İçeriğe atla

Sibirya uçan sincabı

Sibirya uçan sincabı
Yuva deliğinin yanında
Korunma durumu

Asgari endişe altında (IUCN 3.1)[1]
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem:Animalia
Şube:Chordata
Sınıf:Mammalia
Takım:Rodentia
Familya:Sciuridae
Oymak:Pteromyini
Cins:Pteromys
Tür: P. volans
İkili adlandırma
Pteromys volans
Linnaeus, 1758
Alt türler
  • P. v. volans
  • P. v. athene
  • P. v. buechneri
  • P. v. orii
Sibirya uçan sincabının dağılış bölgesi
Sinonimler
  • Sciurus volans (Linnaeus,1758)

Sibirya uçan sincabı (Pteromys volans), batıda Baltık Denizi'nden doğuda Pasifik kıyısına kadar uzanan bir dağılışa sahip bir Eski Dünya uçan sincabıdır. Avrupa'da bulunan tek uçan sincap türüdür. Avrupa Birliği'ndeki 27 ülke arasından yalnızca Estonya, Finlandiya ve Letonya'da bulunan Sibirya uçan sincapları Avrupa Birliği içinde savunmasız kabul edilmektedir.

Morfoloji

Bir dişi Sibirya uçan sincabı yaklaşık 150 gram ağırlığındadır ve erkekler ortalama olarak biraz daha küçüktür. Vücut boyu 13–20 cm uzunluğunda, kuyruğunun düz hali 9–14 cm uzunluğundadır. Gözler büyük ve çarpıcı biçimde siyahtır. Postunun her tarafı gri, karnı sırtından biraz daha açık, boynu ile ön ayakları arasında siyah bir şerit vardır. Uçan sincapların ayırt edici bir özelliği, ön ve arka bacaklar arasında uzanan bir deri kanadı olan tüylü süzülme zarı "patagium"dur. Bu zarı gererek uçan sincap, ağaçtan ağaca yüz metreden fazla mesafelerde süzülebilir ve 3,31'lik bir süzülme oranı kaydettiği bilinmektedir, ancak normalde 1-1,5'tur.[2]

Davranış

Ormandaki Sibirya uçan sincabı

Diyet

Yapraklar, tohumlar, kozalaklar, tomurcuklar, filizler, kabuklu yemişler, meyveler ve bazen kuş yumurtaları ve yavru kuşlardan beslenir. Kızılağaç ve huş ağacı kedicikleri bol olduğunda, sincap bunları kış için eski ağaçkakan deliklerinde veya benzer kuytu yerlerde saklayabilir.

Üreme

İlkbaharda erken çiftleşirler. Güney Finlandiya'da ilk çiftleşme mevsimi Mart ayı sonlarında başlar ve ikinci çiftleşme mevsimi Nisan ayında gerçekleşir. Beş haftalık bir gebelik döneminden sonra dişi, her biri yaklaşık 5 gram ağırlığında, genellikle iki veya üç yavru doğurur. Yuvalarını tercihen ağaçkakanların açtığı deliklere yaparlar, ancak girişin boyutu uygunsa kuş evlerine de yuva yapabilirler. Sincabın içine girdiği yuva, bir yığın yumuşak malzemeden (tercihen yumuşak sakal likeninden) oluşur. Yaklaşık beş yıla kadar yaşayabilirler.

Sibirya uçan sincap dışkısı.

Yetişme ortamı

Sibirya uçan sincapları iğne yapraklılar ve yaprak döken ağaçların karışımı ile oluşan eski ormanları tercih ederler. Çoğunlukla gececidirler, akşam geç saatlerde aktiftirler, ancak genç dişiler gün içinde beslenebilirler. Kış uykusuna yatmazlar, ancak kışın bazen birkaç gün sürekli uyuyabilirler. Utangaç ve gece hayvanı oldukları için nadiren görülürler. Varlıklarının en yaygın belirtisi, turuncu-sarı pirinç tanelerine benzeyen ve genellikle yuvalarının altında veya üstünde bulunan dışkılarıdır.

Yırtıcılar

Sincaplar sansarlar, şahinler, baykuşlar, köpekler ve kediler tarafından avlanır.

Sibirya uçan sincabı 2006'da gece Klaukkala, Finlandiya'da fotoğraflandı.

İnsan kültüründe

Bölgedeki nüfus yoğunluğundan dolayı Finlandiya'nın Espoo şehrindeki Nuuksio Milli Parkı'nın amblemidir.[3]

Estonya'da, Sibirya uçan sincabı Estonya Doğa Fonu'nun logosunda resmedilmiştir.[4]

Tehditler

Finlandiya'da Sibirya uçan sincaplarının, potansiyel olarak nesli tükenmekte olan türler kategorisine girdikleri için ciddi korumaya ihtiyaç duyduklarına dair bildirimde bulunuldu. Kuzey ormanları ve yaşlı ladin ağırlıklı ormanlar gibi ikamet ettikleri yerlerde habitat parçalanması, iklim ve habitat kaybı Sibirya uçan sincabın nüfusunun azaltmaya katkıda bulunduğuna inanılan eylemlerdir.[5]

Kaynakça

  1. ^ "Sibirya uçan sincabı korunma durumu". 9 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Asari (2007). "Gliding ability of the Siberian flying squirrel Pteromys volans orii". Mammal Study. 32 (4): 151-154. doi:10.3106/1348-6160(2007)32[151:GAOTSF]2.0.CO;2. 
  3. ^ "The Flying Squirrel in Nuuksio National Park". 11 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2019. 
  4. ^ Estonian Nature Fund – Flying squirrel 16 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
  5. ^ Koskimäki (2013). "Are habitat loss, predation risk and climate related to the drastic decline in a Siberian flying squirrel population? A 15-year study". Population Ecology. 56 (2): 341-348. doi:10.1007/s10144-013-0411-4. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Karatavuk</span>

Karatavuk ya da kara bakal (erkek) ve boz bakal (dişi), karatavukgiller (Turdidae) familyasından siyah tüylü, meyve ve böceklerle beslenen ötücü bir kuş türü.

<span class="mw-page-title-main">Anadolu gelengisi</span> Gelengi cinsi bir yer sincabı

Anadolu gelengisi, Anadolu yer sincabı veya Anadolu tarla sincabı Sciuridae familyasının Marmotini oymağından Spermophilus cinsine bağlı bir kemirgen türüdür. Ermenistan, İran ve Türkiye'de bulunur. Bilimsel adı kabaca “alt kısımları sarı olan tohum sever” olarak çevrilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Akşam kocabaşı</span>

Akşam kocabaşı, ispinozgiller (Fringillidae) familyasından Kuzey Amerika'ya özgü bir kocabaş türü. Geçmişte Hesperiphona vespertina olarak adlandırılmış ve daha sonra bu kuşun bir kocabaş türü olduğu anlaşılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bayağı gelincik</span>

Bayağı gelincik, sansargiller (Mustelidae) familyasından küçük bir etçil türü. Etçiller takımının en küçük üyesidir. Kakım ile birlikte Avrupa'nın en yaygın gelinciğidir.

<span class="mw-page-title-main">Mavi baştankara</span> Kuş cinsi

Mavi baştankara, baştankaragiller (Paridae) familyasından mavi-sarı renkli küçük bir kuş türü.

<span class="mw-page-title-main">Mniotilta varia</span>

Siyah ve beyaz ötleğen, orman ötleğenigiller (Parulidae) familyasından bir kuş türü.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl sincap</span>

Kızıl sincap, sincapgiller (Sciuridae) familyasından Avrasya'ya özgü, ağaçlarda yaşayan bir kemirici türü.

<span class="mw-page-title-main">Anadolu sincabı</span> Anadolu, Kafkasya ve Ortadoğuda yaşayan ağaç sincabı

Anadolu Sincabı, Kafkas Sincabı veya İran Sincabı, Sincapgiller familyasından güneybatı Asya'da Ilıman geniş yapraklı ve karma ormanlar'ın ağaçlarında ve eski yırtıcı yuvalarında yaşayan Sciurus cinsinde ağaç sincabıdır.

<span class="mw-page-title-main">Boz sincap</span> Ağaç sincabı

Özellikle Kuzey Amerika'nın doğu gri sincabı adlandırması dışında sadece gri sincap olarak da bilinen boz sincap, Sciurus cinsinden bir ağaç sincabıdır. Anavatanı Kuzey Amerika'nın doğusu olup, buradaki en muhteşem ve ekolojik açıdan en önemli doğal orman yenileyicisidir. Dünyanın belirli yerlerine yaygın olarak getirilen boz sincap, özellikle Avrupa'da istilacı bir tür olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sincap</span>

Sincap, sincapgiller familyasından uzun kuyruk tüyleri ile dikkat çeken kemirici memelilerin ortak adıdır. Anadolu'nun çeşitli yörelerinde "çekelez" ya da "tiyin" olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl kuyruklu şahin</span> Şahin Türü

Kızıl kuyruklu şahin, atmacagiller (Accipitridae) familyasından Kuzey Amerika'da yaygın yırtıcı kuş türü. Batı Alaska'dan kuzey Kanada'ya, güneyde Panama'ya ve Karayipler'e kadar Kuzey Amerika'nın büyük bölümünde ürer ve bu bölgede en yaygın Buteo türlerinden biridir. Kızıl kuyruklu şahin yaşadığı bölgede tüm biyomlara uyum sağlayabilir. Görünüşleri ve yaşadıkları yerler ile birbirlerinden ayrılan on dört alt türü kabul edilmiştir. Boyları 45–65 cm, kanat açıklıkları 110–145 cm ve ağırlıkları 690-1600 gram arasında değişir. Bu boyutlarıyla, Kuzey Amerika'da yaşayan Buteo cinsi kuşların en büyük üyelerinden biridir. Eşeysel dimorfizm gösteren kızıl kuyruklu şahinin dişileri erkeklerinden daha büyüktür.

<i>Sıvacı kuşu</i> Küçük kuşları barındıran bir kuş cinsi

Sitta veya Sıvacı kuşu, Passeriformes takımından Sittidae familyana bağlı küçük kuşları barındıran bir kuş cinsidir. Gövdesine göre büyük kafası, küçük kuyruğu, renkli vücudu ve güçlü gaga ile ayakları belirgin özellikleridir. Yüksek ve basit şakımaları bölgelerini belirtir. Türlerin çoğunda göz çevresinde siyah bir bant bulunurken üst tüyleri gri ile mavi arası bir renktedir.

<span class="mw-page-title-main">Uçan sincap</span>

Uçan sincap, sincapgiller familyasının bir oymağıdır. Kuşlar veya yarasalar gibi uçamazlar ancak el bileğinden ayak bileğine uzanan, tüylü, paraşüt benzeri bir zar olan patagium yardımıyla bir ağaçtan diğerine süzülebilirler. Uzun kuyrukları uçuşta denge sağlar. Anatomik olarak diğer sincaplara çok benzerdirler, ancak yaşam tarzlarına uyacak bir dizi adaptasyonları vardır; uzuv kemikleri daha uzundur; el kemikleri, ayak kemikleri ve distal omurları daha kısadır. Uçan sincaplar, uzuvları ve kuyrukları ile süzülme yollarını yönlendirebilir ve kontrol edebilirler.

<i>Camarhynchus parvulus</i> kuş türü

Camarhynchus parvulus, Thraupidae'nin Darwin ispinozları grubundaki bir kuş türüdür. Üst sırtı kıvrımlı, kavrayıcı bir gagaya sahiptir. Doğal yaşam alanları, subtropikal veya tropikal kuru ormanlar ve subtropikal veya tropikal kuru çalılıklardır. Üreme mevsimi boyunca, Geospiza fuliginosa ile büyük gruplar oluşturdukları bilinmektedir.

<i>Aeromys tephromelas</i>

Aeromys tephromelas, Sciuridae ailesindeki bir kemirgen türüdür. Brunei, Endonezya ve Malezya'da bulunur. Habitatı, ağaç oyuklarını kullandığı birincil ve ikincil ormanlar ve bahçelerdir. Meyveler, kuruyemişler ve diğer bitkisel maddelerle beslenir. Muhtemelen tehdit altında değildir ve habitat kaybına uyum sağlayabilir. Aeromys tephromelas, diğer sincaplardan daha küçük popülasyonlara sahip olma eğilimindedir çünkü bu türün dişileri nadiren çiftleşir ve sadece küçük bir yavru doğurur.

Hylopetes sipora, Sciuridae ailesinden bir kemirgen türüdür. Endonezya'ya özgüdür. Doğal yaşam alanı subtropikal ve tropikal kuru ormanlardır. Habitat kaybı tehdidi altındadır.

<i>Eoglaucomys fimbriatus</i>

Eoglaucomys fimbriatus, Sciuridae familyasından bir kemirgen türüdür. Eoglaucomys cinsi içinde monotipiktir. Özellikle Keşmir'de bulunur ancak Afganistan ve Pakistan'ın komşu bölgelerinde de bulunabilir. Geleneksel olarak Hylopetes cinsine dahil edilirdi. Thorington, 1996 yılında diş, penil kemik ve bilek kemiklerindeki farklılıklarından dolayı Eoglaucomys fimbriatus'un kendi cinsindeki konumunu hak ettiğini açıkladı.

<i>Avrupa yer sincabı</i> Gelengi cinsinden bir yer sincabı

Türkiye'de halk arasında Trakya Gelengisi olarak da bilinen Avrupa yer sincabı ya da diğer adıyla Avrupa souslik'i, Sciuridae familyasının Marmotini oymağından Spermophilus cinsine bağlı bir kemirgen türüdür. Spermophilus cinsindeki birkaç Avrupa türü arasındadır. Tüm sincaplar gibi o da kemirgenler takımının bir üyesidir. Güney Ukrayna'dan Anadolu'ya, Avusturya, Çek Cumhuriyeti, Slovakya, Sırbistan, Yunanistan, Romanya, Bulgaristan, Kuzey Makedonya ve kuzeyde Polonya'ya kadar doğu ve orta Avrupa'da bulunur, ancak Karpat Dağları tarafından ikiye bölünür.

<span class="mw-page-title-main">Japon cüce uçan sincabı</span>

Japon cüce uçan sincabı, Pteromys cinsindeki Eski Dünya uçan sincaplarının iki türünden biri olan bir uçan sincaptır.

<span class="mw-page-title-main">Batı gri sincabı</span>

Batı gri sincabı, Amerika Birleşik Devletleri ve Meksika'nın batı kıyısı boyunca bulunan bir ağaç sincabıdır. Bu tür bazı yerlerde gümüş-gri sincap, Kaliforniya gri sincabı, Oregon gri sincabı, Kolombiya gri sincabı ve sancak kuyruğu olarak da bilinir. Üç coğrafi alt türü vardır: Sciurus griseus griseus ; S. g. nigripes ; ve S. g. anthonyi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.