İçeriğe atla

Sicilya Barok

Sicilya Barok. Stefano Ittar tarafından tasarlanan Catania Bazilikası della Collegiata, y. 1768

Sicilya Barok, İtalya'nın Güney kıyıları 17. ve 18. yüzyıllarda İspanyol İmparatorluğu'nun bir parçası olduğu dönemde, Sicilya adasında gelişen Barok mimarinin ayırt edici bir biçimidir. Sadece tipik Barok eğrileri ve gelişmesiyle değil, aynı zamanda sırıtan maskeleri ve macunları ve Sicilya'ya eşsiz bir mimari kimlik kazandıran özellikleri ile de tanınmaktadır.[1][2] Günümüzde adadaki turizmin önemli unsurlarından biri olmuştur.

Tarihi

Sicilya Barok tarzı 1693 yılındaki büyük deprem sonrasındaki büyük yeniden yapılanma sürecinde oluşmaya başladı. Adada Barok tarzı daha öncesinde, Roma'nın büyük Barok mimarlarından esinlenmek yerine melez yerli mimarisinden evrimleşmiş, naif ve dar görüşlü bir şekilde kullanılmıştı. Depremden sonra, birçoğu Roma'da eğitilen yerel mimarlara, anakara İtalya'da popüler hale gelen daha sofistike Barok mimariyi yeniden yaratmak için fırsatlar verildi. Bu çalışmalar ve öncülük ettikleri yeni tür mimari gravürler, daha fazla yerel mimarın onların yolundan gitmesine ilham verdi. 1730 civarında, Sicilyalı mimarlar Barok tarzı kullanmak konusunda güven kazanmıştı. Onların özel yorumu, adada kişiselleştirilmiş ve son derece yerel sanat formunun iyice geliştirilmesini sağladı. 1780'lerden itibaren stil, yavaş yavaş yeni moda neoklasizme dönüştü.

Son derece dekoratif Sicilya Barok dönemi hemen hemen elli yıl sürdü ve adanın şeklen İspanya tarafından yönetilse de aslında zengin ve genellikle abartılı aristokrasi kontrolündeki dönemin sosyal düzenini çok iyi biçimde yansıttı. Bu dönemde adada tarım ekonomisi kaynaklı mülkiyet son derece yoğunlaşmıştı. Bu zenginliğin yansıması olan barok mimari adaya 21. yüzyıla kadar süren bir karakter vermiştir.[3][4] Özellikle Val di Noto bölgesi bu konuda dikkat çekicidir.[5][6]

Catania Üniversitesi, Vaccarini tarafından tasarlanan ve 1752 tarafından tamamlanan, tipik Sicilya Barok örneklemektedir, putti balkon destekleyen ile, ferforje korkuluklar, dekore rustication ve iki tonlu lav duvarcılık-daha geleneksel rusticated duvarlar ve pürüzsüz pilasters bir ters
Sicilya çan kulesi Ragusa Ibla'daki Rosario Gagliardi San Giuseppe Kilisesi'ni taçlandırdı
Çizim 4: Messina'nın Porta Grazia, pervazları, parşömenleri ve maskeleri ile depremin hemen ardından Catania'nın her yerine geniş çapta kopyalandı.

Özellikleri

Barok mimarisi Avrupa'da 17. yüzyıl İtalya menşeli bir olgudur. Bu gösterişli tarz, teatral ve mimari heykellerle zengin bir şekilde süslenmiştir. Kütle ve gölge tarafından oluşturulan bir binada ışık ve gölgenin stratejik kullanımı olan chiaroscuro olarak bilinen bir efektle donatılmıştır.[7][8]

Sicilya'da Barok tarzı büyük ölçüde kilise tarafından inşa edilen binalar ile palazzi olarak bilinen Sicilya aristokrasi için özel konutlarla sınırlı kaldı. Bu tarzın Sicilya'daki en eski örnekleri öznellikten yoksundu ve tipik olarak Sicilyalıların daha önce Roma, Napoli, Floransa'da gördükleri, yoğun biçimde elle yapılmış bina pastişleriydi. Ancak bu erken aşamada bile, yerel mimarlar Sicilya'nın eski mimarisinin bazı özelliklerini binalara dahil etmeye başlamıştı. 18. yüzyılın ortalarına gelindiğinde, Sicilya'nın Barok mimarisi anakaradan belirgin bir şekilde farklılaştı ve kelimelerle karakterize edilmesi zor olan benzersiz bir tasarım özgürlüğüyle birleşti. Çeşitli farklılıklarına rağmen bu tarzdaki yapılar, grotesk maskeler, balkonlar, dış merdivenler, eğimli içbükey veya dışbükey cepheler, çan kulesi, kakma renkli mermerler, sütunlar, dekore edilmiş kırsallık, volkanik taş, Avrupa etkisi gibi ortak özelliklerden en az iki veya üçünü içermektedir.

Kaynakça

  1. ^ Blunt, Anthony (1968). Sicilian Baroque. Londra: Weidenfeld & Nicolson. ISBN 978-0-297-76440-3. 
  2. ^ The Rough Guide to Sicily. Rough Guides. ISBN 9781409354253. 
  3. ^ "Sicilya'nın barok yapıları turistlerin ilgisini çekiyor". ensonhaber.com. Erişim tarihi: 20 Eylül 2023. 
  4. ^ "Sicilya: Barok mimarisi". travel.sygic.com. Erişim tarihi: 20 Eylül 2023. 
  5. ^ Gullo, C.; Battaglia, L., L. (2015). Baroque balconies and masks in eastern Sicily (Italy). Conference: Structural Studies, Repairs and Maintenance of Heritage Architecture XIV. 22 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2023. 
  6. ^ "Noto, Sicilya'ya Günübirlik Geziden En İyi Şekilde Nasıl Yararlanılır?". dayigeziyor.com. 5 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2023. 
  7. ^ Hauptman, Jodi (2005). Beyond the Visible: The Art of Odilon Redon. ISBN 978-0-87070-801-5. 
  8. ^ Lancaster, Osbert (1938). Pillar to Post: The Pocket Lamp of Architecture. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sicilya</span> Akdenizde yer alan en büyük ada

Sicilya, Akdeniz'in en büyük adası ve İtalya'nın 20 bölgesinden birisidir. İtalya'nın beş özerk bölgesinden biri olan Sicilya'nın nüfusu yaklaşık 5 milyondur.

<span class="mw-page-title-main">Modern mimarlık</span>

Modern mimarlık, 19. yüzyıl'ın Eklektisist mimarlığına karşı çıkan özgün yaratma yanlısı tüm mimari akımların genel adıdır. Eklektisizmin geçmişten biçim aktarmaları yapan tutumuna karşıt olarak, tüm modern akımlar mimari biçimlerin çağa ve güncel koşullara göre oluştuğu görüşü doğrultusunda çalışmışlardır. Kabaca, Art Nouveau'nun ortadan kalkışından, 1910'dan sonra, 1970'lere dek gelişen tüm akımlar modern mimarlık kapsamı içinde değerlendirilebiler. Bunlar tasarım anlayışları açısından birbirlerinden çok farklı kutuplarda yer alsalar da temelde tarihten yararlanmayı yadsıyışlarıyla ortaklaşırlar. 1970'lerden bu yana modern mimarlık Postmodernizm karşısında sürekli gerileyerek, yerini tarihselci bir akıma terk etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Fransa mimarisi</span>

Fransız mimarisi veya Fransa mimarisi, Fransız ve yabancı asıllı mimarların Fransa Cumhuriyeti coğrafi sınırları içinde tasarladığı veya inşa ettiği mimari eserlere verilen genel isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Barok mimari</span> mimari bir akım

Barok mimari, 16. ve 18. yüzyıllarda gelişen ve müzik, resim ve edebiyat alanından sonra mimaride de kendine önemli ölçüde yer edinen akımdır. İtalyan kiliselerinde gücünü tanrı ve mitoloji taslaklarından alan ve işlemeli duvarlar, görkemli bahçelerle donatılmış mimari yapıdır.

<span class="mw-page-title-main">Siraküza (il)</span> İtalyada bir il

Siraküza ili, İtalya'da Sicilya Özerk Bölgesi'deki bir ilidir. İlin başşehri Siraküza'dır. İl 2.109 km² lik bir alana sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Ragusa, İtalya</span> Ragusa iline bağlı komün (Sicilya, İtalya)

Ragusa, İtalya'nın coğrafi olarak güneyinde Sicilya Özerk Bölgesi'nde tarihi bir şehir ve idâri bakımdan bir komün olup, Ragusa ili'nin merkezi şehirdir.

<span class="mw-page-title-main">Bizans mimarisi</span> Doğu Roma mimarisine genel bakış

Bizans mimarisi, Bizans İmparatorluğu mimarisidir. İmparatorluk, Büyük Konstantin, Roma İmparatorluğu başkentini Roma'dan Byzantion'uma doğuya taşıdığı 330 yılından sonraki Roma İmparatorluğu'nun sanatsal ve kültürel varlığını adresler. Byzantion, "Yeni Roma", sonradan Konstantinopolis ismini almıştır, bugün İstanbul olarak adlandırılmaktadır. İmparatorluk, bir Milenyumdan fazla yaşamış, Avrupa'da Orta Çağ ve Rönesans mimarlığını etkin şekilde etkilemiş, 1453 yılında İstanbul'un fethinden sonra Osmanlı mimarisini etkilemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Scicli</span> İtalyanın Sicilya bölgesinde, Ragusa iline bağlı ilçe (komün)

Scicli, İtalya adalarinda Sicilya Özerk Bölgesi'nde, Ragusa ili'ne bağlı Ragusa şehrine 30 km uzaklikta bir kent ve bir komün.

<span class="mw-page-title-main">Palladyanizm</span> İtalyan mimar Palladionun yapıtlarına dayanan ve XVIII. yüzyılda İngiltere ve İtalyada etkili olan sanat akımı

Palladyanizm Avrupa'da beliren, ismini Venedikli mimar Andrea Palladio'dan (1508–1580) alan ve onun yaptığı tasarımları örnek gösteren mimari tarzdır. Bugün palladyan mimari olarak bilinen akım, Palladio'nun orijinal kavramlarının evrimleşmesi sonucu ortaya çıktı. Palladio'nun eserleri genel olarak vurgulu bir simetri, pespektif ile Antik Yunan ve Antik Roma'dan ilham alan antik klasik tapınak mimarisinden izler taşır. 17. yüzyıldan itibaren Palladio'nun bu yorumlaması, Palladyanizm denilen bir tarza evrildi. Bu akım 18. yüzyıla kadar gelişimini sürdürdü.

<span class="mw-page-title-main">Antik Yunan mimarisi</span>

Antik Yunan mimarisi, Yunanca konuşan insanların, Yunan anakarası, Mora, Ege Adaları ile Anadolu ve İtalya'daki kolonilerde MÖ 9. Yüzyıl ile MS 1. Yüzyıl arasında geliştirdiği mimari tarzdır.

<span class="mw-page-title-main">İtalyan mimarisi</span>

İtalya, 1861 yılına kadar çeşitli küçük devletlere bölünmesi nedeniyle, döneme veya bölgeye göre basitçe sınıflandırılamayacak kadar geniş ve çeşitli bir mimari tarza sahiptir. Bu, mimari tasarımlarda oldukça çeşitli ve eklektik bir yelpaze yaratmıştır. İtalya, antik Roma döneminde su kemerleri, tapınaklar ve benzeri yapıların inşası, 14. yüzyılın sonlarından 16. yüzyıla kadar Rönesans mimari hareketinin kurulması; Neoklasik mimari gibi hareketlere ilham veren 17. yüzyılın sonları ile 20. yüzyılın başlarında başta Birleşik Krallık, Avustralya ve Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere tüm dünyada soyluların kır evlerini inşa ettikleri tasarımları etkileyen bir inşaat tarzı olan Palladyanizm'in anavatanı olması gibi önemli mimari başarıları ile tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan mimarisi</span> gürcistan mimarisine genel bakış

Gürcistan mimarisi, Gürcistan'da bulunan mimari tarzları ifade eder. Ülke mimari anıtlar açısından son derece zengindir. Gürcü mimarisinin karakteristik özellikleri, anıtsallık, net kompozisyon, katı orantılar, makul derecede dekorasyon kullanımı ve hepsinden önemlisi doğa ile uyumlu etkileşimdir.

<span class="mw-page-title-main">Lale Devri mimarisi</span>

Lale dönemi mimarisi, Osmanlı mimarisinin 18. yüzyılın başlarındaki bir dönemine verilen isimdir. Osmanlı mimarisinin mevcut klasik üslubuna yeni dekorasyon türleri dahil edildi ve çeşme ve kütüphane gibi yeni bina türleri önemli simge yapılar haline geldi. Tarz III. Ahmed dönemindeki barış içindeki ve mimari patronajın arttığı bir dönem olan Lale Devri (1718-1730) ile yakından ilişkilidir. Yine de yeni üslup III. Ahmed'in saltanatının başlangıcında da mevcuttu ve ondan sonra 1730'larda da belirgin olmaya devam etti. Osmanlı kültürü ve mimarisindeki Avrupa etkileri, 1740'larda Osmanlı barok stilinin yaratılmasına yol açtı.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Bizans mimarisi</span> Uyanış mimarisi akımı

Bizans Uyanış çoğunlukla dini, kurumsal ve kamu binalarında görülen bir mimari uyanış hareketidir. Özellikle İstanbul ve Ravenna Eksarhlığı olmak üzere 5. ila 11. yüzyıllardan kalma Doğu ve Ortodoks Hristiyan mimarisiyle ilişkili Bizans stilinin unsurlarını içerir. Yeni Bizans mimarisi 1840'larda Batı Avrupa'da ortaya çıktı ve 19. yüzyılın son çeyreğinde Rusya İmparatorluğu'nda ve daha sonra Bulgaristan'da zirveye ulaştı. Yeni Bizans ekolü Yugoslavya'da I. Dünya Savaşı ile II. Dünya Savaşı arasında etkindi.

Sırbistan mimarisinin uzun, zengin ve çeşitli bir tarihi vardır. Sırbistan mimarisi, Roma'dan Postmodern'e kadar belli başlı Avrupa üsluplarından bazılarını, Brütalizm ve Streamline Moderne'deki başlıca örneklerle Raška, Sırp-Bizans canlanma dönemi, Morava, Barok gibi Klasik ve Modern mimarinin örneklerini sergiler.

Estonya mimarisi, kalelerle öne çıkan antik dönem ve çeşitli tarzlarda mimari örneklerinin inşa edildiği Hristiyanlığın yayılmasından sonraki dönem olarak iki bölüme ayrılabilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">George mimarisi</span>

George mimarisi', İngiltere'de George Dönemi'nde geçerli olan mimari tarzdır. Adını Ağustos 1714'ten Haziran 1830'a kadar hüküm süren Hannover Hanedanı'nın ilk dört Britanya hükümdarı I. George, II. George, III. George ve IV. George'dan almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Narışkin Baroku</span>

Narışkin Baroku, 17. yüzyılın sonlarından 18. yüzyılın başlarına kadar Moskova'da moda olan özel bir Barok mimari ve dekorasyon tarzıdır. 17. yüzyılın sonlarında Batı Avrupa Barok mimarisi, geleneksel Rus mimarisiyle birleşerek bu eşsiz tarzı oluşturdu. Başlangıçta yalnızca Moskova ve çevresinde bulunduğundan dolayı Muskovit Barok olarak adlandırılmaktadır. Bu tarzda tasarlanan ilk kilise Narışkin ailesinin mülklerinden birinde inşa edildiğinden, daha çok Narışkin Baroku olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Cape Hollanda mimarisi</span>

Cape Hollanda mimarisi, çoğunlukla Güney Afrika'nın Batı Kap bölgesinde bulunan bir mimari tarzdır, ancak modern örnekleri Batı Avustralya ve Yeni Zelanda kadar uzak yerlere, genellikle şarap bağlarına kadar da uzanabilmektedir. Bu tarz, Cape Kolonisi'nin ilk günlerinde öne çıkmış ve adını Cape'e ilk yerleşenlerin çoğunlukla Hollandalı olmasından dolayı almıştır. Bu tarzın kökleri Orta Çağ Hollanda, Almanya, Fransa ve Endonezya'ya dayanır.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı barok mimarisi</span>

Osmanlı Barok mimarisi, aynı zamanda Türk barok mimarisi olarak da bilinir, 18. yüzyıl ve 19. yüzyılın başlarında Avrupa barok mimarisinden etkilenilen Osmanlı mimari dönemidir. Lale Devri ve Lale Devri mimarisindeki değişimlerin ardından gelen bu tarz, Osmanlı mimarisinin klasik tarzından ayrılışını temsil etmektedir ve geleneksel Osmanlı bina tiplerine yeni dekoratif formlar eklemiştir. 1740'larda I. Mahmud'un (1730-1754) saltanatı sırasında ortaya çıkmış ve bu dönemin en önemli erken döneme ait eseri, 1755'te tamamlanan Nuruosmaniye Camii olmuştur. 18. yüzyılın ortalarında Avrupa etkilerine dayanan yeni bina tipleri de tanıtılmıştır. Tam anlamıyla Barok tarzda inşa edilen son eserler, II. Mahmud (1808-1839) döneminde 19. yüzyılın başlarında inşa edilen Nusretiye Camii gibi yapılar olmuştur. Ancak 1820'lerden sonra Avrupa etkisinde yeni tarzlar ortaya çıkmış ve barok tarzının yerini almıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.