İçeriğe atla

Siklamat

Cyclamate
(Sodium cyclamate)
Adlandırmalar
Sodium cyclohexylsulfamate
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChEMBL
ChemSpider
ECHA InfoCard100.004.863 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
E numaralarıE952(iv) (parlatıcılar, ...)
UNII
  • InChI=1S/C6H13NO3S.Na/c8-11(9,10)7-6-4-2-1-3-5-6;/h6-7H,1-5H2,(H,8,9,10);/q;+1/p-1 
    Key: UDIPTWFVPPPURJ-UHFFFAOYSA-M 
  • InChI=1/C6H13NO3S.Na/c8-11(9,10)7-6-4-2-1-3-5-6;/h6-7H,1-5H2,(H,8,9,10);/q;+1/p-1
    Key: UDIPTWFVPPPURJ-REWHXWOFAV
  • [Na+].O=S([O-])(=O)NC1CCCCC1
Özellikler
Kimyasal formülC6H12NNaO3S
Molekül kütlesi201,22 g mol−1
Tehlikeler
NFPA 704
(yangın karosu)
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları
Siklamat

Cyclamate 1937 yılında Illinois Üniversitesi'nde bir doktora öğrencisi tarafından bulunmuş yapay bir tatlandırıcıdır.[1][2] Diğer tatlandırıcılar gibi cyclamate da şans eseri bulunmuştur. Cyclamate laboratuvarda ateş düşürücü bir kimyasal sentezlemekle uğraşırken elinden düşürdüğü sigarasını tekrar ağzına götürünce cyclamate'ın tatlı olduğunu fark eden Michael Sveda tarafından bulunmuştur. Patenti DuPont tarafından alınan bu maddenin daha sonra patenti Abbott Laboratuvarları firmasına satılmıştır. Bu tatlandırıcı üzerinde çalışan Abbott firması bunu 1950 yılında ilaç olarak piyasa sürmüştür. Abbott bunu daha çok diğer acı ilaçlara tat vermek için bu tatlandırıcıyı kullanmıştır. Daha sonraları diabetlilere alternatif bir tatlandırıcı olarak piyasa sürüldü. Cyclamate şekerden 30-50 kat(konsantrasyona bağlı olarak) daha tatlıdır. Genellikle Sakarinle sinerjistik etki gösterdiği için 10 a 1 oranında Sakarinle karıştırılarak piyasa sürülür.

Kaynakça

  1. ^ Packard, Vernal S. (1976). Processed foods and the consumer: additives, labeling, standards, and nutrition. Minneapolis: University of Minnesota Press. ss. 332. ISBN 0-8166-0778-8. 
  2. ^ Kaufman, Leslie (21 Ağustos 1999). "Michael Sveda, the Inventor Of Cyclamates, Dies at 87". New York Times. 12 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2017.