Grekçe veya Antik Yunan dili, Antik Yunanistan'da ve Doğu Akdeniz havzasında MÖ 9. yüzyıldan MS 6. yüzyıla kadar konuşulmuş olan ölü bir dildir. Arkaik, Klasik ve Helenistik dönemleri vardır. Antik Yunanca olarak da bilinir.
Kitâb-ı Mukaddes, Mukaddes Kitap veya Kutsal Kitap, Eski Ahit ve Yeni Ahit'i kapsayan, Hristiyan inanışının temelini oluşturan ve Hristiyanlarca kutsal sayılan kitaptır.
İbranice (עִבְרִית,
İbrani alfabesi, Sami dilleri grubuna bağlı ve İsrail'in resmî dili olan İbranicenin ve Aşkenaz Yahudilerinin konuştuğu bir Cermen dili olan Yidiş ile Sefarad Yahudilerinin dili olan Ladino gibi diğer Yahudi dillerinin yazımında kullanılan Arami alfabesi kökenli bir ünsüz alfabesi.
Yahudi İspanyolcası veya Ladino, Hint-Avrupa dil ailesinin Latin koluna bağlı Eski İspanyolca kökenli bir dildir. Yahudiler tarafından konuşulduğu için "Judeo- (Yahudi)" öntakısını almış olan dil, bazı filologlarca Standart İspanyolcanın tarihi bir varyantı olarak da değerlendirilmektedir.
Bir siddur/siddor, Yahudilikte bir dua kitabıdır. Bayram günleri hariç her gün okunması gereken günlük duaları içerir. Bu dualar Sabah Şahrit, Öğlen Minha ve Akşam Arvit dualarıdır. Bunlara ilaveten sabah kalkınca okunan dualar, Tallit, Tefilin takmadan önce okunacak dualar, yemekten önce ve sonra okunacak dualar, gece yatmadan önce okunacak dualar da Sidur içinde bulunur. Sidurlar hafta arası ve şabat olmak üzeri bölümlendirilmiştir.
Bir piyyut/piyyot, Yahudilikte ibadet sırasında okunan bir şiirdir. Genellikle dinî törenler & ayinler sırasında zikredilerek söylenir.
Yehova/Yehovah, Tanah'ta bahsi geçen Tanrı'nın adının (יְהֹוה) olası bir telaffuz şeklidir. İsmin orijinali İbranice 4 adet sessiz harften oluşur ve orijinal İbranice metinlerde 6 bin 828 defa YHVH kullanımı yer alır.
İbranice Vikipedi, Vikipedi'nin İbranice sürümüdür. Bu sürüm Temmuz 2003'te başlatıldı ve 22 Ekim 2024 tarihi itibarıyla, İbranice Vikipedi'nin 364.091 maddesi, 1.180.752 kullanıcısı ve 32 hizmetlisi bulunmaktadır; madde sayısına göre, 37. en büyük Vikipedi sürümüdür.
Yemen İbranicesi geleneksel olarak Yemen Yahudileri tarafından Tora ve ayinlerde kullanılan İbranicenin telaffuz sistemidir. Yahudiler'e karşı saldırılara dönüşen İsrail karşıtı ayaklanmalar yüzünden bölgeden kaçan Yemen Yahudileri dillerini İsrail'e taşımış oldu.
Komün, İtalya'da bir idarî birimdir ve mülkî idarenin en küçük birimini oluşturur. İtalya Ulusal İstatistik Enstitüsü ISTAT'ın 30 Haziran 2015'te ilân ettiği rakamlarla İtalya'da 8.047 komün bulunuyor.
Yeşiviş daha çok Yeşiva'ya giden kişiler tarafından konuşulan, İngilizce, İbranice ve Yidiş'in bir lehçesi olarak kabul edilir.
Kutsal İbranice veya klasik İbranice, İbranicenin arkaik bir formu olup, Akdeniz ile Şeria Nehri arasında kalan Kenan toprakları denen bölgede Semitik Kenan dillerinden biriydi. Ahit İbranicesi MÖ yaklaşık 10. yüzyıldan, İkinci Tapınak döneminin sonu olan MS 70 yılına kadar kullanılmıştır. Ahit İbranicesi en nihayetinde gelişip Mişna İbranicesine dönüştü ve bu dil MS 2. yüzyıla kadar devam etti. Tanah, sessiz harf iskeletinin ve Orta Çağ'da kullanılmaya başlanan sesli harf sisteminin geçirdiği evrelerin belgesel kanıtıdır. Ayrıca, kuzeydeki İsrail Krallığı ile güneydeki Yehuda Krallığı'ndaki lehçe farklılıkları da göze çarpmaktadır.
Basileus , tarihte çeşitli monarşilerde kullanılan ve kral ya da imparator gibi anlamlara gelen Grekçe kökenli bir terim.
Bar mitzvah, inançlı Yahudi erkek çocukları, bat mitzvah ise inançlı Yahudi kız çocukları için yapılan bir çeşit reşit olma törenidir. Erkekler için yapılan tören isminin çoğulu b’nai mitzvah, kızlar içinse b’not mitzvahdir. Yahudi hukukuna göre, Yahudi erkek çocukları, 13 yaşına geldiğinde yaptıkları eylemlerden sorumlu olurlar ve bar mitzvah ile reşit olurlar.
Tannaim, görüşleri Mişnah'ta MS 10-220 yılları arasında kaydedilen haham bilgeleriydi. Mişnahik dönemi olarak da adlandırılan Tannaim dönemi yaklaşık 210 yıl sürmüştür. Zugot ("çiftler") döneminden sonra gelir ve kendisini Amoraim ("tercümanlar") dönemi takip eder.
Geonim, Abbasi Halifeliği'ndeki Sura ve Pumbedita'daki iki büyük Babil Talmudik Akademilerinin başkanlarıydı ve erken Orta Çağ döneminde, İslam topraklarında Yahudiler üzerinde laik otoriteye sahip olan Resh Galuta'ya (sürgün) karşıt olarak, dünya çapındaki Yahudi cemaatinin genel olarak manevi liderleri olarak kabul edilirdi.
Rishonim, Şulhan Aruh'un yazılmasından önceki ve Geonim'i takip eden çağda, yaklaşık olarak 11. ila 15. yüzyıllar arasında yaşayan önde gelen hahamlar ve poskim'di. Şulhan Aruh'tan sonraki haham bilginleri genellikle acharonim ("ikincisi") olarak bilinir.
Acharonim, Yahudi kukukunda ve tarihinde kabaca 16. yüzyıldan günümüze ve daha spesifik olarak Şulhan Aruh'un yazılmasından bu yana yaşayan önde gelen hahamlar ve poskim'dir.
Posek, Yahudi hukukunda, önceki otoritelerin sonuçsuz kaldığı durumlarda ya da açık bir halahik emsali olmayan durumlar için yazılı ve Sözlü Tevrat'tan türetilen Yahudi dini yasaları olan halahanın konumunu belirleyen hukuk âlimleri olan "karar vericiler 7 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." için kullanılan terimdir.
