Solamnia Şövalyeleri

Solamnia Şövalyeleri, Ejderha Mızrağı evreninde kurulmuş bir tarikattır. Onlar hayatlarını şövalyelik onuru ve iyilik güçlerine adamışlardır.

Tarikat, Vinas Solamnus isimli bir asker tarafından kurulmuştur. Vinas Ergoth imparatorluğunun generallerinden biri iken Solamnia'da çıkan bir isyanı bastırmak üzere görevlendirilir. Savaşın üzerinden birkaç geçtiğinde isyancılar bir kalenin içine sıkıştırılmıştır ancak kış gelmiştir. Vinas kışın geçmesini beklerken isyancıların isyanının nedenlerini araştırır ve onları haklı bulur. İsyancılarla birleşerek, Gül Ordusu adını verdiği birlikleriyle Ergoth imparatorluğunun başkentine doğru harekete geçer. İmparatorluğu yıktıktan sonra kendini meditasyona verir. Tanrı Paladine, Habbakuk ve Kiri-Jolith ona bazı vizyonlar gösterirler. Bu vizyonlarda ordusu üç kola ayrılmaktadır, her kol bir tanrıyla ilişkilidir. Böylelikle Şövalyelik doğmuştur.

Vinas Solamnus tarafından yazılmış ve düzenlenen ölçüleri, bir şövalyenin hayatını yürütülmesini, nasıl bir şövalyenin farklı durumlarda barışı savunmasına kadar yaşaması gerektiği kitaplarda açıklanmıştır.^[1]

Afetten önceki süre boyunca, Ansalon kıtasında sadece 63 Solamnia şövalyesi vardı. Bu şövalyeler Kralrahip karşısında Ansalon kıtasının korumak için mücadele verirler. Ancak başarılı olamazlar. Afetten sonra tarikat paramparça olur. Daha sonra zamanla eski güçlerine ve kudretlerine kavuşurlar.

Solamnia şövalyelerinin yemini; Est Sularus Oth Mithas (Onurum hayatımdır.)

Şövalyelik rütbelerine göre üç ayrı sınıfa ayrılmıştır. Bunlar artan değerlerine göre, Taç Şövalyeleri, Kılıç Şövalyeleri ve Gül Şövalyeleridir. Her sınıf, şövalyelerin kavramaları gereken farklı kavramları temel alır.

Tarikat Büyükusta Solamnia Şövalyesi ve Şövalyelik Yüksek Konseyi tarafından yönetilir. Konsey yıllar içinde yapılması gerekenleri, rütbe yükseltilmeleri ve düşürülmeleri, konmuş ve konulacak kuralları, müttefiklerle konuşmaları, savaş durumlarını vb. konuları tartışıp ve karara bağlar.

Büyükusta öldüğü zaman konsey üyelerinden biri onun yerine seçilir. Genellikle bu seçimlerde gül şövalyeleri deneyimleri nedeniyle tercih edilir ancak bir kılıç şövalyesinde bu görevi üstlendiği bilinmektedir.

Birkaç yüzyıl boyunca şövalyeler sadece Solamnia'da yaşayan soylu ailelerden silahtarlar kabul ederlerdi. Ancak Istar imparatorluğunun güçlenmesi ve kötüye karşı savaşı saplantı haline getirmesi nedeniyle silahtarların sayısı azalmaya başladı. Bu nedenle tarikat çeşitli bölgelere ve organizasyonlara, Palanthas'taki hırsızlar loncasıda dahil, asil olmasa bile kendi kriterlerine uyacak kadar onurlu kişileri bulmak için casuslar yollamaya başladı.

Son dönemlerde onurlu olduğu sürece silahtarlar tarikata girebilirler ancak bir şövalyenin onlara kefil olması gereklidir. Yeterli eğitimi aldıklarında Şövalyelik Yüksek Konseyinin karşısına çıkarlar. Eğer konsey bu süreç boyunca silahtarın onursuzca davrandığını düşmezse tarikata kabul edilirler. Eğer onurları sorgulanırsa konsey silahtarın başvurusunu tekrar değerlendirir.

Taç Şövalyeleri, genellikle en deneyimsiz ve genç şövalyelerdir. Solamnia ordusunun büyük kısmını onlar oluşturur. Bu dönemde şövalyeler sadık ve onurlu olmayı, iyilik tanrılarına daha iyi hizmet etmeyi, şövalyelik amaçlarını ve kendi üstlerine itaat etmesini öğrenirler. Taç şövalyeleri mütevazı olurlar. En tanınmış ve saygı duyulan Taç şövalyeleri, Huma Dragonbane ve Sturm Brightblade'dir. Taç şövalyelerinin başı 'Solamnia Şövalyelerinin Yüksek Savaşçısı' olarak isimlendirilir.

Kılıç Şövalyeleri, kendilerini kılıç, yay, mızrak gibi silahlarda kanıtlamış savaşçılardır. Birinin silahtarlıktan bu rütbeye atlaması mümkündür. Ancak yeteneğini önemli ölçüde kanıtlamış olması gereklidir. Bazı Taç şövalyesi rütbe atlamayı tercih ederek Kılıç şövalyeliğini seçebilirler. Kılıç şövalyelerine Kiri-Jolith tarafından küçük iyileştirme yeteneği verilmiştir. Onlar savaşlarda hem büyük birer savaşçı hem de şifacı olarak tanınırlar. Bu dönemde şövalyelere cesaret ve kahramanlık öğretilir ve aşılanır. Onlar sürekli olarak kötülükle savaşırlar ve iyilik yolunda mücadele ederler.

Gül Şövalyesi, tarikattaki en yüksek rütbedir. Gül şövalyeleri kendilerini savaşta ve barışta kendilerini kanıtlamış, inanç ve diğer erdemlerin önemini kavramışlardır. Bu rütbeye yükselmenin büyük zorluğu nedeniyle tarikatta sayıca en az olan şövalyeleridir ve onlar savaş alanında komutan rolleri dışında bulunmazlar. Savaş sırasında en korkulan kişiler onlardır. Tanrı Paladine'e olan aşırı inançları sayesinde, onlar tanrılarına dua ederek ölmeyenleri yok edebilirler. Şövalyelerin her türlü korkuya karşı bağışıklıkları vardır. Afetten önce şövalyeler belirli küçük büyülere hakimdiler. Bunlar haritaları güncel tutmak, silahlarını daha keskin yapmak için kullanılırlardı. Bu güçler onlara büyü tanrıları veya tanrıçaları tarafından değil, Paladine tarafından verilmiştir. Bir Kılıç şövalyesinin bu rütbeye yükselebilmesi için Şövalyelik Yüksek Konseyinin verdiği görevi yapmalı ve konsey üyelerinin hepsinden geçerli oy alması gereklidir. Gül şövalyeleri bağışlama ve bilgelik erdemlerini geliştirirler.

Şövalyelik Yüksek Konseyinin başkanlığını genellikle onlar üstlenirler. Gül şövalyelerine adil şekilde yönetmek ve hüküm vermek öğretilir.