İçeriğe atla

Silaj

Mısır silajı yiyen sığırlar

Silaj, sığır, koyun ve keçi gibi gevişgetiren memeli hayvanların yem ihtiyacını karşılayan ve silolarda saklanan yüksek nem içeren fermente edilmiş yemlerdir.[1] Suca zengin yemlerin oksijensiz ortamda bırakılarak süt asiti bakterilerinin etkisi ile fermantasyona uğratılması sonucu elde edilen yemdir ve kısaca yeşil yemlerin turşulaştırılmasıdır. Yeşil otun olmadığı kış aylarında yeşil, sulu ve ekonomik olarak verilebilecek tek kaba yemdir. Daha çok mısır, sorgum darısı ve diğer tahılların yeşil kısmından yapılır. Silaj yapmak için birim alandan en fazla yeşil kitle verebilen bitkilerden olduğu için özellikle mısır kullanılır ve bu mısırlara silajlık mısır adı verilir.[2]

Mısır silajı

En kaliteli silaj mısırdan yapılır. Silaj yapılarak değerlendirildiğinde bu bitkinin bütün toprak üstü aksamlarından yararlanılmış olur. Mısır çeşitleri içinde dane ve sap verimi yüksek herhangi biri silajlık olarak yetiştirilebilir.[3] Mısır silajında Ekilen çeşidin hasat zamanında koçan bağlamış olması verim ve kalite bakımından çok önemlidir. Çünkü yapılan birçok çalışmada görülmüştürki mısırda yeşil aksam veriminin %50 si ve beslenme değerinin %70 i koçanlardan elde edilmektedir. Koçanın içermiş olduğu karbonhidrat miktarı fermantasyonun istenilen düzeyde olmasını sağlar aksi halde kalitesi düşük silo yemi elde edilmekte ve silo yeminden beklenen fayda sağlanamamaktadır. Eğer mısır erken biçilirse siloda sızıntı kayıpları yükselir siloda bol oksijen kalır. Oksijenli fermantasyon uzun süre devam eder. Mısır silajının kalitesini çeşit, hasat zamanı, koçan oranı, parça boyutu, silonun şekli, doldurma süresi, sıkıştırma derecesi gibi özellikler belirlemektedir. Bunların birinde meydana gelebilecek olumsuzluk ürünün kalitesini düşürecektir.

Tarihçe

Yemleri silolanarak saklanmaları kurutarak saklanmalarına kıyasla çok eski tarihlere dayanmaktadır.Eski Mısırlıların suca zengin bazı yemleri hava ile ilişkisi kesilmiş kaplarda sakladıkları,Jules Caesars'ında sefer öncesi geçiş yollarında çukurlar açtırarak içerisini yeşil yemle dolturtup, bunların üzerinide balçıkla kapattığı bildirilmektedir.İlk yeşil yem silolarının M.S 700'lü yıllarda İtalyan köylüleri tarafından yapıldığı zannedilmektedir.Avrupa ülkelerinde XVIII. yüzyıl başlarında silo yemi yapımının gelişmeye başladığı görülmüştür.

Silajı Yapılan Bitkiler

Her türlü yeşil bitkiden silaj yapılabilir. Neticede silaj yapımı turşulaşmadır; Ancak işin ekonomisi göz önüne alındığında mısır silajı başı çekmektedir.Bunun yanında çeşitli bölgelerimizde arpa, yulaf gibi hasıl ürünlerinin de silajı ekonomik olarak yapılmaya başlanmıştır.

Kaynakça

  1. ^ Wood, Brian J. B. Microbiology of fermented foods Volume 1&2. Springer. s. 73. ISBN 978-0-7514-0216-2. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2013. 
  2. ^ Hakan Geren, Rıza Avcıoğlu, Behçet Kır, Gülcan Demiroğlu, Mustafa Yılmaz ve Abdül Cenap Cevheri (2003). İkinci Ürün Silajlık Olarak Yetiştirilen Bazı Mısır Çeşitlerinde Farklı Ekim Zamanlarının Verim ve Kalite Özelliklerine Etkisi 20 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2003, 40(3):57-64 ISSN 1018-8851
  3. ^ Ali Gözügül ve İlhan Öztürk (2008). Silajlık Mısır Tarımı ve Silaj Yapımı 1 Kasım 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. T.C. Samsun Valiliği, İl Tarım Müdürlüğü, Samsun

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Zeytin</span> Zeytin familyasından bir bitki türü

"Avrupa zeytini" anlamında Olea europaea botanik adlı zeytin, zeytingiller Oleaceae familyasından meyvesi yenen ve geleneksel olarak Akdeniz iklimine özgü bir ağaç türüdür. Tür, tüm Akdeniz ülkelerinin yanı sıra Güney Amerika, Güney Afrika, Çin, Avustralya, Yeni Zelanda, Meksika ve Amerika Birleşik Devletleri'nde yetiştirilir. Olea europaea, Olea cinsi için tip türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Yulaf</span>

Yulaf (Avena), bol nişastalı taneleri (tohumları) için yetiştirilen bir tarım bitkisi. Daha çok hayvan yemi olarak kullanılan bu tahıldan insanların beslenmesinde de yararlanılır. Bir yulaf tarlası, buğday ya da arpa başaklarına benzemeyen, salkım biçimindeki dağınık başakları sayesinde öbürlerinden kolayca ayırt edilebilir. Sapçıkların ucunda bulunan başakcıkların her biri iki ya da üç tohum içerir. Dışları kılıfta örtülü olan bu tohumların ikisini birden yeniden zarsı iki yaprak kuşatır.

<span class="mw-page-title-main">Ayçiçeği</span> bitki türü

Ayçiçeği, Günebakan, Gündoğdu veya Günçiçeği, papatyagiller (Asteraceae) familyasından çekirdekleri ve yağı için yetiştirilen sarı çiçekli bir tarım bitkisidir.

<span class="mw-page-title-main">Yem</span>

Yem, tarım işletmelerinde yetiştirilen hayvanların kendilerinden beklenen ürünü verebilmek için tüketmek zorunda oldukları tüm besin maddeleri ya da ağız yoluyla tüketilebilen ve hayvanlara belirli sınırlarda verildiğinde zararlı etki yapmayan organik ve anorganik maddeler.

<span class="mw-page-title-main">Yonca</span> bitki türü

Yonca, baklagiller (Fabaceae) familyasından uzun yıllar yaşayan, gerek yeşil ot gerekse kuru ot olarak değerlendirilebilen çok yıllık bir serin mevsim yem bitkisi türü.

<span class="mw-page-title-main">Darı</span>

Darı, Buğdaygiller (Poaceae) familyasından, tohumları buğday gibi besin maddesi olarak kullanılabilen, bir veya çok yıllık bitki. Türkiye'de Güneydoğu Anadolu, İç Anadolu, Karadeniz, Ege, Marmara ve Doğu Anadolu bölgelerinde yetiştirilip; insan gıdası ve hayvan yemi olarak kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bağ (tarım)</span>

Bağ, sofralık üzüm, kuru üzüm,alkolsüz üzüm suyu ve şarapçılık için üzerinde salkımlar halinde üzüm toplanan üzüm bitkisi asmanın yetiştirildiği yerdir. Bağ üretimi, bilimi, uygulaması ve çalışmasına bağcılık denir. Üzüm bağları, şarabın kendisine pay çıkarılabilecek bağın özel coğrafi ve jeolojik özelliklerine atıfta bulunan ve Türkçeye "yer duygusu" gibi tercüme edilebilecek Fransızca terroir kelimesiyle nitelenir.

<span class="mw-page-title-main">Bakla</span> baklagiller (Fabaceae) familyasına adını veren, gıda ve yem bitkisi olarak tarımı yapılan tek yıllık bitki

Bakla, baklagiller (Fabaceae) familyasına adını veren, gıda ve yem bitkisi olarak tarımı yapılan tek yıllık bir bitkidir.

<span class="mw-page-title-main">Bezelye</span> baklagiller familyasından bir bitki türü

Bezelye, baklagillerden (Fabaceae) taze, yeşil kabuğu ile taneleri ya da yalnız taneleri yenilen bir bitki türü. Ayrı taç yapraklı iki çenekli baklagiller familyasından tırmanıcı bir bitkidir. Bezelye adlı lezzetli ve çok besleyici sebzeyi ilkbaharda ve yazın verir. Gövdesi çok uzundur, bitkinin ağırlığını çekemeyecek inceliktedir. Beyaz çiçek açar. Yuvarlak tanelidir. Meyvesi bakla veya fasulyeye benzer, tohumları bir kılıf içerisinde dizilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Norman Borlaug</span> Amerikalı biyolog (1914 – 2009)

Norman Ernest Borlaug, Amerikalı tarımbilimci, bitki patolojisti ve yardımseverdir. Gelişmiş tarım teknolojisiyle dünyadaki açlık sorununu yenmeyi amaçlayan Yeşil Devrim'in öncülerinden, 1970 Nobel Barış Ödülü sahibidir.

<span class="mw-page-title-main">Meksika mutfağı</span>

Meksika mutfağı, özellikle eski yerlilerin ve İspanyol koloni devriyle Fransız, Arap ve Karayip geleneklerinin bir sentezi olarak kendini gösterir. Genelde zengin bitki örtüsüne sahip olan bu sıcak, topik ülkenin mutfağında mısır, fasulye, meyve çeşitleri ve belirli sebze türleri önemli bir rol oynar. Meksika'da birbirinden çok farklı bölgesel mutfaklar mevcuttur. Kuzeyde İspanyol mutfağının etkisi görülürken, güneyde yerlilerin mutfağı korunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Şarapçılık</span>

Şarapçılık, şarap üretimine verilen addır. Şarabın yapılacağı üzüm veya başka bir meyvenin seçimiyle başlar, yapımı biten şarabın şişelenmesiyle sona erer. Çoğu şarap üzümden yapılsa da, diğer meyvelerden veya zehirli olmayan bitkilerden de yapılabilir. Bal şarabının sudan sonraki en önemli malzemesi baldır. Şarap yapımının tarihi bin yıldan fazladır. Şarap ve şarap yapımı bilimi önoloji olarak bilinir. Şarap üreticisine şarap tüccarı da denilebilir. Üzüm yetiştiriciliği bağcılıktır ve birçok üzüm çeşidi vardır.

<span class="mw-page-title-main">Koçan</span>

Koçan, mısır, sorgum veya soya fasulyesi gibi tahılların hasatından sonra, bir tarlada yaygın olarak bırakılan tarla bitkilerinin yaprakları ve saplarıdır. Doğrudan sığır tarafından otlanabilir veya yem olarak kullanılmak üzere kurutulabilir.

<span class="mw-page-title-main">Nadas</span>

Nadas, araziye bir yılda düşen yağışın, her yıl ürün almaya yetmeyecek kadar az olduğu yerlerde toprağın bir yıl boş bırakma işlemidir. Kuru tarım bölgelerinde uygulanır. Nadas işlemesi, tarla yüzeyini işleyerek bırakmaya, yapılan işleme nadas işlemesi denilir. Nadas tarlanın belli bir zaman boş bırakılması ve bu süre içinde yapılan işlemleri ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Hayvan yemi</span> Çeşitli hayvanlar için yemekler

Hayvan yemi, hayvancılık döneminde evcil hayvanlara verilen yemektir. İki temel tip vardır: yeşil yemler ve yem.

<span class="mw-page-title-main">Glomus iranicum var tenuihypharum</span>

Glomus iranicum var tenuihypharum Arbusküler mikoriza mantarı kök oluşturucu bir mantar. Toprağın fizyo kimyasal koşullarını iyileştirmeye ve bitkilerin büyümesine ve büyük oranda üretkenlik sağlamasına katkıda bulunur. pH değeri 9.5 olan alkali topraktan izole edilmiş ve zengin Mg, Ca ve Mn. tuzları içeren bu tür, yoğun tarım koşullarında dahi, zirai bitkilerin birçoğuyla uygun bir simbiyosis elde eder. Büyük oranda toprakta görülebilen bolca ekstramatrik miselyum üretir, kökün dış kısmında oluşan sporlardan kendini yeniden üretir ve bu sayede köklerin içinden bitkiye doğru büyük oranda besin taşınması sağlanır ve yoğun gübreleme şartlarında bile uygun bir tolerans sağlayacak şekilde topraktaki yüksek orandaki besinsel tuz konsantrasyonlarını tolere eder.

<span class="mw-page-title-main">Tarla tarımı</span>

Tarla tarımı, gıda, yakıt, elyaf ve arazi ıslahı için bitkiler üreten ve kullanan bilim ve teknolojidir. Tarımsal araştırma, bitki genetiği, bitki fizyolojisi, meteoroloji ve toprak bilimleri alanlarındaki çalışmaları kapsıyor. Biyoloji, kimya, ekonomi, ekoloji, yer bilimi ve genetik gibi bilimler kombinasyonunun uygulanmasıdır. Günümüzde tarımsal araştırmacılar, gıda üretmek, daha sağlıklı yemekler hazırlamak, tarımın çevresel etkilerini yönetmek ve bitkilerden enerji çıkarmak da dahil olmak üzere pek çok konuda çalışıyorlar. Çoğu zaman ekin dönüşü, sulama ve drenaj, bitki ıslahı, bitki fizyolojisi, toprak sınıflandırması, toprak verimliliği, yabancı ot kontrolü, böcek kontrolü gibi alanlarda uzmanlaşmışlardır.

Tarımsal kimya, tarımsal üretimde, ham ürünlerin yiyecek ve içeceklerde işlenmesinde ve çevresel izleme ve iyileştirmede önemli olan hem kimya hem de biyokimyanın dahil olarak incelenmesidir. Bu çalışmalar, bitkiler, hayvanlar, bakteri ve çevreleri arasındaki ilişkileri vurgular. Bitkisel ve hayvansal üretim, koruma ve kullanımda rol oynayan kimyasal kompozisyonlar ve değişimleri inceleyen bir bilim dalıdır. Temel bir bilim olarak, test tüpü kimyasına ek olarak, insanların kendileri için yiyecek ve lif elde ettikleri ve hayvanları için beslendikleri tüm yaşam süreçlerini kapsar. Uygulamalı bir bilim veya teknoloji olarak, verimi artırmak, kaliteyi artırmak ve maliyetleri azaltmak için bu işlemlerin kontrolüne yönlendirilir. Önemli bir dalı olan kemürji, temel olarak tarımsal ürünlerin kimyasal hammadde olarak kullanılmasıyla ilgilidir.

<span class="mw-page-title-main">AIV yem</span>

AIV yem, bir çeşit silajdır. AIV sıvısı, depolamayı iyileştirmek için yeşil yemlere eklenir. Bu, özellikle uzun kışlarda önemlidir. İşlem, yeni depolanan tahıllara seyreltik bir hidroklorik veya sülfürik asit eklemeyi içerir. Artan asitlik zararlı fermantasyonu durdurur ve yemin veya beslendiği hayvanların besin değeri üzerinde olumsuz bir etkisi yoktur.

<span class="mw-page-title-main">Körpe mısır</span> Yiyecek

Körpe mısır, bebek mısır olarak da bilinir, olgunlaşmadan hasat edilen mısırı ifade eder. Olgun mısırların koçanı tüketilemezken körpe mısırların koçanları da yenmektedir. Hem çiğ hem de pişmiş olarak tüketilebilir. Körpe mısır, stir frying usulüyle pişirilen yemeklerde yaygın olarak kullanılır.