Small ball

Basketbolda small ball, daha kısa oyunculardan oluşan ve hız, çeviklik ve sayı artışı(genellikle üç sayı çizgisinden) için boydan, fiziksel güçten ve alçak post hücum/savunma sayısından fedakarlık yapan bir oyun tarzıdır.^[1] Hücumun hızını artıran ve sahada ekstra şutörler ile savunmayı yayan tempo ve alan kavramlarıyla yakından bağlantılıdır.^[2] Birçok small ball dizilişi, normalde pivot pozisyonundaki oyuncularda olmayan becerilere sahip geleneksel olmayan bir pivota sahiptir.^{[3][4][5][6][7]} Takımlar genellikle normalde kısa forvet pozisyonunda oynayacak olan fiziksel olarak güçlü bir oyuncuyu streç dört rolünde uzun forvet pozisyonuna taşır. Bu rolde kullanılan oyunculara örnek olarak Kevin Durant,^[8] Carmelo Anthony^[9] ve LeBron James verilebilir. Bu roldeki oyuncunun yanında 5 numarada ya geleneksel bir uzun forvet(pivot pozisyonuna geçmiştir) ya da bir pivot oynar.

Small ball kullanmanın avantajı, uzun forvet ve pivot pozisyonundaki oyuncuların rakip forvet ve pivottan daha iyi top hakimiyeti olan, daha hızlı koşabilen ve daha fazla hareket kabiliyeti olan hızlı ve çevik oyuncular olmasından kaynaklıdır. Çoğu durumda, oyuncu geleneksel uzun forvet ve pivottan daha iyi üç sayılık atış yüzdesine sahip olabilir ve bu da(üç sayılık oyunlarla artan skorun yanı sıra) rakip savunmanın alana yayılmasına yardımcı olabilir. Rakip defans oyuncuları hareketli ve dış şut tehdidi olan oyuncuyu takip etmek açılmak zorunda olduğu için savunma hattı yayılır ve incelir. Bu da taktiği uygulayan takımın daha rahat top dolaştırmasına ve dripling yapmasına neden olur ve böylece takım daha kısa sürede hücum yapabilir ve daha fazla sayı atabilir. Bu taktikteki yüksek üç sayılık başarı yüzdesine sahip forvete "streç dört", pivota ''streç beş'' denir. Bu taktiğin savunma kısmında ise forvet ve pivot pozisyonundaki oyunculardan adam değişim savunmasını iyi yapması ve birçok pozisyonu savunabilmesi istenir.^[10]

Small ball taktiğinin öncülleri arasında 2000'lerin başında ve ortasında Don Nelson(Dallas Mavericks) ve Mike D'Antoni(Phoenix Suns) gibi koçlar bulunur. Ancak yaygınlaşması 2010'lu yıllarda Erik Spoelstra'nın yönettiği Miami Heat ve Steve Kerr'in yönettiği Golden State Warriors ile olacaktır.

2011 - 2012 play-off'ların başlarında Miami Heat'in kısa forveti LeBron James, Heat'in uzun forveti Chris Bosh'un sakatlanmasının ardından uzun forvet pozisyonuna geçti. James bu pozisyonda daha verimli oynadığı için Bosh sakatlıktan döndüğünde uzun forvetten pivot pozisyonuna geçti ve James play-off'ların geri kalanında bu pozisyonda kaldı.^[11][12] Miami Heat koçu Erik Spoelstra, bu oyun stilini "tempo ve alan"(pace and space) olarak nitelendirdi.^[13][14]

Oyun stilinin avantajları olsa da, birkaç dezavantajı da vardır. Hız ve çevikliğin eklenmesi, güç ve yükseklik eksilmesi anlamına gelir; geleneksel "büyük adamların" olmaması, savunmadayken potanın altındaki alanı korumayı zorlaştırabilir ve ayrıca takımın hücum sırasında alçak posttan bir hücum tehdidine sahip olmasını engelleyebilir. Ribaund genellikle feda edilir; örneğin, 2012-13 sezonunda, Miami Heat small ball oynayarak sezon boyunca en fazla galibiyete sahipken, NBA'deki ribaund istatistiği konusunda en kötü takımdı.^[15]

2014-15 sezonundaki Golden State Warriors, NBA Finallerinde önceki şampiyonlardan daha fazla small ball taktiğini kullandı. Finallerin 6. maçında başlangıç kadrosundaki pivot Andrew Bogut'u, Finaller MVP'si olacak olan forvet Andre Iguodala ile değiştirdi.^[16] Warriors, 2014'ten 2017'ye kadar olan dönemde, üç NBA şampiyonluğu kazanarak ve NBA galibiyet rekoru kırarak tarihi bir başarıya ulaştı. Warriors'ın small ball dizilişlerindeki başarısı, bazı analistlerin small ball taktiğinin basketbolun geleceği olarak görmelerine ve geleneksel dizilişlerden kaçınarak takımların daha fazla small ball taktiğini kullanarak oyunun "pozisyonsuz" bir basketbol modeline döneceğini düşünmelerine neden oldu.^{[17][18][19][20]}