Seyahat acentesi

Seyahat acentesi, özel bir satıcı veya kamu hizmetidir. Seyahat ve turizmle ilgili hizmetler, açık hava etkinlikleri, vize, hava yolu, oto kiralama, seyahat hattı, oteller, demiryolları, seyahat sigortası ve tur paketler sağlar.^[1] Sıradan turistlerle uğraşmaya ek olarak, çoğu seyahat acentelarının iş seyahatinde olanlar için seyahat düzenlemeleri yapmaya ayrılmış ayrı bir departmanı vardır. Bazı seyahat acenteleri ise sadece ticari ve ticari seyahatlerde uzmanlaşmıştır. Yabancı seyahat şirketleri için genel satış acentesi olarak hizmet veren ve merkezlerinin bulunduğu yerler dışındaki ülkelerde ofisleri bulunmalarına izin veren seyahat acenteleri de vardır.^[2]

Modern seyahat acentesi ilk olarak 18. yüzyılın ikinci yarısında, 1758 yılında Cox & Kings Ltd.'nin kuruluşu olarak kök salmıştır. 1970 yılında Cox & Kings, kurulan en eski seyahat şirketi gibi, seyahat ve turizm işine odaklandı. Son zamanlarda Thomas Cook, Midland Railway ile birlikte 19. yüzyılın son çeyreğinde bir ajanslar zinciri kurdu.^[3] Sadece kendi turlarını halka satmakla kalmayıp, diğer tur şirketlerini de temsil ediyorlardı. Diğer İngiliz öncü seyahat acenteleri Dean & Dawson, Politeknik Gezici Derneği (Lunn Poly) ve Kooperatif Toptan Satış Derneği idi. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en eski seyahat acentesi Brownell Travel idi. Acente 4 Temmuz 1887'de, Walter T. Brownell rehberliğinde New York’tan SS Devonia’da yelken açtığı Avrupa gezisinde on gezgine liderlik etti.^[4]

Seyahat acenteleri, 1920'lerden başlayarak ticari havacılığın gelişmesiyle daha yaygın hale geldi. Başlangıçta, seyahat acenteleri büyük ölçüde orta ve üst sınıf müşterilere hitap ediyordu, ancak savaş sonrası toplu pazar paket tatillerindeki patlama, çoğu İngiliz kasabasının ana caddelerinde seyahat acentelerinin çoğalmasına yol açtı. Sonucda acentelar bunun için çalışan bir işçi sınıfı müşterisine hitap etti. Denizaşırı plaj tatilleri için en uygun yol oldu.^[5]

Bir seyahat acentesinin ana işlevi, bir tedarikçi adına seyahat ürünleri ve hizmetleri satan bir arac olarak hareket etmektir. Sonuç olarak, diğer perakende işletmelerin aksine, düğün, balayı veya grup etkinliği gibi grup seyahat etkinliği için işlemler yaparlar. Seyahat gemisinde önceden rezervasyon yaptırmış otel odaları veya kabinleri olmadığı sürece, ellerinde stok bulundurmazlar. Bir müşteri tarafından talep edilmedikçe, bir paket tatil veya bilet tedarikçiden satın alınmaz. Tatil veya bilet acenteye indirimli olarak verilir.^[6] Bu nedenle kar, müşterinin ödediği ilan edilen fiyat ile acenteye verildiği indirimli fiyat arasındaki farktır. Bu komisyon olarak bilinir. Birçok ülkede, bilet satan tüm bireylerin veya şirketlerin seyahat acentesi olarak lisans almaları gerekir.

Bazı ülkelerde, havayolları seyahat acentelerine komisyon vermeyi bıraktı. Bu nedenle, seyahat acenteleri şimdi satış başına yüzde bir prim veya standart bir sabit ücret talep ediyor. Bununla birlikte, bazı şirketler seyahat acentelerine ürünlerini satmak için belli bir yüzde öderler. Büyük tur şirketleri bunu yapabilirler, çünkü daha ucuz bir fiyata bin seyahat satarlarsa, daha yüksek oranda yüz gezisi sattıklarından daha iyi çıkarlar. Bu süreç iki tarafın da yararınadır. Ayrıca aracı kullanmadan reklam ve dağıtım kampanyalarına katılmak yerine seyahat acentelerine komisyon sunmak daha ucuzdur.^[7]

Diğer ticari işlemler, özellikle daha büyük zincirler tarafından gerçekleştirilir. Bunlar arasında şirket içi sigorta satışı, seyahat rehberi kitapları ve toplu taşıma tarifeleri, araç kiralama ve en popüler tatil para birimleri ile ilgilenen yerinde bir büro hizmetlerinin değiştirilmesi yer alabilir. Bir seyahat acentesinin müşteriye tarafsız seyahat önerileri sunması, seyahat detaylarını koordine etmesi ve müşteriye seyahat rezervasyonunda yardımcı olması gerekiyor. Bununla birlikte, bu işlev kitlesel pazar paketi tatilinde neredeyse ortadan kalktı. Bazı ajans zincirleri, müşterilerin tatillerini raflardaki broşürlerden seçtikleri ve ardından bir tezgahtan rezervasyon yaptıkları bir "tatil süpermarketi" konsepti gibiydi. Şimdi bu yönü bir kez daha ön plana çıkarmaya çalışan, özellikle birden fazla, fırfırsız, düşük maliyetli havayollarının ortaya çıkmasına neden olan çeşitli sosyal ve ekonomik değişiklikler oldu.^[8]

Geleneksel olarak, seyahat acentelerinin başlıca gelir kaynağı, araç kiralama, gemi turları, oteller, demiryolu ulaşımı, gezi turları, tur operatörü vb. için ödenen komisyonlardır ve olmaya devam etmektedir. Bedel unsuru acenteye komisyon olarak ödenir. Komisyonlar, ürün türüne ve tedarikçiye bağlı olarak değişebilir. Komisyonun fiyatı vergi bileşeni üzerinden ödenmez. Seyahat acenteleri ayrıca seyahat acentelerinin ürünlerini tanıtmak için teşvik olarak seyahat ve turizm ile ilgili şirketlerden çok çeşitli bonuslar, avantajlar ve diğer teşvikler alırlar.^[9] Müşteri normal olarak seyahat acentesinin komisyon ve diğer avantajlardan ne kadar kazandığını bilmemektedir. Diğer gelir kaynakları arasında sigorta satışı, seyahat rehberi kitapları, toplu taşıma tarifeleri ve para değişimi sayılabilir.

1995'ten beri dünyadaki birçok havayolu şirketi ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki çoğu havayolu şirketi seyahat acentelerine komisyon ödemiyor. Bu durumda, bir ajans net fiyata bir servis ücreti ekler. Daha az komisyon, 1995 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde başladı, dönüş seyahatlerinde 50 dolar ve bir yoldan 25 dolar çıktı. 1999'da Avrupa havayolları komisyonları elemeye ya da azaltmaya başladı, Singapore Airlines bunu Asya'nın bazı bölgelerinde yaptı. 2002 yılında Delta Air Lines, ABD ve Kanada için sıfır komisyon üssü ilan etti; United Airlines, American Airlines, Continental Airlines, Northwest Airlines, US Airways ve ATA Airlines birkaç ay sonra geldi.^[10]

Seyahat acentelerinin çoğunluğu, kendilerini veya müşterilerini ticari başarısızlık ihtimallerine karşı koruma ihtiyacı duymuşlardır. Bu zaman sigorta şirketleri tarafından seyahat sigortası uygulanır. Güvenceye bağlı oldukları gerçeğini ilan ederler, yani bir başarısızlık durumunda müşterilere ya kaybettikleri tatilin eşdeğer bir tatilini garanti ederler veya isterlerse geri ödemelerini garanti ederler. Birçok İngiliz ve Amerikan ajansı ve tur operatörü, uçak bileti verenlere Uluslararası Hava Taşımacılığı Birliği (IATA), uçak siparişi verenler için Hava Yolcu Organizatörleri Lisansı (ATOL) ile bağlanmıştır. Bir tur şirketi adına paket tatil yapanlar için Seyahat Acenteleri (ABTA) veya Amerikan Seyahat Acenteleri Birliği (ASTA) hizmetleri de vardır.

İngiltere'de üç farklı tip ajans vardır: büyük, küçük ve bağımsız ajanslar. Büyük acentelar, genellikle Thomas Cook Group'un bir parçası olan Thomas Cook gibi bir dizi ulusal zincirden oluşur. Artık büyük kitle pazar turu şirketlerinin seyahat acenteleri zincirine kontrol edici bir ilgi duymaları yaygındır. Küçük zincirler genellikle belirli bölgelere veya yerlere dayanır.^[11]

Amerika Birleşik Devletleri'nde beş farklı tip acente bulunmaktadır: bağımsız, ev sahibi, franchise, konsorsiyum ve mega ajanslar. American Express Global Business Travel ve Amerikan Otomobil Birliği (AAA), mega seyahat acentelerinin örnekleridir. Carlson Wagonlit Travel, çeşitli uzmanlık ajanslarından oluşan bir konsorsiyum acentesine örnektir. Bağımsız bir seyahat acentesine örnek olarak, şahıs firması tarafından başlatılan veya rekabet acenteleriyle iş ortaklığı olmayan bireyler arasında ortaklık verilebilir.^[12] Her seyahat acentesi türünün avantajları ve dezavantajları vardır. Bağımsız ajanslar genellikle lüks bir banliyö kasabasında veya banliyösünde yaşayanların ihtiyaçlarını karşılar. Ayrıca futbol, golf, tenis ve diğer spor etkinlikleri gibi benzer bir faaliyetle ilgilenen belirli bir grup ve niş bir pazara hizmet eder.

Seyahat acenteleri iki yaklaşım arasında seçim yapabilir. Bunlardan biri, gezginlerin menşei konumuna göre geleneksel, çok hedefli, giden seyahat acentesidir. Diğeri ise varış merkezlidir ve varış noktası hakkında uzmanlık sağlayan seyahat acentesidir. Şu anda, birincisi genellikle daha büyük bir operatör iken, ikincisi genellikle daha küçük, bağımsız bir operatördür.

Havayolu birleştiricileri, tur operatörleri ve diğer tür seyahat birleştiricileri ve toptancıları, niş pazarlara satış konusunda uzmanlaşmış yüksek hacimli satış şirketleridir. Tek bir erişim noktasında çeşitli hizmetler sunabilirler. Bunlar otel rezervasyonları, uçuşlar veya araç kiralama olabilir. Bazen hizmetler, yere ve konaklama yerlerine transferleri de içeren tatil paketleri olarak birleştirilir. Bu şirketler genellikle doğrudan halka satmaz, ancak perakende seyahat acentelerine toptancı olarak davranır. Genel olarak, birleştiricilerin tek amacı seyahat endüstrisindeki etnik nişlere satış yapmaktır. Genellikle çok birleştirici her şeyi sunmaz; yalnızca belirli varış noktalarına taahhütlü oranlar vermiş olabilirler. Günümüzde, iş sınıfı sözleşmeleri için bazı istisnalar dışında, yerel konsolidasyon şirketleri yoktur.

1990'ların ortasından beri İnternete genel erişimi olan birçok havayolu şirketi ve diğer seyahat şirketleri doğrudan yolculara satış yapmaya başladı. Sonuç olarak, havayolları artık satılan her biletteki seyahat acentelerine komisyon ödemek zorunda kalmadı. 1997'den bu yana seyahat acenteleri, katmanları paket tatil dağıtım ağından çıkarmanın yol açtığı maliyetlerin azaltılmasıyla kademeli olarak arabuluculuk yapıyor.^[13] Bununla birlikte, seyahat acenteleri, rezervasyonların% 77'sini ve paketlenmiş seyahatin% 73'ünü temsil ettikleri cruise tatilleri gibi bazı bölgelerde baskın olmaya devam etmektedir.

Yanıt olarak, seyahat acenteleri, ayrıntılı bilgi ve çevrimiçi rezervasyon yetenekleri ile seyahat web siteleri oluşturarak kendilerine ait bir İnternet varlığı geliştirmiştir. Seyahat acenteleri ayrıca, Global Dağıtım Sistemleri (GDS) olarak da bilinen başlıca bilgisayar rezervasyon sistemleri şirketlerinin hizmetlerini de kullanmaktadır. Bunlardan bazıları şunlardır: Travelport'un bir yan kuruluşu olan Amadeus CRS, Galileo GDS, SABER ve Worldspan. Bunlar uçak bileti, araç kiralama, otel ve seyahatle ilgili diğer hizmetler sunar.^[14] Bazı çevrimiçi seyahat web siteleri, ziyaretçilerin otel ve uçuş ücretlerini birden fazla şirketle ücretsiz olarak karşılaştırmasını sağlar; sık sık ziyaretçilerin seyahat paketlerini aktivite, fiyat ve şehir veya simge yapıya yakınlığına göre sıralamalarına izin veriyorlar.

Çevrimiçi otel satan tüm seyahat siteleri doğrudan oda envanterini aramak için GDS, tedarikçiler ve otellerle birlikte çalışır. Seyahat sitesi bir otel odası sattığında, site bu otel için bir onay almaya çalışacaktır. Onaylandıktan ya da onaylanmadığında, sonuçla müşteriyle iletişim kurulur. Bu, bir seyahat web sitesinde bir otel rezervasyonu yapılması, anında bir onayla sonuçlanmayacağı anlamına gelir. Sadece bir seyahat web sitesindeki bazı oteller anında onaylanabilir (normalde her sitede olduğu gibi işaretlenir).^[14] Farklı seyahat web siteleri farklı tedarikçilerle çalıştığından, her sitenin anında onaylayabileceği farklı oteller vardır. Otel odaları satan çevrimiçi seyahat web sitelerinden bazıları Expedia, Orbitz ve Priceline.com'dir.

Her ikisi de çevrimiçi seyahat acentesi olan Booking Holdings ve Expedia Group, en çok kazanan seyahat şirketleri listesindeki en büyük seyahat acenteleridir. Gençlik seyahati konusunda CWT, Flight Centre ve STA Travel uzmanlaşmıştır.

Kayak.com ve TripAdvisor gibi karşılaştırma siteleri, zaman içinde arama yapmak için satıcı sitelerini aynı anda ararlar. Bu sitelerin hiçbiri aslında otel odası satmıyor.

Genellikle tur operatörleri otel rezervasyonlarını, otel odalarının tatil rezervasyonlarında derhal onaylanmasını sağlayan tahsisleri ve ücretsiz satış anlaşmalarını yaparlar.

Ana hat hizmet sağlayıcıları, çevrimiçi rezervasyonlar için bir web sitesine sahip olan çeşitli otel zincirleri veya havayolları gibi gerçekten doğrudan hizmeti sağlayanlardır.

Portallar, İnternetteki çeşitli havayollarının ve otellerin birleştiricisi olarak hizmet vermektedir. Bu otel ve havayollarının komisyonunda çalışıyorlar. Online seyahat acentelerinin aksine, meta arama motorları, çeşitli arama sorguları için gerçek zamanlı oranlar üzerinden İnternetten veri toplar ve çevrimiçi bir rezervasyon için trafiği ana hat hizmet sağlayıcılarına yönlendirir. Bu web siteleri genellikle kendi rezervasyon motorlarına sahip değildir.

Bir seyahat acentesi bir seyahat acentesi için veya serbest meslek olarak çalışabilir. Pek çok insan self servis İnternet web sitelerine geçerken, seyahat acentesi olarak kullanılabilir işlerin sayısı azalmaktadır. 1995'ten beri pek çok seyahat acentesi sektörden çıktı ve daha az rekabetçi maaş nedeniyle bölgeye nispeten az sayıda genç girdi. Bununla birlikte, diğerleri ek yükü azaltmak için ev merkezli bir işletme için "tuğla ve harç" ajansını bıraktılar. Geri kalanlar, seyir hatları ve tren gezileri gibi diğer seyahat ürünlerini tanıtarak veya yeteneklerini arttırarak hayatta kalmayı başardı.^[15] Bu bakımdan, seyahat acenteleri, hedef bölgelerin kusursuz bilgisi olan "seyahat danışmanı" olurlarsa ve deniz turizmi veya kültür turizmi gibi konularda uzmanlaşırlarsa rekabetçi kalabilirler.