İçeriğe atla

Senones

MÖ 1. yüzyılda Kelt kabilelerinin göreli konumlarını gösteren bir Galya haritası.

Senones veya Senonii (Galyaca : "eski olanlar"), Demir Çağı ve Roma döneminde Seine havzasında, bugünkü Sens dolaylarında yaşayan eski bir Galya kabilesiydi.

Senonesin bir bölümü İtalyan yarımadasına yerleşti ve burada Umbrialıları Ariminum (günümüz Rimini) ve Ancona arasına sürdüler. Klasik kaynaklarda MÖ 390'daki Allia Muharebesi sırasında Roma'yı ele geçiren Galya savaş çetesinin liderleri olarak anlatılıyorlar.[] MÖ 283'te Roma onlara boyun eğdirene kadar sürekli bir tehdit olarak kaldılar ve bunun ardından İtalya'dan kayboldular.[1]

Onlara, Polybius tarafından Sḗnōnes (Σήνωνες) ve Sḗnōnas (Σήνωνας) (MÖ 2. yy),[2] Sezar tarafından Senonii (MÖ 1. yy ortaları),[3] Diodorus Siculus'ta (MÖ 1. yy) Sénnōnes (Σέννωνες),[4] Strabon'da (erken MS 1. yy) Sénōnes (Σένωνες),[5] Plinius'ta (MS 1. yy) Senones,[6] Ptolemy'de (MS 2. yy) Sénones (Σένονες),[7] ve Ammnianus (MS 4.yy) tarafından Senones olarak değinildi.[8][9]

Galyaca etnonim Senones, genellikle -on-es son ekiyle türetilen Proto-Kelt kökü *sen-'den ('eski'; cf. Eski İrlandaca sen; Orta Galce hen 'eski') gelerek 'eski olanlar' anlamında yorumlanır.[10][11] Pierre-Yves Lambert ayrıca 'kazanmak, yenmek' anlamına gelen *sen(H) - kökünden bir etimoloji önermiştir.[12] Eski zamanlarda Servius, bu adı Yunanca ξενός ('misafir-arkadaş, ev sahibi, yabancı') ile karşılaştırdı.[13]

MS 4. yüzyılda Senonas oppidum ('Senonların oppidumu') olarak tasdik edilen Sens şehri, adını Galya kabilesinden almıştır.[14]

Coğrafya

Galyalı Senones, başkentleri Agedincum (bugünkü Sens) çevresinde yaşadılar.[14]

Tarih

MÖ 4. ila 3. yüzyıllarda kuzey İtalya halkları
Picentine savaşı sırasında halklar MÖ 269-267

Gallia Cisalpina

Aeduii, Ambarri, Arverni, Aulerci ve Carnutes ile birlikte Bellovesus'un İtalya'ya yönelik göçlerine katıldılar.[15]

MÖ 400'de Alpleri geçtiler ve Umbrialıları sürerek İtalya'nın doğu kıyısına yerleştiler. Toprakları Forlì'den Picenum'daki ya da sonradan Ager Gallicus olan yerdeki Ancona ve Terni'ye uzanıyordu. Başkentleri olan Senigallia'da kasaba kurdular.[] MÖ 391'de şef Brennus komutasında Etruria'yı işgal ettiler ve Clusium'u kuşattılar. Clusines yardım için Roma'ya başvurdu. Romalılar, uluslar hukukunu ihlal eden bir destek sağladılar. Ardından gelen savaş, Romalıların Allia Muharebesi'nde (MÖ 390) yenilmesi ve Roma'nın yağmalanmasıyla sonuçlandı.[16]

100 yıldan fazla bir süredir Senones, sonunda P. Cornelius Dolabella tarafından boyun eğdirilene (MÖ 283) ve topraklarından sürülene kadar Romalılarla düşmanlık içindeydiler. İtalya'da onlarla ilgili başka bir şey duyulmadı. Tuna, Makedonya ve Küçük Asya topraklarına yayılmış Galyalı kabilelerle birleşmiş olmaları olasıdır. Sena Gallica (günümüz Senigallia), Etruria'daki Sena Julia'dan (Siena) ayırmak için bir Roma kolonisi haline getirildi.[16]

Gallia Transalpina

MÖ 53-51 yılları arasında günümüzde Seine-et-Marne, Loiret ve Yonne departmanlarını içeren bölgeye yerleşen Senonesin bir kolu (veya aynı adı taşıyan farklı bir kabile), Jül Sezar'la kralları olarak atadığı Cavarinus'u sınır dışı etmesiyle düşman oldular. MÖ 51'de, Drappes adlı bir Senonesli, Provincia'yı tehdit etti, ancak yakalandı ve kendini açlıktan öldürdü. Bu andan itibaren Galyalı Senones tarihten kaybolur. Daha sonraki zamanlarda Gallia Lugdunensis'e dahil edildiler. Başlıca şehirleri Agedincum (daha sonra Senones, buradan Sens), Metiosedum [fr] idi. (Melun ; A. Holder'a göre, Meudon) ve Vellaunodunum (konumu belirsiz).[16]

Kaynakça

  1. ^ Salmon & Potter 2016.
  2. ^ Polybius. Historíai, 2:17:7, 19:10, 20:1, 21:7.
  3. ^ Caesar. Commentarii de Bello Gallico, 2:2.
  4. ^ Diodorus Siculus. Bibliotheca historica, 14:113:3.
  5. ^ Strabo. Geōgraphiká, 4:3:5.
  6. ^ Pliny. Naturalis Historia, 4:107.
  7. ^ Ptolemy. Geōgraphikḕ Hyphḗgēsis, 2:8:9.
  8. ^ Ammianus Marcellinus. Res Gestae, 15:11:11.
  9. ^ Falileyev 2010, s.v. Senones.
  10. ^ Delamarre, Xavier (2003). Dictionnaire de la langue gauloise: Une approche linguistique du vieux-celtique continental. Errance. ISBN ISBN 9782877723695. |isbn= değerini kontrol edin: invalid character (yardım). 
  11. ^ Matasovic, Ranko (2009). Etymological Dictionary of Proto-Celtic. Brill. ISBN ISBN 978-90-04-17336-1. |isbn= değerini kontrol edin: invalid character (yardım). 
  12. ^ Lambert 1994.
  13. ^ Lambert 2005, s.v. Σένονες.
  14. ^ a b Nègre, Ernest (1990). Toponymie générale de la France. ISBN ISBN 978-2-600-02883-7. |isbn= değerini kontrol edin: invalid character (yardım). 
  15. ^ Livius, Ab Urbe condita 5.34-35.3.
  16. ^ a b c  Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Senones". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Delamarre, Xavier (2003). Dictionnaire de la langue gauloise: Une approche linguistique du vieux-celtique continental. Errance. ISBN 9782877723695. 
  • Falileyev, Alexander (2010). Dictionary of Continental Celtic Place-names: A Celtic Companion to the Barrington Atlas of the Greek and Roman World. CMCS. ISBN 978-0955718236. 
  • Lambert, Pierre-Yves (1994). La langue gauloise: description linguistique, commentaire d'inscriptions choisies. Errance. ISBN 978-2-87772-089-2. 
  • Lambert, Pierre-Yves (2005). "The place names of Lugdunensis [Λουγδουνησία]". de Hoz, Javier; Luján, Eugenio R.; Sims-Williams, Patrick (Ed.). New approaches to Celtic place-names in Ptolemy's Geography. Ediciones Clásicas. ss. 215-251. ISBN 978-8478825721. 
  • Matasović, Ranko (2009). Etymological Dictionary of Proto-Celtic. Brill. ISBN 978-90-04-17336-1. 
  • Nègre, Ernest (1990). Toponymie générale de la France. Librairie Droz. ISBN 978-2-600-02883-7. 
  • Salmon, Edward T.; Potter, T. W. (2016), "Senones", Oxford Research Encyclopedia of Classics, Oxford University Press, doi:10.1093/acrefore/9780199381135.013.5824, ISBN 978-0-19-938113-5 

Dış bağlantılar

  • Harris, W., R. Talbert, T. Elliott, S. Gillies (30 Ağustos 2022). "Places: 413311 (Senones)". Pleiades. 8 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2012. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Batı Roma İmparatorluğu</span> Roma İmparatorluğunun bağımsız yönetilmiş batı yarısı

Batı Roma İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu'nun 395 yılında İmparator I. Theodosius tarafından ikiye bölünmesiyle ortaya çıkan bir devlettir. Diğer yarısı ise Doğu Roma İmparatorluğu olan devlet, MS 3. ile 5. yüzyıllar arasında var olmuştur. Batı Roma İmparatorluğu, ayrı bir bağımsız İmparatorluk mahkemesi tarafından yönetildikleri herhangi bir zamanda Roma İmparatorluğu'nun batı eyaletlerinden oluşuyordu. Batı Roma İmparatorluğu ve Doğu Roma İmparatorluğu terimleri modern zamanlarda fiilen bağımsız olan siyasi varlıkları tanımlamak için icat edildi; Çağdaş Romalılar İmparatorluğun iki ayrı imparatorluğa bölündüğünü düşünmediler, ancak onu iki ayrı imparatorluk mahkemesi tarafından yönetilen tek bir yönetim olarak idari bir çare olarak gördüler.

<span class="mw-page-title-main">Jül Sezar</span> Romalı asker ve Roma Cumhuriyetinin son diktatörü olan politik lider (MÖ 100–44)

Jül Sezar, Romalı asker ve Roma Cumhuriyeti'nin son diktatörü olan politik liderdir. Aynı zamanda iyi bir hatip ve güçlü bir yazar olan Sezar, dünya tarihinin en etkili insanlarından birisi olarak kabul edilir. Eylemleriyle Roma Cumhuriyeti'nin Roma İmparatorluğu'na dönüşmesinde ve evlatlığı Augustus'un ilk Roma imparatoru olmasını sağlayacak olayların başlamasında kritik bir rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Alabanda (antik kent)</span> Aydının Çine ilçesi yakınlarında antik kent

Alabanda veya Khrysor Antiokyası, Aydın ilinin Çine ilçesine 9 km uzaklıktaki Doğanyurt köyünde bulunan bir antik Karya kentidir.

<span class="mw-page-title-main">Keltler</span> antik hint-avrupa kabileler topluluğu

Keltler Tarih öncesi ve İlk Çağ döneminde Avrupa'da yaşayan ve günümüzde altı ulustan oluşan bir halktır. Dört bin yıl kadar önce Keltler, anavatanları olan Orta Avrupa'dan göç ederek özellikle Büyük Britanya Adaları'na, İspanya'ya ve Galya'ya yerleştiler.

<span class="mw-page-title-main">Antik Roma</span> İlk Çağın en büyük ve en güçlü medeniyeti

Antik Roma, MÖ 9. yüzyılda İtalya Yarımadası'nda kurulan Roma şehir devletinden doğarak tüm Akdeniz'i çevreleyen bir imparatorluk hâline gelen medeniyetin adıdır. Yaklaşık 2.200 yıl boyunca varlığını sürdürmüş olan Roma uygarlığı bir monarşiden oligarşi ve cumhuriyetin bileşimi bir demokrasiye ve daha sonra da otokratik bir imparatorluğa dönüşmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Latin dilleri</span>

Latin veya Romen dilleri, kökeni Roma İmparatorluğu'nda konuşulmuş Latince lehçelerine dayanan, Hint-Avrupa dil ailesinin İtalik koluna mensup bir dil grubudur. Dünya çapında Latin dillerini anadil olarak konuşan 600 milyondan fazladır. Dil grubunun modern dağılımı Amerika, Avrupa ve Afrika kıtalarında yoğunlaşmakla birlikte, genel olarak dünyada geniş bir yayılıma sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">İtalik diller</span>

İtalik diller, bilinen ilk üyeleri MÖ 1. milenyumda İtalyan Yarımadası'nda konuşulmuş olan bir Hint-Avrupa dil ailesi koludur. Eski dillerinin en önemlisi, milattan önce diğer İtalik halkları fetheden Antik Roma'nın resmi dili olan Latinceydi. Diğer İtalik diller; MS ilk yüzyıllarda, konuşanları Roma İmparatorluğu'nda asimile olduğundan ve Latinceye kaydıklarından dolayı yok oldu. MS 3. ve 8. yy. arasında Halk Latincesi, günümüzde ana dil olarak konuşulan tek İtalik dil grubu olan Latin (Romen) dillerine ayrıldı, ayrıca Edebi Latince de hayatta kaldı. Latincenin yanında bilinen diğer antik İtalik dilleri; Faliskçe, Umbriyaca ve Oskanca ve Güney Pikencedir. Yarımadada konuşulmuş ve sınıflandırması tartışmalı olan diğer İtalik diller Venetçe ve Sikulcadır. Uzun zaman önce yok olmuş bu diller, yalnızca arkeolojik bulgulardaki birkaç yazıttan bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Gallia Narbonensis</span>

Gallia Narbonensis, günümüz Fransa'sının güneyindeki Languedoc ve Provence bölgesinde yer alan antik Roma İmparatorluğu eyaleti.

<span class="mw-page-title-main">Cermanya</span> Cermenlerin Kuzey ve Orta Avrupada yerleşim kurdukları tarihsel bölge

Cermanya, antik çağda Cermenler adı verilen boyların Kuzey ve Orta Avrupa'da yerleşim kurdukları tarihsel bölge.

<span class="mw-page-title-main">Ptolemaios Krallığı</span> Mısırda MÖ 305ten MÖ 30a kadar hüküm sürmüş Helenistik Dönem krallığı

Ptoleme Krallığı veya Batlamyus krallığı Mısır'daki Helenistik Dönem krallığıdır. Krallık MÖ 323'te Büyük İskender'in ölümünden sonra I. Ptolemaios Soter tarafından kurulmuş ve Ptolemaios hanedanı tarafından yönetilmiştir. Krallık VII. Kleopatra'nın ölümünden sonra MÖ 30'da Roma İmparatorluğu tarafından yıkılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Galya Savaşları</span> MÖ 58-50, Roma ile Galya kabileleri arasındaki savaşlar

Galya Savaşları çeşitli Galyalı kavimlere karşı Roma valisi Jül Sezar tarafından yürütülen bir seri askerî kampanyalar dizisidir.

<span class="mw-page-title-main">Uxellodunum Muharebesi</span>

Uxellodunum Muharebesi veya Uxellodunum Kuşatması, Galya Savaşları'nin son büyük muharebelesidir. MÖ 51 yılında Uxellodunum kalesinde Lucterius komutasında Cadurclar ve Drappes komutasındaki Senonlar Galyalı kabilelerin, Galya'yı fethih edip Romalılar Galya'y yönetiminde bir bölgeye çevirmek isteyen Jül Sezar'a karşı son direniş muharebesidir. Bu muharebe karar verici olarak bir Romalar galibiyeti ile son buldu.

<span class="mw-page-title-main">Galatya</span> Orta Anadoluda var olmuş antik bölge

Galatya veya Galatiya günümüz Türkiye'sinin Ankara ve Eskişehir illerini kapsayan, orta Anadolu tepeliklerinde bulunan antik bir bölgedir. Galatya, M.Ö. 279'da Balkanlara göçlerinin ardından, 3.yy.'da Trakya'dan buraya göç edip yerleşen Galya kabilelerinden ismini almıştır. Romalı tarih yazıcıları tarafından bu bölge Doğu Galya ve yerlileri Galli olarak adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mogontiacum</span>

Mogontiacum Mainz şehrinin neredeyse 500 yıla varan Roma döneminde taşıdığı Latince adıdır. Mogontiacum MS 90 yılından itibaren Germania Superior'un başkentliğini yapmıştır.

Günümüz de mitolojiler içinde Fransa'yı kapsayacak mitolojiler arasında Galyalılar, Franks, Normanlar, Bretonlar ve yaşayan diğer halkların mitolojileri sayılabilir. Fransız miti, günümüz İngiltere ve İrlanda'sından Fransız bölgesine göç ettiklerinde, Galyalıların ve Bretonların mitleri ve efsanelerinden etkilenmiştir. Fransız mitolojisinin gelişimindeki diğer küçük etkiler, Franklardan geldi.

<span class="mw-page-title-main">Sulis</span>

Sulis Kelt halkı tarafından tapılan Bath bölgesiyle ilişkili tanrıdır. Sulis Minerva adını alıp, Minerva ile özdeşleştirilmiştir. Bu özdeşleşmiş forma Roma Britanyası'nda tapılır.

<span class="mw-page-title-main">Interpretatio graeca</span>

Interpretatio graeca, diğer kültürlerin mitolojisini ve dinini yorumlamak veya anlamaya çalışmak için kullanılan bir söylemdir. Eski Yunan dini kavram ve uygulamalarını, tanrıları ve mitleri, eşdeğerlikleri ve ortak özellikleri kullanarak kendi kültürüne empoze etmektir.

Ptolemy VIII Euergetes II Tryphon, takma adı Physcon, Mısır'daki Ptolemaios hanedanının kralıydı. Ptolemy V. Epiphanes ve Cleopatra I. Syra'nın küçük oğluydu. Saltanatı, ağabeyi Ptolemy VI. Philometor ve kız kardeşi II. Kleopatra ile şiddetli siyasi ve askeri çatışmalarla karakterize edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Epona</span>

Gallo-Roman dininde Epona, atların, midillilerin, eşeklerin ve katırların koruyucusuydu. Pateralar ve bazı heykellerdeki tayların varlığıyla gösterildiği gibi, özellikle bir doğurganlık tanrıçasıydı. O ve atları bazen yaşam sonrası yolculukta ruhun liderleri olarak görülür. Roma'da ibadet edilen tek Kelt tanrısı da denir. Lakin Sulis Minerva'da Kelt kökenli olduğundan bu konu kesin değildir. Epona'ya ibadet, Roma İmparatorluğu'nda MS birinci ve üçüncü yüzyıllar arasında yaygındı. Bu alışılmadık bir durumdur, çünkü Kelt tanrılarının çoğu belirli bir bölge ile ilişkilendirilmiştir.

Roma Galyası, MÖ 1. yüzyıldan MS 5. yüzyıla kadar Roma yönetimi altında bulunan Galya'yı ifade eder.