Ekmek, çeşitli tahıl unundan yapılmış hamurun ateşte, sac üzerinde, tandırda, fırında veya tepside pişirilmesiyle hazırlanan temel gıda. Tek başına tüketilebildiği gibi, yemeğin yanında veya yemeklere ya da yağlara banarak da tüketilebilmektedir.
Japon mutfağı, Japonya'ya özgü yemek pişirme tarzıdır. Japonya'nın geleneksel mutfağı (washoku), miso çorbası ve diğer yemekler ile pilav üzerine kuruludur ve mevsimlik malzemelere vurgu yapılmaktadır. Garnitürler genellikle balık, salamura sebze ve et suyunda pişirilmiş sebzelerden oluşur. Japonya bir ada ülkesi olduğundan dolayı balık ile diğer deniz ürünleri içeren yemeklere de çok sık rastlanmakta olup genellikle ızgara yapılır, ancak aynı zamanda saşimi veya suşi olarak çiğ olarak da servis edilir. Deniz ürünleri ve sebzeler de tempura olarak hafif bir hamurda kızartılır. Pirinç dışında, soba ve udon gibi erişteler de bir temel gıda maddesidir. Japonya'da ayrıca, oden adı verilen et suyunda balık ürünleri veya sukiyaki ve nikujagada sığır eti gibi birçok kaynatılmış yemek bulunur.
Sake, Japonların pirinç ve tahıl tozundan yapılan ulusal içkisidir. Rakı ve tatlı şaraba da benzetilmektedir. Genellikle Beyaz şarap rengindedir. %18-20 oranında alkol içerir. Şaraba nazaran hafif ekşimsi bir tadı vardır. İçimi de şarabı anımsatır.
Bambu (Bambusoideae), buğdaygiller (Poaceae) familyasına ait ve 1.200 adede yakın sayıda, kimi farklı görünen bitki türlerinden oluşan alt familyanın üyesidir.
Suşi,, genellikle çiğ deniz ürünleri ve sebzeler gibi çeşitli malzemelerle birlikte, biraz şeker ve tuz ile hazırlanmış sirkeli pirinçten oluşan geleneksel bir Japon yemeğidir. Suşi stilleri ve sunumu çok çeşitli olup ana bileşeni aynı zamanda shari veya sumeshi olarak da adlandırılan suşi pirincidir. Japonya çıkışlı bir yemek olmasına rağmen tüm Uzakdoğu ülkelerinde tüketilir.
Miso, fermente edilmiş bir Japon yiyeceği. Geleneksel Japon yemeği miso çorbasında da (misoşiru) kullanılır. Soya fasulyesi, pirinç veya arpanın, deniz tuzu ve ko-ji adlı mantarla fermentasyonu ile elde edilen bir çeşit hamurdur. Normalde tuzlu bir tadı vardır ama kullanılan malzemeler ve fermantasyon yöntemine bağlı olarak tadı farklı biçimlerde ortaya çıkar. Bu çeşitlilik içinde bazı misolar tatlı da olabilir. Japon beslenmesinde önemli bir konumu vardır, diyet yiyeceği olarak da kullanılır.
Muhallebi, süt kullanılarak yapılan ve soğuk servis edilen bir çeşit tatlı. Sakızlı muhallebi, su muhallebisi gibi çeşitleri bulunmaktadır. Efsanelerde tatlının kökeni Sasani İmparatorluğu'na dayandırılmaktadır.
Moçi, moçigome, kısa taneli yapışkan pirinç ve bazen su, şeker ve mısır nişastası gibi diğer bileşenlerden yapılan Japon pirinç kekidir. Pirinç ezilerek özel yöntemlerle hamur kıvamına ve istenen şekle getirilir. Japonya'da geleneksel olarak moçitsuki adı verilen bir törenle yapılır. Yıl boyunca yenen moçi, Japon Yeni Yılı için geleneksel bir besindir ve bu süre zarfında genellikle satılır ve yenir.
Japonya tarihi antik zamanların şehir devletlerinin modern Japon ulus devletine ulaşacak şekilde coğrafi ve sosyal tarihini anlatmaktadır.
Tatami, geleneksel Japon tarzı odalarda zemin malzemesi olarak kullanılan bir minder türüdür. Geleneksel olarak pirinç samanı saplarından yapılmakta olup çağdaş tatamiler bazen sıkıştırılmış tahta kıymığı veya polistiren köpükten yapılırlar. Tatami özellikle judo ve aikido da zemini yumuşatmak için kullanılır.
Onigiri veya omisubi , beyaz pirinçten yapılan, üçgen veya silindir haline getirilen ve genellikle nori sarılmış bir Japon yemeğidir. Geleneksel olarak bir onigiri turşu ume (umeboshi), tuzlu somon, katsuobushi, kombu, tarako veya doğal koruyucu olarak başka bir tuzlu ya da ekşi katkı maddesi ile doldurulur.
Arroz rojo veya diğer kullanımıyla İspanyol pilavı, beyaz pirinç, domates, sarımsak, soğan ve diğer bileşenlerden yapılmış Meksika mutfağına ait garnitür. Genellikle diğer Meksika yemeklerinin yanında servis edilir.
Botomaçi veya ohagi (おはぎ), tatlı pirinç ve tatlı azuki fasulyesi hamuruyla hazırlanmış bir Japon tatlısıdır. Tatlı pirincin yaklaşık altı saat ıslatılmasıyla yapılır. Daha sonra pirinç pişirilir ve önceden oluşturulmuş pirinç topları etrafında kalın bir azuki ezmesi ile birleştirilir.
Pirinç Han, Ankara'nın Altındağ ilçesinde, Atpazarı mevkiinde bulunan bir handır. Günümüzde çoğunluğunu antikacıların oluşturduğu dükkanlara ev sahipliği yapmaktadır.
Pirinç sütü, pirinçten elde edilen bir bitkisel süt türüdür. Çoğunlukla kahverengi pirinçten yapılır ve genellikle şekersizdir. Çoğu pirinç sütü çeşidindeki tatlılık, karbohidratları şekerlere, özellikle de Japon amazakesine benzer şekilde glikoza bölen doğal bir enzimatik işlem tarafından üretilir. Bazı pirinç sütleri yine de şeker kamışı şurubu veya diğer şekerler ile tatlandırılabilir.
Arroz poblano, Meksika mutfağına ait, pirinçle yapılan bir yemektir. Yemek yeşil rengini Şili Pablona biberinden hazırlanan sıvıyla almaktadır.
Armola peyniri Seferihisar'da yapılan bir çeşit peynirdir.Yunanca armolagos denilen armola katmak, karıştırmak ve birliktelik anlamına gelir.Armola orijinalinde deri tulumu içerisinde yapılan bir peynir çeşididir.Peynir kırıntılarından,lor peyniri ve yoğurttan yapılır.
Arroz a la tumbada, beyaz pirinç ve deniz ürünleriyle hazırlanan geleneksel bir Meksika yemeğidir. Bu spesiyalitede doğranmış domates, soğan, sarımsak ve kırmızı biberden sofrito yapılır. Pirinç ve balık suyu veya normal su eklenir, ardından karides, istiridye, yengeç ve kalamardan herhangi biri eklenir. Yemeğe epazotun taze yaprağı, maydanoz, kişniş ve kekik eklenebilir. Arroz a la tumbada geleneksel olarak kalın bir toprak kap olan cazuela'da pişirilir.
Arroz negro, koyu renginin siyah fasulye suyundan geldiği, pirinçle yapılan bir Meksika yemeğidir. Siyah et suyu, siyah fasulyenin yeterli suda soğan ve tereyağı ile pişirilmesiyle yapılır. Pirinç, sarımsakla kızartılır, ardından fasulye suyu, epazot, serrano biber ve tuz eklenir. Pirinç yumuşayana kadar kaynatılır.
Bir pirinç keki, tek bir nesne halinde şekillendirilmiş, yoğunlaştırılmış veya başka şekilde birleştirilmiş pirinçten yapılan herhangi bir gıda maddesi olabilir. Pirincin yenildiği birçok farklı kültürde çok çeşitli pirinç kekleri mevcuttur ve özellikle Asya'da yaygındır. Yaygın varyasyonlar arasında pirinç unuyla yapılan kekler, öğütülmüş pirinçten yapılanlar ve birlikte sıkıştırılmış veya başka bir bağlayıcı madde ile birleştirilmiş tam pirinç tanelerinden yapılanlar bulunur. Pirinç kekleri genellikle çeşitli türlerde.
