Selahattin Batu
Selahaddin Batu | |
|---|---|
 50 Yılın Türk Edebiyatı'ndaki Selahattin Batu'nun fotoğrafı | |
| Doğum | 25 Aralık 1905 Eceabat, Çanakkale, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | 24 Mayıs 1973 (67 yaşında)[1] İstanbul |
| Defin yeri | Zincirlikuyu |
| Milliyet | Türk |
| Vatandaşlık | Osmanlı İmparatorluğu Türkiye |
| Eğitim | Lapseki İlkokulu Gelibolu İdadisi Yüksek Veterinerlik Okulu |
| Meslek | Zootekni profesörü Milletvekili Siyasetçi Edebiyatçı |
| Organizasyon | Ulus Gazetesi Varlık Dergisi Türk Dili Dergisi Hisar Çağrı Tercüme |
| Memleket | Çanakkale |
| Evlilik | Neşide Nevin Batu |
| Çocuk(lar) | İnal Batu Çiğdem Tuğ |
| Ebeveyn(ler) | Emin Batu (babası)[2] Adviye Batu (annesi)[2] |
| Akraba(lar) | Pelin Batu (torunu) |
Selahaddin Batu (25 Aralık 1905 - 24 Mayıs 1973[1]), Türk veteriner hekim, akademisyen, siyasetçi, edebiyatçı.
Zooteknik profesörü. TBMM VII. dönemde milletvekili olarak görev yapmış bir siyasetçidir. Şiirleri, deneme ve gezi notları ve oyunları vardır.
Yaşamı
1905 yılında Eceabat'ta dünyaya geldi. Babası Çanakkale İdare Meclisi Başkatibi Emin Batu, annesi Gelibolu eşrafından Hacı Ahmet Bey'in kızı Adviye Batu'dur.[3] I. Dünya Savaşı sırasında ailesi ile birlikte Çanakkale’den ayrılmak zorunda kalsalar da sonra tekrar döndüler. İlköğrenimini Lapseki İlkokulu’nda tamamladıktan sonra, 1921’de Gelibolu İdadisi’nden mezun oldu.[3]
Ortaöğrenimden sonra devam ettiği İstanbul Yüksek Veterinerlik Okulu’nu 1925’te tamamladı; 1926’dan itibaren aynı okulda asistanlık yaptı. 1927’de Ziraat Bakanlığı tarafından gönderildiği Almanya’da uzmanlık yaptı. Dört yıl sonra zootekni ve genetik konusunda doktorasını vererek yurda döndü.
1933’te İstanbul’daki Yüksek Baytar Mektebi’nin Ankara’ya nakledilmesiyle kurulan Yüksek Ziraat Enstitüsü Baytar Fakültesi’nin Zootekni Enstitü Şefi oldu. 1941’de profesör unvanını aldı.
1943’te milletvekili seçildi ve TBMM’nin VII. Döneminde Çanakkale milletvekili olarak yer aldı. Dört yıl sona erdikten sonra tekrar üniversitedeki çalışmalarına döndü.[4] 1969’da üniversitedeki görevinden emekli oldu.[5]
Akademik çalışmaları sırasında 1942’den itibaren Ulus Gazetesi’nde düzenli yazılar yayımlayan sanatçı, Varlık, Türk Dili, Hisar, Çağrı ve Tercüme dergilerinde yazı ve şiirler de yayınlamıştır. Batu, dergilerde yayımlanan şiirlerini "Bursa’da Yeşiller" (1949), "Rüzgarlı Su" (1962) adlı kitaplarda topladı. Çok iyi derecede Fransızca ve Almanca bilen sanatçı, kimileri manzum çok sayıda edebi yapıtı Türkçeye çevirdi;[3] deneme ve gezi yazılarını kitaplaştırdı; 1947’den itibaren Ankara’da Suut Kemal Yetkin ile birlikte "Edebiyat ve Sanat" Dergisi’ni çıkardı.
1973 yılında İstanbul’da hayatını kaybetti. Mezarı Zincirlikuyu'dadır.
Eserleri
Şiir kitapları
- Bursa’da Yeşiller (1949)
- Rüzgarlı Su (1962)
Denemeler
- İnsan ve Sanat (1945)
Gezi Notları
- Romancero (1953)
- İsviçre Günleri (1966)
- Avusturya ve Venedik Günleri (1970)
- İspanya Büyüsü
Oyunları
- İphigenia Tauris’te (1943)
- Kerem ile Aslı (1943)
- Kerem (Adnan Saygun’un operası için libretto 1953)
- Güzel Helena (1954)
- Oğuzata (1955)
- Köroğlu (Adnan Saygun’un operası için libretto 1971)
Kaynakça
- ^ a b "Milliyet - 26 Mayıs 1973 - MİLLİYET GAZETE ARŞİVİ". gazetearsivi.milliyet.com.tr. 27 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2023.
- ^ a b "TBMM Albümü 1. Cilt (1920-1950)" (PDF). 10 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Kasım 2023.
- ^ a b c Erk, Nihal (1977). "Ölümünün Dördüncü Yılında Hocam Selahattin Batu" (PDF). Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi. 24 (2). 12 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Aralık 2022.
- ^ Gönen, Güzide Berran. "Köroğlu Operasının Dramatik Yapısı". Operaturkiye.com. 27 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2011.
- ^ "Çanakkale İli İz Bırakanlar: Selahattin Batu". Kenthaber.com. 26 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2011.
