Selanik Muharebesi (1014)
| Selanik Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bizans-Bulgar savaşları | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
| Birinci Bulgar İmparatorluğu | Bizans İmparatorluğu | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| Nestoritsa | Theofilaktos Botaneiatis | ||||||
| Güçler | |||||||
| Bilinmiyor | Bilinmiyor | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| Bilinmiyor | Bilinmiyor | ||||||
Selanik Muharebesi (Bulgarca: Битка при Солун) 1014 yazında, aynı dönemde Kuzey Yunanistan'da bulunan Selanik kenti yakınlarında Bulgar ve Bizans İmparatorlukları arasında yaşanan bir muharebedir. Nestoritsa komutasındaki Bulgar ordusu, Selanik valisi Theofilaktos Botaneiatis komutasındaki Bizanslılar tarafından bozguna uğratılmış ve Belasitsa ile Ográzhden dağları arasındaki Bulgar surlarına saldıran Bizans'ın ana kuvvetlerini saptıramamıştır.
Arka plan
1014 yazında Bizans İmparatoru II. Basileios, Bulgaristan'a karşı yıllık seferini başlatmıştır. Batı Trakya'dan Serez üzerinden Strumeshnitsa nehri vadisine ulaşmış ve burada birlikleri Samuil'in kişisel komutası altındaki bir ordu tarafından korunan kalın bir palisad tarafından durdurulmuştur.[1] Düşmanın dikkatini başka yöne çekmek için Bulgar İmparatoru, generali Nestoritsa komutasındaki büyük bir kuvveti güneye göndererek Bizans İmparatorluğu'nun ikinci büyük şehri olan Selanik'e saldırmıştır.[2]
Muharebe
Birkaç gün sonra Nestoritsa, Selanik yakınlarına ulaşmıştır. Şehrin batısındaki tarlalarda[2] veya diğer tarihçilere göre Galik nehri yakınlarında[1] Selanik valisi Theofilaktos Botaneiatis ve oğlu Mihail liderliğindeki güçlü bir orduyla karşı karşıya gelmiştir. Valinin oğlu Bulgarlara saldırmış ancak kuşatılmıştır. Buradaki şiddetli çatışmada Bulgarlar çok sayıda kayıp vermişler ve okçuların desteğiyle geri çekilmişlerdir. Mihail ve Bizans süvarilerinin ikinci saldırısı Nestoritsa'nın birliklerinin tamamen yenilgiye uğramasıyla sonuçlanmış ve kaçmışlardır.[3] Muzaffer Bizanslılar çok sayıda askeri esir almışlardır.[4] Selanik'i güvence altına aldıktan sonra Botaniates, Belasitsa'da Basileios'un ordusuna katıldı.[5]
Aynı yazın ilerleyen zamanlarında Botaniates ve ordusu Ustrumca'nın güneyindeki geçitlerde yenildi ve Samuil'in oğlu Gavril Radomir tarafından öldürülerek muharebede yok olmuştur.[4][6] Yenilgiden sağ kurtulan Nestoritsa, Bizans İmparatoru'nun Bulgaristan'ın başkenti Ohri'ye girmesinin ardından dört yıl sonra 1018'de II. Basileios'a teslim olmuştur.[7][8]
Kaynakça
- ^ a b Ангелов/Чолпанов, Българска военна история през средновековието (Х-XV век), с. 55
- ^ a b Николов, Централизъм и регионализъм в ранносредновековна България, с. 146
- ^ That is the way the battle was fought according to the Byzantine historian Michael Attaleiates, quoted in details in В. Златарски, История на българската държава през средните векове, том 1, част 2, с. 732-733 (с. 693-694 10 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in the electronic version of the 1971 edition).
- ^ a b Подбрани извори за българската история, Том II: Българските държави и българите през средновековието, с. 66
- ^ Пириватрич, Самуиловата държава, с. 136
- ^ Пириватрич, Самуиловата държава, с. 137
- ^ Пириватрич, Самуиловата държава, с. 143
- ^ Подбрани извори за българската история, Том II: Българските държави и българите през средновековието, с. 69
Sources
- Златарски, Васил, История на българската държава през средните векове, том 1, част 2, Академично издателство "Марин Дринов", София 1994, 954-430-299-9
- Ангелов, Димитър, и Борис Чолпанов, Българска военна история през средновековието (Х-XV век), Издателство на Българската академия на науките, София 1994, 954-430-200-X
- Николов, Георги, Централизъм и регионализъм в ранносредновековна България (края на VII - началото на ХІ в.), Академично издателство "Марин Дринов", София 2005, 954-430-787-7
- Пириватрич, Сърджан, Самуиловата държава. Обхват и характер, Изд. група "АГАТА-А", София 2000, 954-540-020-X
- Подбрани извори за българската история, Том II: Българските държави и българите през Средновековието, Изд. "ТАНГРА ТанНакРа ИК", София 2004, 954-9942-40-6