Mimar Sinan veya Koca Mi'mâr Sinân Ağa, Osmanlı İmparatorluğu'nun 16. yüzyılda görevli başmimarı ve inşaat mühendisidir. Kariyerinde önemli eserler veren ve Kanuni Sultan Süleyman, II. Selim ve III. Murad dönemlerinde başmimar olarak görev yapan Mimar Sinan, yapıtlarıyla geçmişte ve günümüzde dünyaca tanınmıştır. Başyapıtı, "ustalık eserim" olarak tanımladığı, Edirne'deki Selimiye Camii'dir.
Oberon, Uranüs'ün önemli uydularının en dışta olanıdır. Ortalama 760 km çapıyla Uranüs'ün ikinci en büyük uydusudur. 1787 yılında William Herschel tarafından keşfedilmiştir. Adı William Shakespeare'in A Midsummer Night's Dream adlı oyununda perilerin kralı olan Oberon'dan gelir. Oberon'un yörüngesi kısmen Uranüs'ün Manyotosferinde bulunmaktadır.Dış yüzeyi ile çekirdek arasındaki sınırda Sıvı su tabakası mevcut olabilir. Dış yüzeyinde çok sayıda çarpma kraterleri bulunur, yaklaşık olarak 210 kilometre çapında çarpma kraterlerinin olduğu düşünülüyor.
Ebû Ubeyd Abdullāh b. Abdilazîz b. Muhammed b. Eyyûb b. Amr el-Bekrî el-Endelüsî (1014–1094), Endülüs-Arap coğrafyacı ve tarihçi.
Clausius, Lacus Excellentiae'nin belirlemiş olduğu küçük karanlık düzlük içerisinde Ay'ın güney-batı parçasında bulunan bir ay krateridir. Clausius'un kenarı, kuzey-güney yönüne doğru uzanan hafif oval şekilli, alçak ve keskindir. Adını Alman fizikçi ve matematikçi Rudolf Clausius'tan alan kraterin adı resmen 1935 yılında Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) tarafından belirlenmiştir.
Pandora, Satürn'ün iç uydusudur. Voyager 1 sondasının 1980 yılında çekmiş olduğu fotoğraflar ile keşfedildi ve geçici olarak S/1980 S 26 ismi verildi. 1985 yılı sonlarında Yunan mitolojisinden Pandora resmi isim olarak seçildi. Ayrıca Saturn XVII olarak da belirtilmiştir.
Eugène Michel Antoniadi Yunan astronomdur. Anadolu'da doğmuştur. Camille Flammarion tarafından Fransa'ya davet edilmiş ve ömrünün kalanını byrada geçirmiştir. İsmi Eugenios Antoniadis, Eugène Michael Antoniadi ya da yanlış biçimde Eugène Marie Antoniadi olarak da bilinir.
Hecates Tholus Mars'ta yer alan bir volkandır. Avrupa Uzay Ajansı'nın çalışması sonucu 350 milyon yıl önce patlaması ile bilinir. Patlama 10 kilometre çağında bir kaldera yaratmıştır. Buzul tortullarının daha sonradan bu kalderayı ve etrafında oluşan çöküntüyü doldurduğu tahmin edilmektedir. Kraterde yapılan incelemeler dolgunun 5 ile 20 milyon yıl önce gerçekleştiğini gösterir. Fakat yapılan iklim modellemeleri sonucu buzun bölgede sabit bir şekilde durmadığı ortaya çıkmıştır. Dolayısı ile bu çalışma buzulların aktif olduğu zamandan beri meydana gelen küresel ısınmayı işaret eder. Ayrıca buzul çağı Mars'ın kendi ekseninin en fazla kaydığı dönemdir.
Enceladus Satürn'ün en büyük altıncı uydusudur. Yaklaşık 500 kilometre çapında olan Enceladus Satürn'ün en büyük uydusu olan Titan'ın onda biri büyüklüğündedir. Yüzeyinin büyük oranda temiz buzla kaplı olması sonucunda Enceladus güneş sisteminde ışığı en fazla yansıtan gök cisimlerinden biri konumundadır. Doğal olarak ışığı tutan tüm gök cisimlerinden daha soğuk olan Enceladus'un yüzeyi öğle vakitlerinde en yüksek -198 °C dereceye ulaşmaktadır. Enceladus'un yüzeyi yoğun yaşlı kraterlerle kaplı bölgeleri ve 100 milyon yıla kadar yakın geçmişte oluşmuş genç tektonik deformasyon alanları gibi pek çok farklı yüzey özelliğini barındırmaktadır.
Tycho, Ay'ın Dünya'ya bakan yüzünde güney kesimde bulunan ve adını Danimarkalı astronom Tycho Brahe'den (1546-1601) alan bir çarpma krateridir. 108 milyon yaşında olduğu tahmin edilmektedir.
Huggins, Mars'ın Eridania dörtgeninde 49.0 ° G enlem ve 155.8 ° D boylamında bulunan bir çarpma krateridir. 83 km çapındadır. İsmini İngiliz gök bilimci William Huggins'den almıştır ve bu isim 1973'te Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) Gezegen Sistemi İsimlendirme Çalışma Grubu (WGPSN) tarafından onaylanmıştır.
Huggins Ay'ın yakın tarafındaki engebeli güney dağlık bölgelerinde yer alan bir çarpma krateridir. 1935'te İngiliz gök bilimci Sir William Huggins'in ardından isimlendirilmiştir.
Kabuk, jeolojide bir gezegenin, cüce gezegenin veya doğal uydunun en dıştaki katı kabuğudur. Kimyasal yapısıyla genellikle alttaki mantodan ayırt edilir. Bununla birlikte, buzlu uydular durumunda, fazına göre ayırt edilebilir.
Tarsus, Mars'ın Oxia Palus dörtgeninde bulunan bir çarpma krateridir. 1976 yılında ismini Türkiye'nin Tarsus ilçesinden almıştır.
Bi Sheng, Song Hanedanı döneminde yaşamış Çinli bir mucit, mühendis ve zanaatkar. Dünyanın ilk taşınabilir tip teknolojisinin mucidiydi ve matbaa Antik Çin'in Dört Büyük Buluş'undan biriydi. Bi Sheng'in sistemi Çin porseleninden yapılmıştır ve 1039 ile 1048 yılları arasında icat edilmiştir. Wenquan'daki Bisheng Topluluğu, adını Bi Sheng'den almıştır. Ay'ın uzak yüzünde, kuzey kutbuna yakın LAC-7 kadranında yer alan Bi Sheng krateri, Ağustos 2010'da Uluslararası Astronomi Birliği tarafından Bi Sheng'in adını almıştır.
Kepler, batıda Oceanus Procellarum ile doğuda Mare Insularum arasında uzanan bir ay çarpma krateridir. Güneydoğuda Encke krateri bulunur. Kepler, adını 17. yüzyıl Alman astronomu ve matematikçisi Johannes Kepler'den almıştır.
Huygens, Hollandalı gökbilimci, matematikçi ve fizikçi Christiaan Huygens'in onuruna adlandırılan Mars üzerindeki bir çarpma krateridir. Utopia, Hellas, Argyre ve Isidis'ten sonra Mars'taki fark edilebilir beşinci en büyük çarpma krateridir. Neredeyse sağlam bir kenarı olan en büyük kraterdir.
Addams, Venüs'teki bir kraterdir. Adını Jane Addams'tan almıştır.
Fermi, duvarlı ova olarak adlandırılan kategorideki büyük bir çarpma krateridir. Adını İtalyan-Amerikalı fizikçi ve Nobel ödüllü Enrico Fermi'den almıştır. Ay'ın uzak yüzünde yer alır ve Dünya'dan görülemez. Dolayısıyla bu kraterin yörüngedeki bir uzay aracından gözlemlenmesi gerekir.
Rûmî krateri, Merkür yüzeyinde bulunan ve çapı 75 kilometre olan bir kraterdir. Fars şair Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî onuruna verilen isim, 1985 yılında Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) tarafından kabul edildi. Rûmî kraterinin tabanının ortasında düzensiz bir çöküntü bulunmaktadır. Palmer Rupes adı verilen bir uçurum, Rûmî kraterini keserek güneybatıya doğru uzanır.
Apollo krateri, Ay'ın uzak yüzündeki güney yarım kürede bulunan devasa bir çarpma krateridir. Bu oluşum, batı kenarının yanında bulunan büyük Oppenheimer kraterini gölgede bırakır. Barringer krateri kuzey duvarı boyunca uzanır. Güneydoğusunda Anders krateri ve doğu kenarının hemen yanında Kleymenov krateri bulunur.
