Seniçe
| Seniçe | |
|---|---|
Kasaba | |
Сјеница | |
 | |
 Arma | |
 | |
| Ülke |  Sırbistan |
| Bölge | Şumadiya ve Batı Sırbistan |
| İlçe | Zlatibor |
| Belediye | Seniçe |
| İdare | |
| • Belediye başkanı | Muriz Turković |
| Yüzölçümü | |
| • Kasaba | 1059 km² |
| Rakım | 1030 m |
| Nüfus (2011)[1] | |
| • Kasaba | 13.056 |
| • Metropol | 25.248 |
| Zaman dilimi | UTC+01.00 (OAS) |
| • Yaz (YSU) | UTC+02.00 (OAYS) |
| Alan kodu | (+382) 20 |
| Plaka kodu | SJ |
Resmî site Seniçe Belediyesi | |
Seniçe (Sırpça: Сјеница Sjenica; Boşnakça: Sjenica) Sırbistan’ın Sancak bölgesindeki bir eski kasaba ve belediye merkezidir. İdari olarak Şumadiya ve Batı Sırbistan bölgesinin Zlatibor İlçesi sınırları içinde yer alır.
Tarih
Seniçe’de bilinen ilk yerleşim MS. 1253 yılında, bölgedeki ticaret faaliyetleri sonucunda ortaya çıkmıştır. Bu merkez, tüccarların gümrük bölgesi konumunda olmuştur.[2]
Osmanlı İmparatorluğu döneminde Seniçe’yi de içine alan bölge genellikle Kosova muhiti ile beraber düşünülmüş ve idare edilmiştir. Bölgenin kültürel yapısı da bu şekilde gelişmiş, şekillenmiştir. 19. yüzyıla ait Osmanlı atlaslarının birisine göre ilgili yüzyıl sonlarında Kosova Vilayeti, Üsküp, Priştine, Seniçe, İpek, Prizren ve Taşlıca sancaklarından oluşmuştur. Söz konusu dönemde Kosova Vilayeti’nin idari merkezi olan Üsküp’ün nüfusu 25.000 idi.[3]
20. yüzyılın başlarında, Osmanlı egemenliği sonrasında Seniçe ve genel olarak Sancak bölgesi, Sırp hükümranlığı altına girmiştir.
1929'dan 1941'e kadar, Sjenica, Yugoslavya Krallığı'na bağlı Zeta Banovina'nın bir parçasıydı. II. Dünya Savaşı sırasında Karl von Krempler'in altında SS Polizei-Selbstschutz-Alay Sandschak tümeni burada konuşlanmış, birçok Sırp vatandaşının hayatlarını kaybettiği bir dönemde, yerel Müslüman halktan oluşuyordu. 1943 yılında Sjenica, Partizanlar ve Alman ordusu arasında yoğun çatışmalara sahne oldu.
Coğrafya
Seniçe, Yeni Pazar-Seniçe-Yeni Varoş karayolu üzerinde, İbre Nehri muhitinde yer almaktadır. Sancak bölgesinin bu kesimi dağlık bir yapıdadır. Bölgede Jadovnik (1734 mnv), Zlatar (1627 mnv), Giljeva (1617 mnv), Javor (1520 mnv), Golija (1833 mnv) adlı dağlar uzanır.
Seniçe muhiti, ayrıca Avrupa’nın en soğuk bölgelerinden biri olarak bilinmektedir. Bölgede kış mevsiminde hava sıcaklığı oldukça düşüktür. 2005 yılında ölçülen en düşük hava sıcaklığı -42 C°’dir.
Nüfus Yapısı
Seniçe Belediyesi sınırları içinde 2011 nüfus sayımı sonuçlarına göre 25.248 kişi yaşamaktadır. Seniçe’nin merkez nüfusu ise 13.056’dır.[1]
2002 Sırbistan verilerine göre Seniçe’nin toplam nüfusu 13161 olmuştur. Bu nüfusun etnik dağılımı; Boşnaklar 10.107 - % 76.79; Sırplar 2.612 - % 19.84; Müslümanlar 320 - % 2.43; Karadağlılar 19 - % 0.14; Yugoslavlar 19 - % 0.14; Arnavutlar 10 - % 0.07; Makedonlar 7 % 0.05; Hırvatlar 4 % 0.03; Romlar 3 - % 0.02; Rumenler 2 - % 0.01; Goralılar 2 - % 0.01; Almanlar 1 - % 0.00; Bulgarlar 1 % 0.00 ve bilinmeyenler 34 - % 0.25 şeklindedir.[4]
Kaynakça
- ^ a b 2011 nüfus sayımı sonuçları 25 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sırbistan Cumhuriyeti İstatistik Enstitüsü (Sırpça)
- ^ Istorija opštine Sjenica 13 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. sjenica.com (Boşnakça) (Sırpça)
- ^ Binbaşı M.Nasrullah; Kolağası M.Rüşdi; Mülazım M.Eşref, Osmanlı Atlası - XX. Yüzyıl Başları, (Haz.: Yaşar Baş, Rahmi Tekin), Osmanlı Araştırmaları Vakfı, İstanbul 2003, s. 28-40.
- ^ Knjiga 1 (1. Kitap), Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima, Cumhuriyet İstatistik Enstitüsü (Republički zavod za statistiku), Belgrad, Şubat 2003, ISBN 86-84433-00-9 (Sırpça)
Dış bağlantılar
- Seniçe hakkında bilgi, haberleşme sitesi25 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Boşnakça) (Sırpça)
