İçeriğe atla

Sigmoid kolon

sigmoid kolon
Latince isimcolon sigmoideum
SistemKolon
Arterinferior mesenteric artery
Tanımlayıcılar
Microsoft Academic2776870353
MeSHD012809
TA2987
FMA14548

Sigmoid kolon (veya pelvik kolon), kalın bağırsağın rektuma ve anüse en yakın olan kısmıdır . Ortalama 35–40 cm arası bir döngü oluşturur (13,78-15,75   uzunluğunda). Döngü tipik olarak bir Yunan harfi olan sigma (ς) (böylece sigma + -oid) veya Latin harfi olan S şeklinde şekillendirilir. Kolonun bu kısmı normalde pelvis içinde yer alır, ancak hareket özgürlüğü nedeniyle karın boşluğuna yerleşmektedir. []

[ <span title="This claim needs references to reliable sources. (March 2014)">alıntı gerekli</span> ]

Yapı

Sigmoid kolon, iliak kolon ile devam eden yalancı pelvisin üst açıklığında başlar ve sakrumun önünden pelvisin sağ tarafına enine şekilde geçer. (Sigmoid adı uygun şekilde S- şekilli anlamına gelir.)

Daha sonra kendi kendine kıvrılır ve sakrumun üçüncü parçası seviyesinde orta çizgiye ulaşmak için sola döner, burada aşağı doğru eğilir ve rektumda biter.

İşlevi katı ve gaz halindeki atıkları gastrointestinal sistemden atmaktır. Anüse doğru giden kıvrımlı yol, gazı üstün kemerli kısımda depolamasına izin verir ve kolonun dışkıyı aynı anda dışarı atmadan gazı dışarı atmasını sağlar.

Sigmoid kolon tamamen periton ile çevrilidir (ve bu nedenle retroperitoneal değildir), bu da merkezin ilmin uçlarına doğru kaydığı, böylece kaybolduğu yerde uzunluğun azaldığı bir mezenter (sigmoid mezoklon ) oluşturur. iliak kolon ve rektum ile birleştiği halde merkezi kısmında kayda değer bir hareket kabiliyetine sahiptir.

Pelvik splanchnic sinirler parasempatik innervasyonun birincil kaynağıdır. Lomber splanknik sinirler, alt mezenterik gangliyon yoluyla sempatik innervasyon sağlar.

Sigmoid kolonun arkasında dış iliyak damarlar, overy, obturator sinir, sol Piriformis ve sol sakral sinir pleksusu bulunur.

Önde, erkekte mesaneden ve dişi içindeki uterustan ince bağırsağın bazı bobinleri ile ayrılır.

Klinik önemi

Divertiküloz genellikle sigmoid kolonda artmış intraluminal basınç ve kolon duvarındaki fokal zayıflıkla birlikte ortaya çıkar. Hematokinezinin yaygın bir nedenidir.

Volvulus, bağırsağın bir kısmı mezenterinin etrafında büküldüğünde ortaya çıkar ve bu da tıkanıklığa ve enfarktüye yol açabilir. Yaşlılarda volvulus genellikle sigmoid kolonda görülürken, bebeklerde ve çocuklarda orta bağırsakta görülme olasılığı daha yüksektir. Bu kendiliğinden düzelebilir veya bağırsağın kan akışı tamamen kesilene kadar rotasyon devam edebilir.

Ek resimler

Kaynakça

This article incorporates text in the public domain from page 1182 of the 20th edition of Gray's Anatomy (1918)

Dış bağlantılar

  • Anatomi figürü: 37:06-07, Human Anatomy Online, SUNY Downstate Medical Center - "The large intestine."
  • Superior & Inferior Mesenteric Artery at The Anatomy Lesson by Wesley Norman (Georgetown University)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Omur</span> Vertebral kolondaki kemik

Omur ya da vertebra, omurgayı oluşturan 33-34 kemikten her birine verilen bir addır. Kafatasının hemen altından başlayıp kuyruk sokumuna dek uzanırlar. Omurgada 7 adet boyun omuru, 12 adet sırt omuru, 5 adet bel omuru, 5 sakral vertebra (sakrum) ve 4 de koksigeal (koksiks) vertebra bulunur. Bu vertebraların ilk 24 tanesi birbirine eklemler aracılığıyla bağlanmıştır. Bunlara presakral vertebralar denilir. Kalan 9 vertebradan daha üstteki 5 tanesinin birleşmesinden sakrum meydana gelmiştir. En altta bulunan küçük ve tam gelişmemiş 4 vertebranın birleşmesinden koksiks denilen kemik meydana gelmiştir. Bu vertebraların her birinin yapısı içlerinden geçen oluşumlara ve fonksiyonlarına göre değişiklik göstermesine karşın, hepsinin ortak özellikleri vardır.

<span class="mw-page-title-main">Mide</span> sindirim organı

Mide; kaslardan oluşan, genişleyebilen bir sindirim sistemi organıdır. Mide sözcüğü Türkçeye Arapçadan geçmiştir. Mide anlamında Türkçede aşkazan sözcüğü de mevcuttur. Yemek borusu ile ince bağırsak arasında bulunur. Omurgalılar, derisidikenliler, haşaratlar ve yumuşakçalarda bulunur. Sindirimin ikinci fazında görev yapar. Yiyeceklerin geçici olarak büyük miktarda depolandığı organdır. Rahatlıkla 1.5 litre sıvıyı içinde tutabildiği gibi, maksimum 4 litre sıvı tutma kapasitesi vardır.

<span class="mw-page-title-main">Kalp</span> vücuttaki kanın dolaşmasını sağlayan kendiliğinden kasılma özelliğine sahip organ

Kalp ya da yürek, pek çok hayvanda bulunan kaslı bir organdır. Bu organ dolaşım sisteminin kan damarları yoluyla kan pompalar. Pompalanan kan besin ve oksijeni vücudun gerekli yerlerine taşırken, karbondioksit gibi metabolik atıkları da akciğerlere taşır. İnsanlarda kalp yaklaşık olarak kapalı bir yumruk boyutundadır ve akciğerler arasında, göğüsün orta bölmesinin içindedir. Temel görevi kanı vücuda pompalamak olan kalp, metabolizma eylemleri sonucunda oluşan artık ürünlerin vücuttan uzaklaştırılması, vücut ısısının düzenlenmesi, asit-baz dengesinin korunması, hormonlar ve enzimlerin vücudun gerekli bölgelerine taşınması gibi görevleri yapar. Kalp, dolaşım sistemi içerisinde motor görevi yapar. Kalp insanda dakikada 60-80 atım arasında değişen bir hızla dakikada 5-35 litre arası, günlük ise 9.000 litre kanı vücuda pompalar. Günde yaklaşık 100 bin, yılda 40 milyon, tüm insan hayatı boyunca yaklaşık 2,5 milyar kere, hiç durmadan yaklaşık 8 bin ton kanı vücuda pompalar. Yetişkin bir kadında ortalama ağırlığı 200-280 gram, yetişkin bir erkekte ise 250-390 gram ağırlığındadır. Her kişinin, kalbinin yaklaşık kendi yumruğu büyüklüğünde olduğu sanılır.

<span class="mw-page-title-main">İnsan sindirim sistemi</span> Gastrointestinal Kanal

İnsan sindirim sistemi, gastrointestinal kanal ile dil, tükürük bezleri, pankreas, karaciğer ve safra kesesi gibi sindirime yardımcı organlardan oluşur. Sindirim, yiyeceklerin giderek daha küçük parçalara ayrılması ve bu parçaların vücut tarafından emilmesi ve kullanılmasına kadar süren bir süreçtir. Sindirim süreci üç aşamadan oluşur: sefalik faz, gastrik fazı ve intestinal fazı.

<span class="mw-page-title-main">İnce bağırsak</span> Gastrointestinal sistemde yer alan bir organ

İnce bağırsak, sindirim kanalının mide ile kalın bağırsak arasındaki kısmıdır. Beş yaşından büyük insanlarda boyu 5–6 m arasındadır. Üç kısma ayrılır: duodenum, jejunum ve ileum. Mideden gıdalar duodenuma pilor veya pilorik sfinkter diye adlandırılan bir kas ile girerler. Daha sonra ince bağırsak boyunca peristaltizm olarak adlandırılan kas kasılmaları ile hareket eder.

<span class="mw-page-title-main">Bağırsak</span>

Bağırsak, gastrointestinal kanalın mide ile anüs arasındaki kısım. Bağırsaklar, insanlarda ve diğer memelilerde ince bağırsak ve kalın bağırsak olacak şekilde iki ana kısımdan oluşur. Vücudun gıdadan besinlerin çıkarımı ve emiliminden sorumlu kısmı bağırsaktır. Midenin görevi büyük oranda gıda moleküllerinin besinlere parçalamak iken, bağırsak bu besinlerin kana girmesini sağlar.

<span class="mw-page-title-main">İdrar kesesi</span> idrarın depolandığı organ

İdrar kesesi, sidik torbası veya mesane, insan'da ve diğer omurgalılarda, işeme ile idrar dışarı atılmadan önce böbreklerdeki idrarı depolayan organ’dır. İnsanlarda mesane, pelvik taban üzerinde oturan ve genişleyebilen bir organdır. İdrar mesaneye üreter yoluyla girer ve üretra yoluyla çıkar.

Divertikül, sindirim kanalı çeperini geçen mukoza fıtığı. Sindirim kanalının her yanında görülebilirse de, en çok kalınbağırsakta oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Vulva</span> dişi memelinin dış genital organları

Vulva, dış kadın cinsel organlarından oluşur. Kadın dış genital bölgelerine karşıdan bakıldığında üstte çatıyı oluşturan leğen kemiklerinin birbiriyle orta hatta birleştiği bölgenin oluşturduğu kabarıklık olan pubis tepesi, altta anüs ve (dış) dudaklar adı verilen yapılarca sınırlanan bölgedir.

<span class="mw-page-title-main">Kalın bağırsak</span> Boşaltım sistemindeki ince bağırsak ile anüs arasındaki kısım

Sindirim sisteminin anatomisinde kalın bağırsak , ince bağırsak ile anüs arasındaki kısımdır. Toplam uzunluğu 1,5 ile 2 metre arasında olup, sindirim sisteminin beşte birini oluşturur. Başlangıcında yer alan çekumda çapı en geniştir, sonra kolon boyunca gittikçe daralır, anal kanaldan hemen önce yer alan rektumda epeyce bir genişler. Küçükbaş ve büyükbaş hayvanlarda bumbar adı verilir.

<span class="mw-page-title-main">Omurilik soğanı</span> Soluk alış veriş hızını ve kalp ritmini düzenler.

Omurilik soğanı veya medulla oblongata, ya da basitçe medulla beyin sapının ayrılmaz bir parçasıdır. Beyin sapının alt segmenti olarak konumlanmış olup, beyinciğin önünde ve biraz altında yer alır. Koni şeklindeki bu nöron kümesi, çeşitli otonom (istemsiz) bedensel işlevler için çok önemlidir. Bunlar kusma, hapşırma ve daha fazlası gibi refleks eylemleri içerir.

<span class="mw-page-title-main">Fistül</span> epitelleşmiş iki yüzey, genellikle organlar arasındaki anormal bağlantı

Anatomide fistül, kan damarları, bağırsaklar veya diğer içi boş organlar gibi iki içi boş alan arasındaki anormal bir bağlantıdır. Fistül tipleri bulundukları yere göre tanımlanabilir. Anal fistüller, anal kanal ile perianal cilt arasında bağlantı kurar. Anovajinal veya rektovajinal fistüller anüs veya rektum ile vajina arasında bir delik oluştuğunda meydana gelir. Kolovajinal fistüller kolon ve vajina arasında meydana gelir. İdrar yolu fistülleri idrar yolundaki anormal açıklıklar veya idrar yolu ile başka bir organ arasındaki anormal bağlantılardır; örneğin vezikouterine fistülde mesane ile rahim arasında, vezikovajinal fistülde mesane ile vajina arasında ve üretrovajinal fistülde üretra ile vajina arasında. Bağırsağın iki kısmı arasında meydana geldiğinde enteroenteral fistül, ince bağırsak ile cilt arasında enterokutanöz fistül ve kolon ile cilt arasında kolokutanöz fistül olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Kıl kurdu</span> çocuklarda yaygın bağırsak paraziti olan bir tür

Kıl kurdu, Yuvarlak solucanlar (Nematoda) şubesinden, dünya çapında çocuklarda yaygın bağırsak paraziti olan bir türdür.

<span class="mw-page-title-main">Anatomik terminoloji</span> Vikimedya liste maddesi

Anatomik terminoloji, uluslararası alanda anatomist, zoolog ve sağlık uzmanlarınca kullanılması amacıyla hazırlanmış bilimsel bir anatomi terminoloji standardıdır. Anatomik terimler Antik Yunan dönemine ve Latince'ye ait kelimeler, ön ek ve son ekler barındırırlar. Bu terimler uzmanlar arasında anlaşma açısından bir standard sağlar ve anlam karmaşasını ortadan kaldırır. Örneğin, el bileğinde oluşan bir yarayı tarif ederken kullanılan anatomik terimler yaranın tam olarak nerede olduğunu, konunun uzmanlarına kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tarif eder. Her uzmanlık alanının kendine has terimleri olur. 1998 yılında hazırlanan standardın adı Terminologia Anatomica yani Anatomik Terminoloji dir. Öte yandan 2017'de yayınlanan makalesinde Strezelec bu standardın içerdiği hataları nedeniyle eleştirilerini sunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Karın ağrısı</span> mide ağrıları

Karın ağrısı, ciddi ve ciddi olmayan tıbbi durumlarla ilişkili olabilen bir semptomdur.

İnsan karnı araştırma, tanı ve tedavi amacıyla anatomistler ve doktorlar tarafından kadranlara ve bölgelere ayrılmıştır. Dört eşit bölüme bölünmesi, ağrı ve hassasiyet, yara izleri, topaklar ve diğer gerekli şeylerin lokalizasyonunu mümkün kılar, bu durumların hangi organlarla alakalı olabileceğini spesifikleştirir. Kadranlar sol alt kadran, sol üst kadran, sağ üst kadran ve sağ alt kadran olarak dörde ayrılır. Diğer hayvanların çoğu dik durmadığından, bu terimler karşılaştırmalı anatomide kullanılmaz.

<span class="mw-page-title-main">Künt travma</span>

Künt travma veya perforan (delici) olmayan travma; bir fiziksel travma sonrası ortaya çıkan durumdur. Bir nesne cildi deldiğinde ve vücudun bir dokusuna girerek açık bir yara ve çürük oluşturduğunda ortaya çıkan delici travmadan (penetran) farklı bir durumdur.

<span class="mw-page-title-main">Spinal sinir</span>

Spinal sinir diğer adıyla omurilik siniri, omurilik ile vücut arasında motor, duyu ve otonomik sinyalleri taşıyan karışık bir sinirdir. İnsan vücudu’nda omurga'nın iki yanında birer tane 31 çift omurilik siniri vardır. Bunlar omurganın ilgili servikal, torasik, bel, sakral ve koksigeal bölgelerine göre gruplandırılmıştır. Sekiz çift servikal sinir, on iki çift torasik sinir, beş çift bel siniri, beş çift sakral sinir ve bir çift koksigeal sinir vardır. Omurilik sinirleri çevresel sinir sisteminin parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">İç anal sfinkter</span>

İç anal sfinkter veya anal kanalın yaklaşık 2,5-4,0 cm'lik bir bölümünü çevreleyen bir düz kas halkasıdır. Yaklaşık 5 mm kalınlığındadır ve rektumun düz dairesel kas liflerinin bir araya gelmesiyle oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Anal kanal</span> kalın bağırsağın işlevsel bir bölümü

Anal kanal rektumu anüse bağlayan ve pelvik diyafram seviyesinin altında yer alan bir yapıdır. Perinenin anal üçgeni içinde, sağ ve sol iskioanal çukurlar arasında bulunur. Gastrointestinal kanalın son işlevsel bölümü olan anal kanal, dışkının atılmasını iki kaslı sfinkter kompleksi aracılığıyla düzenler. Anüs, anal kanalın son kısmında yer alan açıklıktır. İnsanlarda anal kanal, anorektal birleşme yerinden anüse kadar yaklaşık 2,5 ila 4 cm uzunluğundadır. Anal kanal, içte istemsiz çalışan ve dışta ise istemli olarak kontrol edilebilen kas halkalarıyla çevrilidir. Bu kaslar, kanalın içini kapatarak dışkının kontrolsüz bir şekilde çıkmasını engeller ve sadece ön-arka yönünde ince bir açıklık bırakırlar.