İçeriğe atla

Siyasal iletişim

Siyasal iletişim, temelde bir ikna sürecidir. Siyaset bilimindeki birçok terim için olduğu gibi, siyasal iletişimi tanımlamak da zor olmuştur. Cevaplarla ortaya konan tanımların fazlalığı, gerçekte kavramın karmaşık olmasından ya da belirsizliğinden değil, "siyasal iletişim" kavramının geniş kapsamlı olmasından kaynaklanmaktadır. sözcük olarak tek başına "siyasal" kavramını tanımlamak ne kadar güç ise, bir de buna " iletişim" gibi çok geniş kapsamlı ve tek bir tanımı yapılamayan ikinci bir kavramın eklenmesiyle ortaya çıkan "siyasal iletişim" kavramını tek bir tanıma sığdırılması da o denli güçtür.[1]

Tanım farkları

Robert E. Denton ve Gary C. Woodward'a göre "iletişimi "siyasal"laştıran etken mesajın kaynağı değil içeriği ve hedefidir."[1] Brian McNair da siyasal iletişim "siyaset ile ilgili hedefe dönük bir iletişim"dir derken benzer bir tanım sunmaktadır. McNair için bu sadece sözlü ve yazılı ifadeleri değil aynı zamanda görsel sunumları da; elbise, makyaj, saç veya logo tasarımı gibi, kapsayan bir tanımdır. Bir "siyasi kimliği" veya "imajı" oluşturacak her etkeni de içermelidir.[2] Aysel Aziz ise "siyasal iletişim"i şu şekilde tanımlamaktadır: "Siyasal iletişim, siyasal aktörlerin belli ideolojik amaçlarını, belli gruplara, kitlelere, ülkelere ya da bloklara kabul ettirmek ve gerektiğinde eyleme dönüştürmek, uygulamaya koymak üzere çeşitli iletişim tür ve tekniklerinin kullanılarak yapılmasıdır."[3] Siyasal iletişim için kullanılan tanımlardan birisi de Zeynep Karahan Uslu'ya aittir: "Bir siyasal görüş ya da organın, etkinlikte bulunduğu siyasal sistemin içinde kamuoyu güvenini ve desteğini sağlamak, dolayısıyla iktidar olabilmek için zaman ve konjonktürün gereklerine göre reklam, propaganda ve halkla ilişkiler tekniklerinden yararlanarak sürekli bir biçimde gerçekleştirdiği tek veya çift yönlü iletişim çabasıdır."[4] Ferhat Kentel'in siyasal iletişim tanımı ise şöyledir: "Siyasal iletişim siyasal arenada birbirini anlama ve anlatma biçimidir."[5] APSA'nın tanımı ise şudur: "Siyasal İletişim, hükümetler, diğer kurumlar, gruplar veya bireyler açısından, hem iç hem de dış siyasal sistem içinde bilginin yaratılmasını, şekillendirilmesini, yayılmasını, işlenmesini ve etkilerini kapsamaktadır."[6] Necdet Ekinci de siyasal iletişimi şöyle tanımlamaktadır: "Siyasal iletişim: Yöneten ve Yönetilen kesimlerin aktörlerince, bulundukları konumları gereği, var olan iktidarları, iç ve dış güç odaklarına karşı güçlendirmek ya da etkisini azaltmak veya ele geçirmek üzere yeni siyasal olgular yaratmak, var olanları değiştirmek amacıyla, siyasal alanda ortaya koydukları, sonuçta kimlikleri ve siyasal kültürü ortaya çıkaracak, siyasal yapıyı biçimlendirecek olan, tanıtıma dönük her türlü eylem, strateji, teknik ve uygulamalar bütünüdür."[7]

Türkçe ileri okumalar

  • Siyasal İletişime Giriş.Necdet Ekinci.Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yayın. ISBN:978-9967-24-875-5,Bişkek.2009.
  • Siyasal İletişim: Partiler, Seçimler, Stratejiler.Abdullah Özkan. Nesil Yayınları. ISBN: 975640194X
  • Siyasal İletişim. Aysel Aziz. Nobel Yayın Dağıtım. ISBN: 9755914447
  • Siyasal İletişimi Anlamak. Oya Tokgöz. İmge Kitabevi Yayınları. ISBN: 9789755335797
  • Siyasal İletişim Kavramlar ve Ardındakiler. Emine Yavaşgel. Babil Yayıncılık. ISBN: 9756360119
  • Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak İnternet. Hasret Aktaş. Tablet Basım Yayın. ISBN: 9756346078
  • Siyasal İletişim Yönetimi: Siyasette Marka Yaratmak. Ferruh Uztuğ. MediaCat Kitapları. ISBN: 9756347155
  • Siyasal İletişim Seçme ve İkna Stratejileri. Ahmet Kalender. Çizgi Kitabevi Yayınları. ISBN: 9758156144
  • Siyasal Propaganda. Arsev Bektaş. Bağlam Yayınları. ISBN: 9789756947777
  • Reklamcılık ve Siyasal Reklamcılık. T. Şahım. İletişim Yayınevi
  • Siyasal Kampanya Yönetimi: Mesaj, Strateji ve Taktikler. Yusuf Devran. Odak İletişim Yayınları. ISBN: 9789759205300
  • İletişimde Etkileme Süreci Seçim Kampanyalarından Örneklerle. Şengül Özerkan (Altınal). Eser Sahibinin Kendi Yayını
  • Suskunluk Sarmalı ve Siyasal İletişim. FİDE YAYINLARI. Şaban Çobanoğlu. ISBN: 9944432160;

Türkiye'de Siyasal İletişim ve Siyasal Davranış, Adem Doğan, Nobel Yayınları,ISBN 978-605-320-757-3, Ankara, 2017.

Dış bağlantılar

Ulusal ve uluslararası siyasal iletişim uzmanları meslek örgütleri

Dipnotlar

  1. ^ a b Siyasal İletişim. Aysel Aziz. Nobel Yayın Dağıtım. ISBN 978-605-133-481-3
  2. ^ McNair B. An Introduction to Political Communication, London: Routledge, 2003, p.24
  3. ^ Siyasal İletişim.Aysel Aziz.Nobel Yayın Dağıtım.ISBN:9755914447. syf 3-4
  4. ^ "Siyasal İletişim ve 24 Aralık 1995 Genel Seçimleri". Yeni Türkiye Dergisi, 11. Ankara. 1996. s. 790. 
  5. ^ "Demokrasi, kamuoyu ve İletişime Dair" Birikim (dergi),Sayı:30, İletişim Yayınları,1991, s.40
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2008. 
  7. ^ Necdet Ekinci: Siyasal İletişime Giriş* Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yayın. ISBN: 978-9967-24-875-5, Bişkek, 2009.s.47.

İlgili Araştırma Makaleleri

Siyaset bilimi, politika bilimi ya da politoloji, siyasi teorileri ve siyasi teorilerin pratiklerini inceleyen, siyasi sistemler ve siyasi davranışlar alanıyla ilgilenen bir sosyal bilim alanıdır.

Postmodernizm, modernizmin sonrası ve ötesi anlamında bir tanımlama olarak kullanılmaktadır ve modern düşünceye ve kültüre ait temel kavram ve perspektiflerin sorunsallaştırılmasıyla ve hatta bunların yadsınmasıyla birlikte yürütülmektedir. 20. yüzyılın ortalarında ortaya çıkan postmodernizm; mimari, felsefe, edebiyat, resim gibi alanlarda kendini göstermiştir.

Mete Tunçay, Türk siyaset bilimci ve tarih profesörü.

<span class="mw-page-title-main">Ferruh Bozbeyli</span> 10. Türkiye Büyük Millet Meclisi başkanı

Ahmet Ferruh Bozbeyli, Türk siyasetçi. Türkiye Büyük Millet Meclisi başkanlığı (1965-70) ve Demokratik Parti genel başkanlığı yaptı (1970-78).

<span class="mw-page-title-main">Orhan Pamuk</span> Nobel ödüllü Türk roman yazarı

Orhan Ferit Pamuk, Türk romancı. Birçok başka edebiyat ödülünün yanı sıra, 2006 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'ne layık görüldü ve 54 yaşında, bu ödülü kazanan en genç edebiyatçılardan biri oldu. Kitapları altmış üç dile tercüme edildi, yüzden fazla ülkede yayımlandı ve 13 milyon baskı yaptı. 2006 yılında Time dergisi tarafından dünyanın en etkili 100 kişisi arasına seçilen Pamuk, Nobel ödülüne lâyık görülen ilk Türk'tür.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Paul Sartre</span> Fransız filozof (1905-1980)

Jean-Paul Charles Aymard Sartre, Fransız yazar ve düşünür. Felsefi içerikli romanlarının yanı sıra her yönüyle kendine özgü olarak geliştirdiği Varoluşçu felsefesiyle de yer etmiş; bunların yanında varoluşçu Marksizm şekillendirmesi ve siyasetteki etkinlikleriyle 20. yüzyıl'a damgasını vuran düşünürlerden biri olmuştur. Sartre, bir anlatıcı, denemeci, romancı, filozof ve eylemci olarak yalnızca Fransız aydınlarının temsilcisi olmakla kalmamış, özgün bir entelektüel tanımlamasının da temsilcisi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Niccolò Machiavelli</span> İtalyan politika düşünürü ve askeri stratejisti

Niccolò di Bernardo dei Machiavelli, devlet adamı, askerî stratejist, şair ve oyun yazarı Floransalı düşünür, İtalyan Rönesans hareketinin en önemli figürlerindendir.

Devlet, toprak bütünlüğüne bağlı olarak siyasal bakımdan örgütlenmiş millet veya milletler topluluğunun oluşturduğu tüzel varlıktır. Devlet siyasal bir birliktir. Bunun için her şeyden önce devleti kuran bireyler arasında kültürel bir birlik lazımdır. Ancak kültürel birlik devletin yaşaması için yeterli değildir. Tarihte görülen birçok iç savaş, kültürel birliğin devlet kurulmasında yeterli olmadığını göstermektedir. Amerikan İç Savaşı'nın anayasal düzenin kurulmasının ne kadar gerekli olduğunu ortaya koyması ve savaş kültürü yerine hukuk devlet ilişkisinin kavranması açısından önemi büyüktür.

<span class="mw-page-title-main">Jacques Ranciere</span> Fransız filozof (d. 1940)

Jacques Rancière Fransız düşünür Paris-VIII Üniversitesi'nden felsefe profesörü iken emekli olmuştur. 1960'larda Marksist düşünür Louis Althusser ile beraber yazdığı Kapital'i Okumak ile ünlenmiştir.

İzzeddin Çalışlar, Türk yazar ve iletişimcidir.

<i>Tan</i> (gazete, 1935) 1935-1945 arasında İstanbulda yayımlanan günlük gazete

Tan, 1926-1935 yılları arasında Milliyet ve 1935-1945 yılları arasında Tan adıyla Türkiye'nin İstanbul ilinde yayımlanan, sloganı "Günlük Siyasi Halk Gazetesi" olan sol eğilimli günlük gazete.

Politik tiyatro, Alman yönetmen Erwin Piscator'un göstermeci nitelikteki kendi anlayışını içeren Epik Tiyatro'nun siyasallaşmış hâlidir. Gösteri ve oyunlar, toplumu sahneye taşıyarak sürekli olarak siyasal iletişimin baş olgusunu oluşturmuş, kendine özgü başrolü oynamıştır.

Süleyman Seyfi Öğün,, Türk siyaset bilimci.

Oya Tokgöz, Türk iletişimbilimci ve siyasetbilimcidir.

Politik sinema ya da siyasal sinema, din, devlet, siyaset, birey başta olmak üzere bütün siyasi kavramları kullanır. Birçok filmde devletin işleyişi, bireyin devletle karşı karşıya gelmesi, ahlaki sorunlar, askerlik ve savaş, vatanseverlik, devlet içinde devlet, terör, totaliterlik, bağımsızlık mücadelesi işlenmiştir.

Ruşen Çakır,, Türk gazeteci, yazar.

<span class="mw-page-title-main">Yalçın Akdoğan</span> Türk siyasetçi, gazeteci, yazar ve eski başbakan yardımcısı

Yalçın Akdoğan, Türk siyasetçi, gazeteci, yazar ve eski başbakan yardımcısı. Başbakan Yardımcılığı görevini Erdoğan'ın 2014 Türkiye cumhurbaşkanlığı seçiminde cumhurbaşkanı seçilmesinin ardından Ahmet Davutoğlu tarafından kurulan 62. Türkiye Hükûmeti, 63. Türkiye Hükûmeti ve 64. Türkiye Hükûmetinde 2014-2016 yılları arasında da sürdürmüştür.

Aksu Bora, Türk yazar, çevirmen ve Hacettepe Üniversitesi emekli öğretim üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Nairi</span>

Nairi, MÖ 14 ve 10. yüzyıllar arasında Ermeni Yayları olarak adlandırılan bölgede veya (kuzey Mezopotamya bölgelerinde yaşamış, farklı kimlik ve dillere sahip kabile ve aşiret topluluklarından oluşan, bir konfederasyon ve bölgenin adıdır, daha sonraki Asur metinlerinde Van Gölü' için “Nairi ülkesi denizi” denir.

Hüseyin Yayman, Türk akademisyen, gazeteci, yazar ve siyasetçidir.