Edo dönemi veya Tokugawa dönemi , Japonya tarihinde 1603-1868 yıllarını kapsayan dönemdir. Bu dönem 24 Mart 1603 tarihinde Edo'da Tokugawa Ieyasu tarafından Tokugawa Şogunluğu'nun kurulmasıyla başlar ve 3 Mayıs 1868'de Meiji Restorasyonu'nun başlamasıyla sona ermektedir. Bu dönemde Japonya Tokugawa Şogunluğu ile 300 yerel daimyōnun yönetimindeydi. Edo dönemi Japonya'nın ilk modern dönemi olarak tanımlanmaktadır ve bu yıllar arasında Japonya dış dünyaya kapalı kalmış olup ekonomik büyüme, sıkı toplumsal düzen, istikrarlı bir nüfus ile sanat ve kültür alanında gelişmeler yaşanmıştır.
Şoğgun , Japonya'da bir askeri rütbe ve tarihsel unvandır. "General" kelimesinin Japoncada iki kanjisi vardır: "kumandan", "general" veya "amiral" anlamına gelen şoğ ve "ordular" veya "savaşçılar" anlamına gelen gun. Modern askeri seviyelendirme sistemindeki karşılığı Harekât Komutanı‘na eşittir. Unvan olarak Seii Taişoğgun'un (征夷大将軍) kısa biçimidir. Japon tarihindeki çeşitli zamanlardaki feodal yönetimdir ve 1867'de Tokugawa Yoşinobu'nun Meiji İmparatorluğu için feragat edişiyle son bulmuştur.
Chiba,, Japonya'nın Chiba prefektörlüğünün merkezi ve en büyük şehridir. Şehir, Tokyo Körfezi'nde Tokyo'nun yaklaşık 40 km doğusunda yer almaktadır. Yüzölçümü 271.76 km² olan şehrin nüfusu, 1 Şubat 2016 tarihi itibarı ile 972,861'dir.
Meiji Restorasyonu, Meiji Ishin, Islah, Devrim, Reform ya da Meiji Yenilenmesi olarak da bilinen, 1868 yılında İmparator Meiji idaresi altındaki Japonya'nın imparatorluk yönetimini yenileyen bir olaylar zinciridir. Yeni Meiji hükümdarları, iktidarı o zamanlarda Güneş Tanrıçası Amaterasu'nun soyundan geldiğine inanılan İmparator Meiji'ye iade etmişlerdir. Meiji Restorasyonu'ndan önce de imparatorlar başa gelmiş olsa da bu olaylar uygulamadaki kabiliyetini yenilemiş ve politik sistemi Japonya İmparatorluğu altında birleştirmiştir.
Kashiwa, Japonya'nın Chiba prefektörlüğünde bulunan bir şehirdir. Şehir, Chiba prefektörlüğünün uzak kuzeybatı köşesindeki Shimōsa Yaylası'nda yer almaktadır. Yüzölçümü 114.19 km² olan şehrin nüfusu 1 Aralık 2015 tarihi itibarı ile 411,602'dir.
Edo Nehri, Japonya'nın Kantō bölgesinde bulunan bir nehirdir. Nehir 59.5 kilometre uzunluğunda olup Noda şehrinde Tone Nehri'nden ayrılır ve Nagareyama ve Matsudo'dan geçerek Ichikawa'da Tokyo Körfezi'ne dökülür. Edo Nehri Tokyo, Chiba ve Saitama prefektörlükleri arasındaki sınırı oluşturur.
Yaeyama Adaları, Sakishima Adaları'na ait bir adalar grubudur. Adalar Miyako Adaları'nın güneybatısında yer almakta olup Japonya'nın en uzak noktasıdır. Ishigaki şehri adaların siyasi, ekonomik ve kültürel merkezidir.
Satsuma vilayeti, Japonya'nın tarihi vilayetlerinden biri idi. Vilayet Kyūshū adasında Saikaidō bölgesinde yer almaktaydı ve sınırları günümüz Kagoshima prefektörlüğünün batısını kapsamaktaydı. Vilayetin merkezi Satsumasendai idi.
Ōnin Savaşı, 1467-1477 yılları arasında Muromachi döneminde gerçekleşen bir iç savaştır. Hosokawa Katsumoto ve Yamana Sōzen arasında anlaşmazlıklar Ashikaga şogunluğu ve Japonya'nın birçok bölgesinde daimyolar arasında bir iç savaşa dönüştü. Bu savaş ile birlikte çeşitli boylar arasında Japonya'ya hakim olma konusunda uzun süren bir kitlesel güç mücadelesinin yaşandığı Sengoku dönemi başladı.
Takeda boyu, Heian dönemi'nden itibaren etkin olan bir boy idi. Boy İmparator Seiwa'nın soyundan gelmekte ve Minamoto boyunun bir dalı olup bugünkü Yamanashi prefektörlüğünde yer alan tarihi Kai vilayetinde yer almaktaydı.
Azuchi-Momoyama dönemi, Japonya tarihinde 1573-1603 yılları arasında Sengoku döneminin sonlarını kapsayan dönemdir. Azuchi-Momoyama döneminde Oda Nobunaga ve Toyotomi Hideyoshi'nin önderliğinde tüm Japonya birleştirildi ve daha sonra Sekigahara Muharebesi'nde Tokugawa Ieyasu'nun Tokugawa şogunluğu kuruldu.
Magatama, Japonya prehistroyası'nda son Jōmon döneminden Kofun dönemine kadar uzanan eğri, virgül şeklinde boncuklardır. Mücevher olarak da tanımlanan boncuklar ilk dönemlerde ilkel taş ve toprak materyalden yapılmıştı, fakat Kofun döneminin sonuna kadar hemen hemen sadece yeşimden yapılmaktaydılar. Magatama aslen dekoratif mücevher olarak kullanılmakla birlikte Kofun döneminin sonunda törensel ve dini nesneler olarak işlev gördü. Arkeolojik kanıtlar magatamanın Japonya'nın belirli bölgelerinde üretildiğini ve ticaret yollarıyla Japon Takımadaları'nda yaygın olarak dağıldığını göstermektedir.
Matsumae Kalesi, Japonya'nın Matsumae kasabasında bulunan bir kaledir. Kale, Hokkaidō'daki tek geleneksel tarz Edo dönemi kalesi ve Japonya'nın en kuzeyindeki kale olup Matsumae boyu hanının ana ikametgâhıydı.
Daisetsuzan Millî Parkı, Japonya'nın Hokkaidō Adası'nın kuzeyinde bulunan bir millî parktır. Park, Kamikawa ve Tokachi alt prefektörlüklerinde yer almakta olup Japonya'nın en büyük millî parkıdır. Daisetsuzan Millî Parkı, 2,267.64 km²'lik bir alanı kapsamaktadır ve yaklaşık olarak Kanagawa prefektörlüğü ile aynı büyüklüktedir. Daisetsuzan Millî Parkı, 4 Aralık 1934 tarihinde kuruldu.
Kaei, Japonya tarihinde Şubat 1848-Kasım 1854 tarihlerini kapsayan dönem adıdır. Dönem, Kōka'dan sonra gelmekte olup Ansei'ye kadar devam etti. Bu dönemde hüküm süren imparator Kōmei idi.
Fudai daimyō, Japonya'nın Tokugawa şogunluğunda Sekigahara Muharebesi'ndan önce Tokugawa boyunun kalıtsal vasalları olan bir daimyō sınıfı idi. Fudai daimyō ve onların soyundan gelenler, tozama daimyōlara karşı Tokugawa yönetiminin saflarını doldurdu ve Edo döneminde Japonya'daki gücün çoğunu ellerinde tuttular.
Gokaidō, Japonya'da Edo döneminde şogunluk merkezi olan Edo'yu diğer vilayetlere bağlayan merkezi olarak yönetilen beş yol idi. Tokugawa şogunu Tokugawa Ieyasu, 1601'de ülke üzerindeki kontrolünü artırmak için bu beş güzergahın inşasına başladı, ancak Ieyasu'nun torunu olan dördüncü şogun Tokugawa Ietsuna döneminde ana güzergahlar olarak belirlendi. Yol boyunca yolcuların dinlenmesi ve malzeme satın alması için posta istasyonları kuruldu. Yollar, daimyōların Edo'ya giden rotalar boyunca alternatif yıllarda seyahat etmesini gerektiren sankin-kōtai politikasıyla geliştiler.
Sankin-kōtai, Japonya'da Edo döneminin çoğunda Tokugawa şogunluğunun bir politikasıydı. Amaç, daimyōların üzerindeki merkezi kontrolü güçlendirmekti. Daimyōların kendi bölgelerinde ve şogunluğun merkezi Edo'da bir yıl boyunca yaşamlarını değiştirmelerini gerektiriyordu.
Fujiwara no Kamatari, Asuka döneminde yaşamış Japon devlet adamı ve aristokrat. Nara ve Heian dönemlerinde Japonya'nın en güçlü aristokrat ailesi olan Fujiwara boyunun kurucusudur. Fujiwara no Kamatari, Mononobe boyuyla birlikte Şintoizm'in bir destekçisiydi ve Budizm'in yayılmasına karşı savaştı. Asuka döneminde Budizmin savunucusu olan Soga boyu, Kamatari'yi ve Mononobe boyunu mağlup etti ve Budizm, imparatorluk sarayının baskın dini hale geldi. Kamatari, daha sonra İmparator Tenji olan Prens Naka no Ōe ile birlikte, merkezi hükûmeti merkezileştiren ve güçlendiren MS 645 Taika Reformları'nı başlattı. Ölümünden hemen önce İmparator Tenji'den Fujiwara soyadını ve Taishōkan rütbesini aldı ve böylece Fujiwara boyunu kurdu.
Hatamoto, feodal Japonya'nın Tokugawa şogunluğunun doğrudan hizmetinde olan yüksek rütbeli bir samuraydı.
