İçeriğe atla

Saçaklı yarasa

Saçaklı yarasa (Myotis nattereri) soluk kanatlı Avrupa gececi yarasasıdır. Kürkü genellikle kahverengi olup karın kısmında gri-beyaza dönüşmektedir. Büyük oranda kıtasal Avrupa'da, kuzey ve batı Arika'daysa yer yer bulunmaktadır. Yazları ağaçlarda veya beslenme bölgelerine yakın yarasa kutularında yaşamaktadırlar. Kışlarıysa mağaralarda, tünellerde, madenlerde veya kilerlerde uykuya yatmaktadırlar. Bu yarasa türü ilk olarak 1817'de Heinrich Kuhl tarafından bulunarak Avustralyalı Johann Natterer'in adını vermiştir.[1][2][3]

Tanım

Saçaklı yarasa orta boy bir tür olup gövde-baş uzunluğu 44 – 51 mm arasında, dirsek bilek mesafesi 44 mm civarında ve ağırlığıysa 5 - 9.5 gram arasında değişir. Gövdenin ve başın üstünde bulunan kısa ve yoğun kürk kahverengi, kürkün altıysa beyaz-gri renktedir. Kulak ve kanat derileri duman grisidir. Bu türü diğer benzer yarasalardan ayıran arka bacakların arasındaki derinin buruşuk ve sert saçaklara sahip olması ve bu deriyi destekleyen kemiğin "S" şeklinde olmasıdır.[4]

Dağılım ve doğal ortam

Saçaklı yarasa Avrupa'nın çoğunda, Orta Asya'nın kimi kısımlarında ve Kuzey Afrika'nın kimi kısımlarında bulunmaktadır. Kuzeyde güney İsveç, Finlandiya ve batı Rusya; Batıda kuzey İrlanda, Birleşik Krallık, İspanya ve Portekiz; Doğuda Güneydoğu Anadolu, Levant, Kafkasya, Türkmenistan'da Kopet Dağları, İran, kuzey Kazakistan; Güneyde Fas, Cezayir, Atlas Dağları arasında yaşamaktadır. Kuzey Afrika'daki kayıtlar az olmakla beraber nüfusun da az olduğu düşünülüyor. Deniz seviyesiyle 2000 metre arasında ormanlarda, parklarda yaşamaktadır.[5] Genellikle ağaç kovuklarında, binalarda ve insan yapımı yuvalarda yaşamaktadırlar. Kışları genellikle mağaralarda veya madenlerde girişe yakın çatlak ve kırıkların arasında gizlenmiş şekilde kış uykusuna yatarlar.[4] Yaz ve kış yaşam alanlarının arası genellikle 120 km'dir.[5]

Davranış

Saçaklı yarasa gececi ve böcekcidir. Tüneklerinden günbatımından sonra ayrılırlar. Avlarını bulmak ve kendilerini yönlendirmek için ekolokasyon kullanırlar. Pek çok diğer yarasa türü gibi yüksek frekanslı bir ses yayarak geri dönen yankılardan çevrelerinin bir haritasını oluştururlar. Bu yarasa tarafından kullanılan ses 23-115 kHz arasındadır. Bu aralıkta en yüksek enerjiyi 53 kHz'de yayarlar. Frekans aralığının bu kadar geniş olması sonucunda bitkilerin sadece birkaç santimetre yanındaki böcekleri bile fark edebilirler ve bu aşamada görme, koklama ve av tarafından yayılan seslere gerek duymazlar. Avlarını genellikle uçarken yakalarlar, kimi zamansa yapraklardan sarkan örümcek ve tırtılları avlarlar. Yarasanın beslenme şekilleri incelenirken, dışkı tahlilleri sayesinde yerdeki avları da yakaladıkları fark edilmiştir. Beslenmesini genellikle sinekler, zarkanatlılar (arı,karınca vs), örümceğimsilerden sağlar. Yerden topladığıkları arasında güve, kın kanatlılar, yarım kanatlılar, kulağakaçanlar ve çıyanlar vardır.[6] Bu yarasa türü avlanırken arka bacaklarının arkasında buluna deri(interfemoral membran) sayesinde böcekleri yakalar. Ayrıca yere inip geceleri aktif olan omurgasızları kovaladığı ve ekolokasyon sayesinde kesin yerini bularak yakaladığı gözlemlenmiştir.[7]

Çiftleşme dönemi olan bahar aylarında üreme tüneklerinde toplanırlar. Döllenmeden sonra, dişi genellikle tek bir yavru doğurur.Gebelik süresi 50 - 60 gün arasındadır. Fakat nadiren yavrular ikiz olur, bu durumda sütten kesilme 6 - 7 hafta gecikebilir. Yavru bir sene içinde yetişkinliğe ulaşır.

Durum

Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği(IUCN) tarafından IUCN Kırmızı Listesi'nde asgari endişe altındaki türler arasına alınmıştır. Bunun nedeni dağılım olarak çok geniş bir bölgede yaşaması ve yaşadığı bölgelerde nüfusunun oldukça yüksek olmasıdır. Fakat IUCN yaşadıkları kimi ormanlık arazilerin tehdit altında olduğunu ve toprak politikasının değiştiğini göz önünde bulundurmaktadır. Tünekleme bölgeleri ve binaları yok edilmiş olması ve Afrika'da kullandıkları mağaralara zarar verilmektedir. Yarasa Kuzey Afrika'da geleneksel ilaçlarda kullanılmaktadır.[5]

Saçaklı yarasalar Avrupa Doğal Habitat Yönergesine göre koruma altındadır. Birleşik Krallık'ta sayılarının az olması yaşadıkları bölgelerin koruma bölgeleri ilan edilmesini sağlayabilmektedir.[8]

Kaynakça

  1. ^ "Natterer’s Bat" 9 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Natural History Society of Northumbria, retrieved 2014.04.14.
  2. ^ "Natterer" 4 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Eponym Dictionary of Mammals, By Bo Beolens, Michael Watkins, Michael Grayson, 2009, Johns Hopkins University Press
  3. ^ "Natterer's Bat" 4 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., What's Who?: A Dictionary of Things Named After People and the People They Are Named After, By Roger Jones, 2008, Matador, ISBN 1848760477.
  4. ^ a b Konig, Claus (1973). Mammals. Collins & Co. ss. 46-47. ISBN 978-0-00-212080-7. 
  5. ^ a b c Hutson, A.M.; Aulagnier, S.; Spitzenberger, F. (30 Haziran 2008). "Myotis nattereri". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.1. 29 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2013. 
  6. ^ Shiel, C. B.; McAney, C. M.; Fairley, J. S. (1991). "1991". Journal of Zoology. 223 (2). ss. 299-305. doi:10.1111/j.1469-7998.1991.tb04766.x. 
  7. ^ Swift, S.; Racey, P. (2002). "Gleaning as a foraging strategy in Natterer's bat Myotis nattereri". Behavioral Ecology and Sociobiology. 52 (5). ss. 408-416. doi:10.1007/s00265-002-0531-x. 
  8. ^ "Environmental Stewardship". Natural England. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2013. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sivri faregiller</span> böcekçiller takımına ait bir memeli familyası

Sivri faregiller veya Sivri fareler (Soricidae), tür bakımından zengin bir memeli familyasıdır. fareler ile benzerliklerine rağmen, Böcekçiller (Eulipotyphla) takımında sınıflandırılırlar. Dünya çapında, yaklaşık 10'u Orta Avrupa'da da yaşayan 350'den fazla tür tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mısır meyve yarasası</span>

Mısır meyve yarasası ya da Afrika meyve yarasası, Afrika, Asya ve Türkiye’nin güneyinde Akdeniz Bölgesinde yaşayan, iri bir yarasa türü.

<span class="mw-page-title-main">Yarasa</span> Chiroptera takımında sınıflandırılan memeliler

Yarasalar, ön ayakları kanat olarak uyarlanmış ve doğal olarak gerçekten uçabilen Chiroptera takımında sınıflandırılan memelilerdir. Yarasalar, üzerleri zar ve patagium ile kaplı çok uzun ve yayılmış parmaklarıyla kuşlardan daha kolay manevra yaparak uçabilirler. En küçük yaşayan memeli olduğu da iddia edilen yabanarısı yarasası 29 ila 34 mm. boyunda, 15 cm. kanat açıklığına sahip ve 2 ila 2,6 gram ağırlığındadır. En büyük yarasalar da "uçan tilki" adı verilen Pteropus cinsi yarasalardır. Acerodon jubatus türü 1,6 kg ağırlığındadır ve kanat açıklığı 1,7 m'yi bulur.

<span class="mw-page-title-main">Bayağı vaşak</span> Avrupa ve Asyaya özgü orta büyüklükteki kedi türü

Bayağı vaşak, kedigiller (Felidae) familyasından Avrasya'da yaygın olan bir vaşak türüdür. Orta büyüklükteki yabani kedi cinsi Lynx'in günümüze ulaşan dört türünden biridir. Kuzey, Orta ve Doğu Avrupa'dan Orta Asya ve Sibirya'ya, Tibet Platosu ve Himalayalar'a kadar geniş bir alana yayılmıştır. Ilıman ve boreal ormanlarda 5.500 m (18.000 ft) yüksekliğe kadar yaşar. Geniş dağılımına rağmen, habitat kaybı ve parçalanması, kaçak avlanma ve avının tükenmesi nedeniyle tehdit altındadır.

<span class="mw-page-title-main">Kara ayaklı kedi</span> kedi türü

Kara ayaklı kedi, kedigiller (Felidae) familyasından Güney Afrika, Botsvana, Zimbabve ve Namibya'daki step ve savanalarda görülen bir kedi türü. Dünyanın en küçük kedi türlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Kara sırtlı çakal</span>

Kara sırtlı çakal, Afrika'nın savanalarında yaşayan, köpekgiller familyasından bir tür ve burada en sık rastlanan çakaldır. Gümüş sırtlı çakal olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Kum tilkisi</span>

Kum tilkisi, Rüpell tilkisi olarak da bilinir, köpekgiller (Canidae) familyasından, Kuzey Afrika'nın ve orta doğu'nun kurak bölgelerinde yaşayan bir tilki türü.

<span class="mw-page-title-main">Çizgili çakal</span>

Çizgili çakal, köpekgiller (Canidae) familyasından sadece Afrika kıtasında bulunan bir çakal türü.

<span class="mw-page-title-main">Avrasya çulluğu</span>

Avrasya çulluğu, çullukgiller (Scolopacidae) familyasından orta büyüklükte bir kuş türü.

<span class="mw-page-title-main">Çil keklik</span> kuş türü

Çil keklik, sülüngiller (Phasianidae) familyasından bir kuş türü.

<i>Siyah gergedan</i> Afrikaya özgü gergedan türü

Siyah gergedan, Afrika kıtasında yaşayan tek toynaklı takımına mensup büyük bir gergedan türüdür. Birçok alttürü bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Serbest kuyruklu yarasagiller</span> Yarasa takımının bir familyası

Serbest kuyruklu yarasagiller (Emballonuridae), küçük yarasalar alt takımında yer alan bir memeli familyasıdır. Bu familyada yer alan 51 yarasa türü dünya üzerinde tropikal ve subtropikal bölgelerde yaşar. Tüm yarasaların en küçüklerinin bulunduğu bu familyada yer alan türlerin boyu 3,5 ila 10 cm arasında değişir. Genel olarak kahverengi ve gri renktedirler ancak Diclidurus cinsi ak renklidir.

<i>Desmodus rotundus</i>

Desmodus rotundus, küçük, yaprak burunlu bir Amerikalı yerlisidir. Hâlâ geçerliliğini koruyan üç vampir yarasa türünden biridir, diğer iki türü kıllı bacaklı ve beyaz kanatlı vampir yarasadır. Bu türler parazit memelilerdir. Vampir yarasanın başlıca besin kaynağı çiftlik hayvanlarının kanıdır, avına geceleri onlar uyuduğunda yaklaşır. Konakçısının derisini keserek açmak ve uzun dilleriyle kanlarını yalamak için keskin dişlerini kullanırlar. Türler büyük ölçüde çok eşlidirler ve baskın yetişkin erkekler dişilerin haremini korurlar. Ailesellik, sosyal bakım ve yiyecek paylaşımı gibi kooperatif davranışlar bakımından en sosyal yarasa türlerinden biridir. Çünkü çiftlik hayvanlarının kanıyla beslendiğinden ve kuduz taşıyıcısı olduğundan, vampir yarasalar bir haşere olarak kabul edilirler. Onun koruma statüsü, Dünya Korunma Birliği tarafından en az endişe verici olarak kategorize edilir.

<span class="mw-page-title-main">Büyük kulaklı yarasa</span>

Büyük kulaklı yarasa, Bechsteinii'nin büyük kulaklı yarasası, Vesper yarasalarının bir türüdür. IUCN Kırmızı Listesi' nde Neredeyse tehdit altındaki türler kategorisinde yer almaktadır.

Lagos yarasa virüsü Güney ve Merkezi Afrika'da görülen, memelilerde kuduz benzeri etkiler gösteren bir lyssavirus çeşididir. İlk olarak 1956 yılında Nijerya'nın Lagos Adasında meyve yarasalarında tespit edilmiştir . Yarasaların beyin numunelerinde kuduz virüsündekine benzer antikorlara rastlanmıştır ancak bu virüsün kuduz virüsüyle ilişkili başka bir virüs olduğu anlaşılımıştır. Bu kuduza benzer ilk virüs keşfi olmuştur. Bu vakte kadar kuduza neden olan tek bir ajanın olduğu sanılmaktaydı. İlk tanımlanmasından bu yana dört tane daha lyssavirus türü ve sayısız deneysel türler tanımlanmıştır.

<i>Thalasseus bergii</i> kuş türü

Thalasseus bergii, sumrugiller (Sternidae) familyasından bir deniz kuşu türüdür. Eski Dünya'nın tropik ve subtropik kıyıları ile adalarında yoğun koloniler hâlinde yuvalanır. Tanımlanmış beş alt türü Güney Afrika'dan Hint Okyanusu boyunca Pasifik Okyanusu'nun ortasına ve Avustralya'ya kadar olan bölgede ürerler. Üreme mevsiminden sonra tüm populasyonları dağılım alanlarına yayılırlar. Thalasseus maximus ve tepeli sumru türleri ile benzerlik gösteren bu tür boyut ve gaga rengi ile diğer ki türden ayırt edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Nalburunlu yarasa</span>

Nalburunlu yarasa ya da Nalburun yarasa, Rhinolophidae yarasa familyasını oluşturan yarasalara verilen isimdir. Yaşayan tek cinsi olan Rhinolophus dışında soyu tükenmiş bir cins olan Palaeonycteris de tanımlanmıştır. Bazen Rhinolophidae familyası içinde de sınıflandırılan Hipposideridae familyası ile yakın akrabadır. Nalburunlu yarasalar altı alt cinse ve birçok tür grubuna ayrılırlar. Tüm nalburunlu yarasaların ortak atası 34 ila 40 milyon yıl önce yaşamıştır ancak bu familyanın coğrafi kökeni belirli değildir ve familya biyocoğrafyasını ortaya koyma çabaları sonuçsuz kalmıştır. Genetik kanıtların gösterdiği birçok tür kompleksinin olma olasılığının yanı sıra daha önceden ayrı bir tür olarak tanımlanmış yarasaların aslında başka taksonlardan çok az genetik farklılık göstermesi sonucu taksonomileri karmaşıktır. Çoğunlukla tropikal ve subtropikal bölgeler olmak üzere Afrika, Asya, Avrupa ve Okyanusya kıtalarında, Eski Dünya'da yaşarlar.

Gobi büyük kahverengi yarasası, bir vesper yarasa türüdür. Afganistan, Çin, Hindistan, Moğolistan, Pakistan ve Rusya'da bulunur. Rus zoolog Profesör Kont Nikolay Alekseyevich Bobrinski ilk olarak 1926'da Gobi Çölü'ndeki Altay Dağları'ndan gelen örneği tanımladı.

<i>Myotis tschuliensis</i>

Myotis tschuliensis, düz burunlu yarasalar familyasından bir yarasa türüdür. 1935 yılında tanımlanan türün 1984'te saçaklı yarasanın alttürü olduğu kabul edildi. 2019 yılında yeniden ayrı bir tür olduğu tespit edildi. Saçaklı yarasaya kıyasla daha büyüktür ve daha uzun ön dişleri vardır.

Küçük kahverengi yarasa veya küçük kahverengi myotis Kuzey Amerika'da bulunan, nesli tükenmekte olan fare kulaklı bir küçük yarasa türüdür. Küçük vücut ölçüsüne ve parlak kahverengi kürke sahiptir. Görünüş olarak, Indiana yarasası, kuzey uzun kulaklı yarasa ve yakından ilişkili olduğu Arizona myotis dahil olmak üzere diğer bazı fare kulaklı yarasalara benzemektedir. Adı benzemesine rağmen, küçük kahverengi yarasa, farklı bir cinse ait olan büyük kahverengi yarasa ile yakından ilişkili değildir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.