İçeriğe atla

Sol SR Ayaklanması

Sol SR ayaklanması
Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar

5. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi'nin yapıldığı binanın önünde Bolşevik Letonyalı muhafızlar
Tarih6-7 Temmuz 1918
Bölge
Moskova
SonuçBolşevikler ayaklanmayı bastırdı.
Taraflar
Sol SR'lar Bolşevikler
Komutanlar ve liderler
D.I.Popov
M.A.Muravyov
Yakov Blumkin		Vladimir Lenin
Feliks Dzerjinski
Jukums Vācietis
Yakov Peters
Çatışan birlikler
Sol SR yanlısı Çeka birlikleri Letonyalı muhafızlar
Bolşevik Çeka birlikleri


Sol SR ayaklanması, Ekim Devrimi ile Rus İmparatorluğunda iktidarı alan Bolşeviklere karşı 1918 yılı Temmuz ayında Sol SRlar tarafından başlatılan silahlı ayaklanmadır. 6 Temmuz 1918 günü başlatılan ayaklanmanın amacı Brest Litovsk Antlaşması ile barış yapılan Almanya İmparatorluğu ile savaşın yeniden başlatılmasıydı. Ayaklanma Rus İç Savaşı sırasında Bolşeviklere karşı sol ayaklanmaların en önemlilerindendir. Ayaklanma bastırılmış ve ülkede Sol SR faaliyetleri yasaklanmıştır ancak yıkıcı faaliyetlerin şiddetine rağmen yaptırımlar görece hafifletilmiş şekilde uygulanmıştır.

Arka plan

Ayaklanma Moskova'daki Sol SR örgütü tarafından başlatılır. Sol SR'lar 1917 Şubat Devriminin ardından başa geçen Geçici Hükümetin I. Dünya Savaşına devam etme kararına destek vermiştir. Rusya'da çarlık rejimine karşı başkaldıran emekçi sınıfların barış ve toprak taleplerini yerine getirmek üzere hareket eden Bolşevikler Ekim Devrimi ile iktidarı almış ve ilk icraat olarak Barış Kararnamesi ve Toprak Kararnamesini ilan etmişlerdir. Bolşevikler Sol SR'ları ve Martov liderliğindeki Menşevik Mejrayontsi grubunu hükûmete katılmaya davet etmiştir. Sol SR'lar asıl Sosyalist Devrimci Partiden koparak bolşeviklere destek vermişlerdir. Sol SR'lara dört önemli halk komiserliği[1] ve Çeka örgütünde önemli mevkiler verilmiştir. Ancak bu gelişmelere rağmen Sol SR'lar hala I. Dünya Savaşından çıkılmaması gerektiğini savunup Almanya İmparatorluğu ile yapılan Brest-Litovsk Antlaşmasına karşı çıkıyorlardı. Antlaşmanın imzalanmasının ardından 1918 yılı Mart ayında parti üyesi halk komiserleri antlaşmayı protesto etmek için görevlerinden istifa etmişlerdir.

14 Haziran 1918 günü Bolşevikler yıkıcı faaliyetlerinden dolayı Sağ SR'ları ve Menşevikleri merkezi karar organlarından[2] ve tüm Sovyet organlarından uzaklaştırma kararı almıştır.

4 Temmuz 1918 günü toplanan 5. Tüm Rusya Sovyetler Kongresindeki toplam 1132 delegenin 352'si Sol SR buna karşılık 745'i ise Bolşevik delegesiydi. Kongrede Sol SR'lar diğer sol partilerin kapatılması ve Brest-Litovsk Antlaşmasındaki uzlaşmaz tutumlarını gündeme getirdiler.

Mirbach'ın öldürülmesi

Ana madde: Wilhelm von Mirbach

6 Temmuz 1918 günü saat 14:15 sularında Sol SR üyesi iki Çeka görevlisi Yakov Blumkin ve N.A. Andreev Moskova'daki Almanya Elçilik binasına gelirler. Sözde Çeka lideri Feliks Dzerjinski tarafından imzalanmış bir mektubu Alman elçisine vermek istediklerini iletirler. Yaklaşık 14:50 sularında başlayan görüşme sırasında Blumkin silahını çıkartarak orada bulunan Alman Elçi Kont Wilhelm von Mirbach, Dr. Riezler ve çevirmen Teğmen Müller'e yakın mesafeden ateş eder ancak hiçbir atışı hedefini bulmaz. Riezler ve Müller kendilerini masanın altına atabilirken kaçamayan elçi Andreev tarafından vurulur. Suikastçiler derhal arabalarına binerek elçilikten uzaklaşırlar.

Mirbach'ın öldürülme kararı Sol SR Merkez Komitesinde alınmıştır. Sol SR liderliği hatalı bir öngörüyle suikastin ardından halkın ayaklanarak onların siyasi hattını destekleyeceğini düşünmüştür. Bolşevik ve Sovyet iktidarını hedef almadıklarını, sadece Almanya ile yapılan barışa karşı cephe aldıklarını belirtseler de eylemleri Bolşevik iktidarına karşı silahlı ayaklanma olarak algılanır.

Mirbach suikastinden birkaç hafta sonra 30 Temmuz 1918 günü Sol SR suikastçiler Kiev'de Ukrayna askeri valisi Alman Mareşal Hermann von Eichhorn'u öldürürler.[3]

Ayaklanma

Mirbach'ın öldürülmesinden kısa bir süre sonra Lenin Yakov Peters'e verdiği talimatla 5. Tüm Rusya Sovyetler Kongresindeki tüm Sol SR delegelerin tutuklanmasını ister. Kongrenin yapıldığı Bolşoy Tiyatrosu binası Çeka üyeleri ve Letonyalı muhafızlar tarafından kuşatılır. Kongredeki Bolşevik delegeler binadan tahliye edilirken Sol SR delegeler tutuklanır.

Blumkin ve Andreev suikastin ardından Çeka komutanı D. I. Popov'a[4] bağlı bölge binasına giderler. Binada Sol SR Merkez Komitesi toplantı halindedir. Akşamüstü 17:00 sularında cinayeti araştıran ve sorumluları takip eden Çeka lideri Dzerjinski, Blumkin'i tutuklamak için binaya girer. Ancak binada Dzerjinski'nin kendisi Popov tarafından tutuklanır.

Ayaklanmacıların esas silahlı kuvveti Popov komutasındaki Çeka birliğiydi. Popov'a bağlı birlikler Fin askerler ve bahriyelilerden oluşuyordu. Troçki'ye göre bu birliklerin gücü 800 ila 2000 arasındaydı, birliklerde çok sayıda top, makinalı tüfek ve zırhlı araç mevcuttu. Bu aşamada Popov birliklerinden Moskova sokaklarında keşif yapmalarını ister.

Sol SR üyeleri kısa süreliğine de olsa telefon ve postane binalarını ele geçirir. Bu süre zarfında çok sayıda manifesto, haber bülteni ve telgraf yayınlanır. Tamamı Sol SR Merkez Komite imzalı belgelerde iktidarın Sol SR'lar tarafından alındığı ve halkın bu durumdan memnun olduğu ilan edilir.

Akşam saatlerinde Lenin Letonyalı birliklerin kumandanı Jukums Vācietis'e[5] Sol SR'lara karşı saldırıya geçilmesini emreder. Gece boyunca toparlanan Letonyalı birlikler 7 Temmuz sabahı saldırı için hazırlıklara başlar. 10:00 sularında Popov'un karargâhına 200 metre uzakta topçu birlikleri konuşlanır. Başarısız uzlaşma görüşmelerinden sonra bombardıman başlar. Binada olan Sol SR Merkez Komitesi binayı tahliye ederek kaçar, saat 14:00 sularında ayaklanma tamamen bastırılmış durumdadır.[6]

Sonuçları

Ayaklanmanın ardından Sol SR'lar bastırılmış ve tasfiye edilmiş, böylelikle Bolşeviklerin haricinde bir siyasi özne Rusya'da kalmamıştır. Sol SR'lar Sosyalist Devrimci Parti'den koparak Bolşevik iktidarını destekleyen bir gruptu. Ayaklanmanın ardından yerel sovyetlerdeki SR unsurlardan ayaklanmaya katılmamış olanlar Bolşevik Partiye davet edildi ve kapsandı. Sol SR'lar 1922 itibarıyla artık bir parti olarak faal konumda değillerdi.

Mirbach'ı öldüren Blumkin[7] ve Andreev kaçmayı başardılar. Bolşeviklere 1919 yılında teslim olarak af dileyen Blumkin bağışlanarak yeniden Çeka'ya dahil olmuştur.

1937 yılındaki Moskova Duruşmaları sırasında ayaklanma planlarına Troçki, Kamenev ve Zinovyev'in de dahil olduğu belirtilmiştir.

Kaynakça

  1. ^ Bakanlık eşdeğeri görevdir
  2. ^ Tüm Rusya Merkezi Yönetim Komitesi
  3. ^ Yine Sol SR Merkez Komitesi tarafından alınan suikast kararını Boris Donskoy (1894-1918) yerine getirir. Mareşalle birlikte yaveri von Dressler'i bombayla öldüren Donskoy Almanlar tarafından yakalanır. 10 Ağustos 1918 günü Kiev'de halka açık şekilde asılarak infaz edilir.
  4. ^ Dmitri İvanoviç Popov (1892-1921)
  5. ^ Jukums Vācietis (1873-1938)
  6. ^ Doğu Cephesinde komutan olan Sol SR Mihail Artemyeviç Muravyov (1880-1918) Almanlara saldırı görünümünde birlikleri teyakkuza geçirerek Bolşeviklere karşı Simbirsk'de denetimi sağlayarak Moskova üzerine yürümeye kalksa da askerleri tarafından durdurulur ve öldürülür.
  7. ^ Yakov Grigoryeviç Blumkin (1898-1929) Affedilmesinin ardından Ukrayna, İran, Kafkaslar, Hindistan, Moğolistan, Afganistan'da istihbarat faaliyetlerinde bulunmuştur. Türkiye'deki faaliyetleri sırasında o dönemde orada sürgünde bulunan Troçki ile tanışarak onun hizmetine girer. Ülkeye döndüğünde tutuklanarak idam edilir.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Bolşevizm</span> Devrimci Marksist ideoloji

Bolşevik, çoğunluktan yana anlamına gelen Rusça kelime, 1903 yılında düzenlenen Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin İkinci Kongresi'nde Vladimir Lenin ve Julius Martov arasında yeni kurulmakta olan partinin üyelik tanımı üzerine başlayan görüş ayrılığı sonucu yaşanan ayrışmadaki taraflardan Lenin yanlısı grup. Kongrede Lenin yanlıları çoğunlukta olduğu için Rusça çoğunluk anlamına gelen Bolşevik olarak, azınlıktaki Martov yanlıları da Menşevik olarak adlandırılacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Rus İç Savaşı</span> 1917den 1922ye kadar süren bir iç savaş

Rus İç Savaşı, 1917 Ekim Devrimi'nden sonra 1918-1922 yılları arasında Bolşeviklerle muhalifleri arasında yaşanan savaştır. Savaş Beyaz Ordu birliklerinin 1918 baharında Beyaz Terör saldırılarıyla başladı. Ana muharebe Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'ne bağlı Bolşevik Kızıl Ordusuyla komünizm karşıtlarının Beyaz Ordusu arasında geçti. Ancak savaşa Beyaz Ordu'ya finansal destek ile silah ve asker yardımında bulunan ABD, İngiltere, Fransa, Polonya ve Japonya da müdahil oldu. 1921 yılında Bolşevikler Beyaz Terör'ü ve destekçilerini yenerek tüm ülkeye hâkim oldular. 1922 yılında da Sovyetler Birliği kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Çeka</span> Sovyet Gizli Polis Birimi

Çeka, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nin ilk istihbarat ve güvenlik teşkilatı. Resmî ismi Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti Halk Komiserleri Konseyine bağlı Tüm Rusya Karşı-Devrim ve Sabotajla Mücadele Olağanüstü Komisyonu şeklindedir. 1917 Ekim Devrimi'nden sonra 20 Aralık 1917 tarihinde Vladimir Lenin ve daha sonra Feliks Dzerjinski tarafından yayınlanan bir kararname ile kuruldu. 1922'den sonra Çeka birçok kez yeniden yapılanmaya uğradı. Sovyet rejiminin karşı-devrimci faaliyetlerin saldırılarına karşı ayakta kalması için hayati önem arz eden bir siyasi-askerî kuvvet hâline geldi. 1921 yılında Çeka'nın bir parçası olan Cumhuriyetin İç Savunması için Birlikler adıyla kurulan örgüt 200.000 kişiden oluşmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Feliks Dzerjinski</span> Sovyet devrimci ve bürokrat, Cheka ve OGPU örgütlerinin ve Kızıl Terörün mimarlarındandır

Feliks Edmundoviç Dzerjinskiy, , Demir Feliks lakabıyla bilinen Sovyetler Birliği'nin ilk istihbarat ve gizli servisi Çeka'nın kurucusu ve ilk önderi. Bolşevik devrimci ve Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) Merkez Komitesi üyesi (1917-1926). RKP (B) Politbüro üyesi (1924-1926).

<span class="mw-page-title-main">Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar</span> bir dizi askerî karışıklıklar

Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar, Ekim Devrimi'ni izleyen dönemde Sovyetler Birliği henüz resmen kurulmamışken SRlar, Sol SRlar, Menşevikler ve anarşistlerce iktidardaki Bolşeviklere yönelik planlanan ve yürütülen bir dizi ayaklanma eylemidir. Bu ayaklanmaların bazıları sürmekte olan Rus İç Savaşında Bolşevik iktidarına karşı oluşturulan Beyaz Orduyu desteklerken bazıları bağımsız hareketlerdir. Bu ayaklanmalar 1918 yılında başlayacak ve 1922 yılına kadar sürecektir. Bu ayaklanmalar sonucunda o döneme kadar diğer sol grupları da iktidara dahil etmek isteyen Bolşevikler bu çabaları bir kenara bırakarak ayaklanmaları askeri kuvvetle bastırma yoluna gitmiştir. Bazı çevreler tarafından gündeme getirilen sol ve devrimci partilerin koalisyon olarak iktidarı gerçekleşmeyecek Bolşevikler tek başlarına iktidarlarını sürdüreceklerdir.

<span class="mw-page-title-main">Sol SR</span>

Sol SR’lar, 1917 yılından itibaren Sosyalist Devrimci Partiden ayrılarak Bolşeviklerden yana tavır alan siyasi grup.

<span class="mw-page-title-main">Mariya Spiridonova</span>

Maria Aleksandrovna Spiridonova, Rus devrimci. Ekim Devrimi döneminde Sol SR'ların lideri konumundaydı.

<span class="mw-page-title-main">Komuç</span>

Kurucu Meclis Üyeleri Komitesi veya Komuç, Ekim Devrimi ile Bolşeviklerin iktidarı almasının ardından Bolşevik iktidarını tanımadığı için kapatılan Kurucu Meclis vekillerinin Bolşeviklere karşı başlatılan Rus İç Savaşı sırasında Samara kentinde 8 Haziran 1918 günü oluşturdukları iktidar organı.

<span class="mw-page-title-main">Wilhelm von Mirbach</span>

Wilhelm Graf von Mirbach-Harff Almanya İmparatorluğu diplomatı.

<span class="mw-page-title-main">Tambov Ayaklanması</span> Rus İç Savaşı sırasındaki bir köylü isyanı

Tambov Ayaklanması veya Antonovşina, 1920-21 yıllarında Rus İç Savaşı sürerken Bolşeviklere karşı yapılan köylü ayaklanması. Ayaklanma Moskova’nın 450 km güneydoğusundaki Tambov ve Voronej oblastlarında çıkmıştır. Ayaklanmanın lideri konumundaki kişi Rus İmparatorluğu Çarlık Ordusunda subay olan ve Aziz George Nişanına sahip P.M. Tokmakov’dur. Sovyet tarihçiler ayaklanmayı yanlış olarak SR partisi üyesi Aleksandr Antonov’a bağlayarak Antonov İsyanı veya Antonovşina olarak adlandıracaklardır. Antonov ayaklanmanın liderlerinden ise de onunla beraber mücadele eden diğer liderler de mevcuttu.

<span class="mw-page-title-main">Moisey Uritski</span> suikast kurbanı Çeka şefi

Moisei Solomonoviç Uritski Rus Bolşevik lider. Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar kapsamında cinayet sonucu öldürülmüştür. Aynı gün Bolşeviklerin lideri Lenin de suikaste uğramış ve ağır yaralanmıştır. Bu saldırıların ardından Bolşevikler tarafından Kızıl Terör uygulamaları başlatılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fanya Kaplan</span>

Fanni veya Fanya Yefimovna Kaplan, Bolşevik lideri Vladimir Lenin'e suikast girişiminde bulunan bir Rus sosyalist devrimci suikastçı. Çeka tarafından 1918 yılında tutuklandı ve idam edildi.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Terör</span>

Kızıl Terör, Ekim Devrimi ile Beyaz Terör'ün başlamasıyla beraber SSCB istihbarat ve güvenlik teşkilatı Çeka tarafından başlatılan toplu tutuklama, yargısız infaz gibi eylemlerin tümü. Devrimci terör uygulamalarının bir türü olarak kabul edilir. Tüm Rus İç Savaşı dönemi (1918-1922) boyunca iç savaş koşulları ülkede hakim olsa da Kızıl Terör dönemi 2 Eylül 1918 tarihinde Yakov Sverdlov tarafından yapılan resmî açıklamayla başlamış, Ekim 1918’de sona ermiştir. Kızıl Terör deyimi ise Fransız Devrimi sırasında Robespierre iktidarının sona erdiği 28 Temmuz 1794 tarihinden önceki altı haftalık terör döneminden gelir.

<span class="mw-page-title-main">Petrograd Sovyeti</span>

Petrograd Sovyeti veya tam adıyla Petrograd İşçi ve Asker Vekilleri Sovyeti, Sankt-Peterburg şehrinde 1917 Şubat Devrimi ile Çarlık Rusyasının dağılmasından sonra şehirde işçi ve cephedeki askerler tarafından kurulan temsil organı. Geçici Hükûmet ile sürekli rekabet hâlinde olmuş, Temmuz Günleri'nden sonra bastırılmış, Ekim Devrimi ile birlikte iktidar organı hâline gelmiştir.

Tüm Rusya Kurucu Meclisi, Rusya’da 1917 Ekim Devriminden sonra toplanan ve demokratik seçimlerle seçilmiş olan yasama organı. 5-6 Ocak 1918 günlerinde sadece 13 saat toplanabilmiştir. Sovyet iktidarını tanımayı reddettiği için Bolşevikler tarafından lağvedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Pavel Dıbenko</span>

Pavel Yefimoviç Dıbenko Rus devrimci ve Bolşevik bahriyeli. İlk Sovyet hükûmeti olan Sovnarkom'da yer almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan Olayı</span>

Gürcistan Olayı, Rus İmparatorluğu'nda gerçekleşen Ekim Devrimi ve Rus İç Savaşı'nın ardından 1922 yılında Gürcistan topraklarında sosyalizmin gerektirdiği sosyal ve siyasi değişikliklerin nasıl gerçekleştirileceğine dair Bolşevik önder kadro arasında çıkan siyasi anlaşmazlık ve bunu izleyen olayları kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Lenin'in vurulması</span> Tarihi Olay

Lenin'in vurulması veya Lenin suikastı, 30 Ağustos 1918 günü Bolşevik lider Vladimir Lenin'e yapılan suikast girişimi. Olay günü Lenin, Moskova'da bulunan "Orak-Çekiç" adındaki bir silah fabrikasında Ekim Devrimi hakkında konuşma yapmaktaydı. Konuşmasının ardından fabrikadan ayrılıp arabasına binerken Fanya Kaplan tarafından üç kez ateş edilerek vuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Georgi Pyatakov</span>

Georgiy Pyatakov, Rus Devrimi sırasında faaliyet gösteren Bolşevik devrimci lider, komünist politikacı. Büyük Temizlik döneminde anti-sovyet eylemleri olduğu iddiasıyla idam edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Faustschlag Harekâtı</span>

Faustschlag Harekâtı sürmekte olan I. Dünya Savaşının Doğu Cephesinde Alman İmparatorluğu ve Avusturya-Macaristan İmparatorluğu askerî birliklerinin Çarlık Rusyasında iktidarı 1917 Ekim Devrimi ile alan Bolşeviklere karşı başlattığı harekâttır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.