İçeriğe atla

Sorelyanizm

Sorelyanizm, Fransız devrimci sendikalist[1] Georges Sorel'in ideolojisini ve düşüncesini savunmak veya desteklemektir. Sorelciler klasisizmi desteklerken burjuva demokrasisine, 18. yüzyıl gelişmelerine, laik ruha ve Fransız Devrimi'ne karşı çıkarlar.[2] Marksizmin revizyonist bir yorumcusu olan Sorel,[2] proletaryanın sınıf mücadelesindeki zaferinin ancak mitin gücü ve genel grev yoluyla elde edilebileceğine inanıyordu.[2] Sorel'e göre, sınıf çatışmasının ardından hem burjuvazinin hem de proletaryanın gençleşmesi söz konusu olacaktı.[3]

Sendikacılığın görünürdeki başarısızlığıyla, 1910'da sosyalist edebiyatı terk ettiğini duyurdu ve 1914'te Benedetto Croce'nin bir özdeyişini kullanarak, "Marksizmin ayrışması" nedeniyle "sosyalizm öldü" iddiasında bulundu.[2] Sorel, materyalizme karşı olmasına rağmen, sendikalizme benzer ahlaki amaçlara sahip olduğunu düşündüğü Maurrasist bütünleşik milliyetçiliğin 1909'dan itibaren destekçisi oldu.[2] Bu anlamda Sorelyanizm, faşizmin öncüsü olarak kabul edilmektedir.[2] Ancak, I. Dünya Savaşı ile bu fikirlerinden vazgeçti ve 1918'den 1922'deki ölümüne kadar, sendikacılığın canlanması olarak gördüğü o zamanki Rus Devrimi ve komünizminin destekçisi oldu.[4]

Kaynakça

  1. ^ Gramsci, Antonio (1973). Selections from the prison notebooks of Antonio Gramsci. [1st ed.] Quintin Hoare, Geoffrey Nowell-Smith. New York,: International Publishers. ISBN 0-7178-0270-1. OCLC 6991462. 
  2. ^ a b c d e f Zeev., Sternhell, (1996). Neither right nor left : fascist ideology in France. Princeton University Press. ISBN 0-691-00629-6. OCLC 32589145. 
  3. ^ Rethinking art between the wars : new perspectives in art history. Hans Dam Christensen, Øystein Hjort, Niels Marup Jensen. København: Museum Tusculanum Press. 2001. ISBN 87-7289-523-3. OCLC 49001831. 
  4. ^ Stanley, John L.; Carney, Francis (16 Ocak 2018). Mainlining Marx. Routledge. ISBN 978-1-351-32564-6. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Marksizm</span> Alman filozof Marxın düşüncelerine dayanan devrimci sosyalist akım

Marksizm, özgün bir siyasal felsefe akımı, tarihin diyalektik materyalist bir yorumuna dayanan ekonomik ve toplumsal bir dünya görüşü, kapitalizmin Marksist açıdan çözümlenmesi, bir toplumsal değişim teorisi, Karl Marx'ın ve Friedrich Engels'in çalışmalarından çıkarılan, insanın özgürleşmesiyle ilgili bir düşünce sistemidir.

Leninizm veya Lenincilik, Marksizm üzerine kurulmuş siyâsî ve iktisâdî bir teoridir.

<span class="mw-page-title-main">Maoculuk</span> Çin lideri Mao Zedungun düşüncelerine dayanan akım

Maoculuk ya da Maoizm, adını Mao Zedong'dan alan, kapitalizmin Avrupa'daki gibi bir gelişme seyri izlemediği Uzak Doğu toplumlarına özgü Marksizm'in pratiği olarak ifade edilebilir. Maoizm, taraftarlarına göre, Marksizm-Leninizm siyaset biliminin 3. nitel aşamasıdır ve kırlardan şehirleri kuşatarak proleterya diktatörlüğüne ulaşabilmenin tek altın anahtarıdır. Maocuların asgari programlarında ise, bağımsızlığın sağlanması ve feodalizmin tasfiyesi vardır.

<span class="mw-page-title-main">Antonio Gramsci</span> İtalyan düşünür, siyasetçi ve sosyalist kuramcı

Antonio Francesco Gramsci, İtalyan düşünür, siyasetçi, dilbilimci ve sosyalist kuramcı.

<span class="mw-page-title-main">Proletarya</span> alt sosyal sınıf

Proletarya alt sosyal sınıfı tanımlamak için kullanılan terim, bu sınıfa mensup kişilere proleter denir. İlk olarak oğullarından başka malı olmayan insanları tanımlamak için kullanılan aşağılayıcı bir kelime iken, Karl Marx'tan sonra işçi sınıfını tanımlamak için kullanılan sosyolojik bir terim halini almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Batı Marksizmi</span>

Batı Marksizmi, ilk olarak genel anlamda Perry Anderson'un Batı Marksizmi Üzerine Düşünceler kitabında bahsettiği anlamda, 19. yüzyıldan ve 20. yüzyıla Marksizmin Batı'daki hikâyesinden oluşur. Bu anlamda Marks'ın eserinden bugüne kadarki gelişimi, ayrışmaları, iç bölümlenmeleri, farklılıklarıyla teorik ve politik bir sistematik öğreti olarak Marksizmin Batı düşüncesindeki ve pratiğindeki yeri değerlendirilir. Karl Kautsky ve Lenin'in tartışmaları da bu bağlamda genel anlamdaki bu Batı Marksizmi içinde yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Lümpen proletarya</span>

Lümpen, başlangıçta Karl Marx ve Friedrich Engels tarafından ikinci ünlü ortak çalışmaları Alman İdeolojisi'nde (1854) icat edilen terim.

<span class="mw-page-title-main">Solculuk</span> toplumsal eşitliği ve eşitlikçiliği destekleyen siyasi ideolojiler, politik duruş

Solculuk, genellikle bir bütün olarak toplumsal hiyerarşiye veya belirli toplumsal hiyerarşilere karşı çıkarak, toplumsal eşitlik ve eşitlikçiliği destekleyen ve bunu sağlamaya çalışan siyasi ideolojiler yelpazesidir. Sol siyaset tipik olarak, taraftarlarının toplumda diğerlerine göre dezavantajlı olarak algıladıkları kişiler için endişe duymanın yanı sıra, uygulandıkları toplumun doğasını değiştiren radikal yollarla azaltılması veya ortadan kaldırılması gereken haksız eşitsizlikler olduğuna dair bir inancı da içerir.

<span class="mw-page-title-main">Tikal</span>

Tikal, bugünkü Guatemala'daki yağmur ormanlarındaki Peten ilinin kuzeybatısında bulunan en büyük Maya kenti ve tören merkezidir. Güney düzlüklerindeki öteki Maya merkezleri gibi Tikal da orta oluşum döneminde küçük bir köydü. Geç oluşum döneminde büyük piramit ve tapınakların yapılmasıyla önemli bir tören merkezi haline geldi. Klasik dönemde büyük saraylar, piramitler, alanlar yapıldı. Maya hiyeroglif yazısı ve karmaşık takvim sistemi ortaya çıktı, anıtsal heykeller ve vazo resimleriyle üstün bir Maya sanatı gelişti.

Avrupa komünizmi ya da Avrokomünizm, 1970'li yıllarda kimi Batı Avrupa ülkelerindeki komünist partilerin izledikleri, politik ve kuramsal yenilenme hareketi. Hareketin arka planını Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin (SBKP) 1956 yılında yaptığı 20. Kongre ve sonrasında gündeme gelen Destalinizasyon süreci ile Doğu Avrupa'daki ayaklanmalar, Çin-Sovyet ayrılığı gibi uluslararası komünist hareketi geniş çaplı etkileyen tarihsel olaylar belirliyordu.

<span class="mw-page-title-main">Sınıf mücadelesi</span>

Sınıf mücadelesi kavramını ilk olarak Karl Marx ele almış ve 1848 yılında Friedrich Engels'le birlikte kaleme aldığı Komünist Manifesto adlı eserde "Şimdiye kadarki bütün toplumların tarihi, sınıf savaşımları tarihidir" demiştir. Marx'a göre, kapitalizmde üretici pozisyonda bulunan ama bu pozisyonuna karşın üretim araçlarının burjuvazinin özel mülkiyetinde olmasından dolayı sömürülen işçi sınıfının, bu sömürüden kurtulması için burjuvazinin iktidarına son vermesi ve üretim araçlarını kamulaştırması gerekmektedir.

Yanlış bilinç, kapitalist toplumda var olan yapı ve materyallerin proletaryayı aldattığını söyleyen Marksist görüş. Bu yapı ve materyallerin oluşturduğu yöntem sınıflar arasındaki gerçek güç ilişkilerine ihanet eder, proletarya gerçekten bulunduğu konumu anlayamaz ve dünyayı burjuvanın bakış açısıyla görür.

<span class="mw-page-title-main">Marksizm-Leninizm</span> İdeoloji

Marksizm-Leninizm, adını Karl Marx ve Vladimir Lenin'den alan, 1920'li yıllarda komünist partiler arasında popülerlik kazanan ideolojik akım. Marksizm-Leninizm; Marx, Engels ve Lenin'in ortaya koyduğu temel öğretilere bağlı kalarak, değişen koşullara ve çağın gereklerine uygun bir biçimde sosyalist sistemde yeniden uygulanmasıdır.

Devletçilik, devletin ekonomiyi veya sosyal hayatı ya da her ikisini de belirli bir dereceye kadar kontrol etmesi gerektiği inancıdır. Bu anlamıyla devletçilik, anarşizmin tersidir. Devletçilik totalitarist, refah devleti, minarşizm, büyük devlet gibi çeşitli şekillerde olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Georges Sorel</span> Fransız filozof ve toplum bilimci (1847 – 1922)

Georges Eugène Sorel, Fransız filozof, sosyolog ve sendikalist devrim teorisyeni. Sorel'in, "mitin gücü" kavramının toplumlara etkisi üzerindeki çalışmaları Marksistleri ve Faşistleri ilham kaynağı olmuştur. Bu kavramın yanı sıra, "Şiddet Üstüne Düşünceler" adlı eseri de Georges Sorel'in isminin duyulmasını sağlamıştır.

Öncü parti ya da öncücülük, klasik Marksizm'de yer alan sınıf mücadelesi teorisine, Lenin tarafından "Proletarya Partisi" kapsamında yaptığı katkıyı ifade eden terim. Bu kavram Lenin tarafından Ne Yapmalı? adlı eserinde detaylı olarak açıklanır. Sovyet Anayasası 6. maddesi bu teoriye göre hazırlanmıştır.

Devrimci terör veya terör iktidarı, 1793'ten 1795'e kadar olan Fransız Devrimi sırasında ortaya çıkan Terör Dönemi'nde karşı-devrimcilere karşı kullanılan kuvvetin kurumsallaştırılmış uygulamasını ifade eden terim. Komünist terörizm terimi ise Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'ndeki Kızıl Terörü ya da Kızıl Kmerler iktidarının karşı devrimci kesimlere uyguladığı uygulamaları tanımlamak için kullanılmıştır. Tersine, Beyaz Terör gibi "gerici terör" ise devrimleri bastırmak için de kullanılır.

Neo-Marksizm, Marksizmi ve Marksist teoriyi tipik olarak eleştirel teori, psikanaliz veya varoluşçuluk gibi diğer entelektüel geleneklerden unsurları birleştirerek değiştiren veya genişleten 20. yüzyıl yaklaşımlarını kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Theda Skocpol</span> Amerikalı sosyolog

Theda Skocpol, Harvard Üniversitesi'nde Victor S. Thomas Yönetim ve Sosyoloji Profesörü olan Amerikalı sosyolog ve siyaset bilimci. Her iki disiplinde de etkili bir figür olan Skocpol, en çok tarihsel-kurumsal ve karşılaştırmalı yaklaşımların yanı sıra "devlet özerkliği teorisi" ile tanınır. Hem popüler hem de akademik kitle için çok sayıda yazı yazdı. Amerikan Siyaset Bilimi Derneği ve Sosyal Bilimler Tarih Derneği Başkanlığı yapmıştır.

Pasif devrim, İtalya'daki iki savaş arası dönemde İtalyan politikacı ve filozof Antonio Gramsci'nin icat ettiği terimdir. Gramsci terimi, ani olmayan, yıllar veya nesiller sürecek kadar yavaş ve kademeli bir başkalaşımı ifade etmek için kullandı. Cihan Tuğal pasif devrimi egemen kesimlerin kendi yönetimleri için gönüllü rıza (hegemonya) kurmalarını sağlayan dolambaçlı ve bazen kasıtsız başvurulan yol olarak tanımlamıştır. Fransa'daki, Rusya'daki, Çin'deki klasik tipteki devrimlerde ortaya çıkan yeni egemen sınıflar eski egemen sınıfları kaldırırken kitle hareketliliğini kullandı. Pasif devrimlerde ise halk kesimleri devrimci söylem ve stratejileri kullanmalarına rağmen amaçları mevcut tahakküm örüntülerini güçlendirmektir.