Shirgj Kilisesi
| Shirgj Kilisesi | |
|---|---|
| Kisha e Shirqit/Shirgjit | |
 Kilisenin kalıntıları | |
 | |
| Konum | İşkodra |
| Ülke | Arnavutluk |
| Koordinatlar | 41°59′26″K 19°26′24″D / 41.99056°K 19.44000°D |
| Mezhep | Katolik |
| Cemaat | Benedikten Tarikatı |
| Durum | Yıkıldı, harabe |
| Mimarî tarz | Gotik mimari |
Shirgj Kilisesi (Arnavutça: Kisha e Shirqit/Shirgjit ) Arnavutluk'un kuzeyindeki Bojana Nehir'in kıyılarınadaki Shirgj köyünde virane bir Benedictine manastırıdır. Kilise 1290 yılında Sırp Kraliçesi Anjou'lu Helen tarafından inşa edilmiş. Görünüşte 6. yüzyıldan önce yapılan bir bazilikanın üzerinde yapılmış ve Azizler Sergius ve Bacchus'a ithaf edilmiştir.
Tarih
Erken tarih
Bu kilise 1290 yılında Stefan Uroš I'in eşi, Dragutin ve Milutin'in annesi ve Sırp kraliçesi Anjou'lu Helen tarafından inşa edilmiştir.[1] Görünüşe göre manastır mevcut bir yapının üstüne inşa edildi. Apocryphal belgelere göre, orijinal manastır Justinian tarafından inşa edilmişdi, ama diğer kaynaklarda göre bu manastırı 1100'den beri var dı.[1] Suriye'den gelen ve Arnavutluk'ta 6. yüzyılında bazilika yapımında sıkça kullanılan bir malzeme olan siyah granitden yapılmış bir sütununun varlığı, orijinal yapının inşaatının gerçekten 6. yüzyılda olabileceğini göstermektedir.
22 Ekim 1330 tarihli bir belgede bu manastırın Rascia kralın Ragusa'lı elçileriyle birlikte buluşduğu bir nokta olduğundan bahsetiyor. İlaveten 1333 tarihli bir başka belgeye göre bu manastır Rascia Krallığı'nın gümrük yeri olarak da kullanılıyordu.[2]
Duklja Rahibi kronik'ine göre Duklja'lı Vojislavljević hanedanının (Mihailo I, Constantine Bodin, Dobroslav, Vladimir ve Gradinja dahil olmak üzere) bazı üyelerinin burada gömülü olduğu iddia ediliyor.[3]
Modern tarih
1611 tarihli Vatikan'a yazdığı bir raporda Antivari Başpiskoposu Marino Bizzi, Vatikan'a Arnavutluk'taki Osmanlı kuvvetlerin mevcudiyetinin bir sonucu kilise'nin ağır bir şekilde hasarlanmasıydı. 1684 yılında Pjetër Bogdani, kilisenin çanının yeraltına yerleştirildiğini bildirdi. Daniele Farlati, Illyricum sakrumunda kiliseden de bahsediyor.[1] 1790'da Başpiskopos Frang Borci, Farly'nin yardımcısı Coletti'ye kilisenin Arnavutluk'un en güzel kilisesi olduğunu söyledi.[1]
Iskodra'daki Fransız konsolos manastırın fresklerinin 1905 yılında kilisede hâlâ görülebileceğini belirtti.[4] O zaman dört çevre duvarından sadece üçü ayakta duruyordu.[1] İskodra'da Avustraya konsolu olan Ippen 1800'lerin sonlarında ve 1900'lerin başında Shirgj'da mezar kazıcıların eski mozaikler bulacağını tahmin etmiş.[1] Ancak bugün kilisenin sadece tek bir duvarı yerinde duruyor ve mozaikler artık görülemiyor.
Manastır, tüm aktif hayatı boyunca Vatikan'ın yetkisi altındaydı.[1] 1970 yılında Arnavutluk hükûmeti tarafından Kültür Anıtları listesine alındı.[5]
Kilisenin kalıntıları 2014 yılında Sırp Ortodoks Kilisesinden Patrik İrinej tarafından ziyaret edildi.[6]
Kaynakça
- ^ a b c d e f g Ndreca, Ardian (14 Eylül 2008). "Rrënojat e Abacisë së Shirgjit dhe shpëtimi i tyne" (PDF). Gazeta 55. s. 6. Erişim tarihi: 20 Eylül 2010.
- ^ Lala, Etleva. "Mansatiri i Shën Shergjit dhe Bakut, misteret ende të pazbuluara". Albasoul (Arnavutça). 17 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2010.
- ^ Prilozi za književnost, jezik, istoriju i folklor. 51-52. Državna Štamparija. 1988. s. 94. 31 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2019.
- ^ Alexandre Degrand, Haute-Albanie Hatıra Eşyası, 1905
- ^ Republic of Albania Community for the Cults. "Objekte fetare me statusin \"Monument Kulture\"" (Arnavutça). Albanian Government. 23 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2010.
- ^ "Serbian Patriarch Irinej visited the church of Sveta Trojica in Vraka and the church of St Sergius and Bacchus – IDENTITET – Gazeta e internetit e minoritetit serbo-malazez". www.identitet.al. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2019.
