İçeriğe atla

Sekiz Oğuz

Sekiz Oğuz — Türk boylar birliği. «Sekiz oymak».

Oymak adı

  • 'Sekiz Oğuz' denilen söz Eski Türkçe bir söz. 'Sekiz' denilen «sekiz» sayısıdır, 'oğuz' ise «oymak, aşiret, kabile, büyük aile» demektir.
  • Çinliler onlara «tszu-bu» demişlerdir.
  • Moğollar onlara «nayman» demişlerdir. «Nayman» denilen Moğolcada sayı adı olup «sekiz» anlamına gelir. "Nayman" denilen sözü XIII. yüzyıldan sonra Moğol etkinliği arttıktan sonra görmekteyiz.

Zamanı

VIII — XIII. yüzyıllar.
Sekiz Oğuzlar hakkında Selenge yazıtında 2 satırlık bir bilgi verilir.
XIII. yüzyılda "Yüan Çü Pisi" adlı kitapta Sekiz Oğuzlar hakkında bilgiler vardır.

Dili

Eski Türk dili.
Kazak tarihçiler onları Türk dili konuşan halklar arasında belirtirler.

Yurtları

Sekiz Oğuz denilen çok güçlü Türk aymaklarının bütünleşmini ifade eder. Bu bölgenin sınırı batıda Kara-İrtiş akarsuyu, doğuda Kangay dağlarının taraflarıdır. XII-XIII yüzyıllarda onların komşu olarak kuzeyinde ise Yenisey boylarında Kırgız Devletidir. Ayrıca doğusunda Kangay dağlarında komşuları Kereit adlı topluluktur.

Tarihi

Selenge Yazıtı

«Sekiz aşiret» hakkında Baya-Çor'un Selenge Yazıtında onlardan bahsedilir.

Yazıtın transkripti[1]

(Güney yönü В1)
… Аntа Bӱkеğӱk[k]е yеtdim. Kiçе yаruқ bаtur erikli sӱңӱşdim, аntа sаnçdım. Kӱn қаçmış, tӱn tirilmiş. Bӱkеğӱkdе Sеkiz Oғuz, Тоқuz Таtаr қаlmаduқ. İki yаңıқа kӱn tоғuru sӱңӱşdim. Қulım kӱңim bоdunıғ tеңri (V2) yеr аyu birti. Қаrа iğil bоdunıғ yоқ қılmаdım ebin bаrқın yılқısın yulmаdım. Қıyın аydım, turғuru қ[о]dtım. «Kеntӱ bоdunım», – tidim, – «udu kеliң», – tidim. Қоdup bаrdım, kеlmеdi.

Altay Türklerinde

Altay Türklerinde kögöl-mayman ve kara-nayman adlı topluluklar var.

Günümüz Kazaklarda

Günümüzde Kazak Türkleri arasında da "Nayman" adlı topluluk adları var.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Sayfa 161. Междуусобные войны огузов. // Кормушин И. В. Древние тюркские языки. Учебное пособие для студентов высших учебных заведений. – Абакан: Изд-во Хакасского государственного университета им. Н. Ф. Катанова, 2004. – 336 с.

Notlar

  1. Nаymаn. Strаnitsı 877-878, NАYMАN-NАKАЕ, Tоm 9. MАLTА - NАHİMОV. Sоvеtskаya istоriçеskаya еntsiklоpеdiya. İzdаtеlstvо: Gоsudаrstvеnnое nаuçnое izdаtеlstvо "Sоvеtskаya еntsiklоpеdiya". Vsеgо 16 tоmоv. Mеstо izdаniya: M. Gоd izdаniya: 1966. Kоliçеstvо strаnits: 508 s.[]
  2. Kоrmuşin İ. V. Drеvniе tyurkskiе yazıki. Uçеbnое pоsоbiе dlya studеntоv vısşih uçеbnıh zаvеdеniy. – Аbаkаn: İzd-vо Hаkаsskоgо gоsudаrstvеnnоgо univеrsitеtа im. N. F. Kаtаnоvа, 2004. – 336 s. ISBN 5-7810-0279-0
  3. B. İ. Pаnkrаtоv Оbrаztsı pеrеvоdоv iz "Yuаn-çао bi-şi" (pоdgоtоvkа k pеçаti i prеdislоviе Yu. L. Krоlya). // Mоngоlica. K 750-lеtiyu "Sоkrоvеnnоgо skаzаniya". Mоskvа: Nаukа. İzdаtеlskаya firmа "Vоstоçnаya litеrаturа", 1993. — 343 s. ISBN 5-02-017395-9
  4. http://www.vоstlit.infо/Tеxts/rus16/Rasidaddin_2/kniga1/framеtеxt3.html[] Rаşid-аd-Din. Sbоrnik lеtоpisеy «Djаmi аt-Tаvаrih». Rаzdеl trеtiy. «О tyurkskih plеmеnаh, iz kоih kаjdое v оtdеlnоsti imеlо (svоеgо) gоsudаrya i vоjdya, nо u kоtоrıh s tyurkskimi plеmеnаmi, upоmyanutımi v prеdşеstvuyuşçеy glаvе, i s mоngоlskimi plеmеnаmi bоlşоy svyazi i rоdstvа nе bılо, hоtya pо tipu i yazıku оni bıli k nim blizki». Plеmya nаymаn, kоtоrоgо imееtsya nеskоlkо vеtvеy.
  5. http://www.vоstlit.infо/Tеxts/Dоkumеnty/China/X/Liaо_si_II/framеtеxt8.htm[] İstоriya jеlyеznоy impеrii Lyaо (İstоriya dinаstii Lyaо). Lyaо Şi (Dаylyaо Guruni Suduri). Tеtrаd VIII. Çаst vtоrаya.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Azerice</span> Azerbaycanın resmî dili olan Türk dili

Azerice, Azerbaycanca veya Azerbaycan Türkçesi, Türk dilleri dil ailesinin Oğuz grubu içerisinde yer alan ve bir Türk halkı olan Azerilerin ana dilini oluşturan dil. En çok konuşucusu İran Azerbaycanı'nda bulunan dil, Azerbaycan Cumhuriyeti'nin resmî dilidir. Rusya'ya bağlı özerk bir cumhuriyet olan Dağıstan'ın ise resmî dilleri arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Yörükler</span> Göçebe Türk topluluğu

Yörükler, göçebe olan, çoğunlukla Anadolu dağlarında ve kısmen Balkan Yarımadası'nda yaşayan Oğuz kökenli bir Türk alt grubudur. Balkanlar'daki Yörükler, Kuzey Makedonya'nın doğu kesimlerinden Bulgaristan, Yunanistan ve Güney Trakya'ya kadar geniş bir alana yayılmıştır. İsimleri, "yürümek" anlamına gelen "yürü" fiilinden türemiştir, yürük olarak da adlandırılırlar. Yörükler, diğer sancaklar gibi bir toprak birimi değil, Osmanlı İmparatorluğu'nun ayrı bir örgüt birimi olan Yörük Sancağına bağlıydı.

<span class="mw-page-title-main">Peçenekler</span> Batı Sibirya kökenli Türkî göçebe etno grup

Peçenekler veya Beçenekler, Göktürk Devleti'nin yıkılmasıyla birlikte ana yurtları olan Batı Sibirya'dan ayrılarak geldikleri Volga ve Ural Nehri arasındaki bölgeyi merkez edip oradan da Kuzey Kafkasya, Karadeniz, Doğu Avrupa ve Balkanlar'a akınlar düzenleyen göçebe Türk halkı.

<span class="mw-page-title-main">Gagavuzlar</span> Güney Moldova ve güneybatı Ukraynanın Türk etnik grubu

Gagavuzlar ya da Gagauzlar, bugünkü Moldova Cumhuriyeti'nde, başta Gagavuzya olmak üzere kuzeydoğu Bulgaristan, Ukrayna, Romanya ve Yunanistan'da yaşayan, çoğunluğu Ortodoks Hristiyan olan bir Türk halkı. Ayrıca Trakyanın yerli halkı Müslüman Gacalların ve Marmara, Batı Karadeniz'in yerli halkı olan Manavların Yörük olmayan katmanının nüfusunun Gagavuzlardan geldiğine inanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Oğuz Yabguluğu</span> Türkmen ve Oğuz boylarının atası olan Türk devleti

Oğuz Yabguluğu veya Oğuz Yabgu Devleti, Kiev Knezliği tarafından yenilgiye uğratılan Hazar Kağanlığı'nın gücünü kaybetmesiyle Hazarlar'a bağlı olarak Hazar denizi ile Aral gölü arasında ve civarında yaşayan Tengrici Oğuzlar, 950 yıllarında Hazarlar'dan kopuk bağımsız dönem yaşamaya başlamışlardır. Oğuz Yabguluğu 1055 yılına kadar sürmüş ve daha sonra da Büyük Selçuklu İmparatorluğu'nun bir parçası haline gelmiştir.

Babâ'îyye ya da Babâîlik, Horasan doğumlu olan Ebû'l-Bekâ Baba İlyâs bin Ali el-Horasânî ve müridi Baba İshâk Kefersudî'nin ayaklanması ile tanınan Vefâî Tarikatı çevrelerine verilen addır. Gerçek Ehl-i Beyt sevgisini ön planda tutan ve Irak'ta yaşayan Seyyid Ebu'l Vefâ'ya nisbetle anılan bu tarikât Anadolu'ya Dede Karkğın ve hâlifeleri ile yayılmış ve "Babâîlik" olarak tanınmıştır. Şiîlik ile doğrudan ilgisi yoktur. Ancak o dönemdeki benzer tasavvufî çevreler Sünnî ve Şiî yorumları içinde birleştirip meczettiği için daha sonraki yorumların farklılaşmasına zemin hazırlamış ve çoğunlukla hadiselerin çok farklı bir mahiyet arzettiği sanılmıştır. Hareketin temelinde o zamanlarda Anadolu'da fa'al olan Baba İshak gibi Şîʿa-i Bâtın’îyye dâ’îlerinin getirdiği fikirler yatmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Şorlar</span>

Şorlar Rusya'nın Kemerovo Oblastı'nda yerli bir Türk etnik grubudur. 1926 yılına kadar Şorların tüm boy gruplarının ortak adı Tadar-Kizhi idi. Güney Kuzbass'ın Türkçe konuşan nüfusunun "Şorlar" adı, Akademisyen V. Radlov'un sözde Mras ve Kondoma Tatarlarının etnokültürel birliği hakkındaki açıklamaları dikkate alınarak, yetkililer tarafından tüm resmi belgelerde yer aldı. Şor ülkesinde Rus egemenliği ve misyonerlik faaliyetleri</ref> sonucu anadilini bilenlerin sayısı azalmıştır. Ak Şor, Kızıl Şor, Kara Şor, Sarı Şor olarak ayrılırlar.

<span class="mw-page-title-main">Kimekler</span>

Kimekler,, Kimeklerin eski tarihi "İyanmo" kavimi ile alakalıdır. Bu kavimin adı Çin kaynaklarında, VII. yüzyıl Batı Türk yurdunda vuku bulan olaylarla ilgili olarak geçer. Sinologlar İyanmo kavminin Yemek ya da İmek kavimi olduğunu sanmaktadırlar. Birçok araştırmacının da dediği gibi kelimenin ses değişikliği Kimek olabilir. Araştırmacıların Kimek ve Kıpçakların tamamen aynı kavim olduğu hakkındaki fikirleri yanlıştır. Çünkü Orta Çağ yazılı kaynaklara bakarak bunların köken akraba ama ayrı ayrı kavim olduklarını kabul etmeliyiz. İyanmo, topluluğu kuzey-batı Moğolistan'ın Kobdo bölgesinde VII. yüzyılda yaşamıştır. Onların doğusunda Oğuzlar, güneyinde Türkeşler ile Karluklar yaşamakta idi. VII. yüzyılın ortalarında İymekler (Kimekler) kuzey Altay dağlarına ve İrtiş ırmağı civarına doğru göç etmişlerdir. Bu kavimin güçlenmesi 656 senesinde Batı Göktürk devletinin yıkılışından sonradır. Asıl bu zaman Kimek kavim birliğinin esası oluşmuştur.

Uz Hanlığı, 11. yüzyılda kurulan bir Türk hanlığıdır.

Şücâ'ed-Dîn Ebû'l-Bekâ Baba İlyâs bin Ali el-Horasânî, 13. yüzyılda Bâbâ'îyye Tarikâtı'nın Anadolu'daki önderlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Tiele</span> tarihsel Türk topluluklarından birisi.

Tiele (Çince: 丁零; pinyin: Dīnglíng, Wade-Giles: Dinlin, Kaoçe, Chile, Tiele, ayrıca moğollarda tegreg, tarihi Türk topluluklarındandır. Dinlinler aslen, güney Sibirya'da Lena Nehri boyunca, Baykal Gölü'nün batısında yaşarlardı. Millat'tan önce 3. yüzyılda, batıya doğru yayılmaya başladılar ve Hiung-nu imparatorluğunun bir parçası oldular.

<span class="mw-page-title-main">Üçoklar</span>

Üçoklar, Türk mitolojisinde "yersel boylar"ı ifade etmek için kullanılan bir kavramdır. Bunlar, Oğuz Han’ın ilk eşinden olan üç oğlu ve onlardan türeyen boylardır. Bunlar da Oğuz Boylarının 12'sini oluştururlar.

<span class="mw-page-title-main">Memlûk Kıpçakçası</span> Mısır ve Suriyede Memlûk Sultanlığında kullanılmış Eski Kıpçakçaya giren ölü bir Türk dili

Memlûk Kıpçakçası ya da Mısır Kıpçakçası, Mısır‐Suriye Kıpçakçası veya Arap harfli Kıpçak Türkçesi, aşağı yukarı XIII. yüzyılın ortalarından XV. yüzyılın sonuna kadar Mısır ve Suriye'de Memlûk Sultanlığında kullanılmış Eski Kıpçakçaya giren ölü bir Türk dilidir. Eski Kıpçak Türkçesine ait eserlerin büyük çoğunluğu Memlûkler döneminde kaleme alınmıştır. Bu sahadaki eserlerin dili XV. yüzyılın sonlarına doğru yerini bütünüyle Oğuz Türkçesine bırakmıştır.

Türk dili tarihi, çivi yazılı Sümerce tabletlerdeki alıntı kelimeler şeklinde bilinen ilk örneklerine rastlanan, coğrafya olarak Moğolistan ve Çin içlerinden Avrupa’nın ortalarına, Sibirya’dan Hindistan ve Kuzey Afrika sahasına kadar yayılmış olan Türk dilinin tarihidir. Günümüzde Asya ve Avrupa kıtalarında konuşulan ve yazılan Türk yazı dilleri ve bunların ağızlarının tarihî süreçlerini kapsar.

Dubo — Orta Asya'da eski zamanlarda yaşamış olan bir Türk boyu.

Leonid Romanoviç Kızlasov 24 Mart 1924 - 24 Temmuz 2007; Sovyet Rus arkeolog-şarkiyatçı. Sibirya ve Orta Asya tarihi, etnografyası uzmanı. Tarih bilimi doktoru 15.04.1967), (profesör. Moskova Devlet Üniversitesi onur almış profesörü.

<span class="mw-page-title-main">Stepan Maynagaşev</span>

Stepan Maynagaşev, Hakas kökenli Türkologdur. Rus İmparatorluğunda etnograf, Hakasça'nın edebi dilinin oluşturucusu, Hakas alfabesinin kurucusu, toplumcu, halkçı siyasi aktivisttir.

<span class="mw-page-title-main">Lipka Tatarları</span>

Lipka Tatarları Polonya Tatarları, 6 asırlık bir zaman diliminde, günümüzde Polonya, Litvanya ve Belarus'un sınırları içerisinde yaşayan kendine özgü geleneklere ve yaşantıya sahip bir topluluktur. Tatarlar'ın ilk olarak Avrupa topraklarına göç etmeleri Altın Orda Devleti'nin içerisinde yaşadığı karışıklıklardan sonraki döneme denk gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Çikler</span>

Çik veya Çikler - Kök Türkler çağında tarihi bir soy veya boy adı.