Abhazya, Gürcistan'ın kuzeybatısında, Karadeniz'in doğusunda yer alan tarihsel bölgedir. Abhazya adı, tarihsel bölge dışında, de facto Abhazya Cumhuriyeti ile Gürcistan'a bağlı Abhazya Özerk Cumhuriyeti'ni de ifade etmektedir.
Poti, Gürcistan'ın bir liman şehri. Karadeniz'in doğu sahilinde ve ülkenin batısındaki Samegrelo-Zemo Svaneti bölgesinde bulunur. Antik Yunanistan kolonisi Fasis'in yerleşim yeri yakınlarında kurulmuştur ve adını da oradan alır. Şehir 20. yüzyıldan beri büyük bir liman şehri ve endüstriyel merkezdir. Ayrıca Gürcistan donanmasının ana deniz üssüne ve karargahına ev sahipliği yapar. Poti Limanı'na komşu olan RAKIA bölgesi Serbest Sanayi Bölgesine sahiptir. Nisan 2008'de açılmıştır ve İran'a karşı yaptırımlardan kaçmaya çalışan İranlı işadamlarınınkini de içeren birçok işletme kayıtlıdır.
Sohum, Karadeniz kıyısında bulunan bir şehir. Abhazya Özerk Cumhuriyeti'nin de başkentidir. Osmanlı dönemindeki adı Sohumkale'ydi.
Guria Prensliği, Gürcistan'da tarihi bir devlettir. Guria kelimesi Megrelce ve Lazca kökenli bir kelime olup kalp ya da merkez anlamına gelmektedir. Gürcistan'ın güneybatı bölgesi Guria'da - Karadeniz ve Küçük Kafkas sıradağları arasında - yer alır. 1463 yılından 1829 yılına kadar Gurieli hanedanı'nın 22 prensi tarafından yönetilmiştir. Gürcistan Krallığı'nın dağılmasından sonra ortaya çıkmış, sınırları Osmanlı İmparatorluğu ile çıkan sürekli çatışmalar sebebiyle değişken olmuş, 1829 yılında Çarlık Rusyası tarafından ilhak edilene kadar farklı derecelerle özerk olarak hüküm sürmüştür.
Megrelya Prensliği ya da Samegrelo Prensliği, Dadiani hanedanı tarafından Gürcistan'ın Megrelya bölgesinde kurulmuş eski bir devlettir. Bazı kaynaklarda adı Odişi Prensliği olarak da geçer.
Abhazya Prensliği, Gürcistan Krallığı içerisinde devam eden iç karışıklıklar içerisinde ortaya çıkmış feodal karakterli eski bir devlettir. Bağımsızlığını kaybetmesinden sonra önce Osmanlı İmparatorluğu tarafından sonra da Çarlık Rusyası tarafından belli ölçüde otonomi elde edip varlığını sürdürse de, 1864 yılında Rusya tarafından tamamen ele geçirilmiştir.
Şarvaşidze ya da Şervaşidze ya da Çaçba Abhazya Prensliği'nin Gürcü-Abhaz bir yönetici ailesiydi. Aile, daha sonra Kral II. Erekle'nin isteği üzerine, Georgiyevsk Antlaşması'nda sunulan Gürcü soyluların listesine uygun olarak Rus İmparatorluğu'nun soylu ailelerinden biri olarak kabul edildi.
Mikâil Şervaşidze veya Hamudbey Çaçba, Abhazya Prensliği'nin son hükümranı. Seferbey Çaçba ve Tamara Dadiani'nin oğlu. 1823-1864 yılları arasında hüküm sürdü.
V. Levan Dadiani, 1804'ten 1846'daki ölümüne Megrelya'nın prensliğini yapmıştır. Dadiani hanedanından gelen Levan, Grigol Dadiani'nin oğludur. Babası Grigol Dadiani'nin ölümünden sonra tahta geçmiştir. 1804-1811 yılları arasında yaşı küçük olduğu için annesi Nino Megrelya'yı yönetmiştir. Levan Dadiani hükûmet işlerine pek ilgi göstermemiş ve 1840 yılında oğlu David Dadiani'nin tahta geçmesi için istifa etmiştir. Bununla beraber ölümüne kadar Megrelya Prensi unvanına sahip olmuştur.
Grigol Dadiani, 1788'den 1791'e, 1794'ten 1802'e ve birkaç aylık aradan sonra 1802'den 1804'e kadar Megrelya'nın prensliğini yapmış Dadiani hanedanı üyesidir. Hükümdarlığı boyunca yüzyıllardır devam eden İmeretililer ve Megreller arasındaki çatışma devam etmiştir. Batı Gürcistan'daki bu çatışmalarda İmereti Megrelya'yı kontrol altına almak, Megrelya ise tamamen bağımsız olmak istiyordu. Grigol'un genişleyen Rus İmparatorluğu ile yakınlaşması, Megrelya'nın 1804'te Dadiani hanedanlığı altında özerk olarak Rusya'ya bağlanmasına neden oldu.
Keleş Bey (Keleş Ahmed-Bey) Çaçba (1747-1808), Çaçba hanedanından Abhazya prensi.
Aslan Bey Çaçba; 1808-1810 yılları arasında Abhazya prensi, Keleş Bey'in en büyük oğlu.
Kalimaki Beğ-zade Sarı Bey veya İskerlet Kalimaki 1801-1806 yılları arasında Bâb-ı Âli tercümanı, 24 Ağustos 1806 - 26 Ekim 1806, 4 Ağustos 1807 - 13 Haziran 1810 ve 17 Eylül 1812 - Haziran 1819 yılları arasında Boğdan Prensi, Şubat - Haziran 1821 arasında Eflak Prensi olarak görev yapmıştır.
Giorgi Şervaşidze (Çaçba) Abhazya'nın son prensi, büyük prens Miheil Şervaşidze ve Prenses Aleksandra Dadiani'nin oğlu, Abhaz ve Gürcü şair, tiyatro senaristi, yayıncı, kamusal figür ve Tergdaleuli.
VI. Bagrat Bagrationi Hanedanı'nın İmereti kolunun temsilcisi, 1463'ten itibaren İmereti ve 1465'ten itibaren ölümüne kadar Gürcistan kralıydı.
I. Manuçar veya Çaçba-Şervaşidze Hanedanı'ndan I. Manç, yaklaşık 1730-1757 yılları arasında Abhazya Prensliği'nin bir prensiydi. Manuçar, Osmanlı tarafından tahttan devrildi ve Osmanlı'ya sürgüne gönderildi ve burada kardeşleri Levan, Şirvan ve Zurab ile birlikte İslam dinine girdiler.
Zurab Şervaşidze-Çaçba 1770-1780 yılları arasında Abhazya prensidir. Manuçar Şervaşidze'nin en genç oğludur.
Abhazya Seferi, Kaptan-ı Derya Hamza Bey komutasındaki Osmanlı donanmasının 1454 Haziran ayında Sohumkale'nin Osmanlı topaklarına katılması ve Abhazya Prensliği'nin tâbiyete alınmasıyla sonuçlanan başarılı deniz harekâtı.
Kats Bezhanovich Maan - Abhaz askeri ve devlet adamı, bazen Abhaz hükümdarı George II ve Mikhail Şervaşidze(Çaçba )'nin ilk bakanı olarak anılır. Çeşitli dönemlerde Rus İmparatorluk Ordusu Tümgenerali, Türk Paşa, Rus ve Osmanlı askeri komutanı. Uzun yaşamının neredeyse tamamı boyunca, Abhazya'daki tüm siyasi olaylarda kilit rollerden birini oynadı.
Batı Gürcistan Seferi (1703), Osmanlı İmparatorluğu tarafından Batı Gürcistan'daki haraç devletlerine karşı gerçekleştirilen askeri bir seferdi. Görünüşte İmereti'deki güç mücadelesini padişahın adayı lehine sonuçlandırmak için yapılan bu önemli askerî harekât Kafkasya'daki değişken sınır bölgesinde Osmanlı politikasına yansıyan bir değişikliğin habercisiydi ve huzursuz Gürcü tebaası arasında imparatorluk otoritesini sağlamlaştırmayı amaçlıyordu. Maliyetli sefer İstanbul'daki hoşnutsuz birliklerin isyanını kışkırtarak Sultan II. Mustafa'nın tahttan indirilmesine katkıda bulundu. Yeni Osmanlı hükûmeti seferi durdurdu ve Batı Gürcistan'ın iç kesimlerinin büyük bir kısmından çekildi. Osmanlı, Karadeniz kıyı şeridini ve kıyıya yakın birçok kaleyi elinde tutuyordu.