Sayaka Osakabe
Sayaka Osakabe | |
|---|---|
 Sayaka Osakabe, 2015 yılında Uluslararası Cesur Kadınlar Ödülü'nü aldı | |
| Doğum | 1977 (46-47 yaşında) Japonya, Kanagawa |
| Milliyet | Japon |
| Meslek | Sanat Yönetmeni, Kadın aktivist |
Sayaka Osakabe (小酒部 さやか Osakabe Sayaka, d. 1977) bir Japon kadın hakları aktivistidir.[1] Japonya'nın Eşit Fırsatlar Yasası'nın uygulanması için yasal işlem başlatmış ve hükûmetten anne tarafından yapılan tacizin yasa dışı olduğuna dair onay almıştır. ABD Dışişleri Bakanlığı'ndan Uluslararası Cesur Kadınlar Ödülü'nü 2015'te kazandı.[2]
Biyografisi
Sayaka Osakabe, 1977'de Japonya'da dünyaya geldi.[1] Hamileyken dergi editörü olarak çalışıyordu. Patronu kısa çalışma saatlerini onaylamamak yerine, görevinden ayrılması için kendisine baskı yapmaya başladı. İki düşük geçiren Osakabe, tekrar hamile kalması durumunda izinli olması için izin istedi ve isteği reddedildi. Osakabe, baskı altındaki mesleğini bıraktı ve davasını bir iş mahkemesiyle sürdürmeye karar verdi.[3] 2014 yılının Haziran ayında davasını kazandı ve Matahara Net adında bir destek grubu oluşturdu. İngilizce kelimelerin kısaltılmış hallerini birleştirerek ("maternity and harassment") ismi yarattı,[4] şimdi bu isim yasal bir terim haline geldi.[5]
Dünya Ekonomik Forumuna göre Japonya, işyerinde eşitlik konusunda dünyada 104. sıradadır ve dört çalışan kadından biri analık tacizine maruz kalmıştır.[6] Japon kanunları, kadınlara hamilelik süresince daha az bedensel görev talep etme hakkını garanti altına alıyor ve doğumla bağlantılı olarak her iki ebeveyn için de 14 haftalık bir doğum izni veriyor.Lakin; pek çok kadın iş güvensizliği nedeniyle izin haklarını kullanamıyor.[4]
18 Eylül 2014'te Matahara üyeleri, benzer bir duruma giren başka bir kadını desteklemek amacıyla Yargıtay'da bir duruşmaya katıldı. Kadın hamileliği sırasında hastane çalışanı tarafından düşürüldü.Düşük seviyede bir mahkeme kararı, bunun "Hastane yetkisi kapsamında personel sorunları üzerine onu denetleme pozisyonundan çıkarılması" olarak buldu ancak Japonya'nın Eşit İstihdam Fırsatı Yasası hamileliğinden dolayı indirgemeyi özellikle yasakladı.[3] 23 Ekim 2014'te düzenlenen simgesel bir kararla, Japonya Yüksek Mahkemesi alt mahkeme kararlarını bozdu ve gebeliğe dayanan indirgemenin veya diğer cezai önlemlerin Eşit İstihdam Fırsatı Yasasını ihlal ettiğine karar verdi.[7]
Osakabe, Matahara Net ile kadının güçlenmesini teşvik etmek için çabalarını sürdürüyor. Amacı, kamu politikalarını ve sosyal algılamayı değiştirmek ve böylece seçkin bir azınlığa değil tüm kadınların eşit iş fırsatlarına sahip olmasını sağlamaktır.[8]
Kaynakça
- ^ a b Stewart, Devin (29 Ocak 2015). "Abenomics Meets Womenomics". Foreign Affairs. 15 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2015.
- ^ "Biographies of 2015 Award Winners". U.S. State Department. Mart 2015. 6 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2015.
- ^ a b Okabayashi, Sawa (4 Ekim 2014). "Women joining hands to combat 'maternity harassment' at work". The Asahi Shimbun. 18 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2015.
- ^ a b Tomisawa, Ayai; Ando, Ritsuko (25 Eylül 2014). "Women fight maternity harassment in the shadow of 'Abenomics'". The Japan Times. Reuters. 2 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2015.
- ^ Okunuki, Hifumi (23 Eylül 2013). "Matahara: turning the clock back on women's rights". The Japan Times. 7 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2015.
- ^ Uhlmann, Chris (3 Kasım 2014). "Hopes that court cases will challenge Japan's gendered workplaces". vocalook. 4 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2015.
- ^ Okunuki, Hifumi (29 Ekim 2014). "'Maternity harassment' verdict benefits women, men — and our humanity". The Japan Times. 5 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2015.
- ^ Staff Report (7 Mart 2015). "U.S. 'matahara' activist calls U.S. award 'encouragement' to working women, says more must be done". The Japan Times. 12 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2015.
