Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
Antik Kyoto'nun Tarihî Anıtları, Japonya'nın Kyoto, Uji ve Ōtsu şehirlerinde yer alan 17 tarihi yapıyı kapsayan bir UNESCO Dünya Mirası Alanı'dır. Bu yapılardan 13'ü Budist tapınağı, üçü Şinto tapınağı ve biri kaledir.
Retiro Parkı İspanya’nın Madrid şehrinde yer alan en büyük parklardan birisidir. 19. yüzyılın sonlarına kadar İspanyol monarşisine ait olan park, bu tarihten sonra halka açık bir parka dönüştürülmüştür. 1.4 kilometrekarelik bir alana yayılan Retiro Parkı şehir merkezinin hemen ucunda ve Puerta de Alcalá ile Prado Müzesi’nin çok yakınındadır. Birçok heykelin, anıtın, galerilerin ve bir göletin yer aldığı parkta periyodik olarak pek çok etkinlik düzenlenmektedir.
Jiuzhaigou, Çin'in Siçuan eyaletinde bulunan bir doğa rezervi ve millî parktır.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
Tarihi Sukotay Kenti ve İlgili Tarihi Kentler, Sukotay tarihi parkı, Kamphaeng Phet tarihi parkı ve Si Satchanalai tarihi parkını içeren bir UNESCO Dünya Mirası sitesidir. Bu tarihi parklar, 13. ve 14. yüzyıllar boyunca gelişen ve Tayland krallıklarının ilki olan Sukotay Krallığı'nın üç ana kentinin kalıntılarını muhafaza etmektedir.
Ayutthaya Tarihi Parkı Tayland 'ın Ayutthaya şehrinde yer alan kalıntıları kapsamaktadır. Ayutthaya şehri, 1351 yılında Kral Ramathibodi tarafından kuruldu. Kent 1569 yılında Burma tarafından ele geçirildi. Yağmalanmasa da, "çok değerli ve sanatsal varlıkları"'nı kaybetti. 1767'de Burma Ordusu tarafından imha edilene kadar ülkenin başkenti idi.
Bu liste, Karayipler'deki UNESCO Dünya Mirası listesidir. Hollanda Antilleri'ndeki Curaçao aracılığıyla Hollanda, Avrupa'yla olan kültürel ve siyasi birlikteliğine rağmen Kuzey Amerika'nın bir parçası olarak buraya dahil edilmiştir.
Kaeng Krachan Orman Kompleksi, Tayland'da yer alan bir UNESCO Dünya Mirası alanıdır. Ülkenin Myanmar sınırındaki Batı Tayland'ın Ratchaburi, Phetchaburi ve Prachuap Khiri Khan eyaletlerindeki Kaeng Krachan, Kui Buri ve Chaloem Phrakiat Thai Prachan milli parkları ve Mae Nam Phachi Yaban Hayatını Koruma Alanı alanlarını kapsar. Alan, 2021'de Dünya Mirası olarak listelenmiştir.
Sukotay Tarihi Parkı (Tayca: อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย, 13. ve 14. yüzyıllarda Sukotay Krallığı'nın başkenti olan, birebir çeviri ile 'mutluluğun şafağı' Sukotay'ın kalıntılarını kapsayan kalıntılardır ve kuzey orta Tayland'da yer alır. Sukhothai ilinin başkenti Sukhothai şehri yakınlarında yer almaktadır.
Kamphaeng Phet Tarihi Parkı, Tayland'ın Kamphaeng Phet şehrinde bulunan bir arkeolojik sit alanıdır. Sukotay Tarihi Parkı ve Si Satchanalai Tarihi Parkı ile birlikte, UNESCO Dünya Mirası Sit Alanı Tarihi Sukotay Kenti ve İlgili Tarihi Kentlerin bir parçasıdır. Kamphaeng Phet Tarihi Parkı'ndaki başlıca varlıklar arasında Ping Nehri'nin doğusundaki Mueang Chakangrao, batısındaki Mueang Nakhon Chum ve şehirden yaklaşık 18 km güneynatıdaki Mueang Trai Trueng gibi antik yerlerin arkeolojik kalıntıları bulunmaktadır. Chakangrao, antik Kamphaeng Phet kasabası, eski Sukotay ve Si Satchanalai ile aynı şehir planlama konseptine sahipti ve hem şehir sınırları içinde hem de dışında dini yerler için ayrı bölgeler vardı. Yapılar genellikle büyüktür ve lateritten yapılmıştır. Nakhon Chum'daki Ping Nehri'nin batı kıyısındaki dini yerler tuğladan yapılmıştır ve daha küçük boyuttadır.
Khao Yai Ulusal Parkı Tayland'da yer alan bir milli parktır. 1962 yılında Tayland'ın ilk milli parkı olarak kurulan park, Tayland'ın üçüncü büyük milli parkıdır.
Thap Lan Ulusal Parkı, Tayland'daki Prachinburi, Nakhon Ratchasima illeri arasında yer alan Sankamphaeng Dağları üzerinde yer alan bir millî parktır. 23 Aralık 1981'de milli park olarak kurulan park, ülkenin 40. milli parkıydı. İlgi çekici yerleri arasında Lan Ormanı ve Dinlenme Bahçesi (ป่าลานและสวนพักผ่อนหย่อนใจ); Namtok Thap Lan (น้ำตกทับลานหรือน้ำตกเหวนกกก); Thap Lan Rezervuarı (อ่างเก็บน้ำทับลาน); Namtok Huai Yai (น้ำตกห้วยใหญ่); Lam Mun Bon Barajı (เขื่อนลำมูลบน); Hat Chom Tawan (หาดชมตะวัน) bulunmaktadır.
Pang Sida Ulusal Parkı, Doğu Tayland eyaleti Sa Kaeo'da, Sankamphaeng Dağları'nda 844 kilometrekarelik alan kaplayan bir milli parktır. Eyaletin başkenti Sa Kaeo şehrinin 28 kilometre kuzeyinde yer almaktadır. Khao Yai Ulusal Parkı, Thap Lan Ulusal Parkı, Ta Phraya Ulusal Parkı ve Dong Yai Yaban Hayatını Koruma Alanı ile birlikte, toplamda yaklaşık 6.100 kilometrekarelik bir alanı kaplayan Dong Phayayen Orman Kompleksi UNESCO Dünya Mirası Alanı'nın bir parçasını oluşturur.
Ta Phraya Ulusal Parkı, Sankamphaeng Dağları'nın doğu ucunda, bu dağların Tayland-Kamboçya sınırına yakın Dangrek Dağları ile buluştuğu bölgede bulunan bir koruma alanıdır. Park, Buriram ilinin Ban Kruat, Non Din Daeng ve Lahan Sai Bölgelerini de içermesine rağmen, büyük ölçüde adını aldığı Ta Phraya Bölgesi, Sa Kaeo ili içinde yer almaktadır. Park, Pang Sida Ulusal Parkı'nın doğusundadır. 1996 yılında kurulmuştur.
Kaeng Krachan Ulusal Parkı, Tayland'ın en büyük millî parkıdır. Burma sınırında, Tanintharyi Tabiatı Koruma Alanı ile bitişiktir. Hua Hin turistik kasabasına yakınlığı nedeniyle popüler bir parktır. 26 Temmuz 2021'de UNESCO tarafından Dünya Mirası Listesi'nde listelendi.
UNESCO, Tayland'da altı tane Dünya Mirası Alanı belirlemiştir. UNESCO Dünya Mirası Alanları, UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı gibi kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir.
Ranthambore Kalesi, Sawai Madhopur şehri yakınlarındaki Ranthambore Ulusal Parkı içinde yer alan bir kaledir. Park, Hindistan'ın Bağımsızlığına kadar Jaipur mihracelerinin eski avlanma alanı olarak hizmet vermiştir. Kale, Racastan'ın tarihi gelişmelerinin odak noktası olmuştur. Kalenin Çahamanaları (Chauhans) tarafından yapıldığına inanılmaktadır. 13. yüzyılda Delhi Sultanlığı kaleyi ele geçirdi. Kale, çevredeki Ranthambore Ulusal Parkı'nın panoramik manzarasına karşı uzanır ve popüler bir turistik cazibe merkezidir.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Malezya'nın, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 3 Ağustos 1983'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Tayland