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2020. 
  4. ^ Liam Magee; Andy Scerri; Paul James; James A. Thom; Lin Padgham; Sarah Hickmott; Hepu Deng; Felicity Cahill (2013). "Reframing social sustainability reporting: Towards an engaged approach". Environment, Development and Sustainability. 7 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2020. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 20 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2020. 
  6. ^ a b "Home | Social Life". www.social-life.co. 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2019. 
  7. ^ a b "S.Woodcraft et al (2011) Design for Social Sustainability, Social Life, London" (PDF). 7 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Mart 2020. 
  8. ^ "Design for Social Sustainability | Social Life". www.social-life.co. 3 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2019. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 7 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Mart 2020. 
  10. ^ Sen, A.K. (2000) ‘The ends and means of sustainability’, keynote address at the International Conference on Transition to sustainability, Tokyo, May
  11. ^ Anand, S. and Sen, A.K. (1996) ‘Sustainable human development: concepts and priorities’, Office of Development Studies Discussion Paper, No. 1, UNDP, New York
  12. ^ KLD Research. Environmental, Social and Governance Rating Criteria. 2007
  13. ^ The Combined Code on Corporate Governance, June 2008
  14. ^ Corsini, L. & Moultrie, J. (2019) Design for social sustainability: using digital fabrication in the humanitarian and development sector. Sustainability. https://doi.org/10.3390/su11133562
  15. ^ United Nations Human Rights, Office of the Commissioner. "Guiding Principles on Business and Human Rights" (PDF). United Nations, New York and Geneva. 19 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Mart 2016. 
  16. ^ "Verifying Delivery of Sustainable Products and Services - GSA Sustainable Facilities Tool". sftool.gov. 20 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2016. 
  17. ^ "UN Guiding Principles Reporting Framework". www.ungpreporting.org. 5 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2016. 
  18. ^ "Free2Work". 6 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2020. 
  19. ^ "Social Sustainability - GSA Sustainable Facilities Tool". sftool.gov. 30 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2016. 
  20. ^ "In Ivory Coast, the school as a bulwark against child labour". ICI Cocoa Initiative. 21 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2019. 
  21. ^ "Social Sustainability Initiatives, Guidelines, and Standards - GSA Sustainable Facilities Tool". sftool.gov. 24 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2016. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilirlik</span> insanların doğayla uyum içinde ve devamlı şekilde yaşayabilmesi durumu

Sürdürülebilirlik daimi olma yeteneği olarak adlandırılabilir. 21. yüzyılda genel olarak biyosfer ve uygarlığın bu yeteneğine atfen kullanılır. Aynı zamanda, kaynakların sömürülmesi, yatırımların yönü, teknolojik gelişmenin yönlendirilmesi ve kurumsal değişimin uyum içinde olduğu ve insan ihtiyaçlarını ve isteklerini karşılayabilme potansiyelinin hem günümüzde hem de gelecek için korunduğu dengeli bir ortamda değişimin sağlanması olarak tanımlanabilir. Bu alanda çalışanların birçoğu için, sürdürülebilirlik birbirine bağlı şu etki alanları ile tanımlanır: çevre, ekonomik ve sosyal; ve bunlar Fritjof Capra'ya göre Sistemsel Düşüncenin prensiplerine dayanmaktadır. Sürdürülebilir gelişmenin alt etki alanları kültürel, teknolojik ve politik olarak kabul edilir. Bazıları için sürdürülebilir gelişme sürdürülebilirlik için ana prensip olmasına karşın diğerleri için bu iki terim paradoksaldır. Sürdürülebilir gelişme gelecek neslin ihtiyaçlarını karşılama yetisine zarar vermeden günümüzdeki ihtiyaçları karşılayabilen gelişmedir. Sürdürülebilir Gelişme terimi Çevre ve Gelişme Dünya Komisyonu için Brundtland Raporu (1987) tarafından ortaya atılmıştır.

Sürdürülebilir gelişme ya da Sürdürülebilir kalkınma, doğal sistemlerin, ekonominin ve toplumun dayandığı doğal kaynakları ve ekosistem hizmetlerini sağlama yeteneğini sürdürürken, insani gelişme hedeflerine ulaşmak için örgütlenme ilkesidir. Arzulanan sonuç, yaşam koşullarının ve kaynakların, doğal sistemin bütünlüğünü ve istikrarını baltalamaksızın insan ihtiyaçlarını karşılamaya devam etmek için kullanıldığı bir toplumsal durumdur. Sürdürülebilir gelişme, gelecek nesillerin yeterliklerinden ödün vermeden günümüzün ihtiyaçlarını karşılayan bir gelişme olarak tanımlanabilir.

Sosyal dışlanma, toplumsal dışlanma ya da sosyal marjinalizasyon, toplum içinde karşılaşılan engeller ve toplumun dışına itilme durumlarını anlatan bir terimdir. Avrupa'da yaygın olan bu terim ilk olarak Fransa'da kullanılmıştır. Eğitim, sosyoloji, psikoloji, siyaset ve ekonomi gibi çeşitli disiplinlerde kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Çevresel kaynak yönetimi</span> insan toplumlarının çevre ile etkileşiminin ve üzerindeki etkisinin yönetimi

Çevresel kaynak yönetimi, insan toplumlarının çevre ile etkileşiminin ve üzerindeki etkisinin yönetimidir. Terimin ifade etmiş olabileceği gibi, çevrenin kendisinin yönetimi değildir. Çevre kaynakları yönetimi, ekosistem hizmetlerinin gelecek insan nesilleri için korunmasını ve sürdürülmesini ve ayrıca etik, ekonomik ve bilimsel (ekolojik) değişkenleri göz önünde bulundurarak ekosistem bütünlüğünün korunmasını amaçlamaktadır. Çevresel kaynak yönetimi, ihtiyaçların karşılanması ile kaynakların korunması arasında ortaya çıkan çatışmalardan etkilenen faktörleri belirlemeye çalışır. Bu nedenle çevre koruma, sürdürülebilirlik ve entegre peyzaj yönetimi ile bağlantılıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir tarım</span> Mümkün olduğunca yenilenebilir kaynaklara dayalı tarım

Sürdürülebilir tarım, gelecek nesillerin ihtiyaçlarını karşılama yeteneğinden ödün vermeden toplumun mevcut gıda ve tekstil ihtiyaçlarını karşılayacak sürdürülebilir yollarla yapılan tarım anlamına gelir. Ekosistem hizmetleri anlayışına dayanabilir. Tarımın sürdürülebilirliğini artırmanın birçok yöntemi vardır. Sürdürülebilir gıda sistemleri içinde tarım geliştirirken, esnek iş süreci ve tarım uygulamalarının geliştirilmesi önemlidir.

Çevresel, Sosyal ve Kurumsal Yönetim veya güncel kısaltmasıyla ESG, bir yatırımın performansı üzerinde önemli etkileri bulunabilecek çevresel, sosyal ve yönetişimsel uygulamaları ifade eder. ESG uygulaması, geleneksel finansal analizin yanı sıra finansal olmayan potansiyel risk ve fırsatları da inceleyerek yatırımcılara daha kapsamlı bir analiz yapma imkânı sunan bir uygulamadır.

<span class="mw-page-title-main">Yeşil ekonomi</span>

Yeşil ekonomi, çevresel riskleri ve ekolojik kıtlıkları azaltmayı hedefleyen ve çevreyi bozmadan sürdürülebilir kalkınmayı hedefleyen bir ekonomidir. Ekolojik ekonomi ile yakından ilişkilidir, ancak daha politik olarak uygulamalı bir odağı vardır. 2011 UNEP Yeşil Ekonomi Raporunda, "Yeşil olmak için bir ekonominin sadece verimli değil, aynı zamanda adil olması gerekiyor. Adalet, özellikle düşük karbonlu, kaynakları verimli kullanan ve sosyal açıdan kapsayıcı bir ekonomiye Adil Geçişin sağlanmasında küresel ve ulusal düzeyde eşitlik boyutlarının tanınması anlamına gelir." ifadesi kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Yeşil bina</span> Çevre ve doğal kaynaklara etkiyi azaltmak için tasarlanmış yapılar

Yeşil binalar, bir binanın yaşam döngüsü boyunca çevreyle uyumlu olması ve doğal kaynakları verimli kullanmasını ifade eder. Bu, tüm proje aşamalarında yüklenici, mimarlar, mühendisler ve müşterinin yakın işbirliğini gerektirir. Yeşil Bina uygulaması, ekonomi, fayda, dayanıklılık ve konfor gibi klasik bina tasarımı hakkındaki endişeleri genişletir. Bunu yaparken, sürdürülebilirliğin üç boyutu, yani gezegen, insanlar ve tüm tedarik zincirindeki etkiler dikkate alınmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir ulaşım</span>

Sürdürülebilir ulaşım, sosyal, çevresel ve iklimsel etkiler bakımından sürdürülebilir olan geniş bir ulaşım konusunu ifade eder. Sürdürülebilirliği değerlendirmeye yönelik bileşenler kara, su veya hava taşımacılığı için kullanılan araçları ve onların enerji kaynakları ile altyapıları kapsar. Ulaşımın sürdürülebilirliği, büyük ölçüde ulaşım sisteminin etkinliği ve verimliliği ile sistemin çevresel ve iklim etkileri ile ölçülmektedir.

Küresel Sürdürülebilir Turizm Konseyi (GSTC) GSTC Kriterleri olarak bilinen sanayi profesyonelleri ve hükûmetlerin küresel seyahat ve turizm sektöründe sürdürülebilir kalkınmanın temel standartları kurduğu uluslararası bir kâr amacı gütmeyen bir organizasyondur.

Sürdürülebilirlik bilimi ilk olarak 1980'lerde ortaya çıktı ve yeni bir akademik disiplin haline geldi. Tarım bilimi veya sağlık bilimine benzer şekilde, ele aldığı pratik problemlerle tanımlanan uygulamalı bir bilimdir. Sürdürülebilirlik bilimi, konusunun temel parçaları olarak sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir kalkınma ile ilgili konulara odaklanır. "Uyguladığı disiplinlerden ziyade ele aldığı problemlerle tanımlanır" ve "ikisi arasında dinamik bir köprü oluşturarak hem bilgi hem de eylemi ilerletme ihtiyacına hizmet eder".

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir Kalkınma Amacı 9</span> Sanayi, Yenilikçilik ve Altyapı

Sürdürülebilir Kalkınma Amacı 9, "sanayi, inovasyon ve altyapı" ile ilgilidir ve 2015 yılında Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından kabul edilen 17 Sürdürülebilir Kalkınma Amacından biridir SDG 9, dayanıklı altyapı oluşturmayı, sürdürülebilir sanayileşmeyi teşvik etmeyi ve yenilikçiliği teşvik etmeyi amaçlamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir Kalkınma Amacı 11</span> Sürdürülebilir Şehirler ve Topluluklar

" Sürdürülebilir şehirler ve topluluklar" başlıklı Sürdürülebilir Kalkınma Amacı 11, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 2015 yılında oluşturulan 17 Sürdürülebilir Kalkınma Hedefinden biridir. SDG 11'in resmi misyonu "Şehirleri kapsayıcı, güvenli, dayanıklı ve sürdürülebilir kılmak"tır. 17 Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi, bir alandaki eylemin diğer alanlardaki sonuçları da etkileyeceğini ve kalkınmanın sosyal, ekonomik ve çevresel sürdürülebilirliği dengelemesi gerektiğini dikkate alıyor.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir Kalkınma Amacı 1</span> Yoksulluğu her şekliyle her yerde bitirmek

Birleşmiş Milletler tarafından 2015 yılında belirlenen 17 Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarından biri olan Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi 1, yoksulluğun her türüne son verilmesi çağrısında bulunuyor. Resmi ifade şu: "Yoksulluğa Hayır". Üye ülkeler tarafından "Kimseyi Geride Bırakmama" konusunda söz verdiler: Hedefin altında "kimseyi geride bırakmama ve en uzaktakilere ilk önce ulaşma konusunda güçlü bir taahhüt" verildi. SDG 1, gıda, temiz içme suyu ve sanitasyon eksikliği de dahil olmak üzere her türlü aşırı yoksulluğu ortadan kaldırmayı amaçlamaktadır. Bu hedefe ulaşmak, iklim değişikliği ve çatışmaların neden olduğu yeni tehditlere çözüm bulmayı da içeriyor. SDG 1, yalnızca yoksulluk içinde yaşayan insanlara değil, aynı zamanda insanların güvendiği hizmetlere ve yoksulluğu destekleyen veya önleyen sosyal politikalara da odaklanıyor.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir Kalkınma Amacı 5</span> toplumsal cinsiyet eşitliği

Sürdürülebilir Kalkınma Amacı 5, cinsiyet eşitliğiyle ilgilidir ve 2015 yılında Birleşmiş Milletler tarafından belirlenen 17 Sürdürülebilir Kalkınma Amacının beşincisidir. 17 Sürdürülebilir Kalkınma Amacı, bir alandaki eylemin diğer alanlardaki sonuçları etkileyeceğini ve kalkınmanın sosyal, ekonomik ve çevresel sürdürülebilirliği dengelemesi gerektiğini kabul ediyor.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir Kalkınma Amacı 12</span> Sorumlu Üretim ve Tüketim

"Sorumlu tüketim ve üretim" başlıklı Sürdürülebilir Kalkınma Amacı 12, Birleşmiş Milletler tarafından 2015 yılında oluşturulan 17 Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarından biridir. Sürdürülebilir Kalkınma Amacı 12'nin resmi ifadesi " Sürdürülebilir tüketim ve üretim kalıplarının sağlanması" şeklindedir. SKA 12, kaynakların iyi kullanımını sağlamak, enerji verimliliğini ve sürdürülebilir altyapıyı geliştirmek, temel hizmetlere erişim sağlamak, yeşil ve insana yakışır işler yaratmak ve herkes için daha iyi bir yaşam kalitesi sağlamak anlamına geliyor. SKA 12'nin en az 2030 yılına kadar ulaşılması gereken 11 hedefi bulunuyor ve bu hedeflere doğru ilerleme 13 gösterge kullanılarak ölçülüyor.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir tasarım</span>

Çevresel açıdan sürdürülebilir tasarım, fiziksel nesnelerin, yapılı çevrenin ve hizmetlerin ekolojik sürdürülebilirlik ilkelerine uygun olarak tasarlanması felsefesinden doğmuştur ve aynı zamanda bir binada bina sakinlerinin sağlık ve konforunu iyileştirmeyi amaçlamaktadır. Sürdürülebilir tasarım, çevre, bina sakinlerinin sağlığı ve refahı üzerindeki olumsuz etkileri azaltmayı ve böylece bina performansını iyileştirmeyi amaçlamaktadır. Sürdürülebilirliğin temel hedefleri, yenilenemeyen kaynakların tüketimini azaltmak, atıkları en aza indirmek ve sağlıklı, üretken ortamlar yaratmaktır.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir sanat</span>

Sürdürülebilir sanat, sürdürülebilirliğin ekoloji, sosyal adalet, şiddetsizlik ve taban demokrasisi gibi temel ilkeleriyle uyumlu sanattır. Sürdürülebilir sanat, eserin ve alımlanmasının sosyal, ekonomik, biyofiziksel, tarihi ve kültürel çevreleriyle olan ilişkisinin daha geniş etkisi göz önünde bulundurularak üretilen sanat olarak da anlaşılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürülebilir yaşam</span>

Sürdürülebilir yaşam, bir birey veya toplum tarafından Dünya'nın doğal kaynaklarının kullanımını azaltmaya çalışan bir yaşam tarzını tanımlamaktadır. Uygulayıcıları genellikle ev tasarımlarını, ulaşım yöntemlerini, enerji tüketimlerini ve beslenme biçimlerini değiştirerek ekolojik ayak izlerini azaltmaya çalışmaktadır. Ekolojik yaşamı savunanlar, yaşamlarını sürdürülebilirlikle tutarlı, doğal dengeyi koruyan ve insanlığın Dünya'nın doğal ekolojisiyle simbiyotikilişkisine saygılı bir şekilde sürdürmeyi amaçlamaktadır. Ekolojik yaşamın uygulaması ve genel felsefesi, sürdürülebilir kalkınmanın temel ilkelerini yakından takip etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sürdürebilir dağıtım</span>

Sürdürülebilir dağıtım, ürünlerin çevresel, sosyal ve ekonomik etkilerini en aza indirerek, tedarik zinciri boyunca taşınması ve dağıtılması sürecidir. Lojistik ve tedarik zinciri yönetimi içinde, çevresel sürdürülebilirlik ilkelerini benimseyen uygulamaları içerir. Bu, karbon emisyonlarının azaltılması, enerji verimliliğinin artırılması, atık yönetiminin iyileştirilmesi ve sosyal sorumluluk ilkelerinin benimsenmesini kapsar.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.