Solovetski Taşı (Sankt-Peterburg)
| , Rusça: Соловецкий камень | |
 | |
 | |
| Yıl | 4 Eylül 1990: Altlık 4 Eylül 2002: Solovki Taşı |
|---|---|
| Konum | Sankt-Peterburg |
| 59°57′08″N 30°19′34″E / 59.952313°K 30.326125°D | |
| Sahibi | Yuly Rybakov, Yevgeny Ukhnalyov |
Solovetski Taşı, Sovyetler Birliği'ndeki siyasi baskı kurbanlarının ve özgürlük için savaşanların bir anıtıdır.[1] Anıt, 1923'te Solovki esir kampının açıldığı[2][3] Beyazdeniz'deki Solovetsky Adaları'ndan getirilen büyük bir kayadan oluşuyor.[4][5]
Tasarım ve Sembolizm
Anıt, Solovki toplama kampının[6] 1920'lerde ve 1930'larda faaliyet gösterdiği Solovetsky Adaları'ndan devasa bir granit levha olan Solovki Taşı'ndan oluşuyor.[7] 1930'lar ve 1950 arasında, Gulag'dan[8][9] geçen insan sayısının 18 milyona ulaştığı ve en az 1.500.000'i kamplarda öldüğü tahmin ediliyor.[10][11] Taş, Gulag mağdurlarını[12] travmatize etti ve birkaç nesil üzerinde kalıcı bir etkisi oldu; toplumun ve kültürün birçok yönüne damgasını vurdu.[13][14][15][16]
Granit levha, 1920'lerde siyasi mahkumları barındırmak için kullanılan Savvatiyev Skethe (inziva yeri) yakınındaki kayalar arasından seçildi. 19 Aralık 1923'te gardiyanlar ve özel bir idam mangası orada protestocu mahkumları vurarak öldürdü.[17][18][19] Katliam, Sovyet rejiminin uyguladığı baskıcı önlemlerde yeni bir aşamayı işaret etti ve direniş için önemli bir emsal oluşturdu.[20][NB 1] Bazı kaynaklar taşın Skethe yakınlarındaki bir tepe olan Sekirna Dağı'ndan alındığını iddia ediyor. Sekirna Dağı'ndaki Voznesensky Skethe (inziva yeri), ceza bloğu ve infaz alanı olarak kullanıldı.[21][22][23]
"Atalarımızın ruhu" ile temas halinde olan "o yerden" bir eser olan Solovki Taşı, Hristiyanlık öncesi bir süreklilik fikrini ve varoluşun kalıtsallığını sembolize eder.[24][25][NB 2]
Kaynakça
- ^ Joffe, Veniamin (1998). On optimism: New essays and speeches [Новые этюды об оптимизме: Сборник статей и выступлений] (PDF). St. Petersburg: Memorial. ss. 27-28, 38-39, 123, 128-129. ISBN 978-5-902238-60-7. 19 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Nisan 2022.
- ^ Jakobson, Michael (1993). The Origins Of The Gulag: The Soviet Prison Camp System, 1917–1934. The University Press of Kentucky. ISBN 978-0-8131-5622-4.
- ^ Melgunov, S. P. (2015). Red Terror in Russia, 1918-1923 [Красный террор в России 1918–1923] (Rusça). Moscow-Berlin: DirectMedia. s. 270. ISBN 978-5-4475-5965-6.
- ^ Life in Leningrad during Perestroika, 1985–1991 [Общественная жизнь Ленинграда в годы перестройки. 1985–1991] (PDF). Ansberg, O. N.; Margolis, A. D. 2009. s. 784. ISBN 978-5-902238-60-7. 22 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Nisan 2022.
- ^ Zolotonosov, M. N. (2005). A monument for victims of Political Repression in Petrograd-Leningrad [Памятник жертвам политических репрессий в Петрограде-Ленинграде]. St. Petersburg: Noviy Mir Iskusstva. ss. 195-199. ISBN 5-902640-01-6.
- ^ Memorial Research & Information Centre (St. Petersburg) [НИЦ «Мемориал»] ((Ed.)). "The Solovki Stone on Trinity Square in St. Petersburg [Соловецкий Камень на Троицкой площади в Санкт-Петербурге]". The Virtual Museum of the Gulag, archives [Виртуальный музей Гулага. Фонды]. Alt-Soft Ltd. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2019.
- ^ Volfson, M. (2002). "The Stone of History" [Камень истории]. Pravoe Delo magazine (Rusça). 35 (53). s. 6.
- ^ Gulag: A History of the Soviet Camps. Penguin Books. Applebaum, Anne. 2012. ISBN 9780141975269.
- ^ Barnes, Steven A. (2011). Death and Redemption: The Gulag and the Shaping of Soviet Society. Princeton: Princeton University Press. ss. 1-2. ISBN 978-0-691-15112-0.
- ^ Werth, Nicolas (20 Ocak 2009). "State Violence in Stalin's Time: An outline for an inventory and classification" (PDF). Stanford University. 29 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ G. Zheleznov, Vinogradov, F. Belinskii (14 Aralık 1926). "Letter To the Presidium of the Central Executive Committee of the All-Union Communist Party (Bolshevik)". 4 Haziran 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2015.
- ^ Sakharov Center (Moscow), (Ed.) (2019). "A Monument to the Victims of Political Repression in Petrograd-Leningrad [Памятник жертвам политических репрессий Петрограда—Ленинграда]". Memorials and commemorative plaques to the victims of political repression in the former Soviet Union [Памятники и памятные знаки жертвам политических репрессий на территории бывшего СССР]. 12 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Barnes 2011, ss. 1-2.
- ^ Jakobson 1993, ss. 5-9.
- ^ Dolinina, Kira (6 Mayıs 1995). "Monument unveiled in St. Petersburg: Michail Chemiakin is annoyed by disappointed ditizens" [Открытие памятника в Санкт-Петербурге. Михаил Шемякин остался недоволен недовольными им петербуржцами]. Kommersant (Rusça). St. Petersburg edition. ISSN 1561-347X. 25 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2022.
- ^ Machinsky, D. A. (2003). "Light from the Dark—A year without Veniamin Joffe, about the Stone" [Свет из тьмы: Год без Вениамина Иофе. О явлении камня]. "Terra Incognita" human rights almanac (Rusça), № 4—5 (14-15). St. Petersburg. 13 Haziran 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2022.
- ^ "A Memorial to Political Prisoners Shot at the Savvatiyev Skethe on 19 December 1923" [Памятный знак политзаключенным, расстрелянным в Савватиевском скиту] (Rusça). Sakharov Centre. 28 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2020.
- ^ Andreeva, E. (5 Eylül 2017). "The Scars borne by the Solovki Monastery from its days as a concentration camp" [Лагерные шрамы Соловецкого монастыря] (Rusça). TASS. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2020.
- ^ Melgunov 2015, s. 270.
- ^ a b Bogumil, Z. (2010). "Crosses and Stones: Solovki symbols in constructing remembrance of the Gulag" [Кресты и камни: соловецкие символы в конструировании памяти о ГУЛАГе] (Rusça). NZ magazine. 4 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2020.
- ^ Ezhelev, A. (2012). "Comment" [Прокомментируем] (Rusça). "Terra Incognita" human rights almanac. 12 Haziran 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2020.
- ^ Rubakov, Y. (2002). "Dedicated to the inmates of the Gulag" [Узникам ГУЛАГа посвящается…] (Rusça). Terra Incognita almanac. 4 Ekim 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2020.
- ^ "In Memory of Political Prisoners held in the Solovki Skethes" [Памяти узников соловецких политскитов] (Rusça). Memorial Society. 15 Ağustos 2013. 17 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2020.
- ^ Etkind, A. (9 Ağustos 2011). "Memorials to Grief and Stupidity" [Памятники горечи и глупости] (Rusça). Snob. 24 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2020.
- ^ Etkind, A. (27 Şubat 2017). "And their traces endure forever" [И след их вечен…] (Rusça). Hefter magazine. 1 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2020.
- ^ Dorman, V. (2010). "From Solovki to Butovo: the Russian Orthodox Church and Memories of Repressive Measures in Post-Soviet Russia" [От Соловков до Бутово: Русская Православная Церковь и память о советских репрессиях в постсоветской России]. Laboratorium (Rusça) (2): 327-347. ISSN 2076-8214. 8 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2022.
Dış bağlantılar
- Rusya'nın Terör Nekropolü ve Gulag 8 Nisan 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Some researchers criticize this choice because the incident at the infirmary, the Savvatiyev Skethe, was only a small episode in the history of the Solovki camp and the Gulag. It was a prison for former revolutionaries of 1917, moreover, who enjoyed privileges because of their special status as political prisoners: they had much better conditions than other convicts. Other researchers consider their protest was not a rebellion intended to protect the human rights of all prisoners, but merely a fight for their own privileged status.[20]
- ^ Some have criticized this idea for its mystical and religious undertones. The Russian Orthodox Church used the same concept, however, in designing the cross at the Butovsky which is also based on the Solovki Stone and was made on the Solovetsky Islands.[26]
