Ekmek, çeşitli tahıl unundan yapılmış hamurun ateşte, sac üzerinde, tandırda, fırında veya tepside pişirilmesiyle hazırlanan temel gıda. Tek başına tüketilebildiği gibi, yemeğin yanında veya yemeklere ya da yağlara banarak da tüketilebilmektedir.
Miso, fermente edilmiş bir Japon yiyeceği. Geleneksel Japon yemeği miso çorbasında da (misoşiru) kullanılır. Soya fasulyesi, pirinç veya arpanın, deniz tuzu ve ko-ji adlı mantarla fermentasyonu ile elde edilen bir çeşit hamurdur. Normalde tuzlu bir tadı vardır ama kullanılan malzemeler ve fermantasyon yöntemine bağlı olarak tadı farklı biçimlerde ortaya çıkar. Bu çeşitlilik içinde bazı misolar tatlı da olabilir. Japon beslenmesinde önemli bir konumu vardır, diyet yiyeceği olarak da kullanılır.
Fasulye, baklagiller (Fabaceae) familyasının Phaseolus cinsinden Orta Amerika menşeli, bir yılda yetişen otsu bir bitki türü. Günümüzde fasulyenin; Orta Amerika (Mesoamerica) ve Güney Amerika (Andean) bölgeleri olmak üzere iki gen havuzuna sahip olduğu çeşitli araştırıcılar tarafından rapor edilmiştir.
Çin mutfağı başta Çin olmak üzere Tayvan, Singapur, Malezya, Endonezya gibi Çin kültürünün yaygın olduğu Uzak Doğu ülkelerinden kaynaklanan ve Çin lokantaları sayesinde dünyanın birçok yörelerinde geniş bir biçimde tanınan bir mutfaktır. Çeşit bakımından dünyanın en zengin mutfaklarından biri olan Çin mutfağı Uzakdoğu'da bile Çinlilerin yaşadığı her bölgede büyük farklılıklar gösterir. Ayrıca Uzakdoğu dışındaki Çin lokantalarında hazırlanan yemekler bulundukları ülkelerin kültürlerine uyarlandıkları için Uzakdoğu'dan çok farklı malzemeler kullanırlar ve farklı lezzetler sunarlar. Bunlara rağmen Çin mutfağı bazı ortak özelliklerden yoksun değildir. Sebze ağırlıklı yemekler, yemeklerin wok adı verilen çukur tavalarda pişirilmesi ve yemeklerin sofralarda yemek çubuklarıyla yenmesi Çin mutfağının en çarpıcı özellikleri arasındadır.
Un, tahılların öğütülmesiyle elde edilen ince toza verilen addır. Başta ekmek ve hamur işleri olmak üzere pek çok gıdanın temel bileşenidir. Genellikle buğdaydan elde edilen toza sadece un denir. Arpa, yulaf, çavdar, mısır, nohut gibi bitkilerden elde edilen un ise, yaygın olarak o tahılın adıyla birlikte mısır unu, arpa unu biçiminde adlandırılır.
Tayland mutfağı Tayland'ın milli mutfağıdır. Birden fazla Güneydoğu Asya geleneğini harmanlamıştır ve hafif hazırlanmış, güçlü aromatik unsurlar ihtiva eden yemekleriyle tanınır. Tayland mutfağında baharatlar çok yaygın kullanılmaktadır. Diğer Asya mutfaklarında olduğu gibi Taylandlı şefler de yemeklerde denge, detay ve çeşitliliğe çok önem verirler. Tayland yemeklerinde, her bir yemekte ya da tüm sofrada, ekşi, tatlı, tuzlu ve acı olmak üzere dört ana lezzetin dengesi gözetilir.
Kuru fasulye, Türk mutfağında pişmiş bir fasulye yemeğidir. Beyaz fasulye ve zeytinyağı ile yapılır ve çoğunlukla soğan ve domates salçası kullanılır. Yemeğe tercihen sebze veya et de eklenebilir. Kuru fasulye pirinç pilavı veya bulgur pilavı ile birlikte servis edilir. Suyuna ekmek banarak tüketilebilir. Türkiye'nin milli yemeği olarak da kabul edilir.
Tteok, yapışkan veya yapışkan olmayan pirinç de dahil olmak üzere çeşitli tahıllardan ve buğulanmış un ile yapılan bir Kore pirinç kekleridir. Buğulanmış un, tteok yapmak için dövülebilir, şekillendirilebilir veya tavada kızartılabilir. Bazı durumlarda, tteok pişmiş tanelerden dövülür.
Banh xeo Vietnam mutfağından karides, domuz eti ve fasulye filizi ile hazırlanan bir bir krepdir. Krep hamuru pirinç unu, hindistan cevizi sütü, nişasta, yeşil soğan, maş fasulyesi, zerdeçal ve tuz içerir.
Bir pirinç keki, tek bir nesne halinde şekillendirilmiş, yoğunlaştırılmış veya başka şekilde birleştirilmiş pirinçten yapılan herhangi bir gıda maddesi olabilir. Pirincin yenildiği birçok farklı kültürde çok çeşitli pirinç kekleri mevcuttur ve özellikle Asya'da yaygındır. Yaygın varyasyonlar arasında pirinç unuyla yapılan kekler, öğütülmüş pirinçten yapılanlar ve birlikte sıkıştırılmış veya başka bir bağlayıcı madde ile birleştirilmiş tam pirinç tanelerinden yapılanlar bulunur. Pirinç kekleri genellikle çeşitli türlerde.
Picadillo birçok Latin Amerika ülkesinde ve Filipinler'de geleneksel bir yemektir. Kıyma, domates, kuru üzüm, zeytin ve bölgeye göre değişen diğer malzemelerle yapılır. Genellikle pirinçle servis edilir veya taco, tuzlu hamur işleri veya kroket gibi yemeklerde dolgu olarak kullanılır. İsim, "kıymak" anlamına gelen İspanyolca picar kelimesinden gelmektedir.
Kore mutfağından yemeklerin listesi aşağıda sıralanmaktadır.
Baekseolgi veya beyaz pirinç keki, pirinç unundan yapılan Kore'ye özgü bir çeşit tteok yani pirinç kekidir. Buharda hazırlanan baekseolgi, bu nedenle aynı zamanda bir sirutteok'tur. Anavatanı Kore Yarımadası olan baeksolgi, diğer tteok çeşitleriyle beraber Kore yemek kültüründe önemli bir yer tutar. Baekseolgi'nin temel malzemeleri pirinç unu, tuz ve şekerdir. Kore'de bazı bölgelerde yeni doğan bebeğin sağlıklı ve huzurlu bir yaşam geçirmesi için doğumun 100. gününde 100 kişiye baeksolgi dağıtılması gerektiği inancı varken bazı yörelerde de baekseolgi'nin özel günlerde sadece aile üyelerine dağıtılması, aile dostlarıyla veya komşularla paylaşılmaması gerektiği inancı mevcuttur. Bebeğin doğumunun saei-rye yani üçüncü haftasında da baekseolgi hazırlanması yaygındır.
Jeolpyeon yapışkan olmayan pirinç unundan yapılan bir tür tteok'tur. Siru-Tteok ve baekseolgi yapımının aksine, jeolpyeon yaparken pirinç unu buharda Siruda pişirildikten sonra bir hamur halinde ezilip küçük parçalara ayrılır. Desenli tteoksal ile hamura çiçek, harf veya bir çember gibi şekiller verilebilir. Jeolpyeon servis edildiğinde üzerine susam yağı sürülür.
Bupyeon (부편), geleneksel düğünlerde kullanılan buharda pişirilmiş pirinç keki (tteok) türüdür. Güney Gyeongsang Eyaleti, Miryang şehrine özgü bir tatlıdır.
Bugak Kore mutfağına özgü birtakım vejetaryen twigim'leri kapsar. Bu tür yemekler genel olarak, kurutulmuş sebze ya da chapssal-pul ile kaplanmış yosunlar kullanılarak yapılır. Sonrasında derin yağda kızartma yöntemi ile pişirilip tekrar kurutulur. Banchan veya anju olarak yenir. Bunlardaki ortak malzemeler; yeşil acı biber, perilla yaprakları, çiçekler, kamelya yaprakları, kasımpatı yaprakları, dulavrat otu yaprakları, kokar ağaç filizleri, patatesler, gim (laver) ve dasima'dır (yosun). Perilla yağı veya soya fasulyesi yağı gibi bitkisel yağlar tipik olarak kızartma için kullanılır.
Macar mutfağı, Macaristan ulusunun ve onun birincil etnik grubu olan Macarların mutfağının karakteristik özelliklerini ortaya koyar. Geleneksel Macar yemekleri öncelikle et, mevsim sebzeleri, meyveler, ekmek, süt ürünleri ve peynirlere dayanmaktadır.
Senegal mutfağı, Kuzey Afrika, Fransız ve Portekiz mutfağından etkilenen ve ülkenin en büyüğü Wolof olan birçok etnik gruptan türeyen bir Batı Afrika mutfağıdır. Bölgeye ilk kez 11. yüzyılda nüfuz eden İslam, mutfakta da rol oynuyor. Senegal, 1960'a kadar Fransa'nın bir kolonisiydi. Kolonizasyonundan bu yana, göçmenler Senegal mutfağını diğer birçok bölgeye getirdiler.
Moldova mutfağı, Moldova halkının ve onun ayrılıkçı bölgesi Transdinyester yöresindeki yemek kültürüdür. Esas olarak çeşitli etler, patates, lahana ve çeşitli tahıl cinsleri gibi bileşenlerden oluşur. Yerel mutfak Rumen mutfağına çok benzer. Aynı zamanda Osmanlı mutfağından kalan büyük bir etki yanında Yunan, Polonya, Ukrayna ve Rusya dahil olmak üzere bölgedeki diğer mutfaklardan ilham ve unsurlar alır.
Uirō veya uirō-mochi (外郎餅), yapışkan pirinç unu ve şekerden yapılan buharda pişirilmiş geleneksel bir Japon kekidir. Mochiye benzer şekilde çiğnenebilir ve hafifçe tatlıdır. Lezzetleri arasında azuki fasulyesi ezmesi, yeşil çay (matcha), yuzu, çilek ve kestane bulunur. Nagoya özellikle uirōsuyla ünlüdür ve özellikle Yamaguchi ve Odawara'da olmak üzere diğer bölgesel versiyonları da vardır, ancak Odawara'nın uirōsu daha çok bir ilaç olarak bilinir. Japonya genelindeki geleneksel Japon şekerleme dükkanlarından satın alınabilir.
