Sokağın Sonundaki Ev
| House at the End of the Street | |
 | |
| Yönetmen | Mark Tonderai |
|---|---|
| Yapımcı |
|
| Senarist | David Loucka |
| Hikâye (eser) | Jonathan Mostow |
| Oyuncular |
|
| Müzik | Theo Green |
| Görüntü yönetmeni | Miroslaw Baszak |
| Kurgu |
|
| Stüdyo |
|
| Dağıtıcı | Relativity Media |
| Çıkış tarih(ler)i | 21 Eylül 2012 |
| Süre | 101 dakika |
| Ülke | ABD |
| Dil | İngilizce |
| Bütçe | $6.9-10 milyon |
| Hasılat | $44.1 milyon[1] |
Sokağın Sonundaki Ev, yönetmenliğini Mark Tonderai'nin yaptığı ve başrolünde Jennifer Lawrence'ın oynadığı 2012 yapımı bir Amerikan psikolojik gerilim filmidir. Filmin konusu, yeni boşanmış annesi Sarah ile birlikte yeni bir mahalleye taşınan Elissa adlı genç bir kızın, sokağın sonundaki evin, dört yıl önce iz bırakmadan ortadan kaybolan Carrie Anne adlı 17 yaşındaki bir kız tarafından işlenen korkunç bir çifte cinayetin yeri olduğunu keşfetmesi etrafında dönüyor. Elissa daha sonra Carrie Anne'in aynı evde yaşayan ağabeyi Ryan ile bir ilişkiye başlar, ancak hiçbir şey göründüğü gibi değildir.
Çekimleri 2010 yılında tamamlanmış olmasına rağmen, film Relativity Media tarafından 2012 yılına kadar gösterime girmedi. Eleştirmenlerin olumsuz tepkilerine rağmen film orta düzeyde bir ticari başarı elde etti.
Olay Örgüsü
Yeni boşanmış doktor Sarah Cassidy ve 17 yaşındaki kızı Elissa küçük, lüks bir banliyö'ye taşınırlar. Taşındıkları evin, Carrie-Anne Jacobson adlı bir kızın dört yıl önce ailesini öldürdüğü evle aynı sokakta olduğunu keşfettiklerinde rahatsız olurlar. Kız kaçmış ve bir daha hiç görülmemiş, hayatta kalan tek kişi olarak kardeşi Ryan'ı (Max Thieriot) bırakmıştır. Ryan şimdi evde yalnız yaşamaktadır ve komşuları tarafından nefret edilmektedir; yerel bir polis memuru olan Bill Weaver onun tek destekçisidir.
Elissa'nın annesiyle ilişkisi, Sarah'nın isteklerine karşı gelerek Ryan'la görüşmeye başlamasıyla sarsılır. Ryan, Elissa'ya Carrie-Anne'in küçükken bir Salıncak (koltuk)'tan düştüğünü söyler; ebeveynleri uyuşturucuyla kafayı bulurken ona göz kulak olması gerekmektedir. Kazadan kaynaklanan beyin hasarı onu aşırı agresif hale getirmiş ve ebeveynlerinin öldürülmesine yol açmıştır. Ryan'ın evin gizli bir odasında artık büyümüş olan Carrie-Anne'e gizlice baktığı ortaya çıkar. Carrie-Anne kaçar ve bir mutfak bıçağı sallayarak arabadaki bir çifte yaklaşır. Ryan onu saklamaya çalışırken yanlışlıkla öldürür. Yas tutan Ryan, bir lokantaya gider ve burada Peggy Johns adında nazik bir garsonla tanışır.
Bir gece, bir grup asi liseli çocuk onunla kavga eder; kendini savunmak için birinin bacağını kırar ve kaçar. Elissa onun evine gider, çöpte tamponlar bulur ve gizli odayı keşfeder. Peggy olduğu ortaya çıkan Carrie-Anne tarafından saldırıya uğrar. Elissa mutfakta mavi kontak lensleri ve Peggy'nin cüzdanını bulurken Ryan "Carrie-Anne "i zapt eder. Ryan Peggy'yi kaçırmış ve onu kız kardeşine benzetmeye çalışmıştır. Elissa'yı bayıltır.
Elissa bir sandalyeye bağlı olarak uyanır. Ryan, Carrie Anne'in ailelerini öldürmediğini açıklar. Aslında salıncaktaki kaza sırasında ölmüştür. Yıllarca kötü muamele gördükten sonra anne babasını öldüren Ryan'dır çünkü kız kardeşinin ölümünden onu sorumlu tutmuşlardır. Bodrumda tuttuğu "Carrie Anneler", tıpkı kız kardeşine benzetmek için uydurduğu kaçırılmış kadınlardır.
Peggy'den kurtulmaya ve Elissa'yı yeni Carrie Anne yapmaya karar verir. Memur Weaver gelir ama Ryan onu bıçaklayarak öldürür. Elissa, Ryan'ın arabasıyla kaçmaya çalışır ama Ryan onu kloroform ile bayıltır ve Peggy'nin cesediyle birlikte arabanın bagajına hapseder. Sarah gelir ve Ryan tarafından bıçaklanır. Elissa kaçar ve Ryan'ı Weaver'ın silahıyla vurur. Ryan onu bıçaklamaya çalışınca Sarah ona bir çekiçle vurur.
Elissa ve Sarah taşınır ve Ryan bir psikiyatri koğuşu'na yerleştirilir. Ryan, İşitsel halüsinasyon/ölen ebeveynlerinin seslerini duymaya başlar ve ona Carrie-Anne diye seslenir. Bir flashback, genç Ryan'ın kız kıyafetleri içinde doğum günü mumlarını üflemek üzere olduğunu gösterir. Annesi ona Carrie Anne diye hitap eder; Ryan ise Ryan olduğunu söyleyerek itiraz eder. Bunun üzerine annesi yüzüne şiddetli bir tokat atarak onun Carrie Anne olduğunda ısrar eder.
Kaynakça
- ^ a b "House at the End of The Street". The Numbers. Nash Information Services. 17 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2014.
