İçeriğe atla

Selanik Fermanı

Selanik Fermanı (Cunctos populos olarak da bilinir), 27 Şubat 380'de I. Theodosius tarafından yayınlanan bir fermandır, buna göre İznik Hıristiyanlığını[not 1] Roma İmparatorluğu'nun devlet kilisesi olmuştur.[2][3][4] Arianizm gibi diğer Hristiyan inançlarını "aptal delilerin" sapkınlıkları olarak kınanmış ve bunların cezalandırılmasına izin verilmiştir.[5]

Bu ferman, Theodosius'un şehri imparatorluk ikametgâhı yapmak için sakinleştirmek istediği Konstantinopolis sakinlerine hitap ediyordu, giriş bölümünde Hristiyan Romalı bir hükümdarın dini ortodoksluk olarak neyi kabul ettiğinin net bir tanımını içeren ve "kafir" olarak nitelendirilen muhaliflere karşı baskının yolunu açan bilinen ilk laik yasayı oluşturmuştur. Selanik Fermanı daha sonra Theodosius Kanunları'nın XVI. Kitabına dahil edilmiş ve Roma İmparatorluğu'nun resmi Hristiyanlaşmasının kilometre taşı olmuştur.

Notlar

  1. ^ Ferman, Katolik Ortodoksluğu kesin olarak Roma Devleti'nin yerleşik dini olarak tanıtan ilk fermandır. Bu, Arianizmin neden olduğu ve Birinci İznik Konsili (325) ve Birinci Konstantinopolis Konsili (381) tarafından ortodoks dogmanın tanımlarının yapılmasını talep eden, dördüncü yüzyılda Teslis hakkındaki dini tartışmanın sonunu işaret ediyor. Gerçek Teslis doktrininin kabulü, Devletin tanınmasının sınavıdır. Doğru inancın ölçütü olarak Roma Makamı'nın alıntılanması önemlidir; İskenderiye Patriği'nin adının Papa'nınkiyle parantez içine alınması, Mısır Makamı'nın özellikle İskenderiyeli Athanasius döneminde Teslis pozisyonunu cesurca savunmasından kaynaklanıyordu. Ferman'ın son cümlesi, İmparatorların ortodoksluğun hizmetinde fiziksel güç kullanmayı düşündüklerini gösteriyor; bu, böyle bir ayrılmanın kaydedilen ilk örneğidir.[1]

Kaynakça

Özel
  1. ^ Church and State Through the Centuries Ed. Ehler and Morrall
  2. ^ World Encyclopaedia of Interfaith Studies: World religions. Jnanada Prakashan. 2009. 978-81-7139-280-3. In the most common sense, "mainstream" refers to Nicene Christianity, or rather the traditions which continue to claim adherence to the Nicene Creed.
  3. ^ Pahner p. 378
  4. ^ Ehler, Sidney Zdeneck; Morrall, John B (1967). Church and State Through the Centuries: A Collection of Historic Documents with Commentaries. s. 6-7. ISBN 978-0-8196-0189-6. 15 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2016. This Edict is the first which definitely introduces Catholic orthodoxy as the established religion of the Roman world. [...] Acknowledgment of the true doctrine of the Trinity is made the test of State recognition. 
  5. ^ "The Edict of Thessalonica | History Today". www.historytoday.com. 26 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2021. 
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Katolik Kilisesi</span> Hristiyanlığın bir mezhebi

Katolik Kilisesi, ruhanî başı Roma Başpiskoposu (Papa) olan, en fazla cemaate sahip Hristiyan mezhebi. Dünyada yaklaşık 1,2 milyar mensubu vardır. Katolikler yoğun olarak Güney Amerika'da ve Avrupa'nın güneyinde bulunurlar.

<span class="mw-page-title-main">Arius</span>

Arius, İskenderiye'de Baucalis Kilisesi'nde görev yapmış Libya kökenli çileci Hristiyan bir din adamıdır. Tanrı'nın doğası hakkındaki öğretisi, Baba'nın Oğul üzerindeki kutsallığının altını çizmesi ve teslis inancına muhalefeti, 325 yılında Roma İmparatoru Konstantin tarafından toplanan Birinci İznik Konsili'nde onu ana konu hâline getirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ariusçuluk</span> Ariusun geliştirdiği kuramsal öğreti

Ariusçuluk ya da Arianizm, ilk olarak İskenderiye, Mısır'dan bir Hristiyan papaz olan Arius, atfedilen kristolojik bir doktrindir. Arian teolojisi, İsa Mesih'in Tanrı'nın Oğlu olduğunu, Tanrı'nın Oğlu'nun her zaman var olmayıp içinde doğmuş olması farkıyla Baba Tanrı tarafından doğurulduğunu savunur. Baba Tanrı tarafından zaman, dolayısıyla İsa, Baba Tanrı ile birlikte ebedi değildi.

<span class="mw-page-title-main">I. Theodosius</span>

I. Theodosius, Büyük Theodosius olarak da bilinir. MS 379'dan 395'e kadar Roma imparatoruydu. İmparatorluğun doğu ve batı kısımlarını birleştiren Theodosius, Doğu ve Batı Roma'nın ikisini birden yönetmiş son imparatordur. Ölümünden sonra imparatorluk ebediyen ikiye ayrılmıştır. Aynı zamanda Hristiyanlık'ı Roma İmparatorluğu'nun resmî dini yapmış olmasıyla da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Pulcheria</span>

Aelia Pulcheria Doğu Roma imparatoru Arcadius ve Aelia Eudoksia'nın ikinci kızıydı. Büyük kız kardeşi Flaccilla, 397 yılında doğduğu ama erken yaşta öldüğü varsayılmaktadır. 400 yılında doğan Arcadia, 401 yılında doğan Marina ve II. Theodosius'un ablasıydı. Theodosius, 408 yılında, babaları Arcadius'un ölmesiyle, çocuk yaşta başa geçtiğinde Pulcheria iktidarı büyük ölçüde kendi elinde toplamıştı. 4 Temmuz 414 tarihinde 15 yaşındaki Pulcheria kendisine, 13 yaşındaki imparator kardeşini ekarte ederek, Doğu Roma İmparatoriçesi sıfatını vermiştir. Tarihçi Sozomen'in Dini Tarih adlı eserinde yazdığı üzere, evlenmek zorunda kalmamak için, Pulcheria, bekâret yemini etti ve Alan Aspar gibi Germen subayların desteğini topladı. 416 yılına gelindiğinde Theodosius kendi başına hükümdarlık edebilecek duruma gelmişti ancak 414 yılında kendini prenses ilan ettiren Pulcheria, Theodosius'un üzerinde etkili olmaya devam etti. O yıl Theodosius'u devlet hizmetindeki tüm paganları görevlerinden uzaklaştırmaya ikna etti. Dindar bir Hristiyandı ve onun etkisiyle Theodosius ve eski bir pagan olan karısı Aelia Eudocia da dindar birer Hristiyan oldular. 421 yılında Pulcheria'nın etkisiyle Theodosius Hristiyanlara zulmettikleri gerekçesiyle Perslere savaş açtı. Ariusçuluğa karşı değildi. Başlangıçta Theodosius Başpiskopos Nestorius'u destekliyordu ancak Pulcheria İskenderiyeli Kirillos'un yardımıyla Theodosius'u Ortodoksluğa dönmeye ikna etti. Nestorius 435'te sürgüne gönderildi. Pulcheria ayrıca kardeşini Yahudileri de sürgüne göndermeye ve Konstantinopolis'teki sinagogları yıktırmaya ikna etti.

<span class="mw-page-title-main">Nenizili Gregorios</span>

Nenizili (Nazianz) Gregorius(Nenizi, Aksaray, 329 – Arianzus, Aksaray, ö. 389), 4. yüzyıl Hristiyan din adamı ve Azizi. Konstantinopolis Patriği olarak da görev yapmıştır. Teslis doktrinini savunmuş, Ariusçuluk'la mücadele etmiş en önemli antik dönemindeki Kilise Babası ve Doktoru.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Konstantinopolis Konsili</span>

Birinci Konstantinopolis Konsili, 381 yılında I. Theodosius tarafından İstanbul'da toplanan konsildir. İznik Konseyi tarafından kurulan inanç sisteminin onaylanması ve Ariusçuluk ihtilafı ile ilgilenmiştir. Aya İrini Kilisesi'nde 381 yılının Mayıs ile Temmuz ayları arasında toplanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İskenderiyeli Kiril</span>

İskenderiyeli Cyril/Kiril Kilise Babası, polemikçi, İskenderiye’nin 412’den 444’e değin patriği. Roma İmparatorluğu'nun İskenderiye'de gücü ve etkisinin en yüksek olduğu zamanda göreve gelmiştir. Konstantinopolis Patriği Nestorius'un aforoz edildiği 431 yılında toplanan Birinci Efes Konsili'nin merkezinde rol almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ulfilas</span>

Ulfilas (ya da Gotça Wulfila: küçük kurt ya da kurda ait [ayrıca Ulphilas. Orphila], Hristiyan misyoner ve Kitâb-ı Mukaddes tercümanı. Kitab'ı Mukaddes'i Got diline tercüme etmesi ile Arianizm’in Cermenler arasında yayılmasını sağlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">İsa'nın dirilişi</span> İsanın kabre defnedildikten üç gün sonra Pazar günü dirilmesi

İsa'nın dirilişi, Hristiyanlıkta İsa'nın çarmıha gerildiği cuma gününü izleyen pazar gününde mucizevi şekilde hayata dönmesi olayıdır. Hristiyan inancının ve teolojisinin merkezî doktrini olarak kabul edilir ve İznik Konsili'nin kararlarına göre o "Kutsal Kitap'ta belirtilene uygun şekilde üçüncü gün yeniden dirildi."

<span class="mw-page-title-main">XI. Gregorius</span> Fransız rahip (1329-1378)

Papa XI. Gregorius, gerçek adı ile Pierre Roger de Beaufort –, 30 Aralık 1370 tarihinden ölümüne kadar Roma Katolik Kilisesi'nde papalık yapmıştır. Yedinci ve son Avignon Papasıdır.

<span class="mw-page-title-main">VI. Urbanus</span>

VI. Urbanus; gerçek adı ile Bartolomeo Prignano, 8 Nisan 1378 tarihinden ölümüne kadar Roma Katolik Kilisesi'nde papalık yapmıştır. Kardinaller heyeti dışında seçilen son papadır.

<span class="mw-page-title-main">Oryantal Ortodoksluk</span> Doğu Hristiyanlık dalı

Oryantal Ortodoksluk Birinci İznik Konsili, Birinci Konstantinopolis Konsili ve Birinci Efes Konsili'nden oluşan ilk üç ekümenik konsili tanıyan Ortodoks Doğu Hristiyan inancı. Dünya çapında yaklaşık 84 milyon inananı vardır.

<span class="mw-page-title-main">Ankiralı Theodotos (episkopos)</span>

Ankyralı Aziz Theodotos, Ankyra'nın 5. yüzyılda yaşamış episkoposu.

<span class="mw-page-title-main">Milano Fermanı</span>

Milano Fermanı Roma İmparatorluğu içinde Hristiyanlara yardım etmek için MS 313 Şubat ayında yapılan anlaşmadır. Batı Roma İmparatoru I. Konstantin ve Balkanları kontrol eden imparator Licinius, Mediolanum'da buluştu ve diğer şeylerin yanında Hristiyanlara karşı politikaları değiştirmek konusunda fikir birliğine vardılar, iki yıl önce imparator Galerius tarafından Serdica'da yayınlanan fermanın ardından gerçekleşmiştir. Milano Fermanı Hristiyanlara yasal bir statü kazandırmış fakat Hristiyanlığı Roma İmparatorluğu'nun devlet kilisesi yapmamıştır; bu, imparator I. Theodosius döneminde 380 yılında Theodosius'un fermanı ile gerçekleşmiştir.

Katolik Kilisesi veya Roma Katolik Kilisesi, ruhanî başkanı Roma Başpiskoposu (Papa) olan, en fazla cemaate sahip Hristiyan mezhebi. Dünyada yaklaşık 1,2 milyar mensubu vardır. Katolikler yoğun olarak Güney Amerika'da ve Avrupa'nın güneyinde bulunurlar.

<span class="mw-page-title-main">Kapadokyalı Babalar</span>

Kapadokyalı Babalar veya geleneksel bilinen ismiyle Üç Kapadokyalı, Kayseri piskoposu Büyük Basil (330-379); Basil'in küçük kardeşi Nissa psikoposu Nissalı Gregor (335-395); ve yakın arkadaşı, Konstantinopolis Patriği Nenizili Gregorios'dan (329-389) oluşan üç Kapadokyalı Hristiyan azizi ifade eden terimdir. Günümüz Türkiye'sindeki Kapadokya bölgesi, Pavlus'un bu bölgedeki çeşitli misyonları ile erken dönem Hristiyan tarihinin önemli bir mekanıdır.

<span class="mw-page-title-main">İznik İnancı</span> 325te Birinci İznik Konsilinde kabul edilen inanç beyanıdır

İznik Hristiyanlığı İznik'in veya ana akım Hristiyanlığın ve ona bağlı olan Hristiyan mezheplerinin tanımlayıcı inanç ifadesidir. Orijinal İznik İnancı ilk olarak 325'te Birinci İznik Konsili'nde kabul edildi. 381'de Birinci Konstantinopolis Konsili'nde değiştirildi. Değiştirilen forma, belirsizliği gidermek için İznik İnancı veya İznik-Konstantinopolis İnancı olarak da atıfta bulunulur.

Kalkedon Amentüsü, MS 451'de Kalkedon Konsili'nde kabul edilen Mesih'in doğasının beyanıdır. Kalkedon, Küçük Asya'da bulunan Erken Hristiyanlık merkeziydi. Konsil, Katolik, Doğu Ortodoks, Lutheran, Anglikan ve Reform kiliselerini içeren Kalkedon kiliseleri tarafından kabul edilen ekümenik konseylerin dördüncüsüdür.

<span class="mw-page-title-main">İman ikrarı</span>

İman ikrarı, inanç beyanı olarak da bilinen bir topluluğun ortak inançlarının, temel ilkelerini özetleyen konularla yapılandırılmış bir biçimde ifadesidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.