Siegfried Lemke

Siegfried Lemke
	Siegfried "Wumm" Lenke
Lakabı	Wumm
Doğum	7 Nisan 1921; Schivelbein, Weimar Cumhuriyeti
Ölüm	18 Aralık 1995; Worfelden, Hessen, Almanya
Bağlılığı	Nazi Almanyası
Branşı	Luftwaffe
Hizmet yılları	?-1945
Rütbesi	Hauptmann
Birimi	JG 2
Komutası	III./JG 2
Çatışma/savaşları	2. Dünya Savaşı Reich Savunması;
Ödülleri	Şövalye Haçı

Siegfried "Wumm" Lemke, (7 Nisan 1921- 18 Aralık 1995) 2. Dünya Savaşı sırasında Şövalye Haçıyla taltif edilmiş^[1] bir Luftwaffe as pilotuydu. Kariyeri boyunca 70 ile 96 arasında hava zaferi elde etti.

Biyografi

Lemke, 7 Nisan 1921'de Schivelbein, Doğu Pomeranya'da (Günümüzde Świdwin, Polonya) dünyaya geldi.
Unteroffizier Lemke, 1942 sonbaharında Jagdgeschwader 2'ın 1. Staffel'ine atandı. Savaşın kalan kısmında JG 2 bünyesinde yer aldı. İlk hava zaferini 12 Mart 1943'te Fécamp yakınlarında bir Spitfire'ı düşürerek elde etti. 12 Eylül 1943'te filosunun Staffelführer'lığına atandı.
Ocak 1944'ün sonlarında Hauptmann Erich Hohagen'ın komutası altındaki I. Gruppe, Aix le Milles Havaalanı'na taşındı. Birlik, orada Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri'ne bağlı 15. Filo'yla çarpıştı.^[2] Lemke, 9 Şubat 1944'te Cannes'ın güneydoğusunda birisi Amerilan pilot Bob Hoover tarafından uçurulan^[3] 4 Spitfire'ı düşürdü ve toplam hava zaferi sayısını 19'a çıkarttı. Filosu Anzio'daki Müttefik çıkartmalarını karşılamak için tekrardan İtalya'ya sevk edildi. Mart 1944'te Lemke, toplam hava zaferlerine 16 yeni hava zaferi daha ekledi. 3 Mart 1944'te Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri Roma Triyaj Garı'na 200 B-17 "Uçan Kale" ve 80 B-24 Liberator yolladı. Bombardıman uçaklarına, 2 tanesi Lemke tarafından düşürülen P-47 Thunderbolt avcı uçakları eşlik ediyordu.^[4]
1944 yazının başlarında Lemke'nin filosu tekrardan hareket ettirildi, bu sefer Creil'e, Paris'in kuzeyinde bulunan bir havaalanına. Lemke, buradan D-Day'i takiben Normandiya'da gelişmekte olan muharebelere karşı hava görevleri icra etti. 14 Haziran 1944'te Lemke, 47 hava zaferi elde etmesinden dolayı Şövalye Haçıyla taltif edildi.

Grup Komutanlığı

Lemke, Temmuz 1944'te 22 Haziran'da çatışmada öldürülmüş olan Hauptmann Josef Wurmheller'nın yerine JG 2'ın III. Gruppe'sinin Gruppenkommandeur'lüğüne atandı. Bu gruba savaşın bitimine kadar komuta etti.^[5]
Lemke toplam 325 hava görevi icra etti ve nihayetinde 25 Spitfire, 8 P-47 Thunderbolt, 6 P-51 Mustang ve en az 5 adet B-17 de dahil olmak üzere 70 hava zaferi elde etti.

Kariyer Özeti

Hava Zaferi İddiaları

Amerikan tarihçi David T. Zabecki'ye göre Lemke toplam 70 hava zaferi elde etmiştir.^[6] Mike Spick'e göreyse 325 hava görevinde 1'i Doğu Cephesi'nde ve, 21'i dört motorlu ağır bombardıman uçağı olmak üzere, 95'i de Batı Cephesi'nde olmak üzere toplam 96 hava zaferi elde etmiştir.^[7] Mathews ve Foreman, "Luftwaffe Aces-Biographies and Victory Claims" kitabının yazarları, Alman Federal Arşivleri'ni araştırdı ve Lemke'nin hepsi Batı Cephesi'nde elde edilmiş en az 5 dört motorlu bombardıman uçağı da dahil olmak üzere 54'ten fazla hava zaferi elde etmiş olduğunu ifade ettiler.^[8]

Madalyalar

Havacı Rozeti
Luftwaffe Cephe Hizmet Tokası
Demir Haç
- 2. Sınıf Demir Haç
- 1. Sınıf Demir Haç
Altın Alman Haçı (3 Nisan 1944)^[9]
Luftwaffe Onur Kupası (8 Mayıs 1944) ^[10] ^{[Notlar 1]}
Şövalye Haçı (14 Haziran 1944)^[12] ^{[Notlar 2]}

Notlar

^ Obermaier'e göre 31 Mart 1944.^[11]
^ Scherzer'e göre 11 Haziran 1944'te I./Jagdgeschwader 2'nin Staffelführer'sı olarak.^[13]

Kaynaklar

Alıntılar

^ Scherzer 2007, p. 501.
^ Weal 2000, s. 105.
^ Hoover 1997, ss. 65–67.
^ Page 2020, s. 101.
^ Weal 2000, s. 118.
^ Zabecki 2014, s. 1616.
^ Spick 1996, s. 234.
^ Mathews & Foreman 2015, ss. 737–738.
^ Patzwall & Scherzer 2001, s. 275.
^ Patzwall 2008, s. 134.
^ Obermaier 1989, s. 156.
^ Fellgiebel 2000, s. 236.
^ Scherzer 2007, s. 501.

Bibliyografya

Fellgiebel, Walther-Peer (2000) [1986]. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 — Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile [The Bearers of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939–1945 — The Owners of the Highest Award of the Second World War of all Wehrmacht Branches] (Almanca). Friedberg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 978-3-7909-0284-6.
Hoover, Robert A. (1997). Forever Flying: Fifty Years of High-Flying Adventures, From Barnstorming in Prop Planes to Dogfighting Germans to Testing Supersonic Jets: An Autobiography. New York: Pocket Books. ISBN 978-0-67153-761-6.
Mathews, Andrew Johannes; Foreman, John (2015). Luftwaffe Aces — Biographies and Victory Claims — Volume 2 G–L. Walton on Thames: Red Kite. ISBN 978-1-906592-19-6.
Obermaier, Ernst (1989). Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe Jagdflieger 1939 – 1945 [The Knight's Cross Bearers of the Luftwaffe Fighter Force 1939 – 1945] (Almanca). Mainz, Germany: Verlag Dieter Hoffmann. ISBN 978-3-87341-065-7.
Page, Neil (2020). Day Fighter Aces of the Luftwaffe 1943–45. Philadelphia, PA: Casemate Publishers. ISBN 978-1-61200-879-0.
Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit (2001). Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II [The German Cross 1941 – 1945 History and Recipients Volume 2] (Almanca). Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 978-3-931533-45-8.
Patzwall, Klaus D. (2008). Der Ehrenpokal für besondere Leistung im Luftkrieg [The Honor Goblet for Outstanding Achievement in the Air War] (Almanca). Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 978-3-931533-08-3.
Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives [The Knight's Cross Bearers 1939–1945 The Holders of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939 by Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and Allied Forces with Germany According to the Documents of the Federal Archives] (Almanca). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
Spick, Mike (1996). Luftwaffe Fighter Aces. New York: Ivy Books. ISBN 978-0-8041-1696-1.
Weal, John (2000). Jagdgeschwader 2 "Richthofen". Aviation Elite Units. 1. Oxford, UK: Osprey Publishing. ISBN 978-1-84176-046-9.
Zabecki, David T., (Ed.) (2014). Germany at War: 400 Years of Military History. Santa Barbara, California: ABC-Clio. ISBN 978-1-59884-981-3.